Share

Ep7 ออฟฟิศ

last update Last Updated: 2025-05-06 12:06:49

ทันทีที่หญิงสาวเข้ามาด้านในเพื่อหาทามไท เธอก็ต่อว่าเขาไปชุดใหญ่ ก็เมื่อคืนเขาเล่นหนีหายกันทั้งคู่

“ทามอ่ะ จะกลับก็ไม่บอกลลิน”

“ก็จะไปบอกได้ไงล่ะครับ ก็ลลินเมา พูดจารู้เรื่องกันซะที่ไหน”

“แต่ถึงจะอย่างนั้นก็เถอะค่ะ”

หญิงสาวในชุดเดรสสีแดงสด และรองเท้าเข้าเซต พร้อมด้วยกระเป๋าหนังสีแดงใบจิ๋ว ไม่บอกก็รู้ว่าเธอคือเจ้าแม่แห่งวงการแฟชั่นแค่ไหน ไม่นานนักเสียงอินเตอร์คอมก็ถูกกดเข้ามายังห้องของเลขา แน่นอนว่าคนที่อยู่ด้านในต่างได้ยินด้วย

“ครับผม” เพทายกดรับและตอบกลับไปในทันที

“คุณเพทายคะ คือคุณอลิสให้ถามน่ะค่ะว่าหลังเลิกงานสะดวกคุยไหม พอดีเธอติดต่อคุณไม่ได้น่ะค่ะ เลยให้อรฝากถาม เพราะคืนนี้ผู้ใหญ่มีนัดคุยกันเรื่องหมั้นค่ะ”

คนด้านในที่กำลังนั่งอยู่กับหญิงสาว ได้ยินดังนั้นก็ถึงกับหูอื้อตาลาย และเงี่ยหูรอฟังคำตอบ

“งั้นบอกเธอให้ผมทีนะครับว่าตอนเย็นเจอกัน พอดีโทรศัพท์ผมแบตหมดน่ะครับ รบกวนคุณอรด้วยนะครับ”

“ได้ค่ะ เดี๋ยวอรจะแจ้งให้นะคะ”

“ขอบคุณครับ”

โทรศัพท์ของชายหนุ่มแบตหมดและก็ลืมเอาที่ชาร์ตมา อีกอย่างว่าจะไปยืมใครอีกคน เขาก็เหมือนจะติดธุระกับแฟนสาวอยู่ ไม่นานหญิงสาวที่อยู่ด้านในก็ออกมาอย่างหน้าตาบึ้งๆ

“กลับก่อนนะคะคุณเลขาสุดหล่อ พอดีเจ้านายของคุณอารมณ์เสียอะไรก็ไม่รู้ค่ะ อย่างกับไปกินรังแตนมา แล้วนี่ทายไปยังไงมายังไงถึงได้มาทำงานกับทามได้ล่ะเนี่ย นี่ลลินนึกว่าพวกเราจะไม่ได้เจอกันแล้วซะอีกนะ”

คืนนั้นพวกเขายังไม่ได้ถามกันดี เพราะเอาแต่เมา

“เราพึ่งกลับจากไต้หวันเมื่อไม่นานมานี้เอง ลลินล่ะไปอยู่ไหน หรือทำงานที่ไทยล่ะ?”

“อ้อ ลลินก็ไปๆ กลับๆ ไทย-อิงแลนด์แหน่ะ”

“จบดร.แล้วสินะ”

“อื้ม เราคงจะรับปริญญาดุษฎีบัณฑิตเร็วๆ นี้แหละ ยังไงถ้าว่างก็อยากให้นายไปด้วยกันกับทามนะ”

“อืม ถ้าไปได้เราก็จะไป”

คนทั้งสองต่างก็ทักทายตามประสาเพื่อนเก่า ทว่าใครอีกคนแอบยืนฟังตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ คนร่างสูง 187 จะรู้ตัวอีกทีก็ต่อเมื่อประตูห้องถูกปิดลง ร่างสูงก็มายืนตระหง่านอยู่ตรงหน้ากันซะแล้ว

คนที่กำลังนั่งพิมพ์เอกสารอย่างตั้งอกตั้งใจก็ต้องตกใจเมื่อจู่ๆ เสียงรีโมทที่ปิดล็อกห้องก็ดังขึ้นมาอีกจนได้

