เข้าสู่ระบบแชร์
ตอนที่ 8 ตายแล้ว 2
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-07-04 17:45:58เจินไป๋เจียจ้องมองไปยังหม้อต้มโอสถนางเอามือไปแตะที่ขอบหม้อแล้วเพ่งพลังลงไป น้ำเริ่มไหลวนปราณอ่อน ๆ เริ่มก่อตัวแล้วกลั่นออกมาเป็นหยดโอสถลงในจอกยา
“ฮืมม ดียิ่ง”
คำชมจากปรมาจารย์โอสถไม่ใช่ว่าใครก็สามารถได้รับ ตั้งแต่มีอายุมาเกือบ 100 ปี นี่เป็นครั้งแรกที่ลุงอันหวนได้ยินท่านปู่บอกว่า ดียิ่ง
“ท่านพ่อ ลูกจะรีบนำหยดโอสถไปทดสอบ”
นั่นไปท่านตาอันลู่หรงของเจินไป๋เจีย นางจำท่านตาได้ถึงแม้จะเจอกันแค่ครั้งเดียวตอนงานแต่งของนางเท่านั้น
“หลานเจินไป๋เจีย คารวะท่านปรมาจารย์โอสถและอาจารย์โอสถทุกท่าน”
ทุกคนที่อยู่ในห้องปรุงโอสถล้วนเป็นคนในตระกูลอัน ท่านทวดที่มีตำแหน่งสูงสุดมีพลังลมปราณธาตุดินใช้ในการปลูกพืชสมุนไพร ส่วนผู้อาวุโสท่านอื่นล้วนมีลมปราณธาตุไฟใช้ในการควบคุมไฟ
ในดินแดนเทพประกายมีผู้ถือครองธาตุน้ำเพียง 5 คนเท่านั้น ทว่าพวกเขาล้วนไม่ใช่คนตระกูลอัน
“ข้ารู้เรื่องของเจ้าหมดแล้ว ที่ผ่านมาข้าจะไม่พูดถึงต่อไปนี้ให้เจ้ามาฝึกฝนเป็นผู้ปรุงโอสถที่นี่"
“เจ้าค่ะ ท่านปรมาจารย์”
เจินไป๋เจียรู้สึกตื่นเต้นยินดี แววตาสดใสเปล่งประกาย พลันนึกถึงบางอย่างจึงเอ่ยขึ้น
“หลานยังมีเรื่องต้องรายงานอีกเรื่องเจ้าค่ะ”
อันหวนกำลังจะเอ่ยห้าม เรื่องวุ่นวายอื่น ๆ ให้เขาจัดการเอง แต่เจินไปเจียไม่สนใจแววตาทักท้วงนางพูดขึ้นทันที เมื่อได้สิ่งที่เจินไป๋เจียเอ่ยก็ทำให้อันหวนเบิกตากว้างอย่างคาดไม่ถึง ่ังลมปราณธาตุดินใช้ในการปลูกพืช่งหนึ่ง จียก็โด่งดังทันที
สดชื่นขึ้น
“ความจริงแล้วหลานถือครองธาตุดินและธาตุน้ำเจ้าค่ะ”
เพื่อผลประโยชน์ร่วมกัน เพื่อความรุ่งโรจน์ของวงศ์ตระกูลเมื่อนางเชื่อว่านางจะได้รับการปกป้องอย่างสูงสุด
แววตาที่นิ่งสงบมาตลอดของปรมาจารย์โอสถก็มีระลอกสั่นไหว เขาเดินเข้ามาเอื้อมมากุมมือของหลาน ร่างกายยังสั่นเทาให้เห็นชัดเจน
ท่าทีผิดแปลกเช่นนี้ทำให้หลายคนในนั้นตกตะลึงถึงแม้จะตกใจเรื่องที่เจินไป๋เจียบอกแต่ท่าทางของปรมาจารย์กลับสะพรึงยิ่งกว่า
“หลานรัก เจ้าพูดจริงรึ”
หลานรัก หลานรัก
ไม่ใช่แค่ท่าทีที่ประหลาดคำพูดก็ประหลาดด้วย
