บทที่ 16 แผนการยวนยางคืนสนอง (2/4)

“พี่ซืออี้รบกวนยกฉากกั้นมาบังได้หรือไม่ บริเวณที่ข้าเจ็บอยู่ค่อนข้างสูง เกรงว่าต้องเลิกอาภรณ์ขึ้น”

“ได้ ๆ ยกฉากกั้นมาบังเตียง” เขารับคำนางก่อนจะหันไปสั่ง

เมื่อเห็นทุกอย่างเตรียมพร้อมเขาก็หันไปโบกมือไล่คนพวกนั้นออกไปจากห้อง ส่วนตนเองยืนเฝ้ามองนางอยู่ข้างเตียง

“ประเดี๋ยวก่อนเจ้าค่ะท่านหมอ” นางเอ่ยวาจาหยุดท่านหมอที่กำลังจะตรวจให้นาง

“มีอันใด หรือเจ้ารั้งอาภรณ์ไม่สะดวก อยากให้พี่ช่วยหรือ” คังซืออี้เอ่ยถามน้องน้อยด้วยสีหน้าห่วงใย

“พี่ซืออี้ได้โปรดไปอยู่หลังฉากกั้นด้านโน้นเจ้าค่ะ แล้วให้นางกำนัลมาช่วยเหลือข้าแทน”

“แต่ว่า...” เป็นเขาช่วยไม่ได้หรือ เขาอยากเห็นว่าแผลของนางลึกหรือไม่

“แผลมันอยู่บริเวณต้นขา ข้าอายท่านเจ้าค่ะ” ดวงหน้าหวานซับสีระเรื่อ เจ็บก็เจ็บ ยังต้องมาเอ่ยวาจาบอกกล่าวเขาตามตรง

“อีกไม่นานก็ตบแต่งกันแล้ว อย่าได้เขินอายเลย”

“นะเจ้าคะพี่ซืออี้ ช่วยทำตามที่ข้าบอกเถิด ข้าเจ็บแผลมาก อยากให้ท่านหมอรีบรักษาแล้ว” นางกล่าวพลางทำหน้าออดอ้อนเขาด้วย

“ก็ได้” เขาต