공유

Ep7 ออฟฟิศ

last update 최신 업데이트: 2025-05-06 12:06:49

ทันทีที่หญิงสาวเข้ามาด้านในเพื่อหาทามไท เธอก็ต่อว่าเขาไปชุดใหญ่ ก็เมื่อคืนเขาเล่นหนีหายกันทั้งคู่

“ทามอ่ะ จะกลับก็ไม่บอกลลิน”

“ก็จะไปบอกได้ไงล่ะครับ ก็ลลินเมา พูดจารู้เรื่องกันซะที่ไหน”

“แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะค่ะ”

หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงสด และรองเท้าเข้าเซต พร้อมด้วยกระเป๋าหนังสีแดงใบจิ๋ว ไม่บอกก็รู้ว่าเธอคือเจ้าแม่แห่งวงการแฟชั่นแค่ไหน ไม่นานนักเสียงอินเตอร์คอมก็ถูกกดเข้ามายังห้องของเลขา แน่นอนว่าคนที่อยู่ด้านในต่างได้ยินด้วย

“ครับผม” เพทายกดรับและตอบกลับไปในทันที

“คุณเพทายคะ คือคุณอลิสให้ถามน่ะค่ะว่าหลังเลิกงานสะดวกคุยไหม พอดีเธอติดต่อคุณไม่ได้น่ะค่ะ เลยให้อรฝากถาม เพราะคืนนี้ผู้ใหญ่มีนัดคุยกันเรื่องหมั้นค่ะ”

คนด้านในที่กำลังนั่งอยู่กับหญิงสาว ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหูอื้อตาลาย และเงี่ยหูรอฟังคำตอบ

“งั้นบอกเธอให้ผมทีนะครับว่าตอนเย็นเจอกัน พอดีโทรศัพท์ผมแบตหมดน่ะครับ รบกวนคุณอรด้วยนะครับ”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวอรจะแจ้งให้นะคะ”

“ขอบคุณครับ”

โทรศัพท์ของชายหนุ่มแบตหมดและก็ลืมเอาที่ชาร์ตมา อีกอย่างว่าจะไปยืมใครอีกคน เขาก็เหมือนจะติดธุระกับแฟนสาวอยู่ ไม่นานหญิงสาวที่อยู่ด้านในก็ออกมาอย่างหน้าตาบึ้งๆ

“กลับก่อนนะคะคุณเลขาสุดหล่อ พอดีเจ้านายของคุณอารมณ์เสียอะไรก็ไม่รู้ค่ะ อย่างกับไปกินรังแตนมา แล้วนี่ทายไปยังไงมายังไงถึงได้มาทำงานกับทามได้ล่ะเนี่ย นี่ลลินนึกว่าพวกเราจะไม่ได้เจอกันแล้วซะอีกนะ”

คืนนั้นพวกเขายังไม่ได้ถามกันดี เพราะเอาแต่เมา

“เราพึ่งกลับจากไต้หวันเมื่อไม่นานมานี้เอง ลลินล่ะไปอยู่ไหน หรือทำงานที่ไทยล่ะ?”

“อ้อ ลลินก็ไปๆ กลับๆ ไทย-อิงแลนด์แหน่ะ”

“จบดร.แล้วสินะ”

“อื้ม เราคงจะรับปริญญาดุษฎีบัณฑิตเร็วๆ นี้แหละ ยังไงถ้าว่างก็อยากให้นายไปด้วยกันกับทามนะ”

“อืม ถ้าไปได้เราก็จะไป”

คนทั้งสองต่างก็ทักทายตามประสาเพื่อนเก่า ทว่าใครอีกคนแอบยืนฟังตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ คนร่างสูง 187 จะรู้ตัวอีกทีก็ต่อเมื่อประตูห้องถูกปิดลง ร่างสูงก็มายืนตระหง่านอยู่ตรงหน้ากันซะแล้ว

คนที่กำลังนั่งพิมพ์เอกสารอย่างตั้งอกตั้งใจก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ เสียงรีโมทที่ปิดล็อกห้องก็ดังขึ้นมาอีกจนได้

ติ๊ด…

‘เหมือนเราจะแอบกังวลตลอดเมื่อได้ยินเสียงล็อกประตูนี่ทีไร’

เพทายเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ยืนพิงประตูแก้วสีขุ่น เขายืนกอดอกเอาหลังพิงประตู และหันมาทางนี้ สายตาบ่งบอกได้ว่าพร้อมจะมีเรื่องขั้นสุด

บุรุษร่างสูง 187 เลิกคิ้วสูงด้วยความสงสัย ก่อนจะหันหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้คว่ำลง

“นายอยากพูดเรื่องที่ผมจะไปคุยเรื่องหมั้นใช่มั้ย? ”

คนฟังถึงกับเม้มริมฝีปากไว้แน่นจนเป็นเส้นตรง

“อืมมม” ตอบพร้อมพยักหน้า ก่อนพูดอีกว่า “นายก็รู้ว่าตัวเองแอนตี้ผู้หญิง แล้วนายยังจะหมั้นทำไม อย่าบอกนะว่านายชอบอลิสนั่นจริงๆ ?”

