ตอนที่ 3 อำนาจสามตระกูล

ขณะที่ชายหนุ่มก้าวไปตามถนนที่มุ่งหน้าสู่ที่ทำงานอย่างคุ้นเคย ภาพของพวกทาสในรถม้าคันนั้นยังคงวนเวียนอยู่ในหัว ใบหน้าอ่อนล้าของพวกเขาสะท้อนความหมดหวังอย่างเงียบงัน ทว่าเพียงพริบตาเดียวที่เขาได้เห็น มันกลับฝังลึกในความคิด

หากย้อนกลับไปเมื่อสี่ปีก่อน รถม้าแบบนี้คงไม่มีทางเข้ามาถึงเมืองได้อย่างแน่นอน พวกเราสองคน เคยร่วมกันตระเวณทำลายเครือข่ายค้าทาสในทวีปจนราบคาบ ทำให้ชื่อเสียง และ ตัวตนของ "จอมเชือด" เป็นที่หวาดกลัว และ โจษจัน จนพวกมันไม่แม้แต่จะกล้าเอาเรือเฉียดเข้ามาในทวีปด้วยซ้ำ แต่ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป นับตั้งแต่ตอนที่เธอหายตัวไป

พลังที่เขาใช้สร้างชื่อเสียง และ ความหวาดกลัวนั้นไม่ใช่ของเขาเอง แต่มาจากตัวตนที่เขาเคยใช้พลังกลืนกินเมื่อเกือบสิบปีก่อน ในตอนที่ยังอยู่ในตระกูล แม้เหตุการณ์จะผ่านมานาน แต่จิตวิญญาณของมัน ก็ยังคงติดอยู่ในตัวเขา และทุกครั้งที่เขาใช้พลังนั้น มันก็จะทิ้งร่องรอย และ ความเสียหายไว้ในจิตใจเสมอ

เมื่อก่อนเธอเป็นเหมือนกำลังใจสำคัญ ทุกครั้งที่เขาเริ่มถูกครอบงำ เธอจะดึงเขากลับมา แต่เมื่อไม่มีเธอ ทุกอย่างก็เหมือนจะพังทลาย พลังนั้นเริ่มอ่อนแอลงเรื่อยๆ แต่ขณะเดียวกัน มันกลับต่อต้านเขามากขึ้น ทุกครั้งที่เรียกใช้ตัวตนของมัน เขาจะต้องเผชิญกับผลกระทบที่รุนแรงมากขึ้น ทั้งจากจิตวิญญาณและความทรงจำของเจ้าของพลังดั้งเดิม

ด้วยเหตุนี้ เขาจึงเลือกที่จะลดการใช้พลังให้น้อยที่สุด ชื่อเสียงของ “จอมเชือด” เริ่มเลือนหายไป พ่อค้าทาสที่เคยหวาดกลัวจึงกลับมามีอำนาจอีกครั้ง พวกมันเริ่มส่งทาสผ่านเมืองนี้ราวกับไม่เคยมีสิ่งใดเกิดขึ้นมาก่อน

แม้สถานการณ์จะเป็นเช่นนั้น แต่เขายังมีวิธีที่จะล้มล้างพวกมันได้ วิธีที่สามารถพลิกโครงสร้างและเปลี่ยนอำนาจของเมืองนี้ได้อย่างสิ้นเชิง แต่วิธีนั้นต้องแลกมาด้วยการสูญเสียฐานะและชื่อเสียง รวมถึงสิ่งที่เขาแบกรับและฟันฝ่ามาตลอดทั้งหมด

เมืองนี้ถูกค้ำจุนโดยสามตระกูลผู้ทรงอิทธิพล ซึ่งแต่ละตระกูลต่างมีบทบาทสำคัญที่ส่งผลต่อสมดุลของอำนาจในเมือง