ติ๊ด…

‘เหมือนเราจะแอบกังวลตลอดเมื่อได้ยินเสียงล็อกประตูนี่ทีไร’

เพทายเงยหน้าขึ้นไปมองคนที่ยืนพิงประตูแก้วสีขุ่น เขายืนกอดอกเอาหลังพิงประตู และหันมาทางนี้ สายตาบ่งบอกได้ว่าพร้อมจะมีเรื่องขั้นสุด

บุรุษร่างสูง 187 เลิกคิ้วสูงด้วยความสงสัย ก่อนจะหันหน้าจอคอมพิวเตอร์ให้คว่ำลง

“นายอยากพูดเรื่องที่ผมจะไปคุยเรื่องหมั้นใช่มั้ย? ”

คนฟังถึงกับเม้มริมฝีปากไว้แน่นจนเป็นเส้นตรง

“อืมมม” ตอบพร้อมพยักหน้า ก่อนพูดอีกว่า “นายก็รู้ว่าตัวเองแอนตี้ผู้หญิง แล้วนายยังจะหมั้นทำไม อย่าบอกนะว่านายชอบอลิสนั่นจริงๆ ?”

“เปล่าหรอก ผมไม่ได้ชอบเธอแบบนั้น นายก็น่าจะรู้ว่าผมไม่ชอบผู้หญิง”

“ถ้ารู้ ทำไมนายถึงไม่บอกเธอ นายจะให้เธอมาเสียเวลากับนายทำไม? ”

บอสขี้หึงก็เริ่มมีคำถามมากมาย ทั้งๆ ที่อลิสต่างก็เป็นแค่ว่าที่คู่หมั้นที่ทางบ้านของเพทายแนะนำให้ก็เท่านั้น

“แล้วเราล่ะ เราจะเสียเวลากันไปถึงไหน?”

จู่ๆ เพทายก็พูดขึ้นมาซะอย่างนั้น

“นี่นายคิดว่าการคบกับฉันมันเสียเวลานักหรอ!!”

คนร่างสูงก็เริ่มทนไม่ได้เช่นกัน

“แล้วนายว่าที่เป็นอยู่แบบนี้ เรื่องของเรามันเป็นไปได้นักรึไง? ”

“งั้นฉันจะป่าวประกาศให้ทุกคนรู้ไปเลย ว่านายคือแฟนของฉัน”

คนหัวร้อนกำลังจะกดรีโมทปลดล็อกห้อง ทว่าฝ่ามือหนาของใครอีกคนก็รีบคว้าห้ามเอาไว้

“ทาม!! นายช่วยใจเย็นๆ หน่อยได้มั้ย!!”

เขาหันมามองคนที่ถามอย่างอยากทราบในคำตอบ

“ใจเย็นๆ นายบอกให้ฉันใจเย็นๆ ทั้งๆ ที่นายกำลังจะหมั้นเนี่ยนะ หึ แม่งบ้าไปแล้ว!!”

“แล้วนายจะให้ผมทำยังไง จะให้ถอนหมั้นงั้นหรอ?”

“ก็ใช่ หรือว่านายไม่กล้าล่ะทาย!!”

“แล้วทีนายยังคบกับลลินเลยล่ะทาม นายยังมีคนอื่น”

“อ๋อ นี่คือที่จะหมั้นเพราะเห็นว่าผมก็มีคนอื่น อย่างนั้นใช่มั้ย? … ได้ งั้นฉันจะโทรไปบอกเลิกลลินเดี๋ยวนี้!!”

คนทั้งคู่ที่เริ่มมีปากมีเสียง คนตัวสูงกว่า 190 หยิบโทรศัพท์สมาร์ทโฟนขึ้นมาก่อนจะกดไปยังปลายสาย ทว่าใครอีกคนก็มายื้อรั้งเอาไว้ไม่ให้กดโทรออก

“หยุดเดี๋ยวนี้นะทาม นายจะทำแบบนี้ไม่ได้นะ ทำไมใจร้อนแบบนี้ ลลินเธอไม่ได้ผิดอะไร!!”

“งั้นนายจะเอายังไงทาย นายจะเอายังไงกับฉัน!!”

