ตอนที่ 94 ลูกสามพ่อ

อ๋อง ฟู่หยางเซิน ล่วงรู้เป็นอย่างดีว่าซุนฮ่าวเป็นชายหนุ่มผู้มักมากในกาม ราคะของมันนั้นไร้ขีดจำกัดและไม่เคยรู้จักคำว่า "เพียงพอ" ดวงตาคมกริบของอ๋องแห่งโลกมืดมองซุนฮ่าวด้วยแววตาอ่านออก ก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"เจ้าไม่รู้สึกเบื่อบ้างหรือ? สตรีข้างกายของเจ้าล้วนแล้วแต่เป็นสินค้ามือสอง พวกนางบางคนก็เป็นเพียงหญิงสาวชาวบ้านธรรมดา ไม่มีความสูงศักดิ์ ไร้ซึ่งเสน่ห์ดึงดูดอย่างแท้จริง"

คำพูดของเขาแม้จะเปล่งออกมาอย่างเนิบช้า แต่ทุกคำกลับกรีดเฉือนเข้าไปในจิตใจของซุนฮ่าว ดวงตาของมันเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ถึงแม้ว่าความหวาดกลัวยังหลงเหลืออยู่ แต่มันก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกตื่นเต้นกับสิ่งที่ชายผู้นี้กำลังจะเสนอ

"ท่านหมายความว่าอย่างไร?" ซุนฮ่าวกลืนน้ำลายเอื๊อก ก่อนจะเอ่ยถามออกไปด้วยความกระหายใคร่รู้

อ๋อง ฟู่หยางเซิน แสยะยิ้มจางๆ มือของเขาหยิบจอกสุราขึ้นมา ก่อนจะหมุนมันเบาๆ อย่างใจเย็น "แทนที่เจ้าจะเป็นลูกบุญธรรมของมันผู้นั้น เหตุใดไม่มาเป็นลูกบุญธรรมของข้าแทนล่ะ? ข้าสามารถให้เจ้าได้ทุกอย่าง..." เขาหยุดไปครู่หนึ่ง จ้องลึกเข้าไปในดวงตาของซุนฮ่าว "หากเจ้ายอมช่วยข้ากำจัดฮ่องเต้ ฟู่ซื่อเทียนได้ บุตรสาวของมันทุกคนล้วนแล้วแต่จะเป็นของเจ้า!"

คำพูดนี้ช่างเป็นคำพูดที่อุกอาจที่สุด! เพราะ ความทะเยอทะยานนั้นไม่มีคำว่าพี่น้อง!

ความปรารถนาอันดำมืดที่ถูกเก็บกดไว้ภายในจิตใจของซุนฮ่าวพลันปะทุขึ้นอย่างรุนแรง ความคิดของมันสับสนระหว่างความหวาดกลัวกับความตื่นเต้น แต่มากกว่าสิ่งใดคือความโลภอันไร้ขอบเขต ดวงตาของมันเปล่งประกายด้วยไฟแห่งความกระหาย ยิ่งได้ยินคำพูดยั่วยุของอ๋อง ฟู่หยางเซิน หัวใจของมันยิ่งเต้นระรัวราวกับจะกระโจนออกมาจากอก

เขากำลังเสนอโอกาสให้มันโอกาสที่จะครอบครองทุกสิ่งที่ไม่เคยเอื้อมถึง โอกาสที่จะก้าวขึ้นไปอยู่เหนือผู้อื่น และที่สำคัญที่สุด โอกาสที่จะได้ลิ้มลององค์หญิงน้อยทั้งหลาย บุตรสาวขององค์ฮ่องเต้ที่มันไม่เคยกล้าคิดฝันถึง

ความเป็นชายของมันตื่นตัวขึ้นในทันที ความโลภ ความปรารถนา และกิเลสที่ถูกกักเก็บมานานพวยพุ่งออกมาอย่างไร้การควบคุม ภาพในหัวของมันเต็มไปด้วยเรือนร่างอ่อนนุ่มของสตรีสูงศักดิ์ที่มันเคยได้แต่มองจากที่ไกล ความรู้สึกอิ่มเอมอันผิดศีลธรรมทำให้ซุนฮ่าวแทบลืมหายใจ

