เข้าสู่ระบบแชร์
ตัวจริงกับของเล่น
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-11 13:48:24
บทล่าสุด
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา ตอนพิเศษ
ตอนพิเศษผ้าริ้วสีขาวครีมหรูหราพลิ้วไหวไปตามแรงลมพัด เสียงขบวนขันหมากดังก้องถนนทางเข้าไร่เทียนฟู่หยาง อัญชันยืนแอบมองขบวนขันหมากด้วยใจที่สั่นระริก ทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัวจะทำตัวไม่ถูกในงานวันสำคัญ เธอเดินไปเดินมาจนข้าวฟ่าง รินทร์ลดาถึงกับหลุดหัวเราะออกมา“อัญชัน...หยุดเดินได้แล้ว เดี๋ยวก็ลูกหลุดพอดี”“คุณรินทร์...ฉันตื่นเต้นน่ะค่ะ”“จ๊ะๆๆๆ ตื่นเต้นน่ะถูกแล้ว แต่งงานนี่เนอะ”หญิงสาวหยุดยืนมองเงาตัวเองในกระจก ผมที่เคยยาวสลายถูกเก้ามวยขึ้นสูงประดับด้วยปิ่นทองและเครื่องครอบผม ใบหน้าถูกแต่งเติมสีสันด้วยเครื่องสำอางจนงามเหมือนนางในวรรณคดี ชุดไทยโบราณสไบเฉียงสีแดงคลิบทองพริ้วไหวไปตามลม เรือนร่างของเธอถูกประดับด้วยเครื่องประดับทองประโคมแน่นทั้งตัว จนมองไปที่ท้องที่ตอนนี้บวมใหญ่คล้ายคนใกล้คลอดแล้ว“โอ๊ย...อัญชันท้องใหญ่มากเลยอ่าข้าวฟ่าง คุณรินทร์”“ก็วัชเล่นจัดงานช้า อัญชันปาเข้าไป 7 เดือนกว่าละงานเพิ่งจะเสร็จนี่นา”“แต่ก็ยังสวยมากๆ เลยค่ะอัญชัน อย่าคิดมากนะคะ” หญิงสาวทำหน้าเศร้า ก่อนจะหันควับกลับไปยังเสียงขบวนขั้นหมากที่ร้องดังอยู่หน้าบ้านอัญชันยืนหลบมองเจ้าบ่าวที่ใส่ชุดขาวใหญ่โจงกระเบนแดงขลิบ
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา มาง้อเมีย
บทที่ 25มาง้อเมียเสียงนกร้องดังแว่วมาจากนอกระเบียงห้องพักผู้ป่วย เสียงแดดยามเช้าเล็ดลอดผ่านผ้าม่านเข้ามายังด้านใน อัญชันค่อยๆ ขยับตัวลืมตาตื่นมือสองข้างเธอกุมมือของใครไม่รู้อยู่แน่น เธอตกใจนิดๆ แต่ก็มองตามยังเจ้าของมือนั้น ที่ฟุบหน้านอนอยู่พอเห็นไรผมที่ปกหน้าอยู่ก็จ้องมองใบหน้านั้นนิ่งๆ“ฉันคิดถึงพ่อเลี้ยงศิวัชมากจนมองเห็นพ่อเลี้ยงชานนท์เป็นเขาเลยเหรอเนี่ย” เธอพูดเบาๆ จนเจ้าของมือเริ่มลืมตาตื่น เขาเงยหน้ามองเธอด้วยสายตางัวเงียพลางลูกขึ้นใช้มือข้างหนึ่งขยี้หูตาราวกับเด็กน้อย“ตื่นแล้วเหรอที่รัก...ฮ้าว” อัญชันพงักหน้านิ่ง“ภาพหลอนเหรอ ทำไมอัญชันเห็นหน้าคุณเป็นพ่อเลี้ยงศิวัช” ศิวัชหันซ้ายหันขวาพลางหันกลับมามองหน้าอัญชันด้วยความสงสัย“พูดอะไรน่ะที่รัก ไหนชานนท์”“คุณชานนท์อย่าเรียกอัญชันว่าที่รักสิคะ อัญชันมีแค่พ่อเลี้ยงศิวัชคนเดียวที่เป็นที่รัก” ชายหนุ่มอมยิ้มเขินๆ พลางเอื้อมมือลูบหัวหญิงสาว แต่เอก็เลือกจะปัดมือออกราวกับหวงตัว“เอาหัวมานี่ค่ะที่รัก”“คุณชานนท์เรียกอัญชันดีๆ ค่ะ แล้วอย่ามาแตะตัวอัญชันแบบนี้ อัญชันไม่ชอบค่ะ” ศิวัชไม่พูดพร่ำต่อ เขานั่งลงบนเตียงข้างๆ เธอพลางดึงเธอเข้ามากอด
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา จับผิด
