เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 หงุดหงิด
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-20 20:04:30บทที่ 6 หงุดหงิด
อลิชาโมเดลลิ่งกรุ๊ป
ภายในห้องทำงานชั้นบนสุดของตึกสูงราวยี่สิบสี่ชั้น อลิสนั่งเปิดแฟ้มเอกสารสลับไปมาอยู่บนโต๊ะทำงานอย่างไม่สบอารมณ์ เพราะคำพูดของเอเดนทำให้เธอหงุดหงิดไม่หาย
“เป็นอะไรของแกเห็นเปิดแฟ้มไปมาจะครึ่งชั่วโมงแล้ว” ต้นน้ำที่นั่งไขว้ห้างด้วยท่าทางสบายอยู่บนโซฟาเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นท่าทางแปลกๆของเพื่อนสนิท
“ไม่ได้เป็นอะไรนิ ฉันก็ปกติดี”
ปกติกี่โมง ปากไม่เคยตรงกับใจ ก็เห็นอยู่ว่าไม่ปกติ
“แล้วเมื่อคืนแกกลับกับใคร เรื่องนี้ฉันยังไม่สัมภาษณ์แกเลยนะ อย่าคิดว่าฉันจะลืม”
“กลับเอง” อลิสเอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง
“อย่าโกหก สภาพแกเมื่อคืนกลับเองไม่ได้หรอก พอแกไปเข้าห้องน้ำแล้วก็หายไปเลย ติดต่อก็ไม่ได้ รู้ไหมฉันเป็นห่วงแทบแย่ เกือบจะโทรบอกปู่แกแล้ว แต่ผู้จัดการเดินมาบอกซะก่อนว่าผู้ชายตัวสูงๆฝากมาบอกว่าจะพาคุณอลิสกลับก่อนเพราะไม่สบายหนัก ฉันนึกว่าเป็นไอ้คุณกรณ์อะไรนั่น ทว่าฉันเหลือบไปเห็นเขากำลังนั่งดื่มอยู่กับผู้หญิงพอดีจึงค่อยโล่งอกไปหน่อย สำหรับฉันเเกจะเยกับใครก็ได้แต่ต้องไม่ใช่ไอ้คุณกรณ์”
“อย่าเพิ่งบอกเรื่องนี้กับคุณปู่นะ ฉันไม่อยากให้มีเรื่อง อีกอย่างฉันก็ปลอดภัยแล้ว”
“ฉันละไม่ชอบขี้หน้าไอ้คุณกรณ์มาก หวังจะเคลมแกเพื่อฮุบสมบัติมาโดยตลอด ฉันว่าแกบอกปู่แกไว้หน่อยก็ดี ฉันไม่อยากให้แกพลาดนะอลิส หรือไม่แกก็รีบแต่งงานให้มันจบๆไป”
“ต่อไปฉันจะระวังตัวให้มากกว่านี้ ส่วนเรื่องแต่งงานเอาไว้ก่อน”
“ตามใจแกแล้วกัน แต่ตอบมาก่อนว่าผู้ชายที่พาแกกลับเมื่อคืนเป็นใคร?”
อลิสถอนหายใจออกมาหนักๆอย่างเหนื่อยหน่ายเมื่อเพื่อนเซ้าซี้ถามเรื่องนี้ไม่หยุด ถ้าไม่ยอมบอก ก็ไม่ยอมจบ
“ก็เด็กที่ฉันจะดีลเมื่อคืน”
“ฮะ...” ต้นน้ำอุทานออกมาด้วยความตกใจอย่างคาดไม่ถึง เพราะท่าทีของหนุ่มหล่อคนนั้นที่มีต่ออลิสเมื่อคืนแบบสะบัดบ๊อบเชิดใส่สุดๆ ไม่คิดว่าจะเป็นเขาที่มาช่วยอลิส
“เหล้าที่นายกรณ์เอาให้ฉันกินผสมยาปลุกเซ็กซ์ เขาเข้ามาเห็นพอดีเลยช่วยพาออกไปจากบาร์โฮส”
“เลวระยำจริงๆ จ้างบอดีการ์ดไหมแก หรือไม่ก็บอกปู่แกดีกว่า”
“ก็อย่างที่ฉันบอก ไม่อยากให้เป็นเรื่องใหญ่ ถ้านายนั่นล้ำเส้นอีกฉันจะยิงไข่มันทิ้งเอง”
