LOGINShare
คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ
Last Updated:
2025-07-01 11:07:29“กรี้ดดดดดไม่จริ้งงงงง! กรี้ดดดดดดด! กรี้ดดดดดดด! ไม่จริง ต้องไม่ใช่แบบนี้ ฮือๆ ไม่จริงง!”
ลูกปัดทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้จนตัวโยนเมื่อเห็นผลตรวจการตั้งครรภ์ในมือขึ้นสองขีดชัดเจนไม่ว่าจะลองตรวจมาแล้วหลายต่อลหายอันแค่ไหนก็ขึ้นสองขีดทุกอัน
“ชั้นจะทำยังไงดี ชั้นยังไม่อยากมีลูก ชั้นไม่อยากท้องกับไอ้บ้านั่น ไม่เอาชั้นรักจอม .. ชั้นอยากมีลูกกับจอม..”
เมื่อพูดคำนี้ออกมาเธอก็หยุดชะงักแล้วยิ้มมุมปากออกมาเมื่อคิดแผนเด็ดขึ้นมาได้
“แกอย่าหวังเลยว่าจะทำให้ชั้นจนตรอกได้ ไม่มีทาง”
ลูกปัดคิดย้อนกลับไปถึงวันที่เธอมีอะไรกับดนัยและรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเขาคือพ่อของเด็กในท้องร้อยเปอร์เซ็นต์
เมื่อคิดแผนได้แล้วเธอก็รีบต่อสายหาจอมทัพในทันที
ตืดดดด ตืดดดด
“คุณมาหาปัดที่คอนโดหน่อยสิคะ ปัดมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกกับคุณค่ะจอม”
“ผมอยู่แถวนี้พอดีเดี๋ยวผมเข้าไปนะ”
ดีเหมือนกันวันนี้จะได้เคลียร์กันให้จบๆ ไปสักทีคาราคาซังมานานเกินไปแล้วเมื่อบอกยุติความสัมพันธ์กับเธอแล้วจะได้กลับไปขอโทษผู้หญิงคนที่อยู่ในหัวของเขาตลอดเวลาสักที
“น่ารักจังเลยค่ะ ปัดรอนะคะ”
“แล้วเจอกันครับ”
ปัดไม่ยอมเสียคุณไปง่ายๆ แน่ค่ะจอม ปัดจะสู้ให้ถึงที่สุดคอยดู
รอเพียงไม่นานเสียงเคาะประตูห้องก็ดังขึ้นแล้วเจ้าของใบหน้าของคนที่เธออยากเจอมากที่สุดก็เดินเข้ามาในห้องที่ต่างคนต่างคุ้นเคยเป็นอย่างดี
“นั่งก่อนสิคะจอมปัดมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกคุณมากเลยนะคะ”
“ผมก็มีเรื่องอยากจะคุยกับคุณเหมือนกัน”
คำพูดของเขา ท่าทางของเขาคงไม่ใช่เรื่องที่ดีกับเธอแน่ๆ เห็นแบบนี้แล้วคงต้องรีบบอกให้เขารู้ก่อนที่เขาจะได้พูดออกมา
“ถ้างั้นปัดบอกเรื่ององปัดก่อนแล้วกันนะคะ รับรองคุณต้องดีใจมากแน่ๆ เลยค่ะ”
“ครับ.. คุณมีเรื่องอะไรอยากจะบบอกกับผมงั้นเหรอ”
“… อืม.. ปัด .. ปัดท้องค่ะ! ปัดท้องลูกของเราค่ะจอม!”
ลูกปัดพูดแล้วขยับตัวเข้ามานั่งใกล้แนบชิดกับคนที่หูอื้อไปชั่วขณะ ตัวแข็งทื่อ.. นี่มันอะไรกันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ยังไงอย่าบอกนะว่าเป็นวันนั้น..
“ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะคะจอมนี่อย่าบอกนะคะว่าคุณจะไม่รับผิดชอบปัดกับลูกน่ะ … ปัดเสียใจนะคะ คุณไม่เชื่อที่ปัดพูดหรือว่าคุณไม่อยากจะรับผิดชอบกันแน่คะ”
ลูกปัดกอดอกหันหลังหนีทำท่างอนๆ เรียกร้องความสนใจไม่รู้แหละมาถึงขนาดนี้แล้วใครจะยอมง่ายๆ กันล่ะ
“วันนั้นที่คุณเมากลับไม่ไหวปัดก็อยู่กับบคุณทั้งคืนแต่ตอนเช้าปัดมีธุระเลยออกไปก่อนอย่าบอกนะว่าคุณจำไม่ได้จริงๆ”
“ผมไม่ได้พูดอย่างนั้นซะหน่อย ผมจำได้แต่ผมตื่นมาก็ไม่เห็นใครเลย”
“ถ้าคุณไม่เชื่อก็ดูนี่สิคะ “
ลูกปัดเปิดรูปถ่ายในโทรศัพท์มือถือของตนเองให้เขาดูเป็นรูปที่เธอเองส่งให้กับอรฤดีเช่นกันเมื่อเห็นอย่างนั้นจอมทัพก็พูดอะไรไม่ออก ในเมื่อเรื่องราวมกลับหลายมาเป็นแบบนี้ก็คงทำตามที่ตั้งใจเอาไว้ไม่ได้แล้ว
“เรื่องมาถึงขนาดนี้แล้วปัดไม่ยอมแล้วนะคะท้องปัดก็โตขึ้นทุกวันไม่รู้แหละ คุณต้องไปหย่าให้เร็วที่สุดแล้วมาแต่งงานกับปัดนะคะปัดไม่ยอมจริงๆ ด้วย”
สมองของจอมทัพเหมือนถูกไฟช้อตยังไงยังงั้นทั้งที่ควรจะดีใจเพราะการหย่าเป็นสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำตั้งแต่แรกแต่ตอนนี้ทำไมถึงรู้สึกมือไม้มันชาไปหมด มันรู้สึกเจ็บแปลบอยู่ภายในอกลึกๆ อย่างบอกไม่ถูก ทำไมเขาไม่รู้สึกดีใจกับคำพูดของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าตัวเองเลยสักนิด..
“อุก..อ้วกกกก!”
พูดไปพูดมาอาการแพ้ท้องของลูกปัดก็แสดงอาการจนต้องรีบวิ่งเข้าห้องน้ำไป
“คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ”
“คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ”
“คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ”
“คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ”
“คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ”
จอมทัพทิ้งตัวนั่งลงแล้วหลับตาลงพร้อมกับเสียงคำพูดของลูกปัดที่ดังก้องอยู่ในหัวไม่ไปไหน ให้ตายเถอะถ้านี่คือความฝันใครก็ได้ช่วยปลุกทีได้ไหมได้โปรดเถอะ..
“เป็นอะไรตาจอมทำเหมือนคนจะลาโลกงั้นแหละ เรื่องที่แม่บอกให้ไปจัดการทำเรียบร้อยแล้วหรือยัง”
ทัศนีย์ที่ลงมาจากชั้นสองพอดีเมื่อเห็นลูกชายที่ชอบสร้างเรื่องงามหน้ากำลังนอนหมดอะไรตายอยากอยู่ที่โซฟาก็เอ่ยถามขึ้น
“แม่ครับ..”
เขาเรียกแม่ทั้งที่ตัวเองยังนอนหลับตาอยู่ร่างกายก็ไม่ขยับเลยสักนิด
“อะไร.. ไปก่อเรื่องอะไรมาอีกหรือไง”
“แม่..”
“มีอะไรก็พูดมาสิ จะเรียกทำไมนักหนา”
“ปัดท้องกับผมครับ..”
“พรวดดดดด ไอ้ลูกเวร!!”
ชาอุ่นๆ ที่กำลังถูกซดเข้าปากถูกพ่นออกมาด้วยความตกใจพร้อมกับคำสบทที่เต็มไปด้วยอารมณ์ขุ่นเคือง
“ตุบ ตุบ ตับ โอ้ยแม่ เจ็บนะครับ”
“นี่มันยังน้อยไปมันน่าฟาดให้หัวแตกซะดีไหมห้ะ ตุบ ตุบ ตุบ”
“แกรู้ไหมตาจอมว่าแกทำอะไรลงไป .. แกเคยคิดหน้าคิดหลังบ้างไหมก่อนที่แกจะทำอะไรโง่ๆ แบบนี้..”
ดวงตาคู่สวยที่มองลูกชายของตัวเองด้วยความผิดหวังเริ่มเห่อร้อนก่อนจะมีหยาดน้ำตาค่อยๆ ไหลรินออกมาให้กับความผิดพลาดที่ไม่น่าให้อภัยนี้
“เสียงดังเอะอะอะไรกันคุณ..คุณเป็นอะไร ไอ้จอมแกทำอะไร!”