ทั้งคู่ดึงทึ้งยื้อแย่งโทรศัพท์กันไปมา จนในที่สุดเขาก็กดร่างบางเข้ากับโต๊ะทำงาน คนทั้งคู่ที่ล้มทาบทับกัน จนใบหน้าอยู่ห่างกันไม่ถึงคืบ ความรู้สึกปรี๊ดปร๊าดอย่างกับกระแสไฟฟ้าช็อตก็วิ่งท้่วร่างกายอีกครั้ง พวกเขาใกล้กันทีไรเป็นต้องได้เรื่อง

ไม่รอช้าร่างหนาที่คร่อมร่างที่บอบบางกว่า ก็จับยึดท้ายทอยของคนใต้ร่างเอาไว้แน่น ก่อนจะกระแทกริมฝีปากลงมาบดขยี้กลีบปากของใครอีกคนด้วยความไว เขาป่าเถื่อน ดุเดือดเป็นที่สุด มือหนาดึงทึ้งกระชากเสื้อของคนใต้ร่างจนขาดวิ่นมันหลุดลุ่ยไปหมด

เสียงหายใจหอบกระหายสั่นพร่าอย่างน้ำเดือดปุด เขาซุกไซร้ดูดดื่มไปตามซอกคอหอมๆ มือสองข้างทึ้งรั้งแขนของคนใต้ร่างไม่ให้ขยับขืน

หืดด หาดด หืด หาด …

เสียงของลมหายใจติดๆ ขัดๆ และขาดช่วงเป็นระยะๆ เขาปาดละเลียดเลียตรงจุกนมซ้ายขวาก่อนจะขบดูดจนเกิดเสียง คนใต้ร่างที่ตอนแรกมีท่าทีว่าจะขัดขืน แต่ตอนนี้กลับตัวอ่อนปวกเปียกปานขี้ผึ้งลนไฟ

กรี้งงงง ….

กรี้งงงง ….

เขาไม่สนแม้กระทั่งเสียงอินเตอร์คอมที่ดัง ปากหยักหนายังคงไล้ชิมทุกส่วนของร่างกาย มือหนาถอดกางเกงของอีกคนออกอย่างกระเสือกกระสน

“นายอย่าบอกนะ ว่านายไม่ต้องการฉัน ดูเจ้านั่นของนายสิ ทั้งแข็ง ทั้งเยิ้ม” คนร่างหนาเอื้อนเอ่ย

เขาถอดกางเกงตัวเองออกอย่างไว ก่อนจะเหวี่ยงมันไปพาดกับเก้าอี้บาร์ที่วางอยู่ด้านข้าง

เขาจับกดร่างน้อยให้นั่งคุกเข่า ก่อนจะทึ้งท้ายทอยเสยเงยหน้าขึ้นมา มือหนางัดเอาแท่งเอ็นอุ่นร้อนของตัวเองออกมา ก่อนจับปากใครอีกคนให้อ้ากว้าง เขาจับมันยัดเข้าด้านในโพรงปากนุ่มนิ่มจนเต็มอุ้งปาก

คนด้านล่างก็ตวัดเกี่ยวเอาหัวหยักบานสีแดงช้ำเข้าโพรงปากอย่างไว มืออีกข้างก็ช่วยชักรูดเข้าออก ร่างสูงต้องการปราบพยศร่างที่เล็กกว่า แต่ทว่าตอนนี้กลับไม่รู้ว่าใครจะปราบพยศใคร

เพทายดูดดื่มกับลำเอ็นอย่างดื่มด่ำด้วยความเต็มใจเสมอมา ความใหญ่ยาวของมันทำเอาลำเอ็นกระทุ้งจนแทบทะลักกระพุ้งแก้ม

อ้อคค …

คนที่เผลอกดหัวใครอีกคนจนเกินไป ทำเอาลึกสุดคอ จนใครอีกคนแทบอ้วก

“ขอโทษ … ฉันมีอารมณ์มากไปหน่อย นายทำให้ฉันควบคุมตัวเองแทบไม่ได้”

เขาถอนแก่นกายออกจากปากของอีกคน ก่อนจะแหย่หัวแม่มือกดลงเกลียวลิ้นกระทั่งมันเปียกเยิ้มไปด้วยน้ำลาย จากนั้นเขาก็ยกนิ้วนั้นขึ้นมาดูดต่อ ชายหนุ่มอุ้มคนร่างบางเข้าไปด้านใน เขาปวดร้าวแก่นกายแทบปริแตก มันแน่นตึงจนเจ็บไปทั่วโคนขา