“จะ จะ เจ้าค่ะ …หากท่านไม่เชื่อข้าพิสูจน์ให้ท่านดูด้วยก็ได้”
แววตาของปรมาจารย์โอสถ คล้ายคนไร้สติอยู่ชั่ววูบเขาก็ยืดตัวขึ้น
“ไม่น่าเชื่อว่าคำทำนายนั้นจะเป็นจริง”
ใน 1000 ปีจะมีเด็กสาวที่ถือครองธาตุน้ำและธาตุดิน 1 คน และตอนนี้ก็เหลือเพียง 300 ปี
เด็กสาวผู้นั้นจะนำพาตระกูลให้ยิ่งใหญ่ เป็นถึงเซียนโอสถ
เซียนที่สามารถชุบชีวิตคนตายได้
“ท่านพ่อ คำทำนายที่ว่า…ระ…หรือว่านางจะเป็นเซียนโอสถในตำนาน”
เสียงอันหรง เอ่ยขึ้นยิ่งทำให้ทุกคนสติกระเจิง แขนขาอ่อนแรง
เจินไป๋เจียจับใจความได้เพียงว่า นางคือคนในตำนานและในตำนานนางจะกลายเป็นถึงเซียนโอสถ
“ต่อไป เจ้าจะต้องได้รับการคุ้มครองสูงสุด ส่งองค์รักษ์เงาประจำตระกูลดูแล”
อันลู่หรงรับคำทันที
“ก่อนที่จะเจ้าจะสามารถบรรลุขั้นพลังลมปราณได้ เรื่องนี้ข้าขอให้เก็บไว้เสียก่อน เพื่อไม่ให้เจ้ากลายเป็นเป้าโดนโจมตี เราไม่สามารถรับมือจาก 4 ตระกูลใหญ่ได้”
“เจ้าค่ะ หลานรับทราบ”
หลังจากคุยรายละเอียดการฝึกตน เจินไป๋เจียก็เดินทางกลับจวนแม่ทัพด้วยความรู้สึกสบายใจ ใบหน้าระรื่นยินดี ถึงแม้นางไม่ใช่คนในตำนานแต่นางก็จะเป็นให้ได้
เมื่อเข้ามาถึงเรือนก็เจอกับแม่นมมู่
“แม่นมข้าชนะการแข่งขัน ตอนนี้ข้ากลายเป็นผู้ปรุงโอสถแล้วนะเจ้าค่ะ”
แม้กระทั่งแม่นมมู่เจินไป๋เจียก็ไม่ได้เล่ารายละเอียด
“ฮูหยินของบ่าว บ่าวเชื่ออยู่แล้วว่าท่านต้องทำได้.. เมื่อตอนบ่าย… มีคนส่งสารมาให้ท่านเจ้าค่ะ”
แม่นมมู่ส่งแผ่นบางคล้ายซองใส่เอกสาร ให้เจินไป๋เจีย เมื่อแผ่นนั้นสแกนใบหน้าผู้รับก็เปิดออกหายไปเหลือเพียงสิ่งของที่อยู่ข้างใน
“เอ้!! ตราประจำตัว”
แผ่นบัตรประจำตัวสามารถคลี่ออกอ่าน ในนั้นเป็นรายละเอียดประวัติส่วนตัว กดอ่านข้อมูลได้
ไป๋เจียเจีย อายุ 16 ปี
เกิดใน…..ข้อมูลมากมายเรียบเรียงอย่างไม่มีข้อตำหนิ
“รวดเร็วดีจังเลย สมกับเป็นตระกูลใหญ่ ต่อไปนี้ข้าชื่อไป๋เจียเจียเป็นบุตรบุญธรรมของท่านพ่ออันหวน"
นางหันไปบอกเหล่าบ่าวรับใช้คิดว่าสิ่งเหล่านี้คือผู้อาวุโสตระกูลอันจัดการให้ แม่นมมู่หัวเราะยิ้มแย้มดีใจที่สุดท้ายตระกูลอันก็ไม่ทอดทิ้งองค์หญิงของนาง