สุเมธเปลี่ยนน้ำเสียงทันทีเมื่อเห็นภรรยาสุดที่รักของตัวเองยืนน้ำตาไหลสะอื้นเบาๆ พร้อมกับรีบเดินเข้าไปโอบกอดเธอไว้
“พ่อครับผมทำปัดท้อง “
เพี๊ยะ !!
ใบหน้าของลูกชายหันไปตามแรงฝ่ามือของคนเป็นพ่อจนเลือดสีแดงไหลออกมาให้เห็นตามขอบปาก
“แกยังเป็นลูกผู้ชายอยู่ไหม คนแบบแกมันสมควรจะเป็นพ่อคนหรือเปล่าพ่อผิดหวังในตัวแกมากนะ มีวิธีมากมายที่แกจะต่อต้านยังไงก็ได้แต่นี่มันต่ำทรามเกินไป ออกไป!”
สุเมธตะโกนลั่นเสียงดังทุกคนต่างรู้ดีอยู่แก่ใจถึงสิ่งที่ลูกปัดเคยทำกับจอมทัพแม้แต่จอมทัพเอง และทั้งสุเมธและทัศนีย์ก็พอจะเข้าใจที่จอมทัพยังคงเหลือเยื่อใยให้ลูกปัดเพราะเรียนรู้กันมานาน แต่คนเราเมื่อเจ็บแล้วก็ควรจำเขาปล่อยให้ความสัมพันธ์ที่ควรจะตัดขาดไปตั้งนานแล้วยังคงค้างคาอยู่จนมาถึงปัจจุบัน…
จนตอนนี้เธอที่เคยทำร้ายเขามาแล้วครั้งนึงกำลังทำลายชีวิตเขาอีกครั้ง..
ทั้งสองคนมองลูกชายที่ยืนนิ่งงันด้วยแววตาว่างเปล่าและผิดหวังก่อนจะพากันเดินกลับขึ้นห้องไปไม่หันมามองชายหนุ่มอีก
ตอนนี้เขารู้ซึ้งแล้วว่าความลังเลไม่เด็ดขาดของตัวเองส่งผลร้ายกลับมายังไงมือหนาค่อยๆ แตะเช็ดเลือกที่ริมฝีปากตัวเองเบาๆ แล้วก็อดคิดถึงผู้หญิงอีกคนที่เขาคงไม่มีหน้าไปหาเธอได้อีกแล้ว..
Latest chapter
หลงรักเมียชั่วคราว ผมรักเค้าครับพพ่อ
“สดชื่นไหมคะคุณอรที่นี่อากาศดีทั้งปีคุณอรพักอยู่ที่นี่นานๆ เลยนะคะ” “ขอบคุณมากนะคะป้าพันอร อุก ..อ้วกกกก อ้วกกกก แค่ก ๆ ““ตายแล้วแพ้ท้องหนักมากเลยนะคะ มาค่ะป้าช่วยนะคะ ค่อยๆเดินค่ะ” อาการแพ้ท้องของอรฤดีมีแต่จะหนักขึ้นทุกวันแต่ก็ยังดีที่มีป้าพันผู้มีประสบการณ์การมีลูกมาอย่างโชกโชนและลูกสาวคนเล็กที่คอยช่วยเหลืออยู่ไม่ห่าง ครอบครัวของป้าพันคอยดูแลบ้านสวนแห่งนี้ไว้มาตั้งแต่เริ่มและเป็นคนที่สิริวดีไว้ใจมากพอสมควร “มาแม่ แหนมช่วยประคองนะ เขาไปข้างในก่อนดีกว่าค่ะคุณอรข้างนอกลมแรงแล้วค่ะ”“อรไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ ““แต่คุณอรแพ้ท้องหนักมากนะคะจะไม่ให้ป้าบอกคุณนายจริงๆ เหรอคะป้าว่า..”“ตอนนี้ที่บ้านมีเรื่องเครียดมากแล้วค่ะ รอให้ทุกอย่างเข้าที่เข้าทางอีกสักหน่อยแล้วค่อยบอกดีกว่าค่ะ” “เอาแบบนั้นก็ได้ค่ะ ไม่ต้องห่วงนะคะพวกเราจะดูแลคุณอรอย่างดีที่สุดเลยค่ะ ““แหนมด้วยค่ะ แหนมด้วยๆ” “หึหึ ขอบคุณมากนะคะ อุก.. อ้วกกกก อ้วกกกก แค่ก ๆ”“พรุ่งนี้พี่หมอจะรีบมาแต่เช้าเลยนะคะคุณอร แหนมตื่นเต้นจังเลยค่ะจะเป็นน้องผู้หญิงหรือผู้ชายน้าาา”“เพ้อเจ้ออะไรของมึงอีแหนมคุณเขาพึ่งจะท้องยังไม่รู้เพศหรอก”“อ่าวเหรอ
