LOGINShare
บทที่ 49 เสืออยู่ข้างหน้า หมาป่าอยู่ข้างหลัง
Last Updated:
2025-06-04 06:00:12โดยปกติแล้วหมาป่ามักจะเคลื่อนไหวเป็นฝูงเสมอ หากมีหมาป่าเพียงหนึ่งหรือสองตัว หลินมู่อิงก็คงไม่ต้องกังวลใจมากนัก เพราะถึงอย่างไร
ทักษะการต่อสู้ของโจวอี้หมิงนับว่าเก่งกาจมาก แต่ตอนนี้เธอได้ยินเสียงหมาป่าหอนทีละตัวหมัดสองหมัดไม่สามารถเอาชนะหมาป่าทั้งฝูงได้ หลินมู่อิงเป็นห่วงโจวอี้หมิงมากเธอรีบไปที่ที่เสียงหมาป่าหอนดังมา ในไม่ช้า หลินมู่อิงก็เห็นเงากำลังเคลื่อนตัวไปที่นั่นภายใต้แสงจันทร์มีพวกมันอยู่ค่อนข้างมาก และรู้สึกเหมือนถูกพวกมันล้อมเอาไว้นอกจากเสียงหมาป่าหอนแล้ว ยังมีเสียงร้องของหมูป่าด้วย โจวอี้หมิงสังเกตเห็นจากหางตาของเขาว่ามีแสงสว่างจากไฟฉายส่องอยู่ตรงนั้นแม้ว่ามันจะสลัว แต่แสงที่กระพริบก็ยังถูกโจวอี้หมิงมองเห็น โจวอี้หมิงขมวดคิ้วและเสียสมาธิไปชั่วขณะ หมาป่าพบโอกาสที่เหมาะสมและพุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงหมาป่าหอนขึ้นอีกครั้งเขาหลบไปด้านข้างแต่ยังถูกกรงเล็บหมาป่าข่วนที่แขนขวาของเขา กรงเล็บหมาป่าคมและหมาป่าใช้แรงมหาศาลในการกระโจนครั้งนี้และรอยเลือดก็ปรากฏบนแขนขวาของ โจวอี้หมิงแขนเสื้อมีร
Latest chapter
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 50 หรือว่าเธอเองก็รักเขา
“อย่ากังวลเรื่องฉัน ฉันสบายดี ฉันจะสบายดีแน่นอน”คำพูดต่อเหล่านี้ โจวอี้หมิงดูเหมือนจะพูดกับหลินมู่อิง แต่ความจริงแล้วดูเหมือนว่าเขาจะพูดกับตัวเองมากกว่า“หลังจากนี้คุณต้องวิ่งไปที่เชิงเขา และต้องวิ่งให้เร็วที่สุด เข้าใจไหม”ตอนนี้ โจวอี้หมิงหวังเพียงว่าจะซื้อเวลาให้หญิงสาวตรงหน้าของเขาอีกสักหน่อยเพื่อให้เธอได้มีเวลาวิ่งหนีหลินมู่อิงเงยหน้าขึ้นสบตากับโจวอี้หมิง ดวงตาสีดำลุ่มลึกเผยให้เห็นถึงความมุ่งมั่นและไม่อาจปฏิเสธได้แตกต่างจากดวงตาของเขาก่อนที่เขาจะเสียชีวิตในชาติก่อน ดวงตาในชาติก่อนนั้นอ้อนวอน อ่อนแอ และลังเลมากกว่า หลินมู่อิงรู้สึกถึงความอบอุ่นอยู่ภายในใจของเธอความรักที่ลึกซึ้งของโจวอี้หมิงไม่เคยแสดงออกด้วยคำพูด เขามักจะแสดงความรักอันร้อนแรงและแข็งแกร่งที่มีต่อเธอด้วยการกระทำ เสมอมา ชาติก่อนก็เป็นเช่นนี้ และชาตินี้ก็ยังคงเป็นเช่นนั้นหลินมู่อิงรู้สึกเจ็บจมูกเล็กน้อยและอยากร้องไห้เธอกอดเขาเอาไว้แน่น โจวอี้หมิงต้องการที่จะผลักหลินมู่อิงออกไปให้ห่างจากตัวเขา เพราะตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะกอดกัน ในช่วงเวลาแห่งชีวิตและความตายนี้ พวกเขาไม่ควรทำเช่นนี้แต่เมื่อคิดถึงอนาคต... บางทีอาจไม่ม