“เปล่าหรอก ผมไม่ได้ชอบเธอแบบนั้น นายก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ชอบผู้หญิง”

“ถ้ารู้ ทำไมนายถึงไม่บอกเธอ นายจะให้เธอมาเสียเวลากับนายทำไม? ”

บอสขี้หึงก็เริ่มมีคำถามมากมาย ทั้งๆ ที่อลิสต่างก็เป็นแค่ว่าที่คู่หมั้นที่ทางบ้านของเพทายแนะนำให้ก็เท่านั้น

“แล้วเราล่ะ เราจะเสียเวลากันไปถึงไหน?”

จู่ๆ เพทายก็พูดขึ้นมาซะอย่างนั้น

“นี่นายคิดว่าการคบกับฉันมันเสียเวลานักหรอ!!”

คนร่างสูงก็เริ่มทนไม่ได้เช่นกัน

“แล้วนายว่าที่เป็นอยู่แบบนี้ เรื่องของเรามันเป็นไปได้นักรึไง? ”

“งั้นฉันจะป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ไปเลย ว่านายคือแฟนของฉัน”

คนหัวร้อนกำลังจะกดรีโมทปลดล็อกห้อง ทว่าฝ่ามือหนาของใครอีกคนก็รีบคว้าห้ามเอาไว้

“ทาม!! นายช่วยใจเย็นๆ หน่อยได้มั้ย!!”

เขาหันมามองคนที่ถามอย่างอยากทราบในคำตอบ

“ใจเย็นๆ นายบอกให้ฉันใจเย็นๆ ทั้งๆ ที่นายกำลังจะหมั้นเนี่ยนะ หึ แม่งบ้าไปแล้ว!!”

“แล้วนายจะให้ผมทำยังไง จะให้ถอนหมั้นงั้นหรอ?”

“ก็ใช่ หรือว่านายไม่กล้าล่ะทาย!!”

“แล้วทีนายยังคบกับลลินเลยล่ะทาม นายยังมีคนอื่น”

“อ๋อ นี่คือที่จะหมั้นเพราะเห็นว่าผมก็มีคนอื่น อย่างนั้นใช่มั้ย? … ได้ งั้นฉันจะโทรไปบอกเลิกลลินเดี๋ยวนี้!!”

คนทั้งคู่ที่เริ่มมีปากมีเสียง คนตัวสูงกว่า 190 หยิบโทรศัพท์สมาร์ทโฟนขึ้นมาก่อนจะกดไปยังปลายสาย ทว่าใครอีกคนก็มายื้อรั้งเอาไว้ไม่ให้กดโทรออก

“หยุดเดี๋ยวนี้นะทาม นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ทำไมใจร้อนแบบนี้ ลลินเธอไม่ได้ผิดอะไร!!”

“งั้นนายจะเอายังไงทาย นายจะเอายังไงกับฉัน!!”

ทั้งคู่ดึงทึ้งยื้อแย่งโทรศัพท์กันไปมา จนในที่สุดเขาก็กดร่างบางเข้ากับโต๊ะทำงาน คนทั้งคู่ที่ล้มทาบทับกัน จนใบหน้าอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ความรู้สึกปรี๊ดปร๊าดอย่างกับกระแสไฟฟ้าช็อตก็วิ่งท้่วร่างกายอีกครั้ง พวกเขาใกล้กันทีไรเป็นต้องได้เรื่อง

ไม่รอช้าร่างหนาที่คร่อมร่างที่บอบบางกว่า ก็จับยึดท้ายทอยของคนใต้ร่างเอาไว้แน่น ก่อนจะกระแทกริมฝีปากลงมาบดขยี้กลีบปากของใครอีกคนด้วยความไว เขาป่าเถื่อน ดุเดือดเป็นที่สุด มือหนาดึงทึ้งกระชากเสื้อของคนใต้ร่างจนขาดวิ่นมันหลุดลุ่ยไปหมด

เสียงหายใจหอบกระหายสั่นพร่าอย่างน้ำเดือดปุด เขาซุกไซร้ดูดดื่มไปตามซอกคอหอมๆ มือสองข้างทึ้งรั้งแขนของคนใต้ร่างไม่ให้ขยับขืน

หืดด หาดด หืด หาด …

เสียงของลมหายใจติดๆ ขัดๆ และขาดช่วงเป็นระยะๆ เขาปาดละเลียดเลียตรงจุกนมซ้ายขวาก่อนจะขบดูดจนเกิดเสียง คนใต้ร่างที่ตอนแรกมีท่าทีว่าจะขัดขืน แต่ตอนนี้กลับตัวอ่อนปวกเปียกปานขี้ผึ้งลนไฟ

กรี้งงงง ….

กรี้งงงง ….

