ละลายหัวใจรุ่นพี่วิศวะมาดนิ่ง Ep.11

"วันนี้พี่จะให้เราจับพี่รหัสกันนะคะ"

"หืมมม พี่รหัส?"

"อร๊ายยย ขอให้ได้คนที่ฉันชอบด้วยเถอะ >_<"

"นี่พวกแกฉันไปบนมาแล้วล่ะว่าขอให้อยู่สายเดียวกับพี่คลีนน่ะ >_<"

"ลูกกอล์ฟนี่แกถึงกับไปบนมาเลยเหรอ?" เรนถามพร้อมกับมองหน้าลูกกอล์ฟอย่างเหลือเชื่อ

"ก็ใช่น่ะสิยะ! นี่พวกแกไม่มองคนหล่อๆมากหรือไงกันยะ!"

"มองมันก็มองอยู่หรอกนะ แต่ฉันว่าพี่คลีนน่ะเสือผู้หญิงชัดๆจริงมั้ยน้ำ"

"ว่าไงยัยน้ำเน่า"

"น้ำหนาวยะ! ฉันก็คิดเหมือนเรนนะ ฉันว่าพี่คลีนน่ะเจ้าชู้มากๆเลยนะดูจากท่าทางของเขาแล้ว" ฉันคิดอย่างที่ตัวเองเห็นมา เพราะลักษณะพีคลีนน่ะต้องมีสาวๆเยอะมากแน่ๆ

"ฉันชอบผู้ชายแบดยะ!"

"จ๊าาา"

หลังจากนั้นเสียงซุบซิบก็พากันฮือฮา เพราะวันนี้ก็มีรุ่นพี่มาครบทุกชั้นปีเหมือนเดิม แต่เหมือนว่าวันนี้จะเป้นวันสุดท้ายของรุ่นพี่ปี4ที่มานะ

นี่ฉันจะไม่ได้เจอรุ่นพี่อีกแล้วเหรอเนี่ย....

หมับ!

"หน้าหงอย คิดอะไรอยู่เหรอน้ำ?"

ฉันหันไปมองซีอาร์ที่มองฉันอยู่ก่อนแล้ว ก่อนที่จะส่ายหน้าให้เธอ

"เอาล่ะน้องๆทุกคนคะ เดี๋ยวพี่จะเรียกชื่อของพวกเราแต่ละคนพร้อมกับกล่องรายชื่อของรุ่นพี่......."

ฉันนั่งฟังที่รุ่นพี่อธิบายให้กับการจับสายรหัสในครั้งนี้ เพราะฉันในตอนนี้ตื่นเต้นมากเลยว่าจะได้รุ่นพี่คนไหนรวมถึงเพื่อนแต่ละคนด้วย เพราะตอนนี้ปี1แบจะทุกคนต่างสอกส่องมองไปทางรุ่นพี่ปี2 ก้น แต่สำหรับฉันถ้าเป็นรุ่นพี่ผู้หญิงฉันจะดีใจมากๆเลยล่ะนะ

"พี่สืบค่ะ!"

วู้ๆๆๆ

"พี่ปราบครับ! พี่แตงกวาค่ะ!....."

เสียงเรียกชื่อของปี1แต่ละคนพร้อมกับเสียงเชียร์ของเพื่อนๆที่ร้องโห่กันอย่างสนุกสนาน ตอนนี้การเลือกพี่รหัสก็ผ่านไปอย่างต่อเนื่องจนมาหยุดที่แถวฉัน ซึ่งเป็นแถวสุดท้ายแล้วและก็เหลือแค่สองคนก็คือฉันกับซีอาร์

"พี่น้ำว้าค่ะ!"

"วู้ๆๆ พี่น้ำว้าว่ะ!"

ฉันมองตามสายตาเพื่อนๆ เพราะดูเหมือนว่าพี่น้ำว้าจะเป็นขวัญใจของผู้ชายที่คณะนี้มากเลยนะ ฉันคิดว่าพี่เขาต้องสวยมากแน่ๆ พอเห็นรุ่นพี่ยืนขึ้นแล้วก็ต้องตะลึงไปทันที เพราะไม่ใช่แค่สวยนะ แต่รู้สึกว่ารุ่นพี่คนนี้มีเสน่ห์มากเลยล่ะ

"สวยมากเลยว่ามั้ยน้ำ" เรนหันมากระซิบฉัน

"อืม สวยมากจริงๆ"

"ไม่สวยได้ไงยะ! นั่นน่ะคือพี่น้ำว้า ดาวคณะเราเลยนะ"

"จริงเหรอ?"

