ขอโอกาสอีกครั้ง

“เอะ!! นี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านนี่ค่ะ​ พี่หมอจะพาชาไปไหน”​ พอนั่งรถมาสักพักทิชาเริ่มรู้สึกว่านี่ไม่ใช่ทางกลับบ้านของตัวเอง​ และพี่หมอก็ไม่ได้บอกด้วยว่าจะไปไหน​ ทำให้หญิงสาวขมวดคิ้ว​ด้วยความสงสัย

“เราไปดูหนังกันนะ​ พี่จองตั๋วไว้​แล้ว”​

“หืม... ทำไมไม่บอกกันก่อนค่ะ​ ถ้าชาไม่ตกลงล่ะ”​

“ไม่ตกลงไม่ได้แล้วครับ​ เพราะเราใกล้จะถึงแล้ว”​

“แต่ชาไม่ได้บอกคุณพ่อว่าจะกลับดึกนิค่ะ​ กลัวท่านจะเป็นห่วง”​

“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง​ พี่บอกท่านแล้วครับ”​

“แสดงว่าวางแผนมาแต่แรกแล้วใช่ไหม​คะ่ พี่หมอเจ้าเล่ห์​เหมือนกันนะเนี้ยะ”​

“ฮ่าๆ​มันก็ต้องมีบ้าง... พี่อยากพาชามาเปิดหูเปิดตา​ เห็นอยู่แต่ในบ้านไง ”​

“เชื่อดีไหมน๊า”​

“ความจริงแล้ว...พี่อยากอยู่กับชานานๆ​อยากอยู่สองต่อสองครับ”​

“ทำไมเป็นคนแบบนี้ค่ะ”

“ฮ่าๆ​ ถึงแล้วครับเราลงไปกันเถอะเนอะ” ทิชาได้แค่ส่ายหน้าให้กับคนเจ้าแผนการ​ นับวันเริ่มรู้สึกว่าพี่หมอไม่ได้เรียบร้อยอย่างที่คิด​

“ฟรึ่บ!! พี่หมอทำอะไรคะ”

“จับมือไงครับ​ พี่อยากจับมือนุ่มๆของชา​ ขออนุญาต​นะครับ”

“จับก่อนแล้วค่อยมาขอมันได้เหรอคะ​ เจ้าเล่ห์จัง”

“ฮ่าๆ​ อยู่ใกล้คนสวยใครมันจะไปอดใจไหวละ