“คุณหนูแล้ว …กับจวนแม่ทัพ ท่านจะจัดการอย่างไร” ถึงแม้คนในตระกูลหวนจะไม่มาสนใจทั้งที่คุณหนูนางไม่อยู่หลายวัน ทว่าหากไม่จัดการเรียบร้อยนางก็กลัวจะมีปัญหาตามมาภายหลัง
เหล่าผู้อาวุโสล้วนเห็นพ้องกันว่า นางควรจะอยู่ที่นี่ไปก่อน ที่ที่อันตรายที่สุดย่อมปลอดภัย ตอนนี้หากข่าวเรื่องนางหลุดออกไปอย่างน้อยพวกเขาก็คงไม่ตามหาที่จวนแม่ทัพหวง
“ข้าจะยังคงเป็นเจินไป๋เจียสักระยะ”
หรือจนกว่าจะสำเร็วพลังลมปราณขั้นปรมาจารย์
โชคดีที่เมื่อก่อนนางเป็นองค์หญิงมีเพียงคนในเครือญาติและคนในราชวงศ์ แม้กระทั่งเหล่าขุนนางก็ไม่เคยเจอ และที่ไม่ต้องกังวลอะไรเพราะท่านปรมาจารย์ได้ให้ยาแปลงโฉมนางมาด้วย
บทล่าสุด
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 13 ล้วนสับสน 2
ในขณะเดียวกันในวังหลวง ข่าวที่เจินไป๋เจียกลับจวนและยังถูกย้ำศักดิ์ศรีอีกครั้ง ทำให้ฮ่องเต้เลี่ยงโยวถึงกลับขมวดคิ้ว “ข้านึกว่านางจะหมดเยื่อไยกับหวงซีซวนแล้วเสียอีก ทำไมยังโง่งมเช่นเคย” พระองค์ส่ายศีรษะพระพักตร์เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย “สตรีเมื่อรักมั่นแล้วยากจะถอนตัวเพคะ” องค์รักษ์คนสนิทเอ่ย “ไร้สาระสิ้นดี” ขณะนั้น ขันทีหน้าห้องก็เข้ามาแจ้งว่าไทเฮาขอเข้าพบแม้จะเป็นไทเฮา เป็นพระมารดาของฮ่องเต้แต่อย่างไรก็ต้องทำความเคารพตามขนบธรรมเนียม พระนางเดินเข้ามาแล้วทำความเคารพอย่างเต็มพิธีการ “เสด็จแม่ ลุกขึ้นเถิด” เลี่ยงโยวแม้จะมีจิตใจเข้มแข็งดั่งหุบเขา ทว่าพระองค์ก็ต้องให้พลังใจอย่างมากควบคุมไม่ให้น้ำเสียงที่ตรัสออกไปสั่นเครือนี่เป็นครั้งแรกที่ไทเฮาเสด็จมาและเป็นครั้งแรกที่บุตรชายและมารดาได้พูดคุยกัน“ขอฝ่าบาททรงเมตตา หม่อมฉันมาในวันนี้มาขอพระราชทานราชโองการให้องค์หญิงเจินไป๋เจียหย่ากับแม่ทัพหวงซีซวนด้วยเพคะ” องค์ไทเฮายังคงคุกเข่าก้มกราบ พระนางรู้ว่าเรื่องนี้อาจจะดูไร้สาระเป็นเรื่องที่ไม่ควรมารบกวนฮ่องเต้ทว่าพระนางไม่อาจจะทนฟังเรื่องราวอดสู่ของบุตรสาวได้อีกแล้ว ฮ
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 13 ล้วนสับสน 1