"ใครไม่รู้จักบ้างล่ะยะ นี่พวกแกไปอยู่ไหนกันมาเนี่ย"

"แหะๆๆ" เราทั้งคู่หัวเราะแห้งทันที

"เอาล่ะค่ะ น้องคนสุดท้ายก็ไม่ต้องจับแล้วเนาะ"

"เอ่อ...ค่ะ หนูได้พี่เทมป์ค่ะ" ฉันยืนขึ้นพร้อมกับเปิดกระดาษแผ่นสุดท้ายแล้วเอ่ยเรียกชื่อรุ่นพี่ทันที

"ครับ :-)"

ฉันมองรุ่นพี่พร้อมกับยิ้มให้ แล้วจึงนั่งลงทันที ไม่คิดเลยว่าจะได้พี่รหัสเป็นผู้ชาย แต่ก็ไม่เป็นไรหรอก ดูจากท่าทางของพี่เทมป์แล้วก็ดูใจดีอยู่นะ ^_^

"พี่รหัสแกนี่หล่อนะยะยัยน้ำ ดูสิแกยิ้มไม่หยุดเลย ^_^"

"ไม่ใช่นะ!" ฉันรีบปฏิเสธทันที แต่ก็คงไม่ทัน เพราะเหมือนลูกกอล์ฟกับเรนจะมองฉันอย่างเข้าใจผิดไปแล้ว เฮ้อออ....ปล่อยผ่านก็แล้วกัน

"รู้จักพี่รหัสกันแล้วนะคะ"

"ครับ/ค่ะ"

"เอาล่ะ วันนี้เวลาก็เลยมาแล้ว พี่ขอเลิกกิจกรรมสำหรับวันนี้ก็แล้วกันนะคะ พรุ่งนี้เจอกันที่เดิม เวลาเดิมนะคะ"

"ครับ/ค่ะรุ่นพี่"

"แยกย้ายค่ะ"

พรึ่บ!

__________________

ตึก...ตึก...ตึก

"น้ำฉันไปก่อนนะ วันนี้คิดว่าจะไปเล่นที่ร้านซะอีก"

"วันอื่นก็ได้ แกไปทำธุระต่อเธอ ^_^"

"บาย เพื่อนๆ"

เรนบอกลาพวกฉันสามคน ก่อนที่จะเดินขึ้นรถครอบครัวของเธอไป ตามด้วยลูกกอล์ฟที่มีคนมารับเหมือนกัน ตอนนี้ก็เหลือแค่ฉันกับซีอาร์

"ซีใครมารับ?"

"พี่เวย์น่ะ แล้วแก?"

รุ่นพี่เซอร์เวย์อีกแล้ว.....

"วันนี้ฉันขึ้นรถกลับน่ะ พี่นทีไม่ว่าง"

"แล้ววันนี้พี่แกไม่เปิดร้านเหรอ?"

"ไม่อ่ะ น่าจะเปิดพรุ่งนี้"

"งั้นกลับกับฉันเลยก็ได้นะ อ่ะ มานั่นแล้ว ^_^"

บรื้นนน....เอี๊ยดดด...

ปัง!

ฉันที่ตอนแรกว่าจะปฏิเสธ แต่ไม่ทันแล้วเพราะซีอาร์ลากฉันมาขึ้นรถเธอทันที เฮ้อ....

"พี่เวย์คะ คืนนี้เวย์ไปนอนที่ห้องด้วยได้มั้ยคะ"

".....!!"

นะ...นี่สองคนนี้....

"ทำไม?"

"ก็น้องนอนไม่หลับนี่คะ เฮ้อออ...."

"หึ!"

"น๊าาา"

ฉันได้แต่มองออกไปนอกรถ ถึงแม้ว่าสายตาของฉันจะมองออกไปด้านนอก แต่หูฉันก็ยังได้ยินเสียงทั้งสองคนคุยกันย่างสนิทสนมอยู่ ทำไมฉันถึงรู้สึกอึดอัดแบบนี้เนี่ย....

"เราเป็นผู้หญิงจะมานอนห้องผู้ชาย?"

"เมื่อก่อนน้องยังนอนได้เลยนี่คะ"

"เราไม่ใช่เด็กๆกันแล้ว"

"งะ!"

"เอ่อ...รุ่นพี่จอดให้น้ำลงตรงห้างด้านหน้านั้นด้วยนะคะ"

"เอ๋ เธอไปทำอะไรที่ห้างเหรอน้ำหนาว ให้ฉันไปเป็นเพื่อนมั้ย ฉันก็อยากจะ...."

