บทที่ 5 ยัดเยียดความเป็นสามี

เขาอุ้มร่างของนางขึ้นไปบนเตียงนอน ก่อนจะกดร่างบางให้นอนหงายอยู่ใต้ร่างแข็งแกร่งของเขา แววตาที่จ้องมองมาช่างดูหื่นกระหายจนแทบจะกลืนกินนางเข้าไปทั้งตัว

"ท่านอ๋อง อย่า!!!"

"เจ้ายั่วยวนข้าจนข้าแทบทนไม่ไหวแล้ว"

"ไม่ได้ยั่วนะเพคะ!!!"

"ยั่ว!!!"

"อื้ออ!!!"

เขาทาบทับริมฝีปากหนาใหญ่ลงไปบนริมฝีปากบางสวยของนางอย่างหนักหน่วง แล้วจึงสอดแทรกลิ้นอุ่นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นชื้นแฉะของนาง ปลายฝันที่ต่อต้านในคราแรก เมื่อได้สัมผัสกับรสจูบที่ดุดันและรุนแรงของเขานางก็เริ่มจะคล้อยตามไปอย่างว่าง่าย

เหมือนนิยายอีโรติกเลย อ๋องบ้ากามที่เร่าร้อน

น่าหลานเยี่ยผละริมฝีปากออกจากนาง ดวงตาคมจ้องมองนางอย่างไม่ลดละ

"หากข้าชื่นชอบสิ่งใด ข้าจะต้องได้ครอบครองมัน แม้แต่เจ้าข้าก็จะไม่ยอมปล่อยให้ตกไปเป็นของผู้ใด"

ปลายฝันจ้องมองเขาด้วยใบหน้าที่แดงระเรื่อ มันจะดีหรือ? ที่นางกำลังทำอยู่มันดีจริงหรือ?

แต่ความรู้สึกผิดมีหรือจะสู้ไฟแห่งความปรารถนาที่ร้อนแรงได้ นางยื่นมือสองข้างไปลูบไล้ใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาด้วยความหลงใหล ความจริงแล้วนางก็ชื่นชอบเขาตั้งแต่วันแรกที่ได้พบเขาเช่นกัน

น่าหลานเยี่ยโน้มใบหน้าลงมามอบจูบที่แสนเร่าร้อนให้แก่นางอีกครั้ง ครานี้นางตอบสนองความต้องการของเขาอย่างไม่คิดต่อต้าน สองแขนเรียวงามยื่นไปโอบรัดรอบลำคอของเขาเอาไว้ด้วยความต้องการที่ยากจะต้านทาน

น่าหลานเยี่ยปลดเปลื้องเสื้อผ้าอาภรณ์ของนางออกจนหมด ส่วนตัวเขาเองตอนนี้มีเพียงผ้าขนหนูของนางสวมเอาไว้ปิดบังท่อนล่างเพียงเท่านั้น เขาเลื่อนใบหน้าลงไปจูบไซ้ที่ซอกคอขาวนวลเนียนของนางอย่างหื่นกระหาย กลิ่นหอมอ่อน ๆ ของสตรีที่ยังบริสุทธิ์ช่างเย้ายวนเสียจนเขาแทบจะทนไม่ไหว

จ๊วบ จ๊วบ

"อื้อออ ท่านอ๋อง!!!"

ฝ่ามือหนาใหญ่ทั้งสองข้างของเขาบีบขยำเคล้นคลึงที่สองเต้าอวบอิ่มของนางจนเนื้อปริออกมาตามซอกนิ้วทั้งสิบ แล้วจึงค่อย ๆ แลบลิ้นม้วนเลียที่จุกบัวสีชมพูสวยหวานของนางอย่างหยอกเย้า ก่อนจะครอบริมฝีปากกลืนกินยอดปลายถันที่แข็งเป็นไตพร้อมกับดูดดึงขบเม้มจนเกิดเป็นรอยแดง

ปลายฝันที่ไม่เคยผ่านมือชายใดมาก่อน นางรู้สึกเขินอายและสั่นสะท้านไปทั่วทั้งร่าง รสสัมผัสที่เขาปรนเปรอมอบให้ ช่างตื่นเต้นเสียจนร่างกายของนางอ่อนยวบ

น่าหลานเยี่ยแลบลิ้นเลียลงมาที่บริเวณท้องน้อยของนาง แล้วจึงใช้มือหยาบกร้านจับเรียวขางามให้แยกออกจากกัน เขาจ้องมองเนินสวาทที่ไร้ขนด้วยแววตาเป็นประกาย ก่อนจะใช้นิ้วร้อนแบะกลีบสวยของนางให้อ้าออกจากกัน เผยให้เห็นเม็ดเกสรสีชมพูที่ชวนให้เขาเข้าไปลิ้มลอง

"อ๊าส์!!! ท่านอ๋อง!!!"