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 49 เสืออยู่ข้างหน้า หมาป่าอยู่ข้างหลัง
โดยปกติแล้วหมาป่ามักจะเคลื่อนไหวเป็นฝูงเสมอ หากมีหมาป่าเพียงหนึ่งหรือสองตัว หลินมู่อิงก็คงไม่ต้องกังวลใจมากนัก เพราะถึงอย่างไรทักษะการต่อสู้ของโจวอี้หมิงนับว่าเก่งกาจมาก แต่ตอนนี้เธอได้ยินเสียงหมาป่าหอนทีละตัวหมัดสองหมัดไม่สามารถเอาชนะหมาป่าทั้งฝูงได้ หลินมู่อิงเป็นห่วงโจวอี้หมิงมากเธอรีบไปที่ที่เสียงหมาป่าหอนดังมา ในไม่ช้า หลินมู่อิงก็เห็นเงากำลังเคลื่อนตัวไปที่นั่นภายใต้แสงจันทร์มีพวกมันอยู่ค่อนข้างมาก และรู้สึกเหมือนถูกพวกมันล้อมเอาไว้นอกจากเสียงหมาป่าหอนแล้ว ยังมีเสียงร้องของหมูป่าด้วย โจวอี้หมิงสังเกตเห็นจากหางตาของเขาว่ามีแสงสว่างจากไฟฉายส่องอยู่ตรงนั้นแม้ว่ามันจะสลัว แต่แสงที่กระพริบก็ยังถูกโจวอี้หมิงมองเห็น โจวอี้หมิงขมวดคิ้วและเสียสมาธิไปชั่วขณะ หมาป่าพบโอกาสที่เหมาะสมและพุ่งเข้าหาเขาอย่างรวดเร็ว พร้อมกับเสียงหมาป่าหอนขึ้นอีกครั้งเขาหลบไปด้านข้างแต่ยังถูกกรงเล็บหมาป่าข่วนที่แขนขวาของเขา กรงเล็บหมาป่าคมและหมาป่าใช้แรงมหาศาลในการกระโจนครั้งนี้และรอยเลือดก็ปรากฏบนแขนขวาของ โจวอี้หมิงแขนเสื้อมีร
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 48 โสมและกลิ่นคาวเลือด
ในพื้นที่มิติน้ำพุแห่งจิตวิญญาณของหลินมู่อิงเป็นส่วนหนึ่งของดินแดนเป็นดินแดนรกร้าง ส่วนหนึ่งปลูกต้นไม้ผลไม้และผัก และอีกส่วนหนึ่งวางเก้าอี้ ม้านั่ง และสิ่งของต่างๆ รวมถึงเตียงหลินมู่อิงไม่ปล่อยให้เจ้าเสือน้อยไปที่ ที่เธอปลูกพืชผักและวางสิ่งของต่างๆ พื้นที่ที่เจ้าเสือน้อยสามารถวิ่งไปมาได้คือดินแดนรกร้าง และมันน่าเบื่อมาก"ฉันจะพาคุณออกไปเดินเล่นทีหลัง" หลินมู่อิงรู้ด้วยว่าถึงแม้สถานที่แห่งนี้จะใหญ่ แต่เจ้าเสือน้อยก็จะเบื่อหน่ายกับมันอย่างไรก็ตาม เธอกำลังจะไปที่ภูเขาด้านหลังเพื่อไปหาโจวอี้หมิงทีหลัง ดังนั้นจึงเป็นโอกาสที่ดีที่จะปล่อยให้เจ้าเสือน้อยออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์"เอ๊ะ?" หลินมู่อิงพบว่าพื้นที่มิติของเธอขยายใหญ่ขึ้น