ตระกูลวัลธอเรน ตระกูลผู้ปกครองเมืองอันดับหนึ่ง บทบาทของพวกเขาคือการค้ำจุนความสงบ และ ยึดถือความยุติธรรม แต่ปัญหาที่สะสมมานาน รวมถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในอดีต ทำให้ตอนนี้ตำแหน่งของพวกจึงเริ่มสั่นคลอน ทำให้อำนาจที่มีจึงลดลงมาพอๆกับอีกสองตระกูลที่เหลือ

ตระกูลดราโกร์น ตระกูลแห่งเปลวเพลิง ผู้สืบทอดเชื้อสายมังกรโบราณ บุคคลในตระกูลนี้โดดเด่นด้วยผมสีแดงอันเป็นเอกลักษณ์ พลังไฟของพวกเขาไม่ได้มีไว้เพียงเพื่อการต่อสู้ แต่ยังแสดงถึงความแข็งแกร่งและอำนาจ แม้จะไม่ได้เป็นผู้นำ แต่พวกเขาก็ถืออำนาจในการสั่งการที่ไม่ว่าใครก็ไม่อาจมองข้ามได้

ตระกูลแบล็คการ์ด ตระกูลที่ถือครองอำนาจทางทหารส่วนใหญ่ มีหน้าที่ปกป้องเมืองและรักษาความสงบ แม้ว่าความเข้มงวดของพวกเขาจะช่วยป้องกันภัยคุกคาม แต่ก็ทำให้ประชาชนรู้สึกเหมือนถูกควบคุมมากกว่าปกป้อง

การที่เขาจะเข้าแทรกแซงสมดุลของสามตระกูลนี้ อาจนำไปสู่ความวุ่นวายที่ไม่อาจควบคุมได้ และแม้วิธีนี้จะจัดการพวกมันได้อย่างเด็ดขาด เขากลับเลือกที่จะไม่ทำ ไม่ใช่เพราะกลัวการสูญเสีย แต่เพราะไม่อยากให้เธอผิดหวัง หากวันหนึ่งเธอกลับมาและพบว่าเขาเลือกหนทางนี้ เธออาจไม่ให้อภัยเขา และความเกลียดชังจากเธอคือสิ่งที่เขาไม่อาจยอมรับได้

ขณะเขาเดินทอดน่องอยู่บนถนนด้วยจิตใจที่หนักอึ้งกับความลังเลของตัวเอง ท่ามกลางแสงแดดอ่อนของยามเช้า ความคิดที่ถาโถมอยู่ในหัวกลับถูกขัดจังหวะเมื่อสายตาของเขาพลันสะดุดกับเงาร่างของใครบางคน

หญิงสาวในชุดเกราะสีเงินบริสุทธิ์ที่โดดเด่น ท่ามกลางฉากหลังของเมืองที่กำลังตื่น เธอยืนอยู่โดยไม่ได้สวมหมวกอัศวิน ทำให้เปิดเผยใบหน้าที่ดูอ่อนเยาว์และมั่นคง ผมสีทองอ่อนของเธอเรียบลื่นพาดลงไปถึงกลางหลัง ทอประกายเมื่อต้องแสงแดดอ่อนยามเช้า ตัดกับชุดเกราะเรียบง่ายแต่แฝงความสง่างามและทรงพลัง

ดวงตาสีเขียวมรกตของเธอจับจ้องมาที่เขา ฉายแววลังเล และ ความเปราะบาง ราวกับต้องการเอ่ยบางสิ่งแต่กลับไม่อาจพูดออกมาได้ ความมุ่งมั่นที่สะท้อนออกมานั้นขัดแย้งกับความสับสนลึกๆ ที่ซ่อนอยู่ในแววตา

ชายหนุ่มไม่ได้แสดงอาการตอบรับหรือแปลกใจใดๆ เพียงมองเธอกลับอย่างเรียบเฉย ราวกับปกปิดทุกสิ่งที่กำลังพุ่งพล่านอยู่ในใจ เงียบงันเหมือนเป็นผู้สังเกตการณ์จากระยะไกล ไม่ได้แสดงความแปลกใจหรือความอ่อนแอใดๆ ราวกับพยายามปิดกั้นตัวเองจากความนัยที่เธออาจพยายามส่งมา