"อ้าขาออก!!!"

ปลายฝันรู้สึกเสียวซ่านและขนลุกไปทั้งตัว นางจำต้องยอมอ้าขาออกให้สุดตามคำสั่งของเขา น่าหลานเยี่ยแลบลิ้นเลียที่ร่องหลืบสวาทของนางจนฉ่ำน้ำ แล้วจึงครอบริมฝีปากกลืนกินเม็ดเกสรสีหวานนั้นอย่างหื่นกระหาย เขาดูดดึงขบเม้มสลับกับละเลงลิ้นร้อนให้ถี่เร่ามากยิ่งขึ้น

"อ๊าส์!!! อื้ออออ ข้าเสียวเพคะ!!!"

น่าหลานเยี่ยกระดกลิ้นรัวเร็วมากยิ่งขึ้น เขาสอดแทรกนิ้วร้อนเข้าไปในรูสวยของนางทั้งสี่นิ้ว แล้วค่อย ๆ ขยับเข้าออกอย่างช้า ๆ ก่อนจะเร่งจังหวะให้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น ลิ้นสากร้อนกระหน่ำบรรเลงลากเลียร่องหลืบของนางจนฉ่ำเยิ้ม

ปลายฝันเสียวสะท้านเสียจนต้องยกสะโพกร่อนขึ้นมา รสสัมผัสจากปลายลิ้นและนิ้วอุ่นร้อนของเขาทำให้นางเสียวเสียจนแทบทนไม่ไหว ไม่นานนักน้ำหวานสีใสก็ไหลล้นทะลักออกมาจากรูสวาทจนเปรอะเปื้อนไปหมด น่าหลานเยี่ยแลบลิ้นเลียดูดดื่มกับน้ำหวานของนางอย่างไม่นึกรังเกียจ

เขาดึงผ้าขนหนูที่ปิดบังช่วงล่างออก เผยให้เห็นลำแท่งเอ็นร้อนที่ใหญ่ยาวและแข็งชูชัน ปลายฝันลอบกลืนน้ำลายลงคอ แม้จะไม่เคยหลับนอนกับผู้ใดมาก่อน แต่นางก็เคยดูหนังรักอีโรติกอยู่บ่อยครั้ง

มันทั้งน่าหวาดกลัวและเสียวสยิวไปพร้อม ๆ กัน

"ข้าจะยัดเยียดความเป็นสามีให้แก่เจ้า"

เขาจับลำแท่งแก่นกายขนาดใหญ่ยักษ์มาจ่อที่ปากถ้ำของนาง แล้วจึงนำปลายหัวมังกรสีชมพูมาถูไถรูสวรรค์ที่เปียกแฉะอย่างหยอกเย้า

"อื้อออ ท่านอ๋อง ข้ากลัว!!!"

"ไม่ต้องกลัว หากได้ลองแล้วเจ้าจะอยากลองอีกซ้ำ ๆ ซี้ดดด!!!"

"อ๊าส์!!! ข้าเจ็บ!!!"

"เจ็บนิดเดียว โอ้ววว แน่นเหลือเกิน ซี้ดดด!!!"

เขาโน้มใบหน้าลงไปกลืนกินจุกบัวสีหวานของนางอีกครั้งเพื่อปลุกเร้าอารมณ์ให้นางรู้สึกผ่อนคลาย ก่อนจะบดเบียดลำแท่งเอ็นร้อนเข้ามาในรูสวยของนางจนมิดลำ ปลายฝันถึงกับซู้ดปากด้วยความเสียวที่คับแน่นจนแทบร้องขอชีวิต

น่าหลานเยี่ยจับเรียวขางามของนางให้อ้าออกจนกว้าง ก่อนจะค่อย ๆ ขยับสะโพกเข้าออกอย่างช้า ๆ แล้วจึงเร่งจังหวะให้ถี่เร่ามากยิ่งขึ้น

ตับตับตับ

"อ๊าส์ ข้าเสียว มันเจ็บ อื้ออ!!!"

"ซี้ดดดด!!! ข้าไม่เคยพบเจอสตรีใดที่แน่นถึงเพียงนี้ อ่าส์!!!"