บทที่ 24จับผิดรถแล่นเข้ามาจอดหน้าบ้านหลังใหญ่สุดหรูหรา ศิวัชและศิวาเดินเข้าไปในบ้านอย่างคุ้นเคย รินทร์ลดาอยู่ในชุดเดรสผ้าเบาสีขาว เธอแต่งตัวเรียบๆ แต่ดูหรูหรา ดวงตาทั้งสองข้างจับจ้องกับการจัดแต่งสปาเก็ตตี้ลงจาน รู้สึกตัวอีกทีก็เมื่อตอนที่ชายหนุ่มทั้งสองนั่งลงที่โซฟาใกล้ๆ“มาถึงกันแล้วเหรอ...ไวน์รึแชมเปญดี” เจ้าของบ้านรีบออกมาต้อนรับทันที“ฉันไวน์ ส่วนวัช?” ศิวากระทุ้งสีข้างชายหนุ่มเบาๆ เรียกสติ“ฉันก็ไวน์เหมือนกัน”“เลือกได้ดี...” รินทร์ลดายิ้มหวานพลางหันกลับไปรินไวน์ลงในแก้ว ก่อนจะเดินมาเสิร์ฟให้ทั้งสองหนุ่มด้วยท่าทีร่าเริง“ไม่คิดว่าจะมากัน ฉันเลยเซทเมนูง่ายๆ ไว้ให้ พอดีคุณพ่อไปอังกฤษ...แม่บ้านก็เลยขอลากลับบ้าน ฉันอยู่คนเดียวน่ะ” เธอยกไวน์ขึ้นดื่มเบาๆ“ไม่เป็นไรหรอก พวกเรามากันกะทันหันเอง...พอดีวัชกลับจากฮ่องกงมาแล้วไม่ได้ติดต่อเธอเลย”“อ้อ...ไปฮ่องกงมาเหรอ อากาศเป็นไงบ้างที่นั่น” เธอถามไถ่ด้วยแววตาสนใจ“ก็อากาศดีอยู่นะ แดดแรงดี”“แรงตรงไหน ฝนตกตลอด...” รินทร์ลดารีบหยุดพูดเมื่อนึกขึ้นได้“ฝนตกตลอดเหรอ...เธอรู้ได้ยังไงรินทร์”“เอ่อ...คือวีคก่อนฉันเพิ่งไปมาน่ะ เจอแต่ฝนตลอดทริปเลย ฮ่
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา บ่วงรัก
บทที่ 23บ่วงรัก“ไม่นะ! ไม่! อย่าไปค่ะพ่อเลี้ยง!” อัญชันสะดุ้งตื่นด้วยเสียงลมหายใจที่หอบถี่ เหงื่อผุดขึ้นเป็นเม็ดเล็กคล้ายกับคนที่เพิ่งออกกำลังกายมาหมาดๆ เธอหันมองรอบเตียงนอนขาวสะอาดตาทุกอย่างในห้องว่างเปล่า เงียบเหงาเหมือนกับหัวใจของเธอในตอนนี้อึ๊ก..อึ๊กหญิงสาวรีบเอามือปิดปากลุกจากเตียงและพุ่งตรงไปที่ห้องน้ำในตัวห้อง ก่อนจะอาเจียนลงชักโครกอย่างหนัก เธอทรุดลงนั่งหายใจหอบตัวโยน หลายวันแล้วที่เธอคลื่นไส้อาเจียนตลอดเพียงได้กลิ่นอะไรเล็กน้อย เธอก็ต้องวิ่งเข้าหาห้องน้ำที่อยู่ใกล้ที่สุดในทันที“จะครบเดือนแล้วสินะ” ร่างบางพึมพำกับตัวเอง เธอกดชักโครกและหยุดยืนมองเงาตัวเองในกระจกพลางล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นขึ้นผ่านมาจะครบเดือนแล้วนับตั้งแต่วันที่อัญชันเลือกจะออกจากไร่ชาเทียนฟู่หยาง พ่อเลี้ยงศิวัชไม่เคยตามตัวเธอกลับไปและไม่เคยร้องขอให้เธออยู่ เขาหายเงียบไปหลังจากที่เธอพบกับความจริงที่ว่าความสัมพันธ์ที่เธอเชื่อใจกลับเป็นเพียงแค่ผลประโยชน์ของพินัยกรรมในครอบครัวเขาเท่านั้นอาหารเช้าถูกจัดวางไว้ที่ห้องรับรองแขก พ่อเลี้ยงชานนท์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่เงียบๆ สายตาของเขาหันมองเธอที่เดินลงมาจาก
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา ด้ายแดงที่ขาด
