LOGINShare
บทที่ 1
Last Updated:
2025-11-08 09:20:13บทที่ 1
“อื้อ เคนอย่าสิคะ”
เสียงร้องอย่างวาบหวิวดังแว่วๆ จากห้องรับแขกทำให้วราลีอดหันไปมองไม่ได้ เธอนึกอยากจะตีตัวเองนัก เพราะทั้งๆ ที่พอจะเดาออกว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของอะไร แต่สายตาเจ้ากรรมมันก็อดที่จะหันไปมองไม่ได้
หญิงสาวรีบเดินเลี่ยงหนีอย่างรวดเร็ว เพื่อไปให้พ้นจากภาพเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า…ภีรวัจน์กำลังคลอเคลียอยู่กับสาวสวยคนล่าสุดของเขาบนโซฟาห้องรับแขกที่เธอกำลังเดินผ่าน เธอไม่ได้ตั้งใจจะหันไปดูบทรักของเขาเลยสักนิด แต่คนบ้านั่นทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบไม่อายใครสักนิด
หากแต่พอวราลีเดินพ้นจากรัศมีสายตาไป ภีรวัจน์ก็ผละออกจากสาวสวยที่กำลังคลอเคลียอยู่ในทันที ทำเอาสาวผู้นั้นงุนงงกับปฏิกิริยาของเขา หากแต่ภีรวัจน์ไม่ใส่ใจที่จะอธิบายหรือไขข้อสงสัยนั้น เขารีบลุกขึ้นแล้วก้าวยาวๆ ตามหลัง ‘ยัยแว่น’ ออกมาติดๆ
“เดี๋ยวก่อน!”
วราลีสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเจ้าของเสียงที่บ่งบอกความเอาแต่ใจของเจ้าตัวดังขึ้น เธอคิดว่าจะหนีเขาพ้นแล้วเสียอีก ไม่คิดว่าภีรวัจน์จะตามมา
“มีอะไรคะ” สาวน้อยหันมาตามเสียงเรียกมองหน้าหล่อร้ายนั้นเพียงแวบเดียว ก่อนจะเมินหน้าหนีเขาอีกครั้ง
ภีรวัจน์หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเมื่อยัยแว่นเชิดใส่เขาอีกแล้ว เขารู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่ยัยแว่นนี่ทำหน้าแบบนี้ใส่เขา เขาเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน ว่าทำไมจะต้องปล่อยให้เด็กสาวรุ่นน้องคนนี้มีอิทธิพลกับเขาขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เธอก็แสนจะเฉิ่มๆ เชยๆ
“ทำไมต้องทำหน้าแบบนี้ใส่ผมด้วย”
“แบบไหนคะ” เธอยังคงรวนเขาคล้ายไม่อยากเสวนาด้วย
“ก็หน้าบึ้งๆ เชิดๆ แบบนี้นี่ไง” ภีรวัจน์ยิ่งหงุดหงิดมากขึ้นเมื่อเห็นท่าทีไม่เดือดเนื้อร้อนใจของเธอ
“ไหมก็เป็นของไหมแบบนี้อยู่แล้วนี่คะ”
“เฉพาะกับผม” เขารุกถามต่อ
“จะคิดอย่างนั้นก็ช่าง”
“หึงเหรอ”
“ใครหึง เก็บคำพูดพวกนี้ไว้พูดกับสาวๆ ของพี่เถอะค่ะ” เธอหันไปพูดใส่หน้าเขา
“ไม่อยากลองเป็นสาวๆ ของผมบ้างเหรอ” เขายั่วเธอต่อ
“ไม่” เธอแหวใส่เขา
“แล้วไม่อยากรู้เหรอว่าทำไมสาวๆ ถึงติดใจผมนักหนา”
เขาพูดพร้อมกับกวาดสายตามองเธอราวกับจะเปลื้องผ้า เธอเกลียดสายแบบนี้ของเขาที่สุด
“ไหมไม่คิดสั้นขนาดนั้นหรอก” เธอเริ่มเสียงดัง