เขาไม่สนแม้กระทั่งเสียงอินเตอร์คอมที่ดัง ปากหยักหนายังคงไล้ชิมทุกส่วนของร่างกาย มือหนาถอดกางเกงของอีกคนออกอย่างกระเสือกกระสน

“นายอย่าบอกนะ ว่านายไม่ต้องการฉัน ดูเจ้านั่นของนายสิ ทั้งแข็ง ทั้งเยิ้ม” คนร่างหนาเอื้อนเอ่ย

เขาถอดกางเกงตัวเองออกอย่างไว ก่อนจะเหวี่ยงมันไปพาดกับเก้าอี้บาร์ที่วางอยู่ด้านข้าง

เขาจับกดร่างน้อยให้นั่งคุกเข่า ก่อนจะทึ้งท้ายทอยเสยเงยหน้าขึ้นมา มือหนางัดเอาแท่งเอ็นอุ่นร้อนของตัวเองออกมา ก่อนจับปากใครอีกคนให้อ้ากว้าง เขาจับมันยัดเข้าด้านในโพรงปากนุ่มนิ่มจนเต็มอุ้งปาก

คนด้านล่างก็ตวัดเกี่ยวเอาหัวหยักบานสีแดงช้ำเข้าโพรงปากอย่างไว มืออีกข้างก็ช่วยชักรูดเข้าออก ร่างสูงต้องการปราบพยศร่างที่เล็กกว่า แต่ทว่าตอนนี้กลับไม่รู้ว่าใครจะปราบพยศใคร

เพทายดูดดื่มกับลำเอ็นอย่างดื่มด่ำด้วยความเต็มใจเสมอมา ความใหญ่ยาวของมันทำเอาลำเอ็นกระทุ้งจนแทบทะลักกระพุ้งแก้ม

อ้อคค …

คนที่เผลอกดหัวใครอีกคนจนเกินไป ทำเอาลึกสุดคอ จนใครอีกคนแทบอ้วก

“ขอโทษ … ฉันมีอารมณ์มากไปหน่อย นายทำให้ฉันควบคุมตัวเองแทบไม่ได้”

เขาถอนแก่นกายออกจากปากของอีกคน ก่อนจะแหย่หัวแม่มือกดลงเกลียวลิ้นกระทั่งมันเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำลาย จากนั้นเขาก็ยกนิ้วนั้นขึ้นมาดูดต่อ ชายหนุ่มอุ้มคนร่างบางเข้าไปด้านใน เขาปวดร้าวแก่นกายแทบปริแตก มันแน่นตึงจนเจ็บไปทั่วโคนขา

“ฉันเงี่ยน อยากจะตอกก้นนาย จะตอกจนนายสำนึกว่านายคือของฉัน และห้ามไปมีคนอื่น”

ยิ่งเขาพูดก็ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์เจ้าแท่งเอ็นอุ่นก็ค่อยๆ ผงาดขยายขึ้นมากกว่าเก่า มันกระดกหัวดิ๊กๆ เขาจับมันฟาดเข้าที่ก้นงอนของคนร่างบางจนดังเพี๊ยะ

“ฉันอยากให้นายดูจนแตก.. ได้มั้ย … วันนี้อยากแตกคาปากนาย แล้วฉันจะจัดตูดนายต่อ”

พูดเสร็จเขาก็เดินต้อนให้ใครอีกคนไปยังเตียงนอนด้านใน ก่อนจะจับถ่างร่างบางให้นั่งลง เขายืนจับเจ้าแท่งเอ็นให้ใครอีกคนเม้มดูด เพทายก็ทำตามอย่างว่าง่าย ก็คนมันรักไปแล้ว จะว่ายังไง จะทำอะไรแบบไหนเขาก็ยอม เขาปล่อยให้ชายหนุ่มกระทุ้งกระแทกตอกอัดใส่ปากอย่างตามใจ

เอื้ออออ …. อื้มมมม ….

“นายนี่มันปากดีชะมัด ฉันนี่เงี่ยนคูณสิบ”

ชายหนุ่มพูดสบถไป เสียงก็ขาดๆ หายๆ ไปตามแรงอารมณ์

“อ่าาาห์ ทาย … นายนี่มันพ่อมดชัดๆ ทำฉันแทบคลั่ง แบบนั้นแหละทาย อื้มมม… ดูดเก่งจังที่รัก ดูดเน้นๆ อีก ตวัดลิ้นตรงปลายหัวให้หน่อยสิ อื้มมม แบบนั้นแหละที่รัก”

อ๊าาาาา ห์

ทามไทฉุดกระชากร่างบางให้มานั่งลงบนตัก เขาเสียวซ่านแต่ก็เก็บอาการเอาไว้

“ฉันยังไม่อยากแตก ขอเอาก้นนายก่อน ฉันชอบเวลาที่ของนายมันตอดรัดของฉัน”

ยิ่งเขาตอกอัดแท่นกายไซซ์ 60 เข้าทางด้านหลัง น้ำเยิ้มก็ยิ่งเฉอะแฉะออกมาเรื่อยๆ ด้วยแรงอารมณ์ ร่างบางเริ่มตัวชาเพราะแรงกระแทกที่อัดแน่นมาอย่างยาวนาน