หวงซีซวนแม้จะถูกขับไล่อออกจากหอไผ่หยกชา กว่าจะรู้สึกตัวเขาก็เข้าไปนั่งภายในนั้นแล้ว แล้วยังเลือกมุมที่มองเห็นไป๋เจียเจียที่กำลังควบคุมดูแลบ่าวไพร่ซ่อมแซมซุ้มที่เขาเผาไหม้นั่นเอง หญิงสาวไม่ได้สนใจมองมายังหวงซีซวนแม้แต่น้อย แววตาที่มองมายังฉาบด้วยควาเย็นชาชั้นหนึ่ง แผ่นไม้บางจุดก็ถูกเผา ไป๋เจียเจียที่แหงนหน้ามองจุดบนหลังคาไม่ได้สนใจดูที่พื้นที่ตนเองเหยียบ จึงทำให้เผลอเหยียบแผ่นไม้หัก“ว้าย!!” หญิงสาวพลาดท่ากำลังจะตกลงสระน้ำ เพียงกระพริบตา หวงซีหวนก็ไปรับร่างสาวงามได้ทันท่วงทีดังคล้ายทุกอย่างหยุดการเคลื่อนไหว 2 สายตาประสาน ความรู้สึกลึกซึ้งหวานล้ำออกมาจากจิตใจของหวงซีหวนเต็มล้นในนัยน์ตา ไป๋เจียเจียทั้งตื่นตระหนกและหวาดหวั่นรีบหลบสายตาที่เต็มไปด้วยแรงปรารถนาคู่นั้นของหวงซีซวน“ท่านปล่อยข้านะ” ไป๋เจียเจียหลังได้สติก็รีบดึงตัวเองออกมาจากอ้อมกอดของบุรุษ“ขออภัยแม่นางไป๋ ล่วงเกินท่านแล้ว” กลิ่นหอมยั่วยวนยังคงติดที่ปลายจมูก เพราะเมื่อวานไป๋เจียเจียได้อาบอบตัวไว้ปรนนิบัติแล้ว แม้จะอาลัยร่างอรชรแค่ไหนหวงซีซวนก็ปล่อยวงแขนออกเพื่อแสดงให้เห็นถึงความเป็นสุภาพบุรุษและความจริงใจ“ข
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 12 ทายาท
ตอนที่ 12 ทายาทหวงซีซวนถูกสั่งให้นั่งคุกเข่าอยู่หน้านายท่านผู้เฒ่าหวง“เมื่อก่อนการที่เจ้าไม่เคยพ่ายให้กับใคร ข้าคิดว่าเป็นสิ่งที่เยี่ยมยอด ทว่าตอนนี้กลับเป็นสิ่งที่น่ากลัวยิ่ง” น้ำเสียงของนายท่านเป็นไปด้วยอำนาจและคุกคาม พลังลมปราณที่ปล่อยออกมากดดันหวงซีหวงแทบหายใจไม่ออก เขาพยายามข่มกายไม่ให้ทรุดลงไป บิดาของหวงซีซวนก็มองด้วยแววตาดุดันไร้ความเมตตา“ในดินแดนแห่งนี้เจ้าไม่ใช่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุด ความโอหังของเจ้าจะนำพาให้เจ้าหายนะ” เข่อชิง วิ่งเข้ามาก็เจอหวงซีซวนที่มุมปากมีเลือดไหล ใบหน้าไร้สีเลือด นางถลาเข้าไปดูบุตรชายทันที“นี่เป็นเพียงการทะเลาะกัน เฉกเช่นบุรุษวัยคึกคะนองเท่านั้น ไยต้องทำโทษกันเพียงนี้” “เจ้าออกไป ..นี่ไม่ใช่เรื่องของสตรี” บิดาของหวงซีซวนกล่าวด้วยน้ำเสียงตำหนิ“ท่านแม่เล็กข้าไม่เป็นไร” หวงซีซวนเอ่ยเตือนมารดา พร้อมส่ายศีรษะเบา ๆ ส่งยิ้มมุมบางบอกว่าตนไม่เป็นไร เข่อขิงจึงถอยออกมาด้วยความรู้สึกปวดร้าว นางเป็นหญิงสาวที่ไม่มีต้นตระกูลหนุนหลัง เป็นเพียงบ่าวอุ่นเตียงของนายท่าน ทว่านางบุตรชายของนางกลับได้เป็นถึงผู้ถือครองธาตุไฟ หลังจากนั้นฮูหยินก
