Ep6 คนขับรถก็อยู่ นายจะบ้ารึไง

“ลลินตามหาทามตั้งนาน แล้วนี่เลขาสุดหล่อของนายล่ะ? ” หญิงสาวเอ่ยแหย่เพื่อนชายอีกคน

พอได้ยินคำว่าสุดหล่อก็ตงิดๆ อยู่ไม่หาย แต่ถึงอย่างนั้นก็คงต้องกลั้นใจตอบ อีกอย่างเขารู้ว่าลลินคงแค่แหย่โดยไม่คิดอะไร เธอคงแค่เย้าแหย่เหมือนที่ผ่านมา

“เห็นไปรับลมแถวๆ สระหน่ะ นี่ลลิลเมาหรอครับ หน้าแดงเชียว? ”

ที่ถามเพราะใบหน้าเธอแดงก่ำมากจริงๆ และตอนนี้นี่เองที่หญิงสาวก็ถือวิสาสะเข้าไปจุ๊บที่ปากของชายหนุ่มอย่างเผลอไผล ทันใดนั้นเองเขาก็มองเห็นว่ามีใครอีกคนคอยจ้องมองคนทั้งคู่อยู่ ชายหนุ่มจึงรีบผลักหญิงสาวออกอย่างไว ก่อนจะตรงดิ่งมายังบุรุษที่กำลังหน้าบึ้ง

“มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ”

แต่แล้วใครอีกคนกลับไม่พูดอะไร

“นายอย่าเงียบแบบนี้สิ ฉันไม่ชอบ”

“ก็ผมไม่ได้บอกให้คุณต้องชอบ คุณจะจูบหรืออะไรกับใคร มันเกี่ยวอะไรกับผมด้วย .. ผมเหนื่อย ง่วงแล้ว จะกลับ”

‘โกรธทีไร สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนทุกครั้งเลยนะ’ คนตัวสูงคิด

คนแอบงอแงก็แอบวีนใส่ร่างสูงอย่างไม่รู้ตัว

“งั้นกลับด้วยกัน”

“ได้ไง นี่วันเกิดแฟนนายนะ อีกอย่างผมโอเค”

ทามไทไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาฝากบอกเพื่อนของลลินดาว่าเมามาก ขอตัวกลับก่อน ก่อนจะดึงกระชากลากถูชายหนุ่มอีกคนไปขึ้นลีมูซีนคันหรู ซึ่งมีคนขับรถสแตนบายอยู่แล้ว

“ออกรถ!!”

เขาสั่งคนรถให้ออกรถทันที ก่อนที่มือหนาจะกดสวิตช์ด้านข้างเพื่อให้กระจกขั้นตรงกลางระหว่างคนขับกับห้องโดยสารให้เลื่อนขึ้น

“นายปิดกระจกทำไม ผมไม่ชอบ!!”

“แน่ใจหรอว่าไม่ชอบ ฉันว่านายกำลังหึง!!”

คนทั้งคู่เถียงกันในรถไปมา ทว่าคนขับต่างไม่ได้ยินอะไรใดๆ ทั้งสิ้น เขาไม่มาละลาบละล้วงเรื่องของเจ้านายเด็ดขาด ไม่งั้นเงินเดือนคนขับรถที่ถูกจ่ายถึงแสนสี่ต่อเดือนเป็นอันต้องอันตรธานหายไปแน่ๆ

“เพทาย!! นายหยุดดิ้นสักที ก็ฉันบอกแล้วว่ามันไม่มีอะไร!!”

“จะมีหรือไม่มีอะไรมันก็เรื่องของนายสิ มันไม่เกี่ยวกับผม 11 ปีที่ผ่านมา ผมไม่รู้ด้วยหรอกนะว่านายไปอะไรกับใครยังไงบ้าง”

“เพทาย!!”