เมื่อความต้องการบดบังสติปัญญา ซุนฮ่าวจึงไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของความลังเลที่จะทรยศหักหลัง แม้เพียงหนึ่งวันก่อนหน้านี้มันยังคุกเข่าซื่อสัตย์ต่อองค์ฮ่องเต้ แต่ในเวลานี้ เพียงแค่คำพูดไม่กี่ประโยคจากอ๋อง ฟู่หยางเซิน ก็สามารถทำให้มันละทิ้งทุกสิ่งได้โดยไม่ไยดี เส้นทางแห่งการทรยศได้ถูกกำหนดแล้ว และมันก็พร้อมจะก้าวเดินไปโดยไม่หันหลังกลับ

"ท่านพ่อ!!!"เสียงของมันดังขึ้นอย่างหนักแน่น สีหน้าและแววตาของซุนฮ่าวเปลี่ยนแปลงไปอย่างรวดเร็ว ไม่ต่างอะไรจากกิ้งก่าที่เปลี่ยนสีได้อย่างฉับพลัน เมื่อไม่กี่วันก่อนมันยังนับถือฮ่องเต้เป็นพ่อบุญธรรมอยู่เลย แต่ในยามนี้มันกลับคุกเข่าต่อหน้าชายที่หมายโค่นบัลลังก์!

นี่แหละ... ซุนฮ่าว ชายผู้ไร้ซึ่งความภักดีและเต็มไปด้วยความโลภที่ไม่มีที่สิ้นสุด!

ลูกสาม พ่อนั้นได้ถือกำเนิดขึ้นแล้ว ซุนฮ่าว แม้จะเป็นชายหนุ่มที่อารมณ์ร้อนไร้ซึ่งพรสวรรค์และมักมากในกามแต่ตัวของมันผู้นี้นั้นเต็มเปี่ยมไปด้วยบุญวาสนาราวกับเทวดาผู้สูงส่งลงมาเยือนโลกมนุษย์ เส้นทางชีวิตของมันมีทั้งแสงสว่างและความมืดมิดปะปนกันไปตามการก้าวผ่านของเวลา

พ่อคนแรก แม่ทัพซุนเทา บิดาผู้รักมันมากเสมือนเลือดในอก ถึงแม้จะเป็นลูกที่เกิดจากชายชู้ แต่ความรักของแม่ทัพซุนเทาก็ไม่เคยขาดหายไป ความรักนี้เป็นแรงผลักดันที่ทำให้ซุนฮ่าวเติบโตขึ้นมาได้ โดยที่ไม่เคยรู้สึกขาดแคลนความอบอุ่นจากผู้เป็นบิดา

พ่อคนที่สอง ฮ่องเต้ ฟู่ซื่อเทียน ชายผู้มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน แต่กลับเต็มไปด้วยความหวาดระแวงในตัวซุนฮ่าว เขาหลงคิดว่าซุนฮ่าวอาจจะเป็นยอดฝีมือที่ซ่อนเร้นตัวจริง จึงดึงตัวมันมาอยู่ข้างกาย แต่หารู้ไม่ว่าตัวของมันผู้นี้นั้นทั้งไร้ประโยชน์และไร้พลังฝีมือแท้ที่จริงแล้วมันเป็นเพียงแค่ไอ้บ้ากามคนหนึ่ง

พ่อคนที่สาม อ๋อง ฟู่หยางเซิน เจ้าของตำหนักอสรพิษ ชายผู้เต็มไปด้วยความทะเยอทะยานในการโค่นล้มบัลลังก์ของพี่ชายตัวเอง ฟู่หยางเซินเห็นซุนฮ่าวเป็นตัวหมากสำคัญในการผลักดันแผนการนี้ เขาใช้ทั้งความฉลาดและความโหดเหี้ยมในการวางแผนการที่ไม่ว่าใครก็คาดไม่ถึงและตามไม่ทัน