“ฉันกลัวว่าแกจะได้เป็นเมียมันซะก่อนน่ะสิ...แล้วเมื่อคืนหนุ่มหล่อคนนั้นช่วยแกยังไง”
โอ๊ย ถามเยอะจริง จะต้องให้บอกด้วยไหมว่าช่วยท่าไหนบ้าง อยากจะบ้าาาา
“ก็ไม่ได้ช่วยอะไรมากนิ แค่พากลับ” อลิสเอ่ยทว่าใบหน้าสะสวยกับร้อนผ่าวขึ้นมาเมื่อนึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นระหว่างเธอกับเขา
“แค่พากลับ ทำไมต้องหน้าแดงเป็นลูกมะเขือเทศขนาดนั้นคะชะนี” ต้นน้ำเอ่ยด้วยแววตาจับผิดปนล้อ
“พอๆฉันไม่ตอบอะไรแกแล้ว รีบทำงานดีกว่า จะได้รีบกลับไปนอน”
“เมื่อคืนไม่ได้นอน?” ต้นน้ำเอ่ยถามด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ
“สรุปแกจะไม่ทำงานใช่ไหม ถ้าไม่ทำปีนี้จะได้ตัดสินใจเรื่องโบนัสของแกถูก”
“ทำเป็นขู่นะ”
“ไม่ได้ขู่ค่ะ จะลองดูก็ได้”
“ค่าาาา ไปเดี๋ยวนี้ละค่าาเจ้านาย” ว่าจบต้นน้ำก็หยัดกายลุกจากโซฟาเพื่อจะกลับห้องตัวเอง แต่พอเดินไปเปิดประตูก็ไม่ลืมที่จะเอี้ยวหน้ามาแซวเพื่อน “ว่าแต่หนุ่มหล่อคนนั้นแซ่บมากไหม”
“นังนี่นิ” อลิสไม่พูดเปล่ามือเล็กจับแฟ้มเอกสารยกขึ้นเหนือหัวทำท่าจะเขวี้ยงใส่เพื่อนตัวเอง ทว่าต้นน้ำไหวตัวทันรีบปิดประตูหนีทันที ปล่อยให้อลิสกระฟัดกระเฟียดอย่างไม่สบอารมณ์อยู่คนเดียว
เพราะเด็กบ้านั่นแท้ๆ ทำให้ฉันไม่มีสมาธิในการทำงานทั้งวันเลย
...
มหาวิทยาลัยออสเวิร์ด
คณะวิศวกรรมศาสตร์
อะไรดลใจให้ฉันขับรถมาไกลถึงที่นี่เนี่ย อลิสทำไมเธอไม่กลับคอนโด
เมื่ออลิสขับรถซุปเปอร์คาร์สุดหรูมาจอดที่หน้าคณะวิศวกรรมศาสตร์ แต่เธอก็ยังไม่ยอมลงจากรถ สายตาคอยชะเง้อมองหาใครบางคนอยู่ตลอดเวลา จนกระทั่งเมื่อเห็นคนที่อยากเจอเดินออกมาจากตึกเรียน ดวงตาคู่สวยก็เบิกออกกว้างทันที พร้อมกับรีบปลดเข็มขัดนิรภัยออกอย่างรวดเร็วในขณะที่กำลังจะเปิดประตูก้าวขาลงจากรถก็ต้องชะงัก เมื่อเห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งเขามาหาเอเดน พร้อมกับยื่นถุงบางอย่างให้ด้วยรอยยิ้มหวาน ซึ่งก็ไม่รู้หรอกว่าเป็นถุงอะไร
‘ไอ้หัวทองขี้เก๊กนี่เสน่ห์แรงจริงๆ’
ไม่นานผู้หญิงคนนั้นก็เดินไปหาเพื่อนตัวเองที่รออยู่ไม่ไกลมากนัก
เมื่ออลิสเห็นว่าเอเดนอยู่คนเดียว จึงเปิดประตูก้าวขาลงจากรถไปหาเขา
แปะ~ แป~
เธอตบมือสองสามทีพร้อมกับเอ่ยด้วยแววตาทะเล้น
“มีผู้หญิงเข้าหาเยอะเหลือเกินนะ”
“ก็ธรรมดาคนหล่อ แล้วนี่มาหาผมทำไม”
“...”