“ทาม ผมแสบ”

“จะเสร็จแล้วที่รัก”

โอ้ววว ซี้ดดดด …

ชายหนุ่มปล่อยน้ำสีขุ่นอุ่นร้อนให้สาดพุ่งเข้าสู่ด้านใน ก่อนจะจับงัดมันมาชักต่อที่โพรงปากนุ่ม ชายหนุ่มปล่อยให้น้ำที่สาดใส่เข้ามาไหลเลอะจนเปรอะมุมปากอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ทามไทดึงร่างบางให้ลุกขึ้น ก่อนจะค่อยๆ ตวัดลิ้นเลียตรงมุมปากที่เลอะเปื้อน ก่อนจะจะสอดลิ้นเข้าไปด้านใน และตวัดเรียวปากดูดดื่มหมุนพันลิ้นไปมาจนเป็นเกลียวกลั้วรัวในริมฝีปาก เขาป้อนจูบที่แสนหวานผสมผสานกับรสจูบอันร้อนแรง ลิ้นตวัดเกี่ยวพันอย่างไม่ขาดจังหวะ

คนที่ยังไม่ถูกปลดปล่อย ก็ยิ่งปวดหนึบทรมาน ร่างบางจับชายร่างหนานอนทาบลงไปบนเตียง ก่อนที่ตัวเองจะขึ้นคร่อม เพทายเอานิ้วชี้เข้าวนกลั้วในอุ้งปากชอนไชควานเอาน้ำลายจนชุ่มแฉะ ก่อนจะปาดลงตรงรูคับแคบของตนเอง จากนั้นก็นั่งเขย่งขึ้นคร่อมร่างหนา เขาจับงัดไซซ์ 60 ที่ตอนนี้มันโตผงาดพร้อมเข้าสำรวจด้านในอีกรอบแล้ว

มือเรียวหนาค่อยๆ จับมันกดยัดเข้าด้านใน ขาเขย่ง เอวขยับซ้ายขวาจนเข้าที่ คนใต้ร่างก็กระแทกสวนเข้ามาทีเดียวอย่างเร็วปรี่จนมิดลำ

สวบ!!

อื๊อออ!!! “เจ็บ …”

“เจ็บหรือเสียว? หืม … ที่รัก”

“ทำไมนายปากหวานจังล่ะทาม? ”

“อย่างอื่นก็หวานนะครับเมีย … หิว… เงี่ยน … คืนนี้นายไปนอนกับฉันได้มั้ย?”

ปึก ปึก ปึก

“อ๊ะ!! เบาๆ หน่อย ไม่ไหว ผมเสียว ทาม ผมเสียว ไม่ไหว”

พับ พับ พับ

“จะแตกแล้วทาม ผมจะแตกแล้วทาม”

“เรียกฉันว่าผัวสิ … เร็วเข้า”

“จะแตกแล้วที่รัก …. อ๊าาาห์ ….”

“ให้เรียกอีกรอบ”

“จะแตกแล้วครับ ผัว…”

คนด้านบนที่ถูกชายหนุ่มยัดจนเสร็จจากทางด้านหลัง ส่วนตัวเองก็น้ำพุ่งแตกด้วยความเสียวกระสันอย่างห้ามไม่ได้ คนทั้งคู่เล่นบทรักในออฟฟิศอย่างดุเดือดบ้าคลั่ง เสร็จสมไปถึงสามน้ำ แต่ทว่าใครอีกคนยังคงเรียกร้องให้คนร่างสูงกว่า 187 ไปนอนด้วยกันต่อในคืนนี้

“นี่นายไปเก็บแรงมาจากไหนเยอะแยะ อย่างกับ 11 ปีที่ผ่านมาไม่เคยปลดปล่อย”

“ฉันก็ไม่ได้ปลดปล่อยแบบสะใจแบบนี้นี่ อยากเก็บไว้ทำกับนายแค่คนเดียว เราหาเวลาไปพักร้อนกันดีมั้ย ฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ยิ่งหนาวๆ แบบนี้ ฉันอยากแอบไปเอากันในที่สาธารณะน่ะ”

“ทาม!! นายนี่มันโรคจิต!!”

“หรือว่านายจะไม่ไป? ”

“ไม่ไปก็บ้าแล้ว …”