คนตัวสูงสบถเสียงดังลั่นรถ ก่อนจะทึ้งใบหน้าอีกคนให้มารับกับรสจูบของเขา ร่างบางดันแผ่นอกของร่างหนาอย่างเอาเป็นเอาตาย พยายามไม่ให้อีกคนมาจูบ แต่แล้วมีหรือที่ร่างเล็กบางจะสู้แรงของอีกฝ่ายได้ ครั้งนี้เขาตะโบมจูบอย่างบ้าคลั่ง ในขณะที่อีกร่างก็ต่อต้านอย่างสุดฤทธิ์

“ทามไทนายหยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ คนขับรถก็อยู่ นายจะบ้ารึไง!! ทาม … อะ อื้อ …”

แล้วริมฝีปากสีชมพูระเรื่อของอีกคนก็ถูกเขากลืนกิน จนน้ำเสียงนั้นมันหายไป ….

ท่ามกลางความเงียบที่เต็มไปด้วยแรงอารมณ์ เพทายยังคงยึดเอาความรู้สึกโกรธปนหึงหวงมาเป็นข้ออ้าง ริมฝีปากที่กดจูบอย่างดุเดือดรุนแรงค่อยๆ แปรเปลี่ยนเป็นนุ่มนวลอย่างไม่รู้ตัว จนเพทายที่ตอนแรกพยายามขัดขืนกลับเริ่มอ่อนแรงลง

เขาผละริมฝีปากออกเล็กน้อยเพื่อมองใบหน้าของอีกคนที่แดงก่ำ ดวงตาฉายความไม่พอใจแต่แฝงไปด้วยความสับสน ทามไทสูดลมหายใจลึกๆ ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงจริงจังว่า

“นายไม่เข้าใจหรอกว่าฉันรู้สึกยังไง … นายจะไปรู้อะไร ฉันก็หงุดหงิดทุกทีที่นายเป็นแบบนี้ ทำไมนายต้องเป็นแบบนี้ด้วย เพทาย …ฉันไม่ชอบเวลาที่นายทำตัวเฉยเมยกับฉัน”

เพทายผลักเขาออกทันทีเมื่อได้สติ ทั้งคู่หายใจหอบถี่ด้วยความโกรธ เขากำแน่นจนเห็นเส้นเลือดปูด

“นายไม่ต้องมาบอกว่าหงุดหงิดเพราะผม … นายมันก็แค่คนเห็นแก่ตัว..ทาม”

คำพูดนั้นเหมือนเข็มแหลมทิ่มแทงเข้ากลางใจ ทามไทมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่ปะปนไปด้วยความเจ็บปวดและความเสียใจ นี่ตลอดเวลาที่ผ่านมาที่เขาเอาแต่เฝ้าคิดถึง แต่กลับมาได้ยินสิ่งที่ทิ่มแทงให้ตัวเองเจ็บปวดแบบนี้นั้นหน่ะหรอ มันคุ้มกันบ้างรึเปล่าวะ บัดซบชิบหาย!!

“ฉันรู้ … ฉันเห็นแก่ตัว … แต่ทุกครั้งที่นายเป็นแบบนี้ ฉันเหมือนคนกำลังเป็นบ้า นายเข้าใจมั้ยเพทาย? ฉันพยายามห้ามตัวเองแล้ว แต่ยิ่งนายผลักฉันออกไป ฉันยิ่งอยากดึงนายกลับมา”

เพทายหัวเราะในลำคอ เสียงปนด้วยความประชด

“ถ้านายคิดว่าการจูบหรือคิดจะลากผมกลับมาแบบนี้มันจะทำให้ผมรู้สึกเหมือนเดิมกับเมื่อ 11 ปีก่อน นายคิดผิดแล้วล่ะทามไท ผมก็ไม่ได้อยากเป็นแค่ของเล่นชั่วครู่ของนายเช่นกัน”

คำพูดนั้นทำเอาชายหนุ่มแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้

“ของเล่น!! ของเล่นหรอ? นายคิดว่าฉันเห็นนายเป็นของเล่นรึไง? ” แววตาระริกไหวสั่นรื้นไปด้วยน้ำใสๆ