"ฉันมีนัดน่ะ!" ฉันรีบพูดออกไปก่อน เพราะถ้าไม่พูดไปแบบนั้นมีหวังซีอาร์กับรุ่นพี่จะต้องมากับฉันด้วยแน่นอน ซึ่งฉันไม่อยากจะมองภาพบาดตาบาดใจหรอกนะ

"กับใครเหรอ? พี่ชายแก?"

"เปล่า ฉันมีนัดกับภาคิน"

เอี๊ยดดด....

ตุบ!

"อ๊ะ!"

"พี่เวย์ทำอะไรคะเนี่ย ซีตกใจหมด!"

"ถึงแล้ว"

ฉันลูบหน้าผากตัวเองที่ไปกระแทกกับประตูรถ แต่มันไม่ได้เจ็บอะไรมาก ก่อนที่จะมองไปด้านหน้าก็พบว่าเป็นห้างที่ฉันบอกเขาก่อนหน้านี้

"เดี๋ยวก่อนน้ำ อย่าบอกนะว่าภาคินหนุ่มฮอตขวัญใจลูกกอล์ฟ ^_^"

"อืม"

"อร๊ายยย นี่เพื่อนฉันจะมี...."

"หยุดเลยยัยซี ฉันนัดกับภาคินก็เพราะเรื่องงานต่างหากล่ะ"

"ฉันรู้หรอกน่า แต่นัดกันที่ห้างเนี่ยนะ?"

"ไม่คุยด้วยแล้ว! ฉันไปก่อนนะ เอ่อ...ขอบคุณมากนะคะรุ่นพี่"

ร่างรีบลงจากรถของเพื่อนสนิทตัวเองทันที และรีบเดินเข้าไปในห้างโดยไม่ทันมองเลยว่ารถยนต์คันหรูยังไม่ได้ขับออกไปและเธอก็ไม่รู้ตัวเลยว่าร่างสูงก็มองเธอทางกระจกอยู่ตลอดเวลา

__________________

เซอร์เวย์ Part

"อะแฮ่ม!"

"......?"

"มองอะไรเหรอคะพี่ชาย ^_^"

"......."

"หรือว่าพี่อยากเข้าห้าง?"

"หึ!"

"น้องรู้ว่าน้ำหนาวทำงานคู่กับภาคินค่ะ อีกอย่างคือหมอนี่หล่อมากๆเลยนะคะ"

"แล้วไง?"

"ซีรู้น่าว่าพี่น่ะแอบมองเพื่อนซี ^_^"

"พี่ไม่ได้มอง"

"งั้นเหรอคะ งั้นเราก็กลับกันเถอะค่ะพี่ชายคนปากแข็ง"

"ทำไมถึงรู้ว่าพี่บอกยัยเด็กบื้อนั่น?"

"เด็กบื้อด้วย อร๊ายยย นี่พี่ชายน้องจะมีแฟนแล้วใข่มั้ยคะ >.<"

"......?"

"คนนี้น้องเชียร์ค่ะ ทั้งฉลาด เรียนเก่ง ไม่งี่เง่า อีกอย่างเพื่อนซีคนนี้โสดด้วยนะคะ" น้องสาวเขาพูดออกมาด้วยความภูมิใจกับเพื่อนตัวเอง แต่ผมคิดว่ายัยเด็กบื้อนั่น เป็นคนที่ซื่อบื้อคนหนึ่ง

ที่จริงผมรู้อยู่แล้วว่าคนที่ผมช่วยไว้คืนนั้น ก็คือน้ำหนาวน้องสาวของไอ้นที เพื่อนผม หึ!

"ถ้าพี่ชอบก็รีบจีบเลยค่ะ เดี๋ยวน้องช่วยเอง"

"พี่ไม่ได้ชอบ"

"หืมมม"

"......"

ผมไม่ได้พูดสักหน่อยว่าชอบเพื่อนของเธอ แต่แค่...ไม่รู้สิ แค่อยากมองเธอเท่านั้นเอง วันก่อนที่ผมไปร้านเกมเธอก็เพราะไอ้นทีเป็นคนขอให้ผมไปดูน้องสาวมันให้หน่อย เพราะมันต้องไปช่วยงานไอ้คลีน ที่จริงผมก็จะปฏิเสธมันไปเหมือนกัน แต่ไม่รู้ว่าทำไมถึงต้องไปตามที่มันขอ หึ!