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep11 ความหึงหวงที่ซ่อนอยู่

    บรรยากาศในร้านริมหาดนั้นเต็มไปด้วยเสียงเพลงของดนตรีสดที่ทำให้ความรู้สึกของทุกคนดูผ่อนคลาย แต่ภายในใจของทามไทและเพทายกลับมีสิ่งที่ซ่อนอยู่มากมาย ทั้งสองนั่งอยู่ตรงข้ามกัน ขณะที่อลิสและลลินดานั่งอยู่ข้างๆ บนโต๊ะไม้สีอ่อนที่ตั้งอยู่ใกล้กับริมทะเล เสียงคลื่นซัดสาดทำให้บรรยากาศดูสงบ แต่ในหัวของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความคิดทามไทมองไปที่เพทายที่นั่งห่างออกไปแค่ไม่กี่ก้าว เขาพยายามเก็บความรู้สึกที่ปั่นป่วนภายในใจเอาไว้ ไม่ให้ใครเห็น เขาสังเกตเห็นว่าเพทายพูดคุยกับอลิสได้อย่างเป็นกันเอง เสียงหัวเราะของทั้งสองเหมือนเสียงของคู่รักที่เพิ่งพบกันไม่นาน มันทำให้ทามไทรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เขาก็รู้ดีว่าเพทายและอลิสไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเกินกว่าคำว่าพี่น้อง แต่ทำไมลึกๆ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจในขณะเดียวกัน เพทายที่นั่งอยู่ข้างๆ อลิสก็รู้สึกถึงสายตาของทามไทที่จ้องมาที่เขาอย่างไม่ค่อยพอใจ เขารู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในอากาศ แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแสดงออกได้ ทุกครั้งที่เขาหันไปมองทามไท ทามไทก็จะทำเพียงแค่ยิ้มให้ แม้ว่าในดวงตาจะมีแววแปลกๆ ที่ทำให้เพทายไม่แน่ใจว่าเขาคิดอะไรอลิสหันไปม

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep10 เราไม่รักกันตั้งแต่ตอนไหน

    เมื่อทั้งคู่ถึงคอนโด พวกเขาต่างหิ้วของกินพะรุงพะรัง มีทั้งของทานเล่นและเบียร์ยี่ห้อดังที่แอลกอฮอล์สิบเปอร์เซ็นต์ ทั้งที่ปกติคนอย่างทามไทไม่ค่อยแตะเบียร์สักเท่าไหร่ แต่วันนี้ดูเหมือนเขาจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษทั้งคู่ใช้เวลาเสพสุขร่วมกันอีกหลายรอบ ราวกับจะทดแทนเวลาที่ขาดหายไป ก่อนจะหมดแรงหลับใหลไปพร้อมกันเช้าวันอาทิตย์เสียงโทรศัพท์ภายในห้องดังขึ้น ทำเอาทามไทที่นอนขี้เซาภายใต้อ้อมกอดกันและกันต้องค่อยๆ ผละตัวออกอย่างแผ่วเบาจากร่างของใครอีกคน ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูด้วยความไม่เต็มใจเท่าใดนัก เขาได้ยินเสียงมารดาดังมาจากปลายสาย“ทาม วันนี้บ้านเรานัดกับบ้านลลินดาไว้ที่บ้านพักตากอากาศ จำได้ใช่ไหมลูก?”ทามไทถอนหายใจเบาๆ “ครับๆ ไปอยู่แล้ว แต่ผมจะพาเลขาส่วนตัวไปด้วย”“อ้าว พาเลขาไปทำไมลูก นี่มันนัดสังสรรค์กันในครอบครัวนะครับลูก”“เขารู้เรื่องงานมากกว่าผมอีกครับแม่ อีกอย่างเขาก็สนิทกับลลินดาอยู่แล้ว แม่ไม่ต้องห่วงหรอก รับรองแม่เจอเขาก็จะร้องอ๋อ” ทามไทเอ่ยตัดบทบนรถยนต์คันหรูระหว่างทาง“ทาม นายจะให้ผมไปทำไมเนี่ย ผมรู้สึกแปลกๆ นะ” เพทายบ่นพลางขยับเนกไทที่ถูกบังคับให้ใส่“แปลกอะไร นายก็ส

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep9 ลานจอดรถในห้างหรู

    จู๊ดๆ …เสียงปลดล็อกประตูรถยนต์คันหรูแบบ4 ที่นั่ง วันนี้เขาเลือกเอาคันที่มีขนาดกว้างพิเศษมา ซึ่งปกติแล้วชายหนุ่มมักจะขับสปอร์ตแบบสองที่นั่งซะมากกว่าคนร่างเล็กกำลังจะเอื้อมมือไปเปิดประตูเพื่อขึ้นไปนั่งด้านข้างคนขับ ทว่าเขากลับกระชากร่างบางกว่าเข้าไปยังเบาะด้านหลัง ก่อนจะสั่งการให้เครื่องสตาร์ทด้วยระบบสั่งการด้วยเสียง และปรับระบบแอร์โดยการควบคุมผ่านท่าทาง หรือระบบที่เรียกว่า ‘Gesture Control’ คนร่างสูงควบคุมปรับเบาะ ปรับองศาต่างๆ ผ่านระบบนี้ทั้งหมด“นี่ใช่มั้ยคือสาเหตุที่นายเลือกขับคันนี้มา” เพทายหันมามองก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกว่า “นี่ก็เป็นอีกหนึ่งเหตุผลที่นายเลือกจอดมุมนี้”ไม่ว่าจะจอดตรงไหนมุมใดของห้าง มันก็ไม่มีใครเห็นหรอก เพราะนอกจากกระจกที่มืดแล้ว ยังมีม่านทึบที่เขาพึ่งสั่งการให้มันปิดทึบขึ้นอีกชั้น คนตัวสูงกว่า 190 เอาแต่ยกยิ้มในใจ“ฉันยังไม่ได้ปลดปล่อยเลยนะทาย นายจะให้ฉันค้างเติ่งไม่ได้นะ ฉันหิวนายอีกแล้วที่รัก” เสียงแหบพร่าวาบหวามทำเอาใครอีกคนแทบจะกระโดดจ้วงเขาในทันทีคนตัวสูงไม่รอข้ารีบเปลื้องกางเกงด้านล่างของตัวเองออกจนหมด ก่อนจะจับหัวอีกคนกดลงตรงกลางกาย คนถูกกระทำก็อ้าปากงับก่อนจ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep8 ในโรงหนัง