“ฉันเงี่ยน อยากจะตอกก้นนาย จะตอกจนนายสำนึกว่านายคือของฉัน และห้ามไปมีคนอื่น”

ยิ่งเขาพูดก็ยิ่งปลุกเร้าอารมณ์เจ้าแท่งเอ็นอุ่นก็ค่อยๆ ผงาดขยายขึ้นมากกว่าเก่า มันกระดกหัวดิ๊กๆ เขาจับมันฟาดเข้าที่ก้นงอนของคนร่างบางจนดังเพี๊ยะ

“ฉันอยากให้นายดูจนแตก.. ได้มั้ย … วันนี้อยากแตกคาปากนาย แล้วฉันจะจัดตูดนายต่อ”

พูดเสร็จเขาก็เดินต้อนให้ใครอีกคนไปยังเตียงนอนด้านใน ก่อนจะจับถ่างร่างบางให้นั่งลง เขายืนจับเจ้าแท่งเอ็นให้ใครอีกคนเม้มดูด เพทายก็ทำตามอย่างว่าง่าย ก็คนมันรักไปแล้ว จะว่ายังไง จะทำอะไรแบบไหนเขาก็ยอม เขาปล่อยให้ชายหนุ่มกระทุ้งกระแทกตอกอัดใส่ปากอย่างตามใจ

เอื้ออออ …. อื้มมมม ….

“นายนี่มันปากดีชะมัด ฉันนี่เงี่ยนคูณสิบ”

ชายหนุ่มพูดสบถไป เสียงก็ขาดๆ หายๆ ไปตามแรงอารมณ์

“อ่าาาห์ ทาย … นายนี่มันพ่อมดชัดๆ ทำฉันแทบคลั่ง แบบนั้นแหละทาย อื้มมม… ดูดเก่งจังที่รัก ดูดเน้นๆ อีก ตวัดลิ้นตรงปลายหัวให้หน่อยสิ อื้มมม แบบนั้นแหละที่รัก”

อ๊าาาาา ห์

ทามไทฉุดกระชากร่างบางให้มานั่งลงบนตัก เขาเสียวซ่านแต่ก็เก็บอาการเอาไว้

“ฉันยังไม่อยากแตก ขอเอาก้นนายก่อน ฉันชอบเวลาที่ของนายมันตอดรัดของฉัน”

ยิ่งเขาตอกอัดแท่นกายไซซ์ 60 เข้าทางด้านหลัง น้ำเยิ้มก็ยิ่งเฉอะแฉะออกมาเรื่อยๆ ด้วยแรงอารมณ์ ร่างบางเริ่มตัวชาเพราะแรงกระแทกที่อัดแน่นมาอย่างยาวนาน

“ทาม ผมแสบ”

“จะเสร็จแล้วที่รัก”

โอ้ววว ซี้ดดดด …

ชายหนุ่มปล่อยน้ำสีขุ่นอุ่นร้อนให้สาดพุ่งเข้าสู่ด้านใน ก่อนจะจับงัดมันมาชักต่อที่โพรงปากนุ่ม ชายหนุ่มปล่อยให้น้ำที่สาดใส่เข้ามาไหลเลอะจนเปรอะมุมปากอย่างไม่ได้ตั้งใจ

ทามไทดึงร่างบางให้ลุกขึ้น ก่อนจะค่อยๆ ตวัดลิ้นเลียตรงมุมปากที่เลอะเปื้อน ก่อนจะจะสอดลิ้นเข้าไปด้านใน และตวัดเรียวปากดูดดื่มหมุนพันลิ้นไปมาจนเป็นเกลียวกลั้วรัวในริมฝีปาก เขาป้อนจูบที่แสนหวานผสมผสานกับรสจูบอันร้อนแรง ลิ้นตวัดเกี่ยวพันอย่างไม่ขาดจังหวะ

