ง้อเมียฉบับอาชา

หลังจากผ่านพ้นเรื่องของดารินไปอาชาสั่งห้ามบอดี้การ์ดทุกคนห้ามให้ดารินกลับมาเหยียบไม่ว่าจะเป็น มหาวิทยาลัยทุกพื้นที่ของตระกูลเขา ห้ามดารินเข้ามาก้าวก่ายโดยเด็ดขาด

"ไอ้เสือบอกบอดี้การ์ดทุกคน ถ่ายทอดคำสั่งของกูลงไป ห้ามให้ดารินเหยียบเข้ามาทุกพื้นที่ของตระกูลกู แม้แต่เงาก็ห้ามให้มาใกล้..!

อาชาเขารู้ว่าผู้หญิงอย่างดารินทั้งอันตรายและเจ้าเล่ห์จึงเลือกที่จะปกป้องเหมยและลิลลี่ให้ออกห่างจากผู้หญิงอย่างดาริน

"ครับนายผมจะรีบถ่ายทอดคำสั่งของนายทุกคำออกไปในกลุ่มบอดี้การ์ดของเราครับนาย"

"คืนนี้ผมว่าเป็นคืนที่ดีนะครับนาย"

"มันเป็นคืนที่ดียังไงวะ" อาชาสงสัยเล็กน้อยเมื่ออยู่ๆเสือก็พูดขึ้นมา

"เพราะคืนนี้นายธงมักจะออกไปทุกคืน วันเสาร์และกลับมาในวันจันทร์เช้า เพื่อทำงาน ผมอาจจะใช้โอกาสทองและจังหวะนี้"

"ในการหาข้อสงสัยของผมเพราะมีบางอย่างไม่ชอบมาพากลที่ผมสัมผัสได้" เสือรายงานบางอย่างให้กับอาชาได้ฟังเพราะเขาก็แอบสงสัยพฤติกรรมของธงมานานแล้ว

"ดีกูเองก็ไม่ไว้ใจมัน มันจงใจปล่อยข่าวเสียหายให้กับเหมย เรื่องของมันกับเหมยในอดีตกูคงจะยอมง่าย ๆ ไม่ได้หรอก" อาชาเองก็ไม่ได้ละทิ้งเรื่องพวกนี้แต่เขาให้มันเป็นเพียงเรื่องเล็กน้อยไปก่อนเขามีงานใหญ่จะต้องจัดการ

"ถ้านายอนุญาตคืนนี้ผมจะลงมือ"เสือขออนุญาตอาชาอย่างเป็นทางการ

"มึงลงมือได้เลย เอาตามที่มึงเห็นสมควร กูเชื่อมือมึง..!"เสืออาชาพยักหน้าให้เสือได้รับรู้

"ครับนาย" เสือเดินออกมาจากห้องแล้วเตรียมจัดการเรื่องที่อาชาได้ถ่ายทอดคำสั่งลงมา

หลังจากทำงานเคลียร์ทุกอย่างจบวันนี้เป็นคืนวันเสาร์ วันนี้เขาตั้งใจจะย่องเข้าไปในห้องของเหมยเพื่อปรับความเข้าใจและใช้เวลากับเธอให้มากขึ้นสักหน่อยเพราะตั้งแต่เกิดเรื่องของดารินอาชาก็ยังไม่ได้อธิบายอะไรอย่างจริงจังให้กับเหมยได้ฟัง

เป็นเวลาเกือบเที่ยงคืนกว่าแล้วเหมยที่เข้าสู่ห้วงนิทราหลับสนิทหลังจากที่เธอได้อาบน้ำชำระล้างร่างกาย และโทรพูดคุยกับพราวรวมถึงเจสซี่

เพื่อนรักที่อยู่ออสเตรเลียตอนนี้งานของเจสซี่ชุกชุมไปหมดหลังจากสามสาววิดีโอคอลคุยกันก็แยกย้ายกันไปนอนเหมือนไม่รู้ตัวเลยว่า จะมีคนมาลักหลับเธอ