“แต่อย่างว่าล่ะนะยัยเชยอย่างไหมจะไปรู้อะไร” เขาพูดกลั้วหัวเราะ แต่วราลีกลับเจ็บจี๊ดเข้าไปในหัวใจเพราะเสียงหัวเราะของเขาราวกับเข็มที่ทิ่มแทงตอกย้ำปมด้อยของเธอ
“ไหมเป็นยัยเชยแล้วไง ดีซะอีกจะได้ไม่เป็นเหยื่อของพี่เคน”
“ไม่ต้องห่วงไปหรอกสาวน้อย ไหมไม่ใช่สเปคผม” เขาพูดพร้อมกับกวาดสายตาไปทั่วร่างเธอราวกับจะประเมินสัดส่วน ทำเอาวราลีหน้าร้อนวูบ
“ถือเป็นความโชคดีของไหม” เธอเชิดใส่เขาอีกครั้ง
“แต่ก็ไม่แน่เพราะบางทีผมก็นึกอยากลองของแปลกเหมือนกัน”
“บ้า” วราลีหน้าแดง ก่อนจะรีบเดินหนีไป
“หึ หึ” ภีรวัจน์หัวเราะน้อยๆ ตามหลัง กับคนอื่นยัยนั่นจะทำดีพูดดีด้วยตลอด แต่กับเขาเธอจะกวนมากมิหนำซ้ำยังไม่เคยพูดดีกับเขา แต่ที่น่าหมั่นไส้ที่สุดคือเวลาที่เธอเชิดใส่และโดยเฉพาะตอนที่อยู่กับนายภวินท์
วราลีเดินกลับมาที่ม้านั่งหน้าบ้านอย่างหงุดหงิดใจ ภีรวัจน์พี่ชายของภีรดาเพื่อนรักของเธอ นอกจากจะเจ้าชู้แล้วยังปากร้าย เขาดูถูกเธอเพราะว่าเธอเป็นยัยเชยในสายตาเขา และเธอก็เกลียดเขาอย่างมากที่มักจะพาผู้หญิงสวยๆ มาให้เธอเห็น ราวกับจะเยาะเย้ยที่ผู้หญิงเหล่านั้นทั้งสวยทั้งน่ารักกว่าเธอ
“เป็นอะไรไปไหมหน้าบึ้งมาเชียว” ภีรดาถามเมื่อเห็นเพื่อนรักทำหน้าบึ้งตึงกลับมา
“ไม่มีอะไรหรอกพิม” วราลีไม่ยอมบอก
“ทะเลาะกับพี่เคนมาอีกแล้วใช่ไหม” ภีรดาถามอย่างรู้สาเหตุ
“ก็พี่ชายพิมชอบหาเรื่องไหม” เธอหันไปบอกเพื่อนสาว
ภีรดาหัวเราะน้อยๆ กับท่าทางของเพื่อนสาว คู่นี้เจอกันทีไรเป็นทะเลาะกันทุกที อีกคนก็พี่ชายอีกคนก็เพื่อนรักคนลำบากใจคือคนกลางอย่างเธอ
“ไม่เบื่อทะเลาะกันหรือไงจ๊ะ”
“ไหมไม่ได้อยากทะเลาะด้วยซักหน่อย”
“เกลียดพี่เคนขนาดนั้นเลยเหรอ” ภีรดาถามอย่างจริงจังเป็นครั้งแรก
“เกลียดคนเจ้าชู้” วราลีตอบตรงๆ
“ยังไม่ชินอีกเหรอ”
“ใครจะไปชิน”
ภีรดายอมรับว่าวราลีพูดถูก พี่ชายของเธอเข้าข่ายเจ้าชู้เพราะมีผู้หญิงมาเข้ามาพัวพันไม่ซ้ำหน้า นั่นเป็นเพราะคุณสมบัติที่เพียบพร้อมของภีรวัจน์ที่ทั้งหล่อและรวยมิหนำซ้ำยังเจ้าเสน่ห์ต่อผู้หญิงทุกคนที่ได้เห็นเขาที่ยกเว้นก็มีวราลีคนเดียวที่ตั้งป้อมเกลียดกันตั้งแต่ครั้งแรกๆ ที่เจอกัน
“พี่ไก่มารับแล้ว”
คำว่า ‘พี่ไก่’ ทำเอาภีรดาหัวใจเต้นแรงอย่างไม่มีเหตุผล ภวินท์เดินเข้ามาในรั้วบ้านของภีรดาและเดินตรงมาบริเวณที่สองสาวกำลังนั่งอยู่
ภีรดาลอบมองใบหน้าเรียบเฉยของภวินท์พร้อมกับหัวใจที่เต้นไม่เป็นส่ำ แต่เขายังคงทำหน้านิ่งเฉยราวกับไม่รู้สึกอะไรที่ถูกเธอมองแบบนั้น
“กลับหรือยังไหม” เขาพูดสั้นๆ โดยไม่คิดจะทักหรือมองมาทางภีรดาแม้แต่น้อยท่าทางนั้นทำเอาภีรดาหน้าชาก่อนที่รอยยิ้มของเธอจะค่อยๆ หุบลง