หลงรักเมียชั่วคราว แล้วเจอกันวันงานค่ะ
วันต่อมา ทัศนีย์และสุเมธรีบมาที่บ้านของเพื่อนรักคเชนทร์และสิริวดีแต่เช้าตรู่เพื่อพูดคุยเรื่องที่เกิดขึ้นตอนนี้มันไม่ใช่เรื่องเล็กน้อยอีกต่อไปแล้ว “ข้าขอโทษจริงๆ เว้ยไอ้เชนไม่คิดว่าไอ้ลูกไม่รักดีมันจะหน้ามืดตามัวได้ถึงขนาดนี้” สุเมธพูดแล้วก็พาให้โมโหรู้สึกผิดกับเพื่อนจนไม่รู้จะหาคำไหนมาพูดได้แล้ว“เอาน่าเรื่องมันเป็นแบบนี้แล้วอันที่จริงทั้งสองคนก็ตั้งใจจะหย่ากันอยู่แล้วด้วย” “มันจะหย่ากันจริงๆ ได้ที่ไหนเธอก็รู้นี่วดี” ทัศนีย์แหวขึ้นมาทั้งที่ตายังบวมไม่หายแค่คิดก็อยากจะร้องไห้ขึ้นมาอีกรอบ “ถึงยังไงก็ต้องรับผิดชอบนั่นแหละนะ จะใจไม้ใส้ระกำไปก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว”สิริวดีพูดขึ้นมาตามความเป็นจริงถึงจะรู้สึกเห็นใจเพื่อนและลูกสาวตัวเองมากขนาดไหนแต่เด็กที่กำลังจะเกิดมาก็ไม่ได้มีความผิดอะไรเลยนี่นา“เรื่องสินสมรสทุกอย่างไม่ต้องแบ่งครึ่งแบ่งกันอะไรแล้วยกให้หนูอรไปเลยทุกอย่างแล้วก็อันนี้ด้วยคนไม่รักดีไม่ควรได้อะไร” ทัศนีย์วางกระเป๋าที่เต็มไปด้วยฉโนดที่ดินและเครื่องเพชรมากมายเต็มกระเป๋ามอบให้สิริวดีและคเชนทร์เพื่อแทนคำขอโทษและความเสียหายของอรฤดี พวกเขารักและเอ็นดูเธอไม่ต่างจากลูกสาวคนนึงจ
หลงรักเมียชั่วคราว คุณต้องไปหย่ากับมันนะคะ
“กรี้ดดดดดไม่จริ้งงงงง! กรี้ดดดดดดด! กรี้ดดดดดดด! ไม่จริง ต้องไม่ใช่แบบนี้ ฮือๆ ไม่จริงง!” ลูกปัดทรุดตัวลงกับพื้นร้องไห้จนตัวโยนเมื่อเห็นผลตรวจการตั้งครรภ์ในมือขึ้นสองขีดชัดเจนไม่ว่าจะลองตรวจมาแล้วหลายต่อลหายอันแค่ไหนก็ขึ้นสองขีดทุกอัน “ชั้นจะทำยังไงดี ชั้นยังไม่อยากมีลูก ชั้นไม่อยากท้องกับไอ้บ้านั่น ไม่เอาชั้นรักจอม .. ชั้นอยากมีลูกกับจอม..” เมื่อพูดคำนี้ออกมาเธอก็หยุดชะงักแล้วยิ้มมุมปากออกมาเมื่อคิดแผนเด็ดขึ้นมาได้“แกอย่าหวังเลยว่าจะทำให้ชั้นจนตรอกได้ ไม่มีทาง”ลูกปัดคิดย้อนกลับไปถึงวันที่เธอมีอะไรกับดนัยและรู้ดีอยู่แก่ใจว่าเขาคือพ่อของเด็กในท้องร้อยเปอร์เซ็นต์เมื่อคิดแผนได้แล้วเธอก็รีบต่อสายหาจอมทัพในทันที ตืดดดด ตืดดดด “คุณมาหาปัดที่คอนโดหน่อยสิคะ ปัดมีเรื่องสำคัญอยากจะบอกกับคุณค่ะจอม” “ผมอยู่แถวนี้พอดีเดี๋ยวผมเข้าไปนะ” ดีเหมือนกันวันนี้จะได้เคลียร์กันให้จบๆ ไปสักทีคาราคาซังมานานเกินไปแล้วเมื่อบอกยุติความสัมพันธ์กับเธอแล้วจะได้กลับไปขอโทษผู้หญิงคนที่อยู่ในหัวของเขาตลอดเวลาสักที “น่ารักจังเลยค่ะ ปัดรอนะคะ” “แล้วเจอกันครับ” ปัดไม่ยอมเสียคุณไปง่ายๆ แน่ค่ะจอม ปัดจะสู้ให้ถ
หลงรักเมียชั่วคราว เลว! เลวสิ้นดี!
