ฟึบ! “อ่าส์..” เสียงคำรามเบาๆจากชายร่างสมส่วนฟุบลงบนโซฟาขนาดคิงไซส์ใจกลางห้อง ด้วยสีหน้ากำลังกลั้นทนกับความเจ็บปวด เสื้อเชิ้ตสีขาวสอาดแปะเปื้อนเต็มไปด้วยหยดเลือดสีแดง ชายหนุ่มกัดปากแน่นพรางเอนตัวพิงโซฟาด้วยความเพลีย ”ไปโรงพยาบาลเถอะนะครับบอส“ ชายในสูทสีดำกล่าวขึ้นด้วยท่าทีเป็นห่วง แม้จะเคยเห็นภาพตรงหน้าบ่อยจนเป็นว่าเล่น ทว่าความชื่อสัตว์ลึกในใจที่ตนมีต่อผู้เป็นนายไม่สามารถทำให้ยืนเพิกเฉยมองดูนายเจ็บได้ “กูไม่ไป” คำพูดเดิมๆที่เขากล่าวออกมา แม้จะเจ็บปานตายจากข้างนอกมา แต่ทว่าความดื้อด้านที่จะกลับบ้านมาหาแฟนสาวก่อนสิ่งอื่นไดก็ยังคงไม่เคยเปลี่ยน ครืด… เสียงประตูที่ฟังดูเหมือนจะมาจากห้องนอนถูกเปิดออกก่อนเสียงฝีเท้าเล็กที่ดูเหมือนจะลากสิ่งของบางอย่างกำลังมุ่งเข้ามาทางเขา คิ้วเข้มขมวดขึ้นเมื่อเห็นหญิงสาวผู้เป็นที่รักเดินลากสัมภาระขนาดใหญ่เข้ามาหยุดอยู่เบื้องหน้าตน “คุณจะไปไหน”ร่างใหญ่รีบดีดตัวลุกขึ้นจากโซฟาพุ่งเข้ามาจับมือเล็กที่กำสัมภาระเอาไว้แน่น สายตาอันเป็นกังวลจ้องมองใบหน้าสระสวยที่ดูเหมือนจะมีอะไรในใจ ปากอวบเม้มเข้ากันแน่นไม่กล้าเงยขึ้นสบตากับแฟนหนุ่ม ทว่าเธอขอเวลาทำใจที่จ
Terakhir Diperbarui : 2025-05-25