“กลับค่ะ”
“ไหมกลับก่อนนะ” วราลีหันไปบอกภีรดาในขณะที่ภีรดากำลังรู้สึกหมั่นไส้ท่าทางเย็นชาของพี่ไก่จอมหยิ่งของวราลี เชอะ! คอยดูเถอะเธอจะเอาคืนเสียให้เข็ดเลย
ภีรวัจน์ยืนอยู่บนระเบียงและมองลงมาเห็นที่ทั้งสองคนเดินเคียงคู่กันอย่างหงุดหงิด ยัยแว่นนั่นทำเป็นเรียบร้อยเฉยชา ที่แท้ก็แอบร้ายลึกมีผู้ชายมาตามรับตามส่งตั้งแต่ยังเรียนไม่ทันจะจบมอปลายด้วยซ้ำ เมื่อคิดเรื่องนี้อารมณ์ของภีรวัจน์ก็ยิ่งพลุ่งพล่าน
Latest chapter
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 5
บทที่ 5“อย่ามาทำอะไรบ้าๆ นะ” เธอมองเขาอย่างหวาดระแวง“นึกว่าไหมอยากจะทบทวนความจำ”“ไหมไม่บ้าไปกับพี่หรอก”“หึๆ นึกว่า”เขาพูดพร้อมกับมองริมฝีปากของเธออย่างไม่วางตา“หยุดนะ” เธอรีบห้ามเขาก่อนที่เขาจะหลุดคำพูดบางอย่างออกมา“อย่าดื้อกับผมให้มันมากนักนะไหม” เขาเริ่มขู่เธออย่างจริงจัง“ไหมทำอะไร ไหมก็อยู่ส่วนไหม ไหมไม่เคยไปยุ่งอะไรกับเรื่องของพี่เลยสักนิด”“แล้วเรื่องเมื่อวานนี้ล่ะ”“ทำไม”“ที่ทำแบบนั้นกับนายภวินท์ ไหมกำลังท้าทายผม” เขาบอกอย่างคาดโทษ และเดินเข้าใกล้เธอมากกว่าเดิมวราลีรีบผลักเขาก่อนจะเดินผ่านเขาไป เขาได้แต่มองตามก่อนจะยิ้มนิดๆ และอารมณ์ดีขึ้นอย่างประหลาดภวินท์รู้สึกโมโหอย่างมากเมื่อพ่อของเขามาบอกเรื่องที่เขาต้องไปสอนพิเศษ ถ้าเป็นปกติเขาคงจะดีใจแต่คราวนี้มันกลับตรงกันข้าม เขาไม่ได้อยากข้องเกี่ยวใดๆ กับยัยคุณหนูนั่นสักนิด แต่เขาก็ไม่มีทางปฏิเสธได้ในเมื่อพ่อของเขารับปากไปแล้ว ภวินท์นึกอยากปฏิเสธไปแต่ติดอยู่ตรงที่พ่อของเขาถึงอย่างไรพ่อของยัยคุณหนูนั่นก็เคยมีบุญคุณกับพ่อของเขาทำให้เขาปฏิเสธไม่ออกภวินท์มาถึงคฤหาสน์หลังใหญ่ในตอนสายของวันเสาร์“คุณไก่ใช่ไหมคะ” สาวใช้เดินมาถามเมื
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 4
บทที่ 4เป็นอีกครั้งที่พัชราวดีรู้สึกผิดหวังเพราะเธอคิดว่าเขาอาจจะชวนเธอไปไหนต่อซะอีก แต่เมื่อเห็นสีหน้าเครียดๆ ของภีรวัจน์แล้วพัชราวดีก็ไม่อยากจะขัดใจและเซ้าซี้ เธอฉลาดพอที่จะรู้ว่าคนแบบเขาคงไม่ชอบให้ผู้หญิงมาแสดงอาการเอาแต่ใจกับเขา“พี่เคนเป็นอะไรไปคะ” ภีรดาถามในตอนขากลับหลังจากที่ภีรวัจน์ขับรถมาส่งพัชราวดีกลับถึงบ้านเรียบร้อยแล้ว“ถามอีกคนแล้วเหรอเรา”“ก็มันน่าสงสัยนี่ เมื่อกี้ยังดีๆ อยู่เลย” เธอถามอย่างอยากรู้“ก็เหมือนเรานั่นแหละ ทำไมนั่งเงียบมาตลอดทาง” เขาย้อนถามน้องสาวบ้าง“เปล่าซะหน่อยพิมไม่ได้เป็นอะไร” ภีรดารีบปฏิเสธ“นึกว่าใจลอยไปถึงไหนซะอีก”“เปล่าค่ะ ว่าแต่เมื่อกี้ทะเลาะอะไรกับไหมหรือเปล่า”ภีรดาถามทันทีที่ได้โอกาส“รู้สึกจะคิดว่าพี่คอยแต่จะหาเรื่องเพื่อนเราอยู่ตลอดเลยนะ”“มันจริงไหมล่ะคะ”“เพื่อนเราชอบกวนประสาทพี่” เขารู้สึกหงุดหงิดอีกครั้งเมื่อนึกถึงใบหน้าเชิดๆ ของคนที่กำลังถูกกล่าวถึง“ไหมเค้าเกลียดคนเจ้าชู้” ภีรดาพร่ำบอกพี่ชายเกี่ยวกับเรื่องนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วเธอก็จำไม่ได้“กำลังจะบอกว่าเขาเกลียดพี่งั้นสิ”“เอ้อ” ภีรดาอึกอัก“ไม่ต้องบอกก็รู้เขาแสดงออกซะขนาดนั้น” เ
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 3
บทที่ 3“เป็นอะไรไปไหมเมื่อคืนไม่ได้นอนเหรอ” ภีรดาถามเมื่อเห็นวราลีมาเรียนด้วยท่าทางอิดโรยราวกับคนนอนไม่เต็มอิ่ม คำถามของเพื่อนรักทำเอาวราลีหน้าร้อนผ่าวเมื่อนึกถึงสาเหตุที่ทำให้เธอหลับได้ไม่เต็มตาเมื่อคืนนี้“นอนแต่ฝันร้ายทั้งคืน”“ฝันอะไร” ภีรดาถามต่อ“ฝันถึงคนบ้าน่ะ” วราลีตอบเลี่ยงๆ“ฝันถึงพี่เคนหรือเปล่า” ภีรดารีบถามทันทีก่อนจะหัวเราะน้อยๆ เมื่อเห็น วราลีหน้าบึ้งไปทันทีที่เธอเอ่ยถึงพี่ชายของเธอ วราลีแทบสะดุ้งเมื่อเจอคำถามของ ภีรดา“บ้าน่าพิม”“พูดถึงพี่เคนทีไร ไหมต้องทำหน้าแบบนี้ทุกที” ภีรดาบ่นกลายๆ“แบบไหน” เธอย้อนถาม“ก็หน้าบึ้งๆ แบบไม่สบอารมณ์แบบนี้แหละ”“ก็ไม่อยากให้พูดถึง”“เมื่อไหร่จะใจอ่อน” คำถามของภีรดากำกวมเหมือนมีอะไรแอบแฝง“ใจอ่อนเรื่องอะไร”“เรื่องพี่เคนน่ะสิ เมื่อไหร่จะเลิกเกลียดพี่เคน”“ก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกหาเรื่องไหมแล้วก็ตอนที่พี่ชายพิมเลิกเจ้าชู้” วราลีตอบโดยไม่ต้องคิดนาน“เฮ้อกลุ้ม” ภีรดาถอนหายใจออกมาน้อยๆ“เรื่องอะไรล่ะจ๊ะ”“ก็เรื่องไหมกับพี่เคนนั่นแหละ ท่าทางจะไม่ดีกันง่ายๆ คนกลางอย่างพิมคงต้องลำบากใจไปอีกนาน”“ไหมกับเขาก็ต่างคนต่างอยู่” เธอบอก“แต่เจอกันทีไรเป
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 2
บทที่ 2“ว่าไงเราเดินหน้ามุ่ยมาเลยนะ” ภีรวัจน์ทักน้องสาวขณะเดินเข้าบ้าน“ก็ไม่มุ่ยยังไงไหวล่ะคะพิมเรียนไม่รู้เรื่องเลยจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยอยู่แล้ว”“เพื่อนเราก็มาติวให้อยู่ไม่ใช่เหรอ” เขาถามถึงใครอีกคน“ก็ติวค่ะแต่พิมไม่อยากกวนไหมบ่อยๆ เพราะเขาก็ต้องอ่านหนังสือสอบเหมือนกัน”“จะอ้อนเอาอะไรอีกล่ะเรา”“พิมอยากได้ครูสอนพิเศษค่ะ พี่เคนช่วยพูดกับคุณพ่อคุณแม่ให้พิมหน่อยนะคะ” เธออ้อนพี่ชาย“มีใครขัดใจเราได้ที่ไหน” เขาบอกก่อนจะขยี้ผมเธอเล่นอย่างเอ็นดู ภีรดาโผเข้ากอดพี่ชายก่อนจะแอบยิ้มอย่างมีความสุขภีรวัจน์เรียนอยู่มหาวิทยาลัยชื่อดังปีสุดท้าย ในขณะที่ภีรดาเพิ่งจะเรียนอยู่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่หก ภีรดารักและหวงพี่ชายคนเดียวของเธอมาก เพราะเขาดูแลเธอมาตั้งแต่เด็กและมักจะตามใจเธอทุกเรื่องกริ๊ง...