ร่างสูงถึงกับเก็บกลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่ เขาก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงได้อ่อนแอกับอีแค่คำพูดไม่กี่คำของคนที่ห่างหายกันไปนานถึง 11 ปี

ใครอีกคนที่เห็นดังนั้นก็เงียบอึ้งตะลึงงันพอๆ กัน เขาไม่เคยคิดว่าคำพูดเพียงไม่กี่คำของเขามันจะทำร้ายใครอีกคนได้ถึงเพียงนี้

“ผมขอโทษ … ผมแค่ …”

‘ผมแค่ไม่อยากให้ความสัมพันธ์ของเรากลับมาเป็นเหมือนเดิม แล้วสุดท้ายทุกคนก็คงต้องแยกย้ายกันไป’

“แค่อะไร? ” ร่างสูงตะเบงเสียงถาม

“ผมแค่ไม่อยากให้ประวัติมันซ้ำเดิม นายรู้มั้ย ว่าผมไม่เคยแตะต้องผู้หญิงเลย ทั้งๆ ที่ผมก็คิดว่าผมต้องชอบผู้หญิง และทุกครั้ง มันก็จะคอยคิดถึงนายอยู่ตลอด ตลอด 11 ปีที่ผ่านมา ผมทรมานแค่ไหน มีใครมารับรู้บ้าง”

ชายหนุ่มพูดไปก็สะอื้นไห้ไป ตอนนี้ทามไทต่างบอกตัวเองไม่ถูกเช่นกัน แต่แล้วเพทายก็พูดขึ้นก่อน

“นายจะเห็นผมเป็นของเล่นอีกนานแค่ไหนทาม … อะ ฮึก … ผมก็มีหัวใจนะ ผมเจ็บ”

ร่างสูงดึงทึ้งคนร่างบางกว่าตนเข้ามาสวมกอด

“นี่ที่ผ่านมา ฉันทำให้นายคิดแบบนี้มาตลอดเลยรึไง … นายรู้ไหมทำไมฉันถึงไม่ติดต่อนาย” เขาเอ่ยถาม

“แล้วผมจะไปรู้ได้ยังไง”

“ผมประสบอุบัติเหตุ ความจำพึ่งจะกลับมาเมื่อสองปีก่อน แต่มันพึ่งจะมาจำเรื่องราวทั้งหมดของเราได้เมื่อไม่นานมานี้ ไม่งั้นผมจะพึ่งกลับมาไทยทำไม อีกอย่างเรื่องลลินดา ผมก็กำลังให้นักสืบเอกชนไปตามสืบเธออยู่ ว่าจริงๆ แล้วพวกเราเป็นแฟนกันได้ยังไง ทั้งๆ ที่เมื่อก่อนเราสามคนต่างก็เป็นแค่เพื่อนกันเท่านั้น นายเชื่อฉันใช่ไหมทาย …”

“ผมจะเชื่อนายได้ใช่มั้ยทาม อย่าลืมนะว่าเราสองคนก็เป็นเพื่อนกันมาก่อน”

“นั่นมันไม่เหมือนกัน นายกับเธอ ความรูสึกของฉันมันไม่เหมือนกัน ฉันไม่ได้รู้สึกอะไรกับลลินดา นอกจากเพื่อนที่ดีเท่านั้น”

ปากหนาไม่รอช้าให้ใครอีกคนได้เอ่ยตอบ เขาก็โน้มใบหน้าลงมาใกล้ๆ จนริมฝีปากประกบปากบางอีกระลอก ชายหนุ่มค่อยๆ ดุนดันลิ้นหนาเข้าไปด้านในสำรวจอุ้งปาก คนทั้งคู่ต่างกันผลัดจูบตอบไปมาอย่างดูดดื่มและเร่าร้อนอีกครั้ง

ความคิดถึงบวกความถวิลหา ทว่าตอนนี้ไฟราคะมันได้ลุกโหมกระหน่ำ และยากจะดับลง เขาบดขยี้ริมฝีปากอย่างดุเดือดราวกับคนหื่นกระหาย เขาบดจูบดุดุนจนริมฝีปากของใครอีกคนห้อเลือดจนบวมก่ำ