"ไม่เข้าไป พี่ก็กลับได้แล้วค่ะ พี่จะนั่งรออะไรอีกคะพี่ชายคนปากแข็ง"

พรึ่บ!

"พี่เวย์?"

"ขับกลับไปก่อน"

"เอ๋?"

ปัง!

คงเป็นเพราะยัยเด็กบื้อนั่นจริงๆสินะ หึ.....

เซอร์เวย์ Part End

_________________

ฉันเดินเลือกซื้อของสดที่ซุปเปอร์ เพราะยังไงก็ไม่ได้นัดกับภาคินอยู่แล้ว อีกอย่างเรื่องงานฉันก็คุยกันเสร็จแล้วด้วย แต่ที่ไม่อยากกลับพร้อมกับสองคนนั้นก็เพราะความหวานของทั้งสองคนนั้นแหละ

"กินอะไรดีเนี่ย!"

ฉันมองหาของสดเพื่อที่จะเอาไปทำอาหาร วันนี้ตั้งใจว่าจะทำต้มยำกุ้งสักหน่อย

ตึก...ตึก...ตึก

หมับ!

"เฮ้ย!"

พรึ่บ!

ฉันตกใจมากเมื่ออยู่ๆก็มีใครบางคนมาจับที่ไหล่ฉัน พร้อมกับตัวฉันที่ตกใจจนรีบถอยห่างออกมาทันที ก่อนจะหันหน้าไปมองก็ต้องตกใจซ้ำอีกครั้ง เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าฉันก็คือคนที่จะต้องขับรถกลับกับซีอาร์ไม่ใช่เหรอ

"ระ...รุ่นพี่..."

"นัดเพื่อน?"

"เอ่อ...คือว่าเพื่อนน้ำมีธุระน่ะค่ะก็เลยไม่ได้มาตามนัด แหะๆๆ"

"......."

"แล้วรุ่นพี่ล่ะค่ะมาทำอะไรที่เหรอคะ แล้วซีล่ะคะ?" ฉันถามด้วยความสงสัย เพราะไม่เห็นซีอาร์มาด้วยเลย

"กลับไปแล้ว"

"หาาาา"

"อืม"

"รุ่นพี่ให้ยัยซีกลับคนเดียวนี่นะคะ?"

"อืม"

แล้วแบบนี้ซีอาร์จะเป็นยังไงเนี่ย คนที่ตัวเองชอบปล่อยให้ตัวเองกลับคนเดียวแบบนี้.....

"แล้วรุ่นพี่มาทำอะไรที่นี่เหรอคะ?"

"ซื้อของ?"

"แต่รุ่นพี่ให้ยัยซีกลับเองคนเดียวนี่นะคะ ทำไมไม่มาด้วยกันเลยล่ะคะ"

"ทำไมต้องมาด้วยกัน"

"ก็ยัยซี...รุ่นพี่ อุปส์!" ฉันรีบปิดปากตัวเองทันที เพราะเกือบเผลอพูดเรื่องที่เพื่อนตัวเองแอบชอบรุ่นพี่เซอร์เวย์ไปแล้ว

"มีอะไร?"

"เอ่อ...เปล่าค่ะ รุ่นพี่ทำแบบนี้เดี๋ยวยัยซีก็เสียใจหรอกนะคะ"

"ทำไมต้องเสียใจ?"

นี่เขาไม่รู้เลยหรือไงว่ารุ่นน้องคนสนิทแอบชอบตัวเองน่ะ ทั้งๆที่ฉันคิดว่าใครๆก็มองออกนะว่ายัยซีน่ะชอบรุ่นพี่เซอร์เวย์ ดูความยิ้มหวาน ดูความเรียกชื่อเล่นกันสิ รู้มั้ยว่าน้ำหนาวคนนี้อิจฉานะ.....

"นี่รุ่นพี่ไม่รู้จริงๆเหรอคะว่ายัยซีน่ะแอบชอบรุ่นพี่เซอร์เวย์อยู่น่ะค่ะ! อุ๊ปส์!"

ฉันปิกปากตัวเองไม่ทันแล้วล่ะสิตอนนี้ ฮือออ ทำไงดี ซีอาร์ ขอโทษนะ....

".......?"

"นี่รุ่นพี่!"

ไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้ฉันถึงพูดมากกับรุ่นพี่แบบนี้กันเนี่ย โอ๊ยย ยัยน้ำหนาวเอ๊ย!

"หึหึหึ"

โป๊ก!

"อ๊ะ!

"คิดเยอะนะเรา :-)"

"......!!!"