นอกจากจะขี้เก๊กแล้ว ยังหลงตัวเองสุดๆ รู้ว่าหล่อ แต่ถ่อมตัวหน่อยก็ได้มั้งพ่อคูณณณ
“ก็มาเพื่อยื่นขอเสนอให้นายอีกครั้งไง”
“จะเอาผมเป็นผัวให้ได้เลยใช่ไหม”
นายนี่นิ ดูพูดเข้า หายใจเข้าลึกๆนะอลิส
“แฟนจ๊ะ แฟนปลอมๆ”
เอเดนพ่นลมหายใจออกมาหนักๆอย่างเหนื่อยหน่ายใจ
“วันนี้ผมยังไม่มีคำตอบให้ ผมรีบ”
“แล้วนายจะให้ตำตอบฉันได้วันไหน”
“ไม่รู้ สะดวกวันไหนก็วันนั้นแหละ” ว่าจบเอเดนก็เดินหนีไปทันที
“แต่ฉันมีเวลาแค่สามเดือนนะ” เมื่อได้ยินแบบนั้นคนตัวสูงก็หยุดชะงักทันที “นายก็เห็นว่าฉันมีอันตราย ถ้านายจำเรื่องหน้าห้องน้ำเมื่อคืนได้ ผู้ชายคนนั้นเป็นตัวอันตรายสำหรับฉัน” อลิสเอ่ยพร้อมกับเดินไปตรงหน้าเอเดนอีกครั้ง
“แล้วไง”
“ถ้าฉันมีแฟน นายนั่นอาจจะไม่เข้าหาฉันอีก และฉันก็ไม่ต้องแต่งงานกับคนที่คุณปู่เลือกให้” อลิสเอ่ยด้วยแววตาจริงจัง
“ทำไมต้องเป็นผม”
“ก็นาย...” อลิสเม้มริมฝีปากเข้าหากันแน่นด้วยท่าทางประหม่าก่อนจะเอ่ยขึ้นอีกครั้งด้วยน้ำเสียงที่เบาลง “เป็นของฉันแล้ว”
“หึ...เป็นพวกหวงซิงหรือไง เสียให้ใครแล้วต้องเป็นคนนั้นตลอด”
“แล้วนายจะไม่รับผิดชอบหรือไง”
“แต่ถ้าผมไม่ช่วยเมื่อคืนเธอคงตาย...ก็ถือว่าหายกันแล้วกันนะ”
“จะไม่ช่วยจริงๆใช่ไหม ก็ได้ฉันจะไม่มาหานายอีก ที่มาวันนี้ฉันแค่อยากลองคุยกับนายอีกครั้ง แต่เมื่อนายไม่ช่วยก็ไม่เป็นไร ฉันกลับละ” อลิสเอ่ยด้วยท่าทางน่าสงสาร พร้อมน้ำตาคลอเบ้าที่พร้อมจะเอ่อล้นออกมาจากดวงตาคู่สวย
อลิสจำเป็นต้องใช้ไม้ตายสุดท้าย ลองดูว่าผู้ชายจะแพ้น้ำตาผู้หญิงไหม
-----------------------------
เอเดนยอมเป็นผัวพี่คนสวยเถอะเอ้ยแฟนปลอมๆพี่คนสวยเถอะ ขอร้องเช้าเย็นขนาดนี้55555555+
บทล่าสุด
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 17 เด็กแว๊นคนนั้นคือ...
