45

จวนอ๋องในยามนี้ประดับด้วยโคมไฟสีแดง อีกทั้งผ้าสีแดงแขวนรอบจวน ในยามนี้เจ้าสาวพักอยู่ในห้องรับรอง เทียนหนิงไม่คิดเลยว่า นางจะแต่งเข้าจวนอ๋องอย่างง่ายดาย ใบหน้างามมองคันฉ่องสีเหลืองทอง วันนี้เป็นวันที่นางมีความสุขนัก ที่จะได้แต่งงานกับหยางอ๋อง แต่นางหารู้ไม่นางเป็นเพียงหมากกระดานหนึ่งของรัชทายาทเทียนหยางเท่านั้น

แม่สื่อพานางมุ่งหน้าไปที่ห้องโถง มีเพียงชิงไทเฮาเท่านั้นที่มาแทนฮ่องเต้ แขกเหรื่อต่างมองเจ้าสาวในชุดสีแดงเพลิงสดลายงามประณีต แน่นอนอยู่แล้วชุดเจ้าสาวทำจากผ้าต่วนชั้นดีของเมืองฉิน 

เจ้าสาวภายใต้ผ้าคลุมดีใจไม่น้อย ที่จะได้แต่งงานกับหยางอ๋อง สีหน้าไทเฮาไม่ดีใจเสียเลยที่จะได้สะใภ้ต่างแคว้น

เจ้าบ่าวอย่างหยางอ๋องกำลังจะพาเจ้าสาวกราบไหว้ฟ้าดิน แต่ทว่าเสียงพลุจุดขึ้นฟ้า บ่งบอกสัญญาณบางอย่าง

"เกิดอันใดขึ้น" เทียนหนิงตกใจอย่างมาก ในระหว่างนั้นได้มีทหารจากป้อมปราการเข้ามารายงานหยางอ๋อง

"เรียนท่านอ๋องยามนี้ แคว้นฉินเล่นไม่ซื่อ นำทัพมาล้อมเมืองชิงของเราไว้แล้วขอรับ" นายทหารพลันเอ่ยขึ้น

เทียนหนิงตกใจไม่น้อย นางดึงผ้าคลุมหน้าออก จะเป็นไปได้อย่างไร

"เป็นไปไม่ได้ เสด็จพ่อไม่มีทางทำเช่นนั้น" 

"เจ้าไม่ต้องห่วง หยางอ๋องนำทัพไปซุ่มโจมตีแต่เช้าแล้ว" หยางอ๋องออกไปแล้ว เทียนหนิงหันมามองบุรุษตรงหน้า

"ท่านเป็นใคร" ใบหน้าหนังมนุษย์ถูกลอกออกมาพบว่า 

"หนานอ๋อง!!!"

"ใช่ เทียนหนิง ดูเหมือนว่า พี่ชายเจ้าจะใช้เจ้าสละชีวิต เพื่อต้องการดินแดนของเมืองชิง ยอมทิ้งเจ้า ส่วนเขาก็หมายจะตีแคว้นชิง เขาคงคิดว่า หยางอ๋องจะเข้าพิธีกับเจ้าจริง ๆ กระมัง แต่เปล่าเลย ยามนี้หยางอ๋องอยู่นอกเมือง กำลังต่อกรกับพี่ชายเจ้า"

"ไม่จริง" เทียนหนิงตกใจจนตัวสั่น นางเป็นหมากทางการเมืองของเสด็จพ่อและรัชทายาท เหตุใดพวกเขาถึงทำร้ายจิตใจนางด้วย

"นำตัวนางไปขังไว้ รอสงครามสงบส่งตัวนางออกไป" หนานอ๋องเอ่ยขึ้น ทหารรีบนำตัวเทียนหนิงไป หญิงสาวเป็นลมไปเสียแล้ว ท่ามกลางความตกใจของแขกเหรื่อในงาน รวมทั้งชิงไทเฮาด้วย 

"นี่มันเรื่องอะไรกัน เรางงไปหมดแล้ว"

"เสด็จย่า ทุกอย่างเกิดขึ้นคือแผนการ ยามนี้พี่สี่ต่อสู้กับชาวฉินอยู่ด้านนอกเมือง"

นอกเมืองชิงห่างไกลจากเมืองชิงหลายลี้ นำทัพโดยแม่ทัพเวยหัวกับรัชทายาทเทียนหยาง อีกทั้งมีทหารหมื่นนาย

"ท่านแน่ใจนะ ว่าหยางอ๋องเมาสุราหลับไปแล้ว" เวยหัวเอ่ยถามรัชทายาท

"งานแต่งงานเทียนหนิง ป่านนี้อาจจะนอนหลับคาอกเจ้าสาว ยามนี่ล่ะที่พวกเราจะบุกตีเมืองชิง อุตส่าห์วางแผนมานาน แม่ทัพฝีมือดีอย่างหยางอ๋องหลงกลพวกเราแล้ว"

"นี่ท่านไม่ห่วงองค์หญิงสิบรึ"

"ห่วงนางทำไม นางแต่หมากกระดานหนึ่ง ที่เสด็จพ่อและข้า ผลักดันขึ้นมา" เวยหัวนึกสงสารเทียนหนิงยิ่งนัก