อาชาพี่ยังบอกเขามาในห้องของเหมยขนาดที่เธอกำลังนอนหลับสนิท อาชาเอ่ยเสียงพร่าเบา ๆ "ผมคิดถึงคุณ" พลางบรรเลงเพลงรักบทใหม่

ทว่าคราวนี้ไม่เหมือนเดิม เขาสอดมือไปหยิบเชือกเส้นบางที่เตรียมไว้ใต้หมอนอย่างแนบเนียน และคว้าเนคไทเนื้อดีที่พาดอยู่บนพนักเก้าอี้ข้างเตียงมาไว้ในมือ

ฮื่อ...ฮืม....เหมยที่ครางอื้ออึงในลำคอเพราะเธอยังหลับไม่รับรู้เธอรู้สึกรำคาญเมื่อมีอะไรบางอย่างมารบกวนการนอนของเธอ

เหมยที่ยังคงเคลิบเคลิ้มไปกับการจูบอันเร่าร้อนของอาชา ไม่ทันได้สังเกตเห็นการเคลื่อนไหวของเขา

อาชาผละจูบออกชั่วครู่ ดวงตาคมกริบของเขามองลึกเข้าไปในดวงตาที่พร่าเลือนด้วยอารมณ์ของเหมย รอยยิ้มกรุ้มกริ่มจุดขึ้นที่มุมปาก

"คืนนี้... เราจะมาเพิ่มความตื่นเต้นกันหน่อยนะคนดี"

อาชาเอ่ยเสียงกระซิบพร่า ก่อนจะเริ่มใช้เชือกพันธนาการข้อมือเรียวของเหมยอย่างนุ่มนวล แต่หนักแน่น เหมยสะดุ้งเล็กน้อยด้วยความประหลาดใจ แต่เมื่อเห็นแววตาเจ้าเล่ห์ของอาชา เธอก็เข้าใจในทันทีว่าเขาต้องการอะไร

"คุณอาชา... คุณจะทำอะไรคะ?" เหมยถามเสียงแผ่ว พยายามขยับข้อมือ แต่ก็ไร้ผล

"ก็ทำให้เหมยรู้สึกถึงผมมากขึ้นไง"

อาชาตอบ พลางใช้เนคไทอีกเส้นมัดข้อมืออีกข้างของเหมยไว้กับหัวเตียงอย่างมั่นคง ตอนนี้สองข้อมือของเหมยถูกตรึงไว้เหนือศีรษะ ทำให้เรือนร่างอรชรของเธอเผยออกอย่างเย้ายวน

เหมยรู้สึกประหม่า แต่ก็มีความตื่นเต้นแปลก ๆ แล่นริ้วไปทั่วร่าง การถูกพันธนาการเช่นนี้ทำให้เธอรู้สึกไร้การป้องกัน แต่ในขณะเดียวกันก็ปลุกเร้าความรู้สึกที่ซ่อนเร้นในตัวเธอให้ตื่นขึ้นมา.....

อาชายิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นปฏิกิริยาของเธอ เขาก้มลงจูบซับตามซอกคอขาวเนียน ไล่ลงไปตามเนินอกอวบอิ่ม สัมผัสร้อนผ่าวจากริมฝีปากของเขาทำให้เหมยขนลุกซู่ไปทั้งตัว

"คุณอาชา... พอเถอะค่ะ เหมยเสียว.. เหมยรู้สึกแปลก ๆ...." เหมยครางออกมา น้ำเสียงปนเปความหวั่นไหวและความปรารถนาที่พลุ่งพล่านกำลังจะเกินห้ามใจ

อาชาเงยหน้าขึ้นมองดวงตาฉ่ำเยิ้มของ เหมยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ยังคงประดับอยู่บนใบหน้า

"แปลกยังไง..ไม่ชอบหรอ..!" เขากระซิบถามเสียงพร่า มือของเขาเลื่อนลงไปสัมผัสที่หน้าท้องแบนราบ ลากไล้ต่ำลงไปช้า ๆ จนเหมยสะท้านไปทั้งตัว

"ไม่... ไม่ใช่ไม่ชอบ... แต่มัน..." เหมยพูดไม่ออก ความรู้สึกมากมายถาโถมเข้ามา ทั้งความเขินอาย ความตื่นเต้น และความปรารถนาที่ไม่อาจปฏิเสธได้

"แต่ว่าอะไรครับ?" อาชาโน้มตัวลงไปกระซิบชิดริมฝีปากของเธอ ลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดผิวจนเหมยต้องหลับตาพริ้ม

"มันกำลังทำให้เหมยคลั่งใช่ไหม?"