คนที่ยังไม่ถูกปลดปล่อย ก็ยิ่งปวดหนึบทรมาน ร่างบางจับชายร่างหนานอนทาบลงไปบนเตียง ก่อนที่ตัวเองจะขึ้นคร่อม เพทายเอานิ้วชี้เข้าวนกลั้วในอุ้งปากชอนไชควานเอาน้ำลายจนชุ่มแฉะ ก่อนจะปาดลงตรงรูคับแคบของตนเอง จากนั้นก็นั่งเขย่งขึ้นคร่อมร่างหนา เขาจับงัดไซซ์ 60 ที่ตอนนี้มันโตผงาดพร้อมเข้าสำรวจด้านในอีกรอบแล้ว

มือเรียวหนาค่อยๆ จับมันกดยัดเข้าด้านใน ขาเขย่ง เอวขยับซ้ายขวาจนเข้าที่ คนใต้ร่างก็กระแทกสวนเข้ามาทีเดียวอย่างเร็วปรี่จนมิดลำ

สวบ!!

อื๊อออ!!! “เจ็บ …”

“เจ็บหรือเสียว? หืม … ที่รัก”

“ทำไมนายปากหวานจังล่ะทาม? ”

“อย่างอื่นก็หวานนะครับเมีย … หิว… เงี่ยน … คืนนี้นายไปนอนกับฉันได้มั้ย?”

ปึก ปึก ปึก

“อ๊ะ!! เบาๆ หน่อย ไม่ไหว ผมเสียว ทาม ผมเสียว ไม่ไหว”

พับ พับ พับ

“จะแตกแล้วทาม ผมจะแตกแล้วทาม”

“เรียกฉันว่าผัวสิ … เร็วเข้า”

“จะแตกแล้วที่รัก …. อ๊าาาห์ ….”

“ให้เรียกอีกรอบ”

“จะแตกแล้วครับ ผัว…”

คนด้านบนที่ถูกชายหนุ่มยัดจนเสร็จจากทางด้านหลัง ส่วนตัวเองก็น้ำพุ่งแตกด้วยความเสียวกระสันอย่างห้ามไม่ได้ คนทั้งคู่เล่นบทรักในออฟฟิศอย่างดุเดือดบ้าคลั่ง เสร็จสมไปถึงสามน้ำ แต่ทว่าใครอีกคนยังคงเรียกร้องให้คนร่างสูงกว่า 187 ไปนอนด้วยกันต่อในคืนนี้

“นี่นายไปเก็บแรงมาจากไหนเยอะแยะ อย่างกับ 11 ปีที่ผ่านมาไม่เคยปลดปล่อย”

“ฉันก็ไม่ได้ปลดปล่อยแบบสะใจแบบนี้นี่ อยากเก็บไว้ทำกับนายแค่คนเดียว เราหาเวลาไปพักร้อนกันดีมั้ย ฉันอยากเปลี่ยนบรรยากาศ ยิ่งหนาวๆ แบบนี้ ฉันอยากแอบไปเอากันในที่สาธารณะน่ะ”

“ทาม!! นายนี่มันโรคจิต!!”

“หรือว่านายจะไม่ไป? ”

“ไม่ไปก็บ้าแล้ว …”

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep15 ป่วยก็ยังหื่น

    คนร่างสูงกว่า 190 เอาแต่นอนซมเพราะฤทธิ์ไข้ในห้อง ตอนนี้ทั้งคู่รอแค่เวลากลับคอนโด ไม่นานนักพนักงานทุกคนต่างทยอยพากันเลิกงานเพทายพยุงร่างคนตัวสูงเดินเข้าไปในลิฟต์ ก่อนจะมายังโซนจอดรถสำหรับผู้บริหาร ไอ้อยากขำมันก็อยาก ไอ้สงสารมันก็สงสาร ยิ่งตอนที่นั่งในรถ ร่างสูงก็เอาแต่บ่นให้อีกคนขับเบาๆ“ซี้ดดด … ทาย นายช่วยขับเบาๆ หน่อยได้มั้ย? ”“นี่ผมแทบจะคลานอยู่แล้วนะครับ” ขับช้ากว่านี้ก็คงต้องเต่าแล้วมั้ยไม่นานคนทั้งคู่ก็ต้องขับผ่านลูกระนาดในทางเข้าคอนโดอีกครั้ง ทว่าครั้งนี้คนตัวสูงถึงกับเขย่งตูดขึ้นจากเบาะ ทำเอาเพทายถึงกับหัวเราะลั่น“ฮ่าๆ … โทษทีๆ ไม่ใช่ผมไม่สงสาร แต่ขอโทษที่อดขำกับท่าทางของนายไม่ได้”คนร่างสูงค่อยๆ หย่อนก้นลงนั่งเบาะอีกครั้ง แต่แล้วก็ต้องรีบลุกเขย่งขึ้นอีกรอบ มือหนาเอื้อมมาจับกันโคลงข้างๆ อีกครั้ง ก่อนจะค่อยๆ นั่งเมื่อขับผ่านลูกระนาดไป“นี่ผมแทบคลานแล้วนะครับ แล้วพรุ่งนี้นายจะตื่นไหวมั้ย? ให้ทำเรื่องลาไว้เลยรึเปล่า? ”‘ยัง ยังจะไม่ยอมหุบปากอีก’ !!เมื่อรถเคลื่อนเข้ามาจอดสนิทที่ลานจอดของคอนโด เพทายหันไปมองคนตัวโตที่ยังนั่งซมอยู่ที่เบาะข้างๆ สีหน้าอ่อนเพลียเต็มทน มือหนายังคงจั