บทที่ 17 เด็กแว๊นคนนั้นคือ...เพนต์เฮาส์เอเดนหลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการเตรียมความพร้อมสำหรับงานหมั้นในวันพรุ่งนี้ เอเดนก็พาอลิสกลับมาที่เพนต์เฮาส์ของตัวเองเพราะเขาอยากให้เธอรู้จักตัวตนของเขาให้มากกว่านี้และข้อตกลงจากเขาที่เธอต้องปฏิบัติหลังจากที่มีเขาเป็นคู่หมั้นโดยสมบูรณ์“ทำไมไม่พาฉันกลับคอนโด ฉันไม่ได้มีเวลามาเล่นกับนายนะ วันนี้ฉันเหนื่อยมาก อยากพักผ่อนแล้ว” ทันทีที่รถจอดนิ่งสนิท อลิสก็เอ่ยขึ้นด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์เล็กน้อย“ลงมาก่อน” เอเดนพูดพร้อมกับปลดเข็มขัดนิรภัยออกจากตัวเอง ก่อนจะก้าวขาลงจากรถแล้วเดินอ้อมมาเปิดประตูให้อลิสอีกที แต่อลิสยังนั่งนิ่งไม่ยอมลง“จะลงมาดีๆหรือให้ผมอุ้มลง” อลิสถอนหายใจเฮือกใหญ่เมื่อเห็นเอเดนโน้มตัวเข้ามาใกล้พร้อมกับทำท่าจะอุ้ม แต่เธอผลักร่างหน้าออกอย่างไม่แรงนักก่อนจะก้าวขาลงจากรถอย่างไม่มีทางเลือก“จะพาฉันไปไหน” ในขณะที่อลิสเอ่ยสายตาก็เหลือบมองซ้ายมองขวาสำรวจรอบๆไปด้วย ก็ทำให้เข้าใจได้ว่าชั้นโรงจอดรถนี้น่าจะเป็นชั้นวีไอพี มีรถหรูจอดอยู่หลายคันทั้งไฮเปอร์คาร์และซุปเปอร์คาร์“ที่นี่เพนต์เฮาส์นายเหรอ” อลิสเอ่ยถามเพื่อความแน่ใจว่าเธอเข้าใจถูก“อือ ก็ตาถึงด
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 16 คู่หมั้นสุดหล่อ
บทที่ 16 คู่หมั้นสุดหล่อวันต่อมาWeddingxxxStudioวันนี้เอเดนไปรับอลิสมาดูชุดที่จะใส่วันหมั้นที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้ด้วยกันตั้งแต่เช้า พอมาถึงร้านพนักงานก็รีบมาต้อนรับและพาเขากับเธอไปเลือกโทนเสื้อผ้าในสไตล์ที่ตัวเองชอบ คนตัวเล็กเลือกอยู่นาน เธอลองอยู่เป็นสิบๆชุด กว่าจะได้ชุดที่ถูกใจ ถึงแม้ว่าเธอจะไม่เต็มใจในการหมั้นครั้งนี้ ทว่าเธอต้องสวยที่สุด ถ้ารูปถ่ายที่ถูกเผยแพร่ออกไปดูไม่สวย ดูบ้ง เดี๋ยวจะเสียชื่อผู้บริหารแห่งอลิชาโมเดลลิ่งกรุ๊ป“ว่าที่คู่หมั้นสุดสวยของคุณเอเดนมาแล้วค่า~” พนักงานผู้หญิงสองคนเอ่ยพูดพร้อมกับเปิดม่านออกเพื่อที่จะให้เอเดนได้เชยชมความงามของว่าที่คู่หมั้นที่ตัวเองได้เลือกแล้วคนตัวสูงจึงละสายตาจากหน้าจอโทรศัพท์ เลื่อนสายตาขึ้นมามองคนตรงหน้า ความสวยของอลิสทำเอาเอเดนนั่งตาค้างอยู่นานนับนาที ชุดที่อลิสใส่เป็นชุดไทยโบราณ ลายปักสง่างาม ประดับด้วยคริสตัลทั้งหมด ชุดที่ว่าสวยแล้ว พอมาอยู่บนตัวของเธอยิ่งดูสวยสง่า ดูแพง ชุดส่งคน คนส่งชุดมาก ชุดของเอเดนเองก็เป็นชุดไทยโบราณเหมือนกัน เป็นโทนชุดคู่กันกับอลิส ทว่าเขาแต่งตัวเสร็จก่อนอลิสเป็นชั่วโมงแล้ว“ว้าว~ คุณเอเดนและคุณอลิสสวย
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 15 คนหลงตัวเอง