หญิงสาวสบตาเขาเพียงครู่เดียว ก่อนจะเบือนหน้าหนี ท่าทางของเธอดูสง่างามและมั่นคง แม้เงาในแววตาจะบ่งบอกถึงความเจ็บปวด และ ความต้องการบางอย่าง แต่เธอก็เลือกจะเดินจากไปอย่างเงียบงัน แทรกตัวหายไปในฝูงชนที่เคลื่อนไหววุ่นวาย ทิ้งไว้เพียงเสี้ยวความทรงจำในหัวของเขา—ภาพเรือนผมสีทองที่เปล่งประกายในแสงแดด และดวงตาสีเขียวมรกตที่แม้แต่กาลเวลาก็ไม่อาจลบเลือน

ในอดีตที่เขาจำไม่ได้นั้น เธอเป็นลูกสาวของตระกูลวัลธอเรน ขณะที่เขาเป็นเพียงเด็กที่ถูกนำมาดูแลภายใต้การอุปถัมภ์ของตระกูล เพราะความสามารถด้านดาบ และ เวทมนตร์ ทำให้ถูกเลือกให้เป็นว่าที่คู่หมั้นของเธอ ทั้งคู่เติบโตด้วยกัน และมิตรภาพระหว่างพวกเราก็พัฒนาจนกลายเป็นความผูกพันที่แน่นแฟ้นยากที่ใครจะตัดขาดลง

แต่แล้วก็เกิดเหตุการณ์ที่เปลี่ยนทุกอย่างไปตลอดกาล เขารอดชีวิตจากโศกนาฏกรรมบางอย่าง แต่มันก็ทำให้เขาเหมือนกลายเป็นคนล่ะคน ความทรงจำของเขา พึ่งจะเริ่มต้นตอนนี้ เขาจำไม่ได้ว่าตัวเองเป็นใคร วิชาดาบ หรือ อะไรก็ตามที่ตัวเขาคนก่อนมี แต่เขากลับไม่มี แม้กระทั่งพลังเวทย์ที่ควรจะมีก็หายไป ราวกับว่าพลังและความทรงจำเหล่านั้นไม่เคยมีอยู่จริง

การสูญเสียในครั้งนั้นจึงเหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของฝันร้าย เมื่อเขากลับมาที่ตระกูล เขาก็ได้รับสายตาดูถูกจากผู้คนรอบข้าง สมาชิกในตระกูลมองเขาด้วยความผิดหวัง ราวกับว่าเขาเป็นเพียงภาระที่ไร้ประโยชน์ในสายตาของพวกเขา เขาคือผู้ที่สูญสิ้น และ ไม่มีคุณสมบัติที่จะดำรงอยู่ในตระกูลอีกต่อไป แต่เขาก็อดทน และ ฝึกฝนตัวเอง เพื่อหวังว่าจะได้รับการยอมรับในสักวัน

วันเวลาผ่านไป 4 ผ่านปี ในที่สุดก็เกิดเหตุการณ์บางอย่างขึ้น—เหตุการณ์ที่กลายเป็นฟางเส้นสุดท้าย มันทำให้ตระกูลตัดสินใจขับไล่เขาออกมาอย่างไร้เยื่อใย การตัดสินใจครั้งนั้นเหมือนตราประณามสุดท้าย จากผู้คนที่เขาเคยเรียกว่าครอบครัว

เขาถอนหายใจเบาๆ ความรู้สึกไม่ดีเริ่มก่อตัวขึ้นมาในจิตใจ จนทำให้เขาลืมเรื่องที่คิดไปก่อนหน้า ชายหนุ่มรีบปรับอารมณ์ และ ท่าทีให้สงบยิ่งขึ้น ก่อนจะเร่งฝีเท้ามุ่งหน้าไปยังที่ทำงานที่อยู่ไม่ไกลนัก