    (บทนี้เป็นเพียงจินตนาการของผู้เขียน ไม่แนะนำให้ลอกเลียนแบบ)“ไหนนายบอกจะพาผมไปค้างด้วย แล้วนายมาจอดรถบนห้างทำไม นี่คนเยอะแยะนะ ชั้นนี้คนมาดูหนังกันเยอะ”“นายแม่งป้อด”“นายจะไม่ให้ผมพักบ้างรึไงทาม”ชายหนุ่มหัวเราะกับเสียงออดอ้อนของอีกคน“เราไปดูหนังกัน ผมจองไว้แล้ว” ทามไทเอ่ยบอก“นายจองห้องวีไอพีหรอ?”“ถ้าวีไอพี มันจะไปสนุกได้ยังไง”“ไม่เอานะทาม อย่าเล่นแบบนี้ ผมกลัว!!”เมื่อชายหนุ่มเห็นสีหน้าของใครบางคนก็อดที่จะสงสารไม่ได้ เลยเลือกที่จะนั่งกอดซบกันและดูหนังเฉย แต่รับรองว่าหนังจบ เขาจะจัดคนขี้กลัวตรงลานจอดรถในห้างนี่อย่างสาสมพอถึงโรงหนังเพทายก็อ้ำอึ้งเล็กน้อย เพราะที่ทามไทเลือกมันเป็นที่นั่งแบบ sweet seat มันเป็นกึ่ง private ที่เน้นความส่วนตัวพื้นที่กว้างขวางมีพนักพิงกั้นโซนให้ความรู้สึกเป็นพื้นที่เฉพาะ และขณะเดียวกันก็อยู่ด้านบนสุดเพทายหยุดยืนมองเบาะนั่งสวีทซีทที่อยู่ตรงหน้าแล้วหันไปมองทามไทอย่างไม่ไว้ใจ“ทาม..นายจะทำอะไรของนายเนี่ย” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเต็มไปด้วยความหวาดระแวงชายหนุ่มยิ้มเจ้าเล่ห์พร้อมคว้ามืออีกฝ่ายให้เดินตามเข้าไปนั่ง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนเบาะโซฟากว้างข้างๆ กัน“ฉันแ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep7 ออฟฟิศ

    ทันทีที่หญิงสาวเข้ามาด้านในเพื่อหาทามไท เธอก็ต่อว่าเขาไปชุดใหญ่ ก็เมื่อคืนเขาเล่นหนีหายกันทั้งคู่“ทามอ่ะ จะกลับก็ไม่บอกลลิน”“ก็จะไปบอกได้ไงล่ะครับ ก็ลลินเมา พูดจารู้เรื่องกันซะที่ไหน”“แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะค่ะ”หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงสด และรองเท้าเข้าเซต พร้อมด้วยกระเป๋าหนังสีแดงใบจิ๋ว ไม่บอกก็รู้ว่าเธอคือเจ้าแม่แห่งวงการแฟชั่นแค่ไหน ไม่นานนักเสียงอินเตอร์คอมก็ถูกกดเข้ามายังห้องของเลขา แน่นอนว่าคนที่อยู่ด้านในต่างได้ยินด้วย“ครับผม” เพทายกดรับและตอบกลับไปในทันที“คุณเพทายคะ คือคุณอลิสให้ถามน่ะค่ะว่าหลังเลิกงานสะดวกคุยไหม พอดีเธอติดต่อคุณไม่ได้น่ะค่ะ เลยให้อรฝากถาม เพราะคืนนี้ผู้ใหญ่มีนัดคุยกันเรื่องหมั้นค่ะ”คนด้านในที่กำลังนั่งอยู่กับหญิงสาว ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหูอื้อตาลาย และเงี่ยหูรอฟังคำตอบ“งั้นบอกเธอให้ผมทีนะครับว่าตอนเย็นเจอกัน พอดีโทรศัพท์ผมแบตหมดน่ะครับ รบกวนคุณอรด้วยนะครับ”“ได้ค่ะ เดี๋ยวอรจะแจ้งให้นะคะ”“ขอบคุณครับ”โทรศัพท์ของชายหนุ่มแบตหมดและก็ลืมเอาที่ชาร์ตมา อีกอย่างว่าจะไปยืมใครอีกคน เขาก็เหมือนจะติดธุระกับแฟนสาวอยู่ ไม่นานหญิงสาวที่อยู่ด้านในก็ออกมาอย่างหน้าตาบึ้งๆ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep6 คนขับรถก็อยู่ นายจะบ้ารึไง