บทที่ 15 คนหลงตัวเองคำเตือน!เนื้อหามีการใช้ความรุนแรงวันต่อมา“อื้อ~” อลิสส่งเสียงงัวเงียตื่นพร้อมกับบิดขี้เกียจไปมาทว่าก็ต้องร้องออกมาเพราะมีอาการปวดตามเนื้อตามตัว “ฮือ~ เด็กบ้าทำฉันปวดตัวไปหมดเลย” อลิสบ่นพึมพำอย่างไม่จริงจังนักก่อนจะหลุบมองนาฬิกาบนผนังห้องก็พบว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบเที่ยงแล้ว เมื่อคืนเธอจำไม่ได้ว่าภาพตัดไปตอนไหน ที่จำได้ดีคือทุกการกระทำของเอเดนยังตราตรึงไม่หายคนอะไรจะหื่นขนาดนี้ ไม่รู้ไปอดอยากมาจากไหน“แล้วนี่หายไปไหนนะ หรือว่าไปเรียนแล้ว” อลิสเอ่ยแต่พอนึกขึ้นได้ว่าตัวเองเผลอถามหาเอเดนจึงสะบัดหน้าไปมาราวกับเรียกสติ ก่อนจะเอ่ยขึ้นอีก “จะไปไหนแล้วเราจะไปสนเขาทำไมเนี่ยอลิส เด็กหื่นกามแบบนั้นไม่อยู่สิดี”แกร๊ก~อลิสมองไปตามเสียงที่ดังมากระทบใหูเล็ก ก็พบว่าคนที่เธอพูดถึงเมื่อครู่กำลังเดินออกมาจากห้องน้ำพอดีราวกับว่ามีคนปล่อยคิว เธอเผลอมองรูปร่างเพอร์เฟกซ์ของเอเดนอยู่นานนับนาที เพราะร่างกายของเขาตอนนี้มีเพียงผ้าขนหนูพันรอบเอวสอบอย่างหมิ่นเหม่“มองจนน้ำลายยืดหมดแล้ว ให้ผมแตกใส่สักน้ำไหมจะได้สดชื่น” เอเดนเอ่ยพร้อมกับเดินเข้ามาหาอลิสด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์“นี่...หยุดเลยนะ ฉั
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 14 คืนนี้อีกยาวไกล... | NC++
บทที่ 14 คืนนี้อีกยาวไกล...เอเดนค่อยๆวางคนตัวเล็กลงบนเตียงขนาดคิงไซส์อย่างแผ่วเบา ในจังหวะนั้นมือเล็กก็เลื่อนขึ้นมาโอบกอดลำคอหนาของคนตัวสูงโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวทำให้เอเดนเซถลาเข้าไปใกล้มากกว่าเดิมจนใบหน้าของทั้งสองคนแทบจะจรดกัน“ว่าไงคะคนหล่อ” อลิสเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยใบหน้าหยาดเยิ้ม เพราะเธอยังไม่ได้คำตอบในสิ่งที่เธอถามเอเดนก่อนหน้านี้พอเมาแล้ว ท่าทางเธอเหมือนลูกแมวเชื่องๆตัวหนึ่งเลยก็ว่าได้ แถมหน้าตายังยั่วเซ็กซ์อีก อยากให้เมาทุกวันเลย เพราะเขาชอบ...“เอา...อื้อ” อลิสเอ่ยถามเอเดนอีกครั้งทว่ายังไม่ทันได้พูดจบคนตัวสูงก็ประกบจูบลงบนริมฝีปากอวบอิ่มซะก่อน เธอจูบตอบเขาตามอารมณ์ความต้องการที่ถูกปลุกด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ทั้งสองจูบกันอย่างดูดดื่มจนเกิดเสียงจ๊วบจ๊าบตามมา มือหนาก็เริ่มลูบไล้ไปตามเรียวขาสวยจนมาหยุดอยู่ที่ความเป็นสาว เขาใช้นิ้วเรียวยาวกรีดไปตามรอยแยกของกลีบกุหลาบผ่านกางเกงชั้นในจนน้ำหวานไหลเยิ้มซึมออกมาเปียกตามกางเกงชั้นในไปหมด“เธอเยิ้มแล้วอลิส” เอเดนถอนจูบพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เพราะตอนนี้ความอดทนของเขาได้ขาดสะบั้นแล้ว จึงรีบจัดการถอดเสื้อผ้าของคนใต้ร่างและตัวเองออ
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 13 ไม่ใช่คนดี