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep14 เราไม่เคยรักกันด้วยหรอ

    วันนี้ก็เป็นอีกวันที่เป็นโหมดกลับเข้าทำงานปกติ อลิสเองก็เริ่มมาวอแวที่ทำงานของเพทายมากขึ้น เพราะหญิงสาวชอบมาทวงเรื่องงานหมั้น ทำเอาอีกคนถึงกับหัวเสียร่างสูงกว่า 190 ได้ยินเสียงเล็ดลอดของคนทั้งคู่คุยกันทามไทที่นั่งอยู่ในห้องประชุมตรงข้ามทางเดิน เงี่ยหูฟังเสียงแผ่วเบาที่เล็ดลอดออกมาจากห้องทำงานของเพทาย“อลิส… เราค่อยคุยกันได้มั้ย ตรงนี้มันไม่ใช่ที่ที่เราจะมาพูดเรื่องส่วนตัว” เสียงของเพทายฟังดูอ่อนแรง แต่ก็พยายามคุมโทนให้ดูสุขุม“ทำไมล่ะคะ? หรือพี่เพทายไม่อยากหมั้นกับอลิสแล้ว” เสียงหวานของหญิงสาวเอ่ยขึ้นอย่างไม่พอใจ “หรือพี่มีใครคนอื่นที่คิดว่าดีกว่าอลิส?”ทามไทได้ยินคำพูดนั้นเต็มสองหู เขากำมือแน่น จ้องมองแฟ้มงานตรงหน้าอย่างไม่ใส่ใจ ในหัวมีแต่ความคิดวกวนเกี่ยวกับสิ่งที่เพทายกำลังเจอ และโดยเฉพาะความสัมพันธ์ของอีกฝ่ายกับอลิส ที่เขาไม่รู้ว่ามันซับซ้อนแค่ไหน“อลิส หยุดพูดอะไรแบบนั้นเถอะ” เพทายถอนหายใจหนักหน่วง “พี่แค่… พี่ยังไม่พร้อม และมันไม่เกี่ยวกับใครทั้งนั้น”ทามไทเบ้ปากโดยไม่รู้ตัว พร้อมพึมพำกับตัวเองเบาๆ“ไม่พร้อม… เหอะ”ทันใดนั้น ประตูห้องทำงานของเพทายก็ถูกผลักออกมา พร้อมกับร่างบาง