สถานที่แห่งนี้เคยถูกหมอกขาวปิดกั้นมาก่อนแต่ตอนนี้หมอกสีขาวนั้นได้หายไปแล้วหลินมู่อิงเคยพยายามเข้าไปในพื้นที่หมอกขาวมาก่อนเช่นกัน พบว่าทัศนวิสัยภายในต่ำมาก และเป็นสีขาวทั้งรอบด้าน ไม่มีอะไรเลยแต่ที่มุมตะวันตกเฉียงเหนือ หมอกสีขาวได้จางหายไปเล็กน้อย มี อาคารที่คล้ายกับโรงงานโกดังปรากฏขึ้นหลินมู่อิงลูบหัวของเจ้าเสือน้อยและส่งสัญญาณให้ตามเธอไปดูตอนนี้เจ้าเสือน้อยเป็นแ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 47 หานเฟยเซียนสร้างปัญหา
หลินมู่อิงย่อมไม่สนใจในสิ่งที่คนอื่นจะพูด อย่างไรก็ตามเธอไม่อยากสร้างศัตรูกับคนไม่เกี่ยวข้องในชีวิตนี้และเมื่อพิจารณาจากทัศนคติของหลิวอิ๋ง เมื่อสักครู่ การคาดเดาของหลินมู่อิงก็ได้รับการยืนยันเพิ่มขึ้นอีกเล็กน้อยหลิวอิ๋งให้ความสนใจที่จะติดต่อกับโจวอี้หมิงซึ่งแสดงให้เห็นว่าเธอต้องตระหนักถึงความสำเร็จในอนาคตของเขานอกจากนี้ ในชีวิตก่อนของเธอหลิวอิ๋งพยายามที่จะเอาใจหลู่เหวินชิงเมื่อเธอได้พบกับเขา ในชีวิตนี้เธอเปลี่ยนเป้าหมายของเธอและต้องการที่จะใกล้ชิดกับโจวอี้หมิงและเธอยังตั้งใจเรียนรู้ความรู้และทบทวนบทเรียนในระดับมัธยมปลายอีกด้วยโดยทั่วไปสามารถยืนยันได้ว่าหลิวอิ๋งก็ได้กลับมาเกิดใหม่เช่นกัน หลินมู่อิงรู้สึกว่าสิ่งต่างๆ เริ่มน่าสนใจมากขึ้นเรื่อยๆ“ไม่เป็นไร เราจะกินอันนี้กันคืนนี้!” หลินมู่อิงเปิดกล่องข้าวอลูมิเนียมแม้ว่าเครื่องในหมูตุ๋นข้างในจะยังเย็นอยู่ แต่กลิ่นหอมยังคงลอยออกมา“บางคนเห็นแก่ตัว ไม่รู้จักแบ่งปันอาหารอร่อยๆ”"นี่ถือว่ายังเป็นเยาวชนที่มีการศึกษามาใช้แรงงานอยู่ชนบทรึเปล่า" หานเหยเซียนโกรธเมื่อเห็นหลินมู่อิงกำลังกินอาหารอร่อยที่สำคัญมันยังเป็นเนื้ออีกด้วยเธอพูดสิ่งนี้โ
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 46 หึงหวง
หลี่เอ้อร์โกวรู้สึกหึงหวงรู้ขึ้นมาโดยไม่ทราบสาเหตุเขารู้สึกว่าด้วยบุคลิกของโจวอี้หมิงพี่ชายของเขา เขาน่าจะคงอยู่เป็นโสดไปจนตายในไม่ช้าพวกเขาทั้งสามคนก็มาถึงบ้านพักเยาวชนที่มีการศึกษา หลี่เอ้อร์โกวจอดเหวียนลาไว้ที่ลานด้านของบ้านพัก จากนั้นเขาและโจวอี้หมิงก็ย้ายตู้ทั้งสองใบไปยังห้องที่หลินมู่อิงพักอยู่“เสร็จแล้วเหรอ” เซี่ยฮุ่ยเหม่ยเห็นหลินมู่อิงกลับมาพร้อมกับตู้อีกสองใบ“เสร็จแล้ว ฝีมือก็ดีมากด้วย” หลินมู่อิงตอบกลับด้วยรอยยิ้มเธอให้ความชื่นชมโจวอี้หมิงถึงความเป็นเลิศของเขามาโดยตลอด