บทที่ 22ด้ายแดงที่ขาดศิวัชพาอัญชันเดินเข้าไปยังในวัดโดยลอดผ่านซุ้มหน้าประตูและพาเธอไปไหว้ยังจุดต่างๆ เพื่อขอพร คนภายในวัดหนาแน่นศิวัชจึงจับมืออัญชันไว้ตลอด เขาพาเธอเดินลัดเลาะหลบผู้คนจนมาหยุดอยู่ที่องค์เทพหยุคโหลวหรือเยวี่ยเหล่า เทพเจ้าแห่งความรัก ทั้งคู่รับด้ายแดงมาไว้ในมือก่อนจะทำพิธีโดยใช้นิ้วชี้และนิ้วกลางทั้งสองข้างหนีบด้ายแดงไว้ นิ้วนางกับนิ้วโป้งงอลงและเชื่อมทั้งสองมือโดยการสอดนิ้วก้อยเข้าที่ช่องระหว่างนิ้วกลางกับนิ้วโป้งของมือซ้าย จากก็เริ่มอธิษฐานขอพร อัญชันและศิวัชอธิษฐานขอพรอย่างเงียบๆ แต่เต็มไปด้วยความชัดเจน ก่อนที่ทั้งคู่จะนำด้ายแดงไปผูกไว้“ขอให้เนื้อคู่ของอัญชันคือ พ่อเลี้ยงศิวัช” ศิวัชอมยิ้มพลางพาอัญชันเดินไปยังจุดไหว้ภายในวัดต่อ เมื่อเดิมมาถึงจุดไหว้อีกจุด ศิวัชก็เอื้อมมือหยิบกำไลด้ายแดงที่สั่งทำพิเศษขึ้นมาพลางสวมให้หญิงสาวด้วยรอยยิ้มอบอุ่น“ชอบมั้ย...ฉันตั้งใจสั่งทำมาให้”“ชอบมากๆ และสวยมากๆ ขอบคุณนะคะที่รัก” อัญชันถลาเข้ากอดศิวัชไว้แน่น ในระหว่างนั้นเองที่อัญชันเห็นผู้หญิงคนหนึ่งเดินอยู่ในไกลนัก ลักษณะของเธอดูคุ้นราวกับคนที่อัญชันเคยพบเห็นมาก่อน“คุณรินทร์...” ศิว
เมียบำเรอสุดรักของพ่อเลี้ยงเย็นชา คลั่งรัก
บทที่ 21คลั่งรักศิวัชพาอัญชันกลับมายังที่พัก อัญชันรีบวิ่งไปเปลี่ยนเสื้อผ้าเพราะอยากเล่นสระน้ำส่วนตัวในห้อง เพียงครู่เดียวเธอก็เดินออกมาพร้อมชุดบิกินี่สีชมพูและเดินตรงไปที่สระน้ำอย่างไม่สนใจชายหนุ่มที่มองตามตาไม่กระพริบ อัญชันหย่อนตัวลงในสระว่ายน้ำอุ่นๆ น้ำในสระถูกเซ็ทอุณหภูมิไว้แบบน้ำอุ่น อัญชันมัวแต่สนุกกับน้ำในสะจนไม่รู้ตัวว่ามีอีกร่างกำลังเดินเข้ามาใกล้จากข้างหลัง“อุ้ย! ที่รักตกใจหมด” อัญชันหันกลับไปมองร่างสูงที่บัดนี้สวมเพียงกางเกงว่ายน้ำตัวเดียว อกกว้างสวมกอดเธอไว้แน่นพลางจุมพิตลงตรงหว่างคิ้วของหญิงสาว“ขวัญเอ้ย...ขวัญมา”“ที่รักเล่นน้ำสิคะ...” อัญชันใช้มือบางควักน้ำสาดกระเซ็นใส่ร่างสูงด้วยรอยยิ้ม“อยากเล่นอย่างอื่นมากกว่า...” พูดจบมือหนาก็รั้งร่างบางเข้ามาแนบกับอกกว้าง สัมผัสได้ถึงลมหายใจอุ่นที่รดรินกันอยู่ อัญชันแตะฝ่ามือลงที่แก้มของชายหนุ่มอย่างแผ่วเบาพลางเขย่งตัวในน้ำ เพื่อจุมพิตเบาๆ ที่ปากแดงระเรื่อของศิวัช“อัญชันรักพ่อเลี้ยงจังค่ะ”“ฉันรักเธอมากกว่า...” ศิวัชเลื้อยมือหนาลูบไล้ไปทั่วเรือนร่างหญิงสาว เธอมองเขาด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความรัก พลางกระซิบข้างหูเบาๆ“ช่วงนี้เรา
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านอ๋องเย็นชาและภรรยาแสนซน
ป่าดอกท้อ34.6K viewsคนในใจเขากลับมา เลยต้องปิดเรื่องท้อง
ลั่วหูโยว244.2K viewsเกิดใหม่ทั้งที งั้นขอหย่าเลยแล้วกัน
แมลงผลไม้244.6K viewsในวันหย่าร้าง ฉันถูกอาเล็กของอดีตสามีลักพาตัวไปจดทะเบียน
แสงอรุณฤดูใบไม้ผลิ52.3K viewsกับดักรักวิศวะตัวร้าย
นานิซัง845 viewsคลื่นรักเชลยหัวใจ 1 เมียเชลย
สาริศา162 viewsบันทึกไซด์ไลน์
นิวไม่จิ๋ว724 viewsหลงในม่านรัก
นัวร์เนีย70 views