“เลว! เลวสิ้นดี!” อรฤดีพูดออกมาเมื่อเห็นรูปที่ลูกปัดส่งมาให้ได้แต่คิดว่าเธอไม่น่าโง่ไปหลงเชื่อการกระทำของเขาเลย หลอกลวงทั้งนั้น เธอมันโง่เองที่หลงไปเผลอมีความรู้สึกดีๆ ให้คนแบบนั้น ในเมื่อเป็นอย่างนี้แล้วก็คงไม่มีอะไรดีไปกว่าการทำตามความตั้งใจเดิมเหมือนในตอนแรก .. เธอนอนคิดทบทวนไตร่ตรองทุกอย่างที่เกิดขึ้นแล้วก็หลับไปด้วยความอ่อนเพลีย เรื่องที่มีให้คิดมันมากมายเหลือเกิน นี่นะหรือชีวิตคู่ทำไมผู้คนมากมายถึงได้โหยหา และฝ่าฟันเพื่อจะมาถึงจุดนี้กันนะ.. ไม่เห็นจะมีความสุขเลยสักนิด หลายวันต่อมา “แม่คะอรจะหย่า .. ““อรคิดดีแล้วเหรอลูก”“พ่อว่าลองหันหน้าคุยปรับความเข้าใจกันก่อนดีไหมลูก”“อรคิดดีแล้วค่ะ พ่อ แม่.. อันที่จริงทุกคนก็น่าจะรู้อยู่แล้วนี่คะว่าเค้ามีคนรักอยู่แล้วอรทำใจอยู่ต่อไปแบบนี้ไม่ได้หรอกค่ะ พ่อแม่เข้าใจอรนะคะ” “แต่เรื่องนั้น”“อรคิดดีแล้วค่ะ อีกอย่างเราสองคนก็ไม่ได้รักกันด้วย มันไปไม่รอดหรอกค่ะ “แววตาที่ไร้ชีวิตชีวาของเธอ ท่าทางที่ไม่เหมือนเคยทำให้คนเป็นพ่อแม่ไม่กล้าที่จะเอ่ยพูดอะไรออกมาอีก เพราะเธอคือความรักและความสุขของเขาทั้งสองคนถ้าเอาแต่ทำตามใจตัวเองก็ทนไม่ได้ที่ต้องเ
หลงรักเมียชั่วคราว เพราะผมรักคุณไง .. ผมรักคุณ
“ดื่มน้ำก่อนนะคะคุณอร พี่ปลาเป็นห่วงแทบแย่เลยค่ะ ปลอดภัยแล้วนะคะ ฮือๆ” พี่ปลาดีใจจนเก็บอาการไว้ไม่อยู่ร้องไห้ออกมาในทันที “ของคุณมากนะคะพี่ปลา อรมาที่นี่ได้ยังไงคะ” “ก็คุณจอมพามานะสิคะ คุณอรหมดสติหลับไปตั้งแต่เมื่อวานเลยนะคะ โถคุณอร”งง มัน งง ไปหมดอรฤดีพยายามนั่งปะติดปะต่อเรื่องรวมทั้งหมดแต่ก็จำอะไรไม่ได้เลยจำได้แค่ว่าคุยโทรศัพท์กับแม่กำลังจะกลับบ้านแล้วก็ภาพตัดไป.. แล้วอยู่ๆ มานอนอยู่ที่นี่ได้ยังไง..มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ยิ่งคิดก็ยิ่งไม่เข้าใจแต่รู้แน่ชัดเพียงสิ่งหนึ่งว่าเธอไม่ต้องการเห็นหน้า ไม่ต้องการอยู่ที่นี่.. “อรอยากอาบน้ำสักหน่อยค่ะ เหนียวเนื้อเหนียวตัวไปหมด” สิ่งแรกที่เธอทำก็คือสำรวจร่างกายตัวเองคร่าวๆ ตามแขนตามขาก็พบว่าเจ็บที่ขาอยู่ไม่น้องแถมมีแผลถลอกบางจุด ซึ่งไม่รู้ว่าได้มายังไงพี่ปลาบอกว่าไอ้คนเลวนั่นพาเธอมาไม่ใช่ว่า… ด้วยความกลัวก็คิดไปต่างๆ นาๆ แต่ก็พบว่าไม่มีอะไรผิดปกติเมื่ออาบน้ำชำระร่างกายเรียบร้อยอรฤดีก็กลับบ้านตัวเองไปในทันทีโดยพยายามเลี่ยงไม่ให้เจอหน้าคนที่เธอรู้สึกเกลียดเข้าใส้ไปแล้ว “จะไม่อยู่ต่ออีกหน่อยเหรอคะคุณอร” พี่ปลาทำหน้าเศร้าเมื่อเห็นชีวิตคู่ขอ