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 11 เรือดาว
ตอนที่ 11 เรือดาวเพราะบุรุษอีกคนคือ จิงจวินหวงซีซวนจึงยอมเดินตามบ่าวไปอย่างธรรมชาติ เก็บสีหน้าอย่างรวดเร็ว บรรยากาศเสียงน้ำตกอบอวลไปด้วยพลังลมปราณ ทำให้จิตใจขุ่นได้รับการสะสางอย่างรวดเร็ว แม้จะทำเป็นมองไม่เห็นหรือไม่รู้ แต่ทั้งไป๋เจียเจียและจิงจวิน ต่างรู้จักหวงซีซวนเป็นอย่างดี จึงชำเลืองมองตามหลังเล็กน้อย หญิงสาวเบ้ปากยิ้มเยาะอีกฝ่ายดูแล้วไม่งามแม้แต่น้อยจิงจวินไม่รู้จักไป๋เจียเจียเป็นการส่วนตัวเขามาที่นี่เพราะน้องสาวเจินไป๋เจียของเขาขอร้องให้เขามาช่วยดูแลหอไผ่หยกชา“ข้าขออภัยแม่นางไป๋ ไม่ทราบว่าน้องสาวของข้าเจินไป๋เจียอยู่ที่นี่หรือไม่”“พี่สาวให้ข้ามาดูแลท่านและฝากขออภัยท่านด้วย" จิงจวินจึงได้เพียงพยักหน้ารับรู้“ข้าอยากให้ท่านดูสิ่งนี้ เราจะสร้างนวัตกรรมใหม่ด้วยกัน ทว่าก่อนอื่นเราต้องรวบรวมผู้คนเสียก่อน" ไป๋เจียเจียคลี่ภาพวาดออก สิ่งนั้นมีลักษณะคล้ายนกตัวโต หากมองจากโลกในอดีตของเจียไป๋เจียก็คือเครื่องบินนั่นเอง“มันคือหงส์ชนิดใดกัน” จิงจวินเอ่ยถามขึ้น“นี่ไม่ใช่หงส์เจ้าค่ะ ข้าให้ชื่อมันว่า เรือดาว เพราะมันจะสามารถโบยบินไปในนภาเปล่งประกายวับวาบดุจดวงดาวใ
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 10 มองผ่าน
ตอนที่ 10 มองผ่านสุดท้ายเรือนของแม่ทัพหวงก็เหลืออนุไม่ถึง 10 คน และนั้นก็ไม่กระทบต่อหวงซีซวนเพราะเขาเองก็ไม่ใส่ใจสตรีเหล่านั้นมาหลายเดือนแล้ว เพราะช่วงนี้มีการจัดการหลายอย่างราชสำนักกำลังปั่นป่วนพลบค่ำในแต่ละคืนเขาก็ดื่มกับหญิงงามคนใหม่ไปเรื่อย ๆ หลังสั่งห้ามองค์รักษ์รายงานเรื่องเกี่ยวกับเจินไป๋เจียเขายิ่งไม่รู้ถึงความผิดปรกติของนางเรือนไผ่หยก “ข้าจะฝึกพลังลมปราณ พวกเจ้าออกไปเถอะ” “เจ้าค่ะคุณหนูเจียเจีย” บ่าวไพร่คนสนิทตอนนี้ ให้หันมาเรียกนามใหม่ของนางตอนนี้สำหรับพวกนางเจินไป๋เจียได้ตายไปแล้วหลังจากวุ่นวายมาทั้งวัน พอจัดการตบตาผู้คนในระดับหนึ่งแล้ว