จากนั้นก็ขบงับเข้ากับติ่งหู มือหนาปลดเปลื้องเสื้อของชายหนุ่มร่างบางออกจนเห็นแผ่นหลัง เขาลูบไล้เรือนกายไปทั่วอณูสัมผัส ก่อนจะผลักร่างบางให้นอนแผ่ราบไปกับเบาะ ชายหนุ่มขึ้นคร่อมและตวัดเรียวลิ้นบดดูดทั่วซอกคอหอม

“นายตัวหอมจัง ….. อื้มม”

อีกคนก็แอ่นอกให้ชายหนุ่มร่างสูงได้ลงปลายลิ้นสัมผัสอย่างบ้าคลั่ง คนทั้งสองบดเบียดช่วงล่างเข้าหากันอย่างต้องการ จากนั้นชายหนุ่มก็ไล้เลียเรียวลิ้นลงมาเรื่อยๆ จนมาหยุดที่หว่างขา เขาถอดกางเกงสแลกตัวหรูของเพทายออกอย่างไว ก่อนจะถอดบ็อกเซอร์ออกตามๆ กัน ปากอุ่นร้อนค่อยๆ ตวัดจ้วงสวบเข้าตรงปลายหัว เขาตั้งใจจะสวบงับเข้าแค่นั้นตอนนี้มันเริ่มผงาดขยายเต็มลำในช่องทางปากของเขา

ปลายลิ้นตวัดเกี่ยวเป็นวงกลมอย่างช้าๆ ก่อนจะกระดกขึ้นลงอย่างถี่เร็วรัว ทำเอาใครอีกคนถึงกับจิกทึ้งผมของเขาอย่างไม่ยั้งแรง มือหนาค่อยๆ ถ่างขาให้อ้ากว้างออก เขาจับขาของคนขี้น้อยใจขึ้นมาพาดตรงไหล่หนาของเขา จากนั้นก็จ้วงปลายลิ้นเลียตั้งแต่โคนหัวหยักบานลามลงมาจนถึงพวงไข่ กล้ามเนื้อหน้าท้องที่กระเพื่อมขึ้นลงถี่ๆ บ่งบอกได้ว่าคนตรงหน้าเสียวสะท้านถึงขั้นสุด

เขายังคงตวัดปลายลิ้นจ้วงลงมาจนถึงช่องทางเปียกชื้นด้านหลังที่ก่อนหน้าเขาพึ่งพุ่งสาดน้ำรักใส่ และตอนนี้มันก็ยังหลงเหลือคราบน้ำรักอยู่ เขารีบถอดกางเกงตัวเองออกอย่างไว แล้วก็จับให้อีกคนมานั่งคร่อมตัวเอง

“กางขาออกเยอะๆ จะได้ไม่เจ็บ”

คนร่างสูงปรนเปรอคนร่างเล็กกว่าทุกอย่าง เขาเอาอกเอาใจ ยอมใช้ปากลิ้นโดยไม่คิดรังเกียจ มือหนาค่อยๆ ยกก้นของใครอีกคนขึ้น ก่อนจะจับหัวบานของตนเองที่มีน้ำเมือกใสๆ เต็มหัวดอก ค่อยๆ ถูไถมันไปมาที่ร่องก้น

เขาค่อยๆ กดกายของอีกคนลงมา มันค่อยๆ สวมเข้ารัดตอดลำเอ็นที่เห็นเส้นเลือดปูด เขากดมันลงจนสุดลำ จากนั้นก็ควงส่ายสะโพกไปมาให้เข้าที่ มืออีกข้างก็ชักแก่นกายที่ชี้โด่ชี้เด่ตรงหน้า คนดานบนต่างตัวงอด้วยความจุกเสียดที่ตีรื้นขึ้นอย่างกระทันหัน

“ทาม ผมจุก…”

“ฉันจะเบาๆ ”