    “ลลินตามหาทามตั้งนาน แล้วนี่เลขาสุดหล่อของนายล่ะ? ” หญิงสาวเอ่ยแหย่เพื่อนชายอีกคนพอได้ยินคำว่าสุดหล่อก็ตงิดๆ อยู่ไม่หาย แต่ถึงอย่างนั้นก็คงต้องกลั้นใจตอบ อีกอย่างเขารู้ว่าลลินคงแค่แหย่โดยไม่คิดอะไร เธอคงแค่เย้าแหย่เหมือนที่ผ่านมา“เห็นไปรับลมแถวๆ สระหน่ะ นี่ลลิลเมาหรอครับ หน้าแดงเชียว? ”ที่ถามเพราะใบหน้าเธอแดงก่ำมากจริงๆ และตอนนี้นี่เองที่หญิงสาวก็ถือวิสาสะเข้าไปจุ๊บที่ปากของชายหนุ่มอย่างเผลอไผล ทันใดนั้นเองเขาก็มองเห็นว่ามีใครอีกคนคอยจ้องมองคนทั้งคู่อยู่ ชายหนุ่มจึงรีบผลักหญิงสาวออกอย่างไว ก่อนจะตรงดิ่งมายังบุรุษที่กำลังหน้าบึ้ง“มันไม่ใช่อย่างที่นายคิดนะ”แต่แล้วใครอีกคนกลับไม่พูดอะไร“นายอย่าเงียบแบบนี้สิ ฉันไม่ชอบ”“ก็ผมไม่ได้บอกให้คุณต้องชอบ คุณจะจูบหรืออะไรกับใคร มันเกี่ยวอะไรกับผมด้วย .. ผมเหนื่อย ง่วงแล้ว จะกลับ”‘โกรธทีไร สรรพนามแทนตัวเองเปลี่ยนทุกครั้งเลยนะ’ คนตัวสูงคิดคนแอบงอแงก็แอบวีนใส่ร่างสูงอย่างไม่รู้ตัว“งั้นกลับด้วยกัน”“ได้ไง นี่วันเกิดแฟนนายนะ อีกอย่างผมโอเค”ทามไทไม่ฟังอะไรทั้งนั้น เขาฝากบอกเพื่อนของลลินดาว่าเมามาก ขอตัวกลับก่อน ก่อนจะดึงกระชากลากถูชายหนุ่มอีกค

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep5 ในห้องน้ำเอกซ์บาร์

    สองหนุ่มในชุดสูทสีดำกับเสื้อเชิตตัวในสีขาวแบบฉบับเท่หรู มันเป็นการแต่งสูทแบบเรียบๆ ที่ไม่เน้นเนกไท หรือโบว์อะไรมาผูกติด พวกเขาเดินเข้ามาในงานพร้อมกัน แน่นอนว่าเรื่องความหล่อ ไม่มีใครกินขาดทันทีที่ลลินดามองเห็นดอกไม้ช่อใหญ่สีแดงกับ paper bag สีดำ งานถูกจัดที่เอ็กซ์บาร์ มันเป็นร้านสไตล์ยุโรปแบบ outdoor แขกเหรื่อที่มาในงานมีแต่แบบเอ็กซ์คลูซีฟลลินดาในธีมชุดราตรีสีแดง ให้เข้ากับธีมงานในสีแดงดำ รูปร่างเพรียวระหง ตอนนี้ในมือของหญิงสาวถือดอกไม้สีแดงช่อใหญ่กับกระดาษห่อสีดำเคลือบทอง มันเป็นอะไรที่สวยสะดุดตาและเข้ากับชุดของเธอแบบสุดๆ ด้วยเช่นกันชายหนุ่มอีกคนยืนมองร่างสูงกำลังเดินควงสาวสวยไปต่อหน้า จู่ๆ อาการมันก็หึงหวงออกมาแปลกๆ ทว่ายังไม่ทันที่จะได้คิดอะไร เพื่อนๆ ของหญิงสาวก็กรูกันเข้ามาทักทายเพทายกันใหญ่ เพราะคนที่สูงถึง 187 ก็หน้าตาดีใช่ย่อย ไหนจะหุ่นล่ำแบบนายแบบทามไทเองก็หันชำเลืองมองมายังอีกฝ่ายอยู่บ่อยๆ ไม่ต่างกัน“ทามว่ามั้ย ทายนี่เสน่ห์แรงไม่เบา ดูเพื่อนๆ ของลลินสิ เล่นรุมหน้าล้อมหลังจนเขาจะหายใจไม่ออกอยู่แล้ว”คนพูดถึงกับกลั้นขำไว้ไม่อยู่ ต่างจากอีกคนที่เอาแต่นั่งหน้าบึ้ง“เฮ้!! ทา