หลงรักเมียชั่วคราว ผมสัญญาว่าจะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีก
กรองขวัญนั่งมองเพื่อนที่กำลังจ้วงขนมเค้กเข้าปากอย่างมีความสุขกินเข้าไปขนาดนี้มีหวังได้ใช้ชีวิตในฟิตเนสทั้งเดือนแน่ๆ เลยเรา ไม่เป็นไรๆ เพื่อนมีความสุขเราก็ดีใจ.. “แล้วเสร็จนี่จะไปไหนต่อกันดีอ่ะ” “อืมม.. ว่าจะไปดูเครื่องสำอางค์สักหน่อยยังไม่อยากกลับบ้านเลย” “อึ๋ยย..” กรองขวัญเบ้หน้าเมื่อได้ยินว่าเพื่อนเธอต้องการจะไปดูเครื่องสำอางค์ ก็ปกติอรฤดีไม่ค่อยจะสนใจเรื่องพวกนี้เลยนะสิ ถ้าบอกว่าจะไปดูหนังสือก็ว่าไปอย่าง นี่เพื่อนเธอเป้นอะไรกันแน่ ทำตัวแปลกๆ แล้วยังจะพูดแปลกๆ อีกต่างหาก .. มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่นะ “อะ เอาสิ ไปๆ แปลกใจเลยนะเนี่ยอรอยากไปดูเครื่องสำอางค์..”“ปัดมือถือไปเจอแล้วน่าสนใจดี ลองไปดูเผื่อมีอะไรถูกใจ” นั่นแปลก..แปลกจริงๆ ด้วยนี่ไม่ใช่คำพูดที่เพื่อนเธอควรจะพูดออกมาแน่นอนถ้าเป็นเมื่อก่อนมีแต่ซื้อแล้วยัดใส่มือให้เท่านั้นถ้าให้เดินเข้าไปเองแบบนี้ฝันไปได้เลย … ไม่มีทาง! มีแต่แม่ของเธอที่จะคอยจัดเตรียมเรื่องพวกนี้ให้หรือไม่ก็เพื่อนอย่างเธอที่คอยหาซื้อให้มาตลอด ..นะ นี่มันเกิดอะไรขึ้นนนน การแต่งงานมันทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ถึงขนาดนี้เชียวเหรอ… น่ากลัวจริงๆ “ไปกันเลยไหม อยากเดิ
You may also like
ยั่วรักท่านประธาน
ชะนีติดมันส์42.6K viewsเล่ห์รักพายุร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์22.6K viewsพิศวาส แรงรัก เมีย นักโทษ ของ นายน้อย
เจ้าหน่อไม้น้อยแห่งตระกูลกู่228.2K viewsพลาดรักร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol17.7K viewsรักหมดใจยัยคู่หมั้นจอมป่วน
ดาวประดับเดือน702 viewsรอยตราสามีคืนเดียว
วรดร/กัญนิชา/วิรัญชนา509 viewsStop baby หมอขาอย่าร้าย
นญาดา1.0K viewsเลขาเฉิ่มอุ้มรัก
baiboau-เนื้อนวล194 views