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep13 ในห้องน้ำปั้ม

    วันนี้คนทั้งสี่ที่เดินทางกลับกรุงเทพพร้อมกัน โดยทามไทเป็นคนขับ และลลินดานั่งข้างๆ ซึ่งก็มีเพทายและอลิสนั่งเบาะหลัง ทุกครั้งที่ลลินดาเอื้อมมือไปจับขาคนขับ คนด้านหลังต่างแอบขบกรามอยู่บ่อยครั้งไม่ต่างจากคนขับเอง ที่หันมองกระจกหลังทีไร ก็เห็นว่าใครอีกคนมีหญิงสาวคอยนั่งซบอยู่ตลอดเวลาเอี๊ยดด …!! คนใจลอยถึงกับเผลอเบรกแทบหัวทิ่ม เมื่อคันหน้าก็เบรกอย่างกะทันหัน“นายให้ผมช่วยขับมั้ยทาม? ”คนตัวสูงหันมองกระจกหลัง ก่อนว่า“งั้นนายมาช่วยฉันขับ ให้ลลินไปนั่งข้างหลัง ฉันจะได้ช่วยนางดูทาง สาวๆ จะได้หลับกันสบายๆ ”ฟังเหมือนดูดี มีเหตุผลร่างสูงกว่า 187 หันมายิ้มให้กับความเจ้าเล่ห์ ก่อนที่ทั้งสี่จะเปลี่ยนย้ายตำแหน่ง หลังจากจอดแวะปั๊มบรรยากาศในรถเริ่มเปลี่ยนไปหลังจากย้ายตำแหน่งกันใหม่ ทามไทนั่งคู่กับเพทายที่เข้ามารับหน้าที่คนขับ ส่วนสองสาวก็ถูกย้ายไปนั่งเบาะหลัง ลลินดานั่งพิงข้างประตู พร้อมกับแอบมองกระจกหลังอยู่เป็นระยะ ในขณะที่อลิสพยายามจะข่มตาหลับ แต่กลับรู้สึกได้ถึงความอึดอัดแปลกๆ ที่แฝงอยู่ด้านในเพทายเอื้อมมือไปปรับกระจกมองหลังให้เห็นมุมกว้างขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะเหลือบมองทามไทที่นั่งนิ่งข้างๆ ตัวเ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep12 ในอ่าง หรือขอบหน้าต่างดี

    ทามไทจับเจ้าแท่งอุ่นร้อนไซซ์พิเศษขึ้นมา มันผงกหัวหงึกหงักขึ้นมาแผ่ขยายท่ามกลางร่องก้น“ฉันเงี่ยน นายช่วยถูก้นขึ้นลงเล่นกับมันหน่อยสิ”คนด้านหน้าก็ทำตามอย่างว่าง่าย มือหนาของทามไทก็ซุกซนค่อยๆ บีบไต่ลามไล้ไปทั่วร่าง แต่เขาเลือกที่จะละเว้นที่ตรงนั้นเอาไว้ เขาต้องการหลอกล่อให้ใครอีกคนเสียวซ่านจนขั้นสุด มือหนาคลึงสะโพกกลมผายอย่างบางเบา ก่อนจะเด้งส่ายเจ้าแท่งแข็งขึงบดขยี้เข้ากับก้นนิ่มนุ่มอื้มมม …. เขาพลิกกายของร่างบางให้หันหน้ามาหากันอย่างไว จากนั้นก็ยกขาทั้งสองข้างของชายหนุ่มขึ้น ปากอุ่นร้อนค่อยๆ ดูดเม้มเข้ากับซอกคอของอีกฝ่าย เขาเผลอดูดจนอีกคนเป็นรอยปื้นแดงขึ้นจ้ำๆ“ฉันอยากจะทำรอยไว้ทั่วร่างของนาย ทุกคนจะได้รู้ว่านายเป็นที่รักของฉัน นายเป็นของของฉัน” คนตัวสูงกว่า 190 เอ่ยอย่างคนเอาแต่ใจคนด้านบนบิดกายไปมาด้วยความเสียวซ่าน มือเผลอจิกทึ้งศีรษะของคนใต้ร่างเข้าอย่างแรง จากนั้นคนตัวโตก็ก้มลงงับกับเจ้าลูกเชอรี่สีแดงสด เขาตวัดลิ้นระรัวขบเม้มกับเม็ดเล็กๆ ตรงหน้าอกอย่างแรง เพทายเองถึงกับอ้าปากค้างส่งเสียงครางไม่หยุดอ้าาาห์ …“มันเสียวมากเลยทาม”ชายหนุ่มพูดข้างๆ ใบหูของคนตัวโต“นายช่วยยืนขึ้นหน่อ