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep4 ก็จัดมันบนรถซะเลย

    “อ้าว อลิส นี่บังเอิญจังนะ”กลับเป็นหญิงสาวอีกคนเอ่ยทักขึ้นแน่นอนว่าพวกเขาต่างคุ้นเคยกันดีอยู่แล้ว“มานั่งกับพวกพี่สิ” ลลินดาเอ่ยบอกกับหญิงสาวขณะที่คนทั้งสามก็ยืนคุยทักทายกันสักครู่ ทว่าหญิงสาวติดลูกค้าคนสำคัญ เธอจึงมาร่วมนั่งรับประทานอาหารด้วยไม่ได้“พอดีอลิสติดธุระน่ะค่ะ ไว้ค่อยคุยกันนะคะ”เธอพูดพร้อมส่งสายตามายังเพทายเป็นพิเศษ“นี่อย่าบอกนะว่า พวกนาย …”ทามไทเอ่ยถามอย่างพอจะรู้ในคำตอบเพทายหันมามองก่อนจะค่อยๆ หลับตาลงช้าๆ พยักหน้าน้อยๆ นั่นถือว่าเป็นคำตอบ“นายก็รู้ว่าที่บ้านของผมกับเธอเชียร์ให้พวกเราคบกันตั้งแต่เรียนอยู่ม.6”“นี่นายจะบอกว่า พวกนายคบกันแล้ว?”“อืมม ว่าที่คู่หมั้นผมน่ะ แต่ก็… ทานข้าวกันเถอะ”แต่แล้วเสียงของหญิงสาวที่นั่งเงียบอยู่นานก็เอ่ยดังขึ้น“โห!! นี่อลิสกับทายจะหมั้นกันแล้วหรอคะเนี่ย!!”สองหนุ่มหันมามองหญิงสาวด้วยท่าทีแปลกๆ เพราะเหมือนเธอจะสนิทกับอลิสอย่างไรอย่างนั้น เห็นดังนั้นเธอจึงรีบชิ่งตอบก่อน“จริงๆ ลลินกับอลิสเป็นลูกพี่ลูกน้องกันน่ะค่ะ ทามขา ดูเพื่อนเลขาสุดหล่อของคุณสิคะ กำลังจะหมั้น แล้วเมื่อไหร่จะเป็นคิวของเราบ้างละค๊าาาทาม …”พูดไปก็อ้อนไปมือไม้เกาะแ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep3 ทบทวนบทเรียน

    “นายอย่าตื่นเต้นสิ ปล่อยตัวจอยๆ สบายๆ มันจะเจ็บแป๊บเดียว” คนร่างสูงกว่า 190 เอ่ยบอกกับคนตัวสูง 187“แต่ผมยังไม่ได้แตกใส่ปากนายเลยนะ นี่นายจะมาเล่นขี้โกงไม่ได้นะ” เขาเอ่ยทวงได้ฟังดังนั้นร่างหนาก็พลิกร่างบางให้หันมาด้านหน้า เขานั่งคุกเข่าอีกรอบ ก่อนที่ปากหนาร้อนจะตวัดจ้วงลงลิ้นอุ่นๆ ดูดดื่มเจ้าไซซ์ 58 อย่างถี่ระรัว ทำเอาอีกคนไม่ได้เอื้อนเอ่ยอะไร เพราะตอนนี้มีแค่เสียงครางอย่างลุ่มหลงเพียงเท่านั้น“ซี้ดดดด อื้มมม …. ผมเริ่มจะไม่ไหวแล้วนะทาม”“นายเงี่ยนใช่มั้ย บอกฉันสิ”ร่างหนาบังคับให้คนร่างบางกว่าเอ่ยพูด“ใช่”“ใช่อะไร? ”“อื้มม ผมเงี่ยน พอใจนายยัง ผมเงี่ยนมาก”ยิ่งเขาพูด ทามไทก็ยิ่งเร่งฝีปาก มือหนาก็บี้เขี่ยหัวนมชมพูน้อยๆ ของอีกคนไปด้วยอื้อออ …. อ๊าาาา …..ผู้ถูกกระทำต่างร้องครางอย่างทรมานและสุขสม เพทายหูอื้อตาลายไปหมด ได้ยินคือเสียงฉ่ำแฉะน้ำลายของอีกฝ่ายที่งับเจ้าแก่นกายอย่างคนกระสัน ชายหนุ่มร่างสูงจับเจ้าไซซ์ 58 ถอนออกจากโพรงปากอย่างช้าๆ ก่อนจะฟาดเข้ากับเรียวปากของตนเองไปหลายที จากนั้นก็งับมันเข้าอุ้งปากใหม่ด้วยความหื่นกระหาย“ทาม…. ผมไม่ไหว…”ยิ่งได้ยินดังนั้นนิ้วร้านก็พยายามแหย่ตร

좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status