หากโจวอี้หมิงไม่ต้องการเปิดเผยความสัมพันธ์ของพวกเขาเร็วขนาดนี้เธอก็คงอยากให้คนทั้งโลกได้รู้ว่าผู้ชายที่โดดเด่นเช่นนี้คือผู้ชายของเธอขณะที่โจวอี้หมิงกำลังย้ายตู้เข้าไปในห้องของหลินมู่อิง หลิวอิ๋งออกมาเห็นพอดีเธอรู้สึกหงุดหงิดและโกรธแค้น หลิวอิ๋งยืนกัดฟันแน่นและถลึงตามองพวกเขา หลิวอิ๋งกำมือแน่นจนเกือบทำดินสอในมือหักแม้ว่าเธอจะโกรธมาก แต่เธอก็แสดงมันออกมาไม่ได้ เธอรีบเทน้ำใส่แก้วแล้วนำไปให้โจวอี้หมิง&ldqu
ป่วนรักยัยตัวร้ายกับนายใสซื่อ บทที่ 45 มองเห็นเงาของใครบางคน
โจวหนิงหนิงรู้สึกตื่นเต้นอย่างมาก ในสายตาของเธอหลินมู่อิงเป็นคนดีเป็นพิเศษมากสำหรับเธอ หากหลินมู่อิงกลายเป็นพี่สะใภ้คนที่สองของเธอจริง ๆ โจวหนิงหนิงคงดีใจจนตายแน่“ถึงจะเป็นอย่างนั้นก็ไม่ควรออกไปบอกใครเกี่ยวกับเรื่องนี้ ตราบใดที่พวกเขายังไม่ได้แต่งงาน เรื่องนี้ก็ไม่สามารถบอกใครได้” แม่โจวก็เต็มไปด้วยความยินดีเช่นกัน แต่เรื่องนี้ยังไม่สามารถบอกใครได้ในตอนนี้จริงๆ"ฉันรู้ ฉันรู้!" โจวหนิงหนิง มีความสุขมากจนเกือบจะบินขึ้นฟ้าแล้วแม่โจวเคยคิดเสมอมาว่าโจวอี้หมิงจะถูกครอบครัวนี้ฉุดรั้งไว้ แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่าลูกชายของเธอจะโชคดีจริงๆ ที่ได้พบกับภรรยาที่ดีเช่นนี้ เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แม่โจวก็อดคิดถึงลูกชายคนโตของเธอไม่ได้“เฉินตงเป็นคนโชคร้าย”เมื่อหนึ่งปีก่อน โจวเฉินตงขาหักบนภูเขา ในช่วงแรกลูกสะใภ้คนโตไม่ละเว้นความพยายามในการดูแลเขาเลย แต่เมื่อหมอบอกชัดเจนว่าขาของเฉินตงจะไม่สามารถกลับมาเดินได้อีกต่อไปในอนาคตลูกสะใภ้คนโตก็กลับบ้านพ่อแม่ของเธอพร้อมเงินและลูกๆ แม้ว่าขั้นตอนการหย่าร้างจะยังไม่เสร็จสิ้น
You may also like
ฉันไม่ใช่นางเอกไร้เดียงสา
hikki404 viewsสมบัติแห่งขุนเขา
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ4.8K viewsท่านแม่คนนี้ ขอมีชีวิตรอดได้ไหมคะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า344 viewsปาวกะ เทพแห่งไฟ
รัญดา261 viewsสาวน้อยส่งอาหารทะลุมิติxองค์ชายมังกรน้ำแข็ง
เซเรีย416 viewsเมื่อผมกลายเป็นสาวนักศึกษา
Airflyline328 viewsถ้าหากคุณต้องการ ฉันเป็นนางเอกให้ก็ได้นะ
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า192 viewsฉันจะเป็นตัวประกอบที่ร่ำรวย(ฮาเร็ม)
ฝากรักไว้ที่ปลายฟ้า100 views