"ฆ่า!!!" รัชทายาทในชุดเกราะสีน้ำตาล บนหลังอาชาที่สง่า ออกคำสั่งกับเหล่าทหารม้า เพียงหมายจะมุ่งไปทางเมืองชิง 

แต่ต้องพบกับกองกำลังทหารฝ่ายตรงข้ามที่จู่ ๆ ก็โผล่มา คนนำทัพเป็นหยางอ๋อง

"เจ้าคิดว่า มันง่ายขนาดนั้นรึ" หยางอ๋องในชุดเกราะน้ำเงิน บนหลังอาชาสีน้ำตาลคู่ใจ พร้อมกับทหารม้าสองหมื่นนาย ยื่นประชันหน้ากับกองทัพแคว้นฉิน

รัชทายาทฉินกับแม่ทัพเวยหัว ต่างประชันหน้ากับหยางอ๋อง พวกเขานึกกลัวหยางอ๋องอย่างมาก หยางอ๋องรบชนะทุกแคว้น อีกทั้งตีเมืองได้หลายเมือง สำหรับแคว้นที่มารุกรานแคว้นชิง

"รัชทายาทพวกเราถอยดีรึไม่" แม่ทัพเวยหัวเอ่ยถาม

"สู้ ข้าอยากได้ดินแดนของชิง" 

เมื่อเหล่าทหารฉินได้ยินเจ้านายสั่ง กระนั้นจึงต่อสู้กับเหล่าทหารชิง หลายวันที่ผ่านมา หยางอ๋องแอบซุ่มฝึกฝนทหารเพื่อที่จะออกรบกับฉินโดยเฉพาะ ในเมื่อฉินอยากจะเป็นศัตรู ชิงก็ไม่ขัดข้องอันใด พร้อมออกรบเสมอ

ภายในเวลาสองชั่วยามเหล่าทหารแคว้นฉินตายเป็นเบือ ใบหน้าหยางอ๋องอาบไปด้วยรอยเลือดของเหล่าทหารฉิน

เวยหัวบาดเจ็บที่หัวไหล่ รัชทายาทฉินเห็นฝ่ายตัวเองกำลังจะเสียเปรียบ 

"ข้าขอสู้กับเจ้า" 

หยางอ๋องไม่พูดมาก กระโดดมาประชิดตัวเทียนหยาง จากนั้นต่อสู้กันห้ากระบวนท่า เทียนหยางรู้ตัวดี เขาเสียเปรียบแล้ว เมื่อหยางอ๋องฟันกระบี่เขาจนหลุดมือ 

จ่อกระบี่มาที่คอของเขา 

"ยอมแพ้เสีย เจ้าจะไม่ตาย" เหล่าทหารต่างมองดูเจ้านายทั้งสอง สายตาของเหล่าทหารฉินมองมาที่รัชทายาทเป็นเชิงว่า ยอมเเพ้เสียเถอะ สู้ต่อมีแต่ตายกับตาย

"ข้ายอมแพ้" สิ้นเสียงรัชทายาทฉิน เหล่าทหารฉินโยนกระบี่ทิ้งไป...

จวนสกุลหลี่ 

เรือนของหลีซิน ในยามนี้ วันนี้คือวันที่หยางอ๋องแต่งงานกับเทียนหนิง หลี่ซินนับวันอาการทรุดหนัก ยาแผนปัจจุบันใช้รักษาไม่ได้  ยาพิษชนิดนี้ในยุทธภพช่างร้ายแรงเสียใจ 

นางไอเป็นเลือด ใบหน้าซีดเซียวไร้เลือดฝาด หลี่ฮูหยินคอยเช็ดตัวให้บุตรสาว อีกทั้งดูแลอย่างใกล้ชิด ราชครูหลี่ลาออกจากราชสำนักทันที เมื่อรู้ว่าหลี่ซินหย่ากับหยางอ๋อง เรื่องนี้ฝ่าบาทอนุญาตให้หลี่เจิ้งลาออกเอง

ทั้งสองมองดูบุตรสาวอาการแย่ลง

"เพราะเขาผู้เดียว เพราะเขา เหตุใดถึงทำร้ายนางเพียงนี้" หลี่เจิ้งด่าทอหยางอ๋อง

"นายท่าน เจ้าคะ มีข่าวด่วนเจ้าคะ แคว้นฉินบุกมาตีเมืองเรา แต่หยางอ๋องต่อสู้จนมีชัย ส่วนเรื่องแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ เป็นแผนการของคนแคว้นฉินที่จะตีเมืองชิง

แต่ทว่าหยางอ๋องซ้อนแผนให้หนานอ๋องปลอมตัว แล้วออกไปรบเจ้าค่ะ" สาวใช้ที่นำสำรับข้าวเข้ามาเล่าให้ฟัง

หลี่ซินได้ยิน แต่นางก็ไม่รู้สึกดีใจอันใด เพราะนางกำลังจะจากโลกใบนี้ใบแล้ว ดวงตางามกำลังจะปิดลงอย่างช้า ๆ 

"ซินเอ๋อร์ มันเป็นแค่แผนลวง เจ้าได้ยินรึไม่" มารดาเขย่าร่างบุตรสาว แต่ทว่าหลี่ซินไม่ตอบสนอง

"ซินเอ๋อร์" หลี่เจิ้งตกใจทำอันใดไม่ถูก