งเสียงโทรศัพท์ของภีรวัจน์ดังขึ้นในตอนนั้น เขามองดูเบอร์และถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย ก่อนจะกดทิ้งอย่างไม่ไยดี“สาวโทร.มาเหรอคะพี่เคน” “น่าเบื่อ” เขาพูดอย่างไม่สบอารมณ์“วันนี้เป็นอะไรคะดูหงุดหงิดชอบกล ปกติเห็นพี่เคนไม่เคยปฏิเสธสาวๆ”จะหงุดหงิดเรื่องอะไรล่ะนอกจากเรื่องยัยแว่น เขาตอบคำถามนั้นในใจ เด็กนั่นทำ
ยอดเสน่หา ปรารถนาเพียงเธอ บทที่ 1
บทที่ 1“อื้อ เคนอย่าสิคะ”เสียงร้องอย่างวาบหวิวดังแว่วๆ จากห้องรับแขกทำให้วราลีอดหันไปมองไม่ได้ เธอนึกอยากจะตีตัวเองนัก เพราะทั้งๆ ที่พอจะเดาออกว่าเสียงนั้นเป็นเสียงของอะไร แต่สายตาเจ้ากรรมมันก็อดที่จะหันไปมองไม่ได้หญิงสาวรีบเดินเลี่ยงหนีอย่างรวดเร็ว เพื่อไปให้พ้นจากภาพเหตุการณ์ที่กำลังเกิดขึ้นตรงหน้า…ภีรวัจน์กำลังคลอเคลียอยู่กับสาวสวยคนล่าสุดของเขาบนโซฟาห้องรับแขกที่เธอกำลังเดินผ่าน เธอไม่ได้ตั้งใจจะหันไปดูบทรักของเขาเลยสักนิด แต่คนบ้านั่นทำอะไรประเจิดประเจ้อแบบไม่อายใครสักนิดหากแต่พอวราลีเดินพ้นจากรัศมีสายตาไป ภีรวัจน์ก็ผละออกจากสาวสวยที่กำลังคลอเคลียอยู่ในทันที ทำเอาสาวผู้นั้นงุนงงกับปฏิกิริยาของเขา หากแต่ภีรวัจน์ไม่ใส่ใจที่จะอธิบายหรือไขข้อสงสัยนั้น เขารีบลุกขึ้นแล้วก้าวยาวๆ ตามหลัง ‘ยัยแว่น’ ออกมาติดๆ“เดี๋ยวก่อน!”วราลีสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเจ้าของเสียงที่บ่งบอกความเอาแต่ใจของเจ้าตัวดังขึ้น เธอคิดว่าจะหนีเขาพ้นแล้วเสียอีก ไม่คิดว่าภีรวัจน์จะตามมา“มีอะไรคะ” สาวน้อยหันมาตามเสียงเรียกมองหน้าหล่อร้ายนั้นเพียงแวบเดียว ก่อนจะเมินหน้าหนีเขาอีกครั้งภีรวัจน์หงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูกเมื่อย
You may also like
เรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C69.7K viewsรอวันหย่า คุณสามีร้าย
เงียบสงัด304.5K viewsนางบำเรอ BAD GUY
ลำเจียก56.0K viewsให้ตายเถอะ โยนอดีตสามีไปข้างหลังคนรักที่มิอาจเอื้อม เขาคลั่งไปแล้ว
เล่อเอิน58.0K viewsสาวน้อยคืนเดียว ของนายซุป'ตาร์
ณดารินทร์367 viewsพลาดรักคืนผีดุ
InTheStars139 viewsเมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา
ญาดาวดี ณ รัตติกาล328 viewsฉันเป็นเด็กท่านประธาน ( NC 18+)
กาแฟหอมกรุ่น1.7K views