เขายกเรียวขาสวยของนางขึ้นมาพาดบนบ่า ก่อนจะกระแทกกระทั้นลำแท่งมังกรใหญ่ยักษ์ให้รวดเร็วมากยิ่งขึ้น ปลายฝันใบหน้าบิดเบี้ยวด้วยความวาบหวิว สองมือกำหมอนขยำเอาไว้แน่น ความสุขสมนี้ที่เขามอบให้แก่นางช่างถึงอกถึงใจนางเสียเหลือเกิน

น่าหลานเยี่ยรู้สึกราวกับว่ากำลังล่องลอยอยู่บนแดนสวรรค์ นางช่างทำให้เขามีความสุขจนเกินจะบรรยาย ไฟแห่งความปรารถนากำลังลุกโชนเผาไหม้จนร่างของคนทั้งสองแทบจะหลอมรวมเข้าด้วยกัน

ฝ่ามือหยาบกร้านลูบไล้ตามเรือนร่างบางระหงของนางอย่างหลงใหล นางช่างงดงามยิ่งนัก งดงามเสียจนเขาละสายตาจากนางไปไม่ได้

ตับตับตับ

น่าหลานเยี่ยใช้สองมือจับรั้งเอวบางของนางให้ยกขึ้นมาเล็กน้อย แล้วจึงกระแทกกระทั้นท่อนเนื้อท่อนเอ็นเข้าออกที่รูสวรรค์ของนางอีกครั้งอย่างหนักหน่วงและรุนแรงกว่าครั้งก่อน ร่างของปลายฝันขยับสั่นไหวขึ้นลงตามแรงเคลื่อนไหวที่ถาโถมเข้ามาของน่าหลานเยี่ย สองเต้าอวบอิ่มสั่นไหวกระเพื่อมขึ้นลงอย่างงดงาม

"อ๊าส์!!! ท่านอ๋อง ข้าทนไม่ไหวแล้วเพคะ อ๊าส์!!!"

"ข้าก็ทนไม่ไหวแล้ว ซี้ดดดดด!!!"

น้ำรักสีขาวขุ่นไหลพุ่งทะลักเข้าไปในรูสวาทของนางจนฉ่ำแฉะ น่าหลานเยี่ยมองดูเลือดสีแดงสดที่ไหลออกมาจากรูสวยของนางที่ผสมกับน้ำกามของเขาก็ยกยิ้มมุมปากด้วยความพึงพอใจ

เขาไม่ใช่บุรุษที่ดีงามเพียบพร้อม เขาผ่านสตรีมามากมาย แต่ไม่เคยมีสตรีใดที่ดีงามและบริสุทธิ์เช่นเดียวกับนาง

ปลายฝันรีบหยิบผ้าห่มขึ้นมาปิดบังเรือนร่างที่ขาวนวลเนียนของตนเองด้วยความเขินอาย ใบหน้าสวยแดงระเรื่อ นางยกมือขึ้นมาจับผมทัดที่ใบหูเพื่อแก้เก้อ น่าหลานเยี่ยที่ผ่านสตรีมามากมายย่อมไม่มีความเขินอายใดใดเลยแม้แต่น้อย

"เสวี่ยเอ๋อร์ เจ้ารู้หรือไม่ ตั้งแต่ข้าหลับนอนกับสตรีมา ไม่เคยมีสตรีใดที่เนินสวาทไร้ขนเช่นเจ้ามาก่อน ที่เมืองเฟิ่งหวงสตรีต่างมีเส้นไหมหนานุ่มดกดำ มันเยอะมากเสียจนติดตามฟันของข้า"

ปลายฝัน "..."

น่าหลานเยี่ยละสายตาจากปลายฝัน ก่อนจะจ้องมองไปที่รูปวาดบนฝาผนังที่หัวเตียงนอนของนางด้วยสายตาครุ่นคิด

"เหตุใดข้าจึงกลับไปไม่ได้"

น่าหลานเยี่ยรู้สึกแปลกใจไม่น้อย ฉับพลันเขากลับคล้ายได้ยินเสียงระฆังกระดิ่งดังขึ้นจากในภาพวาด 

"เสวี่ยเอ๋อร์เจ้าได้ยินเสียงระฆังกระดิ่งหรือไม่?"

"เอ๋?" 

"ข้าได้ยิน โอ๊ะ!!!"

"ท่านอ๋อง!!!"