บทที่ 13 ไม่ใช่คนดีคอนโดxxxภายในรถที่เงียบสงัดตลอดทางตั้งแต่ห้างสรรพสินค้าจนถึงคอนโดxxxอลิสได้แต่ทอดสายตาผ่านกระจกรถเหม่อมองสายฝนที่กระหน่ำตกลงมาอย่างหนักราวกับว่ากำลังแสดงเป็นนางเอกเอ็มวีเพลงอกหักอยู่อย่างไรอย่างนั้นวันหนึ่งผู้หญิงมีกี่อารมณ์ เข้าใจยากจริงๆ“ขอบคุณนะที่มาส่ง และขอบคุณที่วันนี้นายเป็นสารถีจำเป็นให้ฉันทั้งวันเลย ถ้ามีโอกาสเราคงได้เจอกันอีก” อลิสเอ่ยเมื่อรถจอดนิ่งสนิทแล้วพร้อมกับก้าวขาลงจากรถ ทว่าก็ต้องชะงัก เมื่อนึกได้ว่าข้างนอกฝนยังไม่หยุดตกและดูเหมือนยังไม่มีท่าทีว่าจะหยุดง่ายๆ จึงเอี้ยวหน้าหันไปมองคนข้างกายทำให้ทั้งคู่สบตากันพอดีราวกับว่าใจกำลังตรงกัน“จะใจร้ายให้ผมขับรถกลับเพนต์เฮาส์ทั้งๆที่ฝนตกหนักขนาดนี้เหรอ?” เอเดนเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงตัดพ้อ“ชิ ฉันไม่เคยใจร้ายย่ะ เห็นแก่ความดีของนายวันนี้ฉันจะให้ได้ขึ้นไปพักที่ห้องฉันก่อน ฝนหยุดตกค่อยกลับบ้านแล้วกัน”“ขอบคุณสำหรับน้ำใจครับ” เอเดนเอ่ยด้วยท่าทางกวนประสาท ก่อนจะก้าวขาลงจากรถเดินไปที่ลิฟต์อย่างอารมณ์ดี อลิสเดินตามมาติดๆด้วยใบหน้าที่ไม่สบอารมณ์เด็กกวนประสาท ตอนเด็กแม่เอาอะไรให้กินถึงได้กวนประสาทขนาดนี้เนี่ยแกร๊ก~
เล่ห์เสน่หาผัวเด็ก บทที่ 12 นายเป็นใคร?
บทที่ 12 นายเป็นใคร?บรรยากาศภายในรถไฮเปอร์คาร์สุดหรูที่เงียบสงัด ในสมองคนตัวเล็กเต็มไปด้วยคำถามมากมาย ที่เธอเอาแต่นั่งอยู่เงียบๆไม่พูดไม่จา ไม่ใช่เพราะกำลังโกรธ แต่เพราะกำลังลิสต์คำถามในหัวเป็นข้อๆที่จะถามคนข้างๆยังไม่เสร็จต่างหากวันนั้นขับลัมโบร์กินีวันนี้ขับไฮเปอร์คาร์ นายนี่ไม่ใช่เล่นๆล่ะมาค่ะ คนสวยพร้อมยิงขีปนาวุธรัวๆแล้ว“บอกมาว่านายเป็นใคร? มาจากไหน? ครอบครัวทำงานอะไร? และที่คิดจะหมั้นกับฉันต้องการอะไรกันแน่?” พอได้จังหวะอลิสก็ยิงคำถามรัวๆด้วยน้ำเสียงคาดคั้น ทำเอาเอเดนถึงกับถอนหายใจออกมาหนักๆ เพราะโดยปกติเขาจะไม่มาสาธยายประวัติตัวเองให้ใครรู้ วงการมาเฟียไม่มีใครมานั่งบอกประวัติกันหรอก แต่กับเธอถ้าไม่บอกคงไม่จบ“พ่อชื่อเอมิล แม่ชื่อมาเรีย ครอบครัวทำธุรกิจส่วนตัว ส่วนเรื่องหมั้นไม่ได้คิดอะไรซับซ้อน แค่รู้สึกอยากหมั้นด้วยแค่นั้น พอใจไหมครับ คุณ-อ-ลิส” เอเดนตอบคำถามด้วยท่าทางเรียบนิ่งแต่แฝงไปด้วยความกวนประสาท“...”“แล้ววันนั้นนายไปทำงานที่บาร์โฮสทำไม?”“ทำทีมแพ้บอลเลยต้องทำตามข้อตกลงปัญญาอ่อนของเพื่อน ด้วยการไปเป็นเด็กโฮสต์หนึ่งคืน”“...”“ฉันจะแน่ใจได้ยังไงว่าที่นายพูดมาทั้งหมด
บางทีคุณอาจจะชอบ
หลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็กลายเป็นภรรยาคนโปรดของมหาเศรษฐี
กู่หลิงเฟย307.0K viewsพลิกชะตาชีวิตหลังเป็นทาสมาสามปี
โม่เสียวชี่490.0K viewsเมื่อรักต้องลับ ( 18+)
หญิงเพียว36.4K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น48.9K viewsเมื่อผมกลายเป็นเด็กท่านประธาน
PR Star Ploy146 viewsเล่ห์ร้าย กับดักรัก
ณดารินทร์1.6K viewsเมียบำเรอไร้รัก
นิราอร1.3K viewsทาสสวาทชู้ซาตาน
มณีน้ำเพชร / My Darling148 views