อาชาไม่รอคำตอบ กดจูบลงมาอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนยิ่งกว่าเดิม ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้ามาสำรวจโพรงปากนุ่มอย่างชำนาญ

เหมยตอบรับจูบนั้นอย่างโหยหา ร่างกายของเธออ่อนปวกเปียกไปตามแรงปรารถนา มือที่ถูกมัดอยู่พยายามดิ้นรนเล็กน้อยราวกับต้องการโอบกอดเขาให้แน่นกว่านี้

อาชาถอนจูบออกช้า ๆ มองใบหน้าแดงก่ำและดวงตาที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของเหมย

"บอกพี่สิคนดี ว่าเราต้องการพี่มากแค่ไหน"

เหมยหอบหายใจถี่รัว เธอเงยหน้าขึ้นมองเขาด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจปกปิด

"คุณอาชาขา... เหมย... เหมยต้องการคุณ" เสียงของเธอขาดห้วงและสั่นเทา

"ต่อไปนี้ห้ามเรียกว่าคุณ ให้เรียกว่า "พี่อาชา"เข้าใจหรือเปล่าครับเด็กดี.." อาชาพูดขาดห้วงแล้วก็ก้มลงไปหอมแก้มไหมซ้ายขวาอย่างเอ็นดูและหมั่นเขี้ยว

"ไหนลองเรียกใหม่ซิครับ เด็กดี.."อาชาขู่บังคับให้เหมยเรียกเขาว่าพี่เขาอยากได้ยินคำหวานจากผู้หญิงตรงหน้าที่สุด

"ถ้าไม่เรียกพี่จะลงโทษเธอ ฮื้อ..."

เหมยทำท่าทีเขินอายใส่เขาอาชาจัดการอดเรื่องอาภรณ์ของเหมยแล้วเผยให้เห็นเต้าคู่งาม อาชาใช้ปากเลียไปที่จุกนมของเหมยที่แข็งชูชัน ดูดดึงดับจ๊วบจ๊าบ เหมือนเป็นการทำโทษที่เหมยไม่ยอมเรียกเขาว่าพี่

"อ้าส์...เสียว พี่อาชาขา..."เหมยเองก็ทนไม่ไหวที่ต้องโดนอาชาทำโทษเสียงที่ไม่พึงประสงค์ก็ไม่อาจเก็บซ่อนเอาไว้ได้

คำสารภาพนั้นยิ่งปลุกเร้าสัญชาตญาณดิบในตัวอาชาให้ตื่นขึ้น เขายิ้มกว้างอย่างพอใจ ก่อนจะก้มลงจูบซับตามซอกคออีกครั้ง

และเคลื่อนไหวอย่างแนบชิด พรมจูบทั่วทุกอณูของร่างกายที่ถูกพันธนาการไว้ สัมผัสของเขาจุดประกายไฟแห่งปรารถนาให้ลุกโชนขึ้นในตัวเหมยอย่างไม่อาจต้านทาน

"คืนนี้... เราจะอยู่ด้วยกันทั้งคืน"

อาชากระซิบเสียงพร่า พร้อมกับเริ่มบรรเลงบทเพลงรักที่เร่าร้อนและลึกซึ้งยิ่งขึ้นสัมผัสของเขาอ่อนโยนแต่เต็มไปด้วยพลัง

ที่ปลุกเร้าทุกอณูในร่างกายของเหมยให้หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกับเขาในค่ำคืนที่แสนยาวนานนี้ บทเพลงแห่งรักของอาชาและเหมยกำลังจะดำเนินไปอย่างถึงพริกถึงขิง....