หลังจากได้รับการชี้แนะจากปรมาจารย์โอสถ ไป๋เจียเจียก็เริ่มฝึกพลังจิตควบคุมลมปราณ รุ่งเช้า เหล่าอนุที่ไม่เคยมาคารวะก็ต่างมาเฝ้ารอไป๋เจียเจียที่หน้าเรือน “เรียนนายหญิงทุกท่าน ตอนนี้ฮูหยินยังไม่ตื่น ข้าจะเรียนในฮูหยินทราบว่าพวกท่านมาคารวะ ตอนนี้พวกท่านกลับไปเสียก่อนเจ้าค่ะ” แม่นมมู่เป็นผู้ออกมารับหน้า เหล่าอนุต่างไม่ติดใจแยกย้ายกันกลับเรือน ในขณะนั้น ไป๋เจียเจียก็ลืมตาขึ้น“ไม่ง่ายเลย การเพิ
ฮูหยินแม่ทัพมากวาสนา ตอนที่ 9 ฟั่นเฟือน 2
“พี่หญิง…อย่าว่าน้องเลยนะเจ้าคะ พี่หญิงเป็นถึงฮูหยินเรื่องพวกนี้ยอมให้เด็กสาวใหม่ ๆ เถอะเจ้าค่ะ”“วาจาของเจ้าช่างมีมากเหลือเกิน ให้เหม่ยมี่และเหมยลี่ มาอยู่ที่เรือนของข้า ข้าจะเป็นคนดูแลพวกนางเอง”และเมื่อชำเลืองมองไปยังเหล่าอนุที่นั่งเรียงกัน บางคนก็หลบหน้า บางคนก็สบตา“พวกเจ้ามีใครอยากจะออกจากจวนหรือไม่” นั่นปะไร ฮูหยินเจินไป๋เจียก็คือฮูหยินเจินไป๋เจีย สิ่งที่นางชอบทำคือไล่อนุของแม่ทัพเท่านั้นอนุที่กำลังได้รับการโปรดปรานเริ่มมือไม้สั่น หากตอนนี้นางถูกขายออกไปทั้งหมดที่พยายามทำมาย่อมพังลง แม้บางคนท่านแม่ทัพจะสั่งให้นำกลับคืนมา ทว่าหลังโดนฮูหยินขายไปยังหอนางโลมกลับมานายท่านก็ไม่ไยดีอีกเรื่องนี้ก็เป็นฮูหยินรองที่อยู่เบื้องหลัง นางแค่ใส่ไฟอนุที่ไม่ชอบใจอาศัยมือเจินไป๋เจียในการกำจัดคนที่เด่นกว่าตัวเองเท่านั้น“พี่หญิงตอนนี้ไม่มีใครอยากออกจากจวนหรอกเจ้าค่ะ อย่างน้องสาวเหอซิน ตอนนี้ท่านแม่ทัพก็ไปเรือนตะวันทุกวัน ไม่แน่อาจจะกำลังตั้งครรภ์อยู่ก็ได้” อนุเหอซินเบิกตากว้าง ไม่คิดว่าฮูหยินรองจะโจมตีนางเร็วถึงเพียงนี้“ฮูหยินรอง ท่านกล่าวเกินไปท่านแม่ทัพเพียงมาดื่มน้ำชากับข
บางทีคุณอาจจะชอบ
ชาตินี้ ขอใช้ชีวิตในแบบง่าย ๆ
ประดับดิน12.2K viewsปีศาจน้อยของแม่ทัพคลั่งรัก
ชาไทยเย็น11.5K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ31.6K viewsทัณฑ์อสุรา
เพลงมีนา12.5K viewsเล่ห์รักราชครูตัวร้าย
ชาไทยเย็น6.5K viewsหญิงใบ้ในกำมือแม่ทัพปีศาจ
บ้านเขมปัณณ์1.1K viewsทะลุมิติไปเป็นตัวละครลับของท่านอ๋องอำมหิต
zuey2.3K viewsแม่ทัพผู้นี้คือสามีข้า
จ้าวฮุ่ยอิง2.2K views