พูดจบก็ยกร่างบางขึ้นลงอย่างแผ่วเบา แต่ใครอีกคนกลับงอตัวหนีเพราะจุกเสียดแน่นตึงตรงช่องท้อง

“ไหวมั้ยที่รัก ฉันแตกแล้ว อดทนแป๊บนะ เดี๋ยวฉันจะกินน้ำให้นายต่อ จะดูดจนกว่านายจะแตก”

พับ พับ พับ

“อี๊ดดด… อื๊อออ…” คนร่างบางพยายามเก็บกลั้นความเจ็บปนเสียวซ่านอย่างทรมานสุดๆ

ขณะที่แก่นกายใหญ่หนายังคงกระแทกเนื้อของอีกฝ่ายจากทางด้านหลัง ชายหนุ่มปิดเสียงร้องครางของอีกคนด้วยริมฝีปากอีกระรอก

อือออ …. เอื้อยย …. ซี้ดดดด

ปัก ปัก ปัก

ยิ่งเขากระแทกตอกอัดแน่นเท่าไหร่ ช่องรูรักของเพทายก็ตอดรัดแน่นขึ้นมากเท่านั้น

“ทาย …. ซี้ดดด ที่รัก .. ฉันไม่ไหว จะเสร็จ … อื้มมม ….”

อีกครั้งแล้วที่น้ำสีขาวอุ่นๆ ไหลเข้าสู่ใจกลางกายของคนร่างเล็ก จากนั้นร่างหนาจะจับยึดร่างบางให้ยืนขึ้นคร่อมลำตัวของอีกฝ่าย ปากอุ่นหนาจับงัดแท่งเอ็นไซซ์ 58 เข้าสู่อุ้งปาก ในขณะที่มือทั้งสองข้างต่างก็บีบกดบั้นท้ายจนสีก้นแดงระเรื่อ

เขาใช้เกลียวลิ้นตวัดรูดขึ้นรูดลง ใช้ปากล้วนๆ โดยไม่ใช้มือช่วย ลิ้นด้านในก็กระดกสั่นรัวๆ จนเพทายเผลอจิกกดศีรษะของเขากระแทกริมฝีปากบดเข้าจนหัวบานของแท่งเอ็นชนเข้าที่กระพุ้งปากของอีกคนอย่างคนเอาแต่ใจ

“ทาม …. อ๊ะ ผมเสียวหัวมากเลยทาม … อื้ออออ ซี้ดดด” เขากัดฟันขบกรามจนดังกรอด

“เสียวหัว … ไม่ไหว ผมจะไม่ไหว”

เสียงริมฝีปากกับแท่งเอ็นยักษ์เสียดสีกันจนดังแจะๆ

อ๊าาาห์ …

“จะแตกแล้วทาม ทามครับ… อี๊ดดด ..”

เพทายเกร็งก้นกระตุกถี่ๆ

ทามไทดูดเอาน้ำรักกลืนลงคอจนเกลี้ยง เขาแกล้งเพทายด้วยการกระดกลิ้นใส่ปลายหัวหยัก จนคนร่างบางถึงกับกระตุกเกร็งทุกครั้งที่ปลายลิ้นตวัดขึ้นลง

“เสียวหัว… ทามอย่าแกล้งผม… อื้มม…”

ปากหยักหนาค่อยๆ หันไปประกบปากบางอีกรอบ เขาแบ่งน้ำรักสีขาวขุ่นให้ชายหนุ่มที่พึ่งสุขสมไปเมื่อกี้คนละครึ่ง ในขณะที่อีกคนทำหน้าแหยๆ

อึก …. ทามไทกลืนจนเกลี้ยงและหันมาพูดต่อว่า

” นั่นมันน้ำของนายนะ ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉันจะให้นายกินน้ำของฉัน วันนี้นายต้องซ้อมคอไปก่อน “

ก่อนจะหันมาแสยะยิ้มกับท่าทางกลืนไม่เข้าคายไม่ออกของคนตรงหน้า …