“ยอดคนนั้นย่อมรู้จักวิธีการเลือกชะตาชีวิตของตัวเอง” อ๋อง ฟู่หยางเซิน กล่าวออกมาในขณะที่สายตาของเขาจับจ้องไปที่ซุนฮ่าวที่กราบแทบเท้าของตน เสียงของเขาเต็มไปด้วยความแข็งกร้าว

ในที่สุด ลีลาในการใช้ลิ้นสองแฉกของซุนฮ่าวก็เริ่มที่จะแผงฤทธิ์อีกครั้ง

"ท่านพ่อช่างเป็นบุญวาสนาของลูกยิ่งนักที่ได้กราบท่านพ่อเป็นพ่อบุญธรรม" ซุนฮ่าวกล่าวด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเคารพ "ต่อให้ลูกบุกน้ำลุยไฟแค่ไหน ลูกก็จะทำเพื่อท่าน"

อ๋อง ฟู่หยางเซิน ถึงแม้จะเตรียมตัวมาดีแล้วและล่วงรู้ว่าตัวของซุนฮ่าวนั้นเป็นชายที่เต็มไปด้วยการประจบสอพลอ แต่เมื่อเขาพบเจอเข้ากับสถานการณ์จริง ร่างกายของเขากลับอดไม่ได้ที่จะสั่นระทวยไปกับคำยกยอ

ลูกน้องของอ๋อง ฟู่หยางเซิน ถึงกับยืนกำหมัดแน่น ร่างกายแข็งเกร็งด้วยความเครียดและความกลัว ท่าทางที่ซุนฮ่าวแสดงออกมา ยิ่งทำให้พวกมันรู้สึกได้ถึงความเสี่ยงที่กำลังคืบคลานเข้ามา พวกมันรู้ดีว่าคำพูดของซุนฮ่าวนั้นมีพลังลึกลับซ่อนอยู่ การใช้ลิ้นสองแฉกของมันอาจที่จะสามารถทำให้ท่านอ๋องเกิดความรักใคร่เอ็นดูขึ้นมาได้จริงๆ

"ข้าชอบคำประจบสอพลอของเจ้าข้า ไม่แปลกใจเลยทำไมถึงท่านพี่ถึงได้รักใคร่เอ็นดูเจ้านัก ฮ่าฮ่า..." อ๋อง ฟู่หยางเซิน พูดออกมาพร้อมกับเสียงหัวเราะดังลั่นและเต็มไปด้วยอารมณ์ขัน ท่าทางของเขาผ่อนคลายอย่างไร้กังวล

"หากแผนการของข้าสำเร็จ... แผ่นดินนี้เจ้าจะเป็นรองก็เพียงแค่ข้าเท่านั้น" อ๋อง ฟู่หยางเซิน เอ่ยด้วยน้ำเสียงที่หวานหูดุจเสียงของเทพผู้มีอำนาจสูงส่ง ท่าทางของเขายังคงดูร่าเริง อ่อนโยน แต่ในแววตานั้นซ่อนความทะเยอทะยานและความมุ่งมั่นที่จะบรรลุเป้าหมายของตัวเองไว้แน่นหนา

คำพูดนั้นเหมือนกับการเสนอโอกาสให้ซุนฮ่าว ซึ่งทำให้ชายหนุ่มตรงหน้าเริ่มรู้สึกเคลิบเคลิ้มหลงใหลไปกับคำยกยอและความหวังที่ซ่อนอยู่ ซุนฮ่าวหลับตาลงชั่วครู่ หัวใจของเขาเต้นแรงอย่างไม่สามารถควบคุมได้ ท่าทางที่แสดงออกมาของอ๋อง ฟู่หยางเซินนั้นยากจะตีความ

ซุนฮ่าวพยายามจินตนาการถึงอนาคตที่ตนเองยืนอยู่เหนือทุกคนเหนือสิ่งใดๆ บนแผ่นดินนี้ ร่างกายของเขาสั่นไหวไปกับความปรารถนาที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนความปรารถนาที่จะเป็นผู้มีอำนาจสูงสุดในแผ่นดิน บัลลังก์ที่ดูเหมือนจะเป็นเพียงฝันที่ไกลเกินเอื้อม กลับกลายเป็นสิ่งที่ใกล้เข้ามาทุกทีในจินตนาการ