จู่ ๆ ร่างของน่าหลานเยี่ยก็หลุดเข้าไปในภาพวาดนั้นอีกครั้ง ก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย ปลายฝันทำสิ่งใดไม่ถูก หัวสมองของนางตอนนี้รู้สึกมึนงงไปหมด

ตายแล้วนี่ข้าโดนหลอกกินแล้วทิ้งเป็นแน่!!!

น่าหลานเยี่ยทะลุกลับมาที่ตำหนักชินอ๋องอีกครั้ง เขาพยายามที่จะยื่นมือเข้าไปจับหน้าต่างตรงกำแพงเพื่อหวังจะกลับไปหานาง แต่ก็พบว่าไม่สามารถกลับไปได้เสียแล้ว

"อาเยี่ย!!! น้องชั่วเหตุใดเจ้าจึงมายืนแก้ผ้าต่อหน้าบ่าวไพร่เยี่ยงนี้!!!"

น่าหลานเยี่ยหันไปตามเสียงเรียกก่อนจะพบกับฮ่องเต้น่าหลานหลิงหวางผู้เป็นพี่ชายของเขา

ฉิบหายแล้ว!!! ตอนนี้พวงไข่สวรรค์ของข้ากำลังห้อยโตงเตงเสียด้วย

"เสด็จพี่มาได้เช่นไร?" 

"พ่อบ้านของเจ้าไปแจ้งข้าว่าอยู่ดีดีเจ้าก็หายตัวไป!!! สารเลวสิ้นดี แก้ผ้าทำไมกัน!!!" 

น่าหลานเยี่ยจ้องมองน่าหลานหลิงหวางคราหนึ่งก่อนจะเอ่ยตอบ 

"เรื่องของข้า ที่นี่จวนจ้า ข้าจะแก้ผ้ามันก็เรื่องของข้า ทำไมหรือ? หรือเพราะข้าใหญ่กว่าเสด็จพี่จึงอิจฉา!!!"  

"ใช่สิ!!! ข้าเล็กจนฮองเฮาบ่น...อุบ!!! น้องเวร เจ้าหลอกด่าข้า!!!"

เกือบหนึ่งอาทิตย์แล้วที่น่าหลานเยี่ยหายไป ปลายฝันเองก็ไม่ได้คิดจะตามเขาเข้าไปในรูปวาดนั้น นางจัดการตนเองไม่ให้เกิดผลข้างเคียงที่ยากจะควบคุมตามมา นางใจง่ายเองที่ยอมให้บุรุษที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อนกระทำการย่ามใจเช่นนี้

ปลายฝันยังคงไปทำงานตามปกติ เมื่อกลับมาถึงบ้านก็พบว่าพ่อเลี้ยงและแม่ได้กลับมาแล้ว ปลายฝันเอ่ยคำทักทายเพียงเล็กน้อย ก่อนจะรีบเดินขึ้นห้องไปอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า

นางเดินไปเปิดกล่องที่ลิ้นชักข้างเตียงนอน ก่อนจะหยิบแท่งหรรษาของปลอมขึ้นมา มันเป็นแท่งเอ็นร้อนเสมือนจริงที่นางสั่งซื้อมาจากเพจหนึ่งในเฟซบุ๊ก

สั่นได้ มีไฟ หมุนได้ 360 องศา แรงสั่น 1,000 เดซิเบล!!!

ปลายฝันรู้สึกมีความต้องการอย่างบอกไม่ถูกตั้งแต่ที่ร่วมหลับนอนกับน่าหลานเยี่ยในคืนนั้น นางซื้อมันมาเก็บไว้แต่ไม่เคยได้ใช้ วันนี้คงต้องนำมาใช้แก้ขัดเสียหน่อย

ปลายฝันนั่งอ้าขาอยู่บนเตียง นางเอนกายพิงกับหมอนที่วางไว้บนหัวเตียง แล้วจึงค่อย ๆ สอดใส่แท่งหรรษาเข้ามาในรูสวยจนมิดลำ จากนั้นจึงกดเปิดสวิตช์ให้แท่งหรรษานี้ทำงานอัตโนมัติ

"อ๊าส์!!! เสียว!!!"

เครื่องแท่งหรรษาขยับเข้าออกอย่างรวดเร็ว ในขณะที่ปลายฝันกำลังร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่าน น่าหลานเยี่ยก็กระโดดพุ่งตัวออกมาจากภาพวาด เขาตกตะลึงไม่น้อยเมื่อได้เห็นนางในสภาพเช่นนี้

"เสวี่ยเอ๋อร์!!! เจ้าถูกแทงหรือ!!! เจ้าได้รับบาดเจ็บ!!!"