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep11 ความหึงหวงที่ซ่อนอยู่

    บรรยากาศในร้านริมหาดนั้นเต็มไปด้วยเสียงเพลงของดนตรีสดที่ทำให้ความรู้สึกของทุกคนดูผ่อนคลาย แต่ภายในใจของทามไทและเพทายกลับมีสิ่งที่ซ่อนอยู่มากมาย ทั้งสองนั่งอยู่ตรงข้ามกัน ขณะที่อลิสและลลินดานั่งอยู่ข้างๆ บนโต๊ะไม้สีอ่อนที่ตั้งอยู่ใกล้กับริมทะเล เสียงคลื่นซัดสาดทำให้บรรยากาศดูสงบ แต่ในหัวของทั้งสองกลับเต็มไปด้วยความคิดทามไทมองไปที่เพทายที่นั่งห่างออกไปแค่ไม่กี่ก้าว เขาพยายามเก็บความรู้สึกที่ปั่นป่วนภายในใจเอาไว้ ไม่ให้ใครเห็น เขาสังเกตเห็นว่าเพทายพูดคุยกับอลิสได้อย่างเป็นกันเอง เสียงหัวเราะของทั้งสองเหมือนเสียงของคู่รักที่เพิ่งพบกันไม่นาน มันทำให้ทามไทรู้สึกหงุดหงิดอย่างบอกไม่ถูก ทั้งที่เขาก็รู้ดีว่าเพทายและอลิสไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเกินกว่าคำว่าพี่น้อง แต่ทำไมลึกๆ เขากลับรู้สึกไม่สบายใจในขณะเดียวกัน เพทายที่นั่งอยู่ข้างๆ อลิสก็รู้สึกถึงสายตาของทามไทที่จ้องมาที่เขาอย่างไม่ค่อยพอใจ เขารู้สึกได้ถึงความตึงเครียดในอากาศ แต่มันกลับเป็นสิ่งที่เขาไม่สามารถแสดงออกได้ ทุกครั้งที่เขาหันไปมองทามไท ทามไทก็จะทำเพียงแค่ยิ้มให้ แม้ว่าในดวงตาจะมีแววแปลกๆ ที่ทำให้เพทายไม่แน่ใจว่าเขาคิดอะไรอลิสหันไปม

  • เราไม่รักกัน ตั้งแต่ตอนไหน   Ep10 เราไม่รักกันตั้งแต่ตอนไหน

    เมื่อทั้งคู่ถึงคอนโด พวกเขาต่างหิ้วของกินพะรุงพะรัง มีทั้งของทานเล่นและเบียร์ยี่ห้อดังที่แอลกอฮอล์สิบเปอร์เซ็นต์ ทั้งที่ปกติคนอย่างทามไทไม่ค่อยแตะเบียร์สักเท่าไหร่ แต่วันนี้ดูเหมือนเขาจะอารมณ์ดีเป็นพิเศษทั้งคู่ใช้เวลาเสพสุขร่วมกันอีกหลายรอบ ราวกับจะทดแทนเวลาที่ขาดหายไป ก่อนจะหมดแรงหลับใหลไปพร้อมกันเช้าวันอาทิตย์เสียงโทรศัพท์ภายในห้องดังขึ้น ทำเอาทามไทที่นอนขี้เซาภายใต้อ้อมกอดกันและกันต้องค่อยๆ ผละตัวออกอย่างแผ่วเบาจากร่างของใครอีกคน ก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแนบหูด้วยความไม่เต็มใจเท่าใดนัก เขาได้ยินเสียงมารดาดังมาจากปลายสาย“ทาม วันนี้บ้านเรานัดกับบ้านลลินดาไว้ที่บ้านพักตากอากาศ จำได้ใช่ไหมลูก?”ทามไทถอนหายใจเบาๆ “ครับๆ ไปอยู่แล้ว แต่ผมจะพาเลขาส่วนตัวไปด้วย”“อ้าว พาเลขาไปทำไมลูก นี่มันนัดสังสรรค์กันในครอบครัวนะครับลูก”“เขารู้เรื่องงานมากกว่าผมอีกครับแม่ อีกอย่างเขาก็สนิทกับลลินดาอยู่แล้ว แม่ไม่ต้องห่วงหรอก รับรองแม่เจอเขาก็จะร้องอ๋อ” ทามไทเอ่ยตัดบทบนรถยนต์คันหรูระหว่างทาง“ทาม นายจะให้ผมไปทำไมเนี่ย ผมรู้สึกแปลกๆ นะ” เพทายบ่นพลางขยับเนกไทที่ถูกบังคับให้ใส่“แปลกอะไร นายก็ส

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status