Semua Bab ช่างยนต์หลงกาวน์: Bab 11 - Bab 20

[พาร์ท : ขาล]ผมมองภาพตรงหน้า พี่หมี่ที่เคยมีความมั่นใจในตัวเองตอนนี้กำลังตื่นกลัวกับขนาดของท่อนเนื้อที่ซ่อนอยู่ภายใต้บ็อกเซอร์ของผม และใช่ เธอจะกลัวก็ไม่แปลก เพราะขนาดของผมมันไม่ใช่เล่นๆ เลยเวลามีเซ็กซ์กับแฟน ก็ต้องสั่งถุงยางไซส์พิเศษมาเก็บไว้ตลอดไซส์ 60 เนี่ย ไม่เคยได้ลองกับผู้หญิงที่ยังซิงเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเวลาสอดใส่เข้าไป มันจะตอดแค่ไหน เพราะขนาดแค่ของคนที่เคยมาก่อน ยังตอดรัดจนปวดแปลบซะขนาดนั้นพอคิดได้แบบนั้นผมก็แลบลิ้นเลียเขี้ยวขาวของตัวเอง ความกระหายอยากในตัวพี่หมี่พุ่งสูงขึ้นจนน่าตกใจ เธอเป็นคนเดียวที่ทำให้เอเนอร์จี้ของผมในเรื่องพรรค์นั้นเกิดขึ้นได้ตลอดเวลาจริงๆช่วยไม่ได้ อยากเกิดมาด้วยร่างกายเอ็กซ์ๆ นั่นทำไม“ขะ ขาล แค่ถูได้มั้ย” ใบหน้าจิ้มลิ้มที่แดงซ่านกระซิบเสียงสั่นกับผมที่ทำท่าเหมือนจะชักลำโคนออกมาจากบ็อกเซอร์ ผมเงยหน้าขึ้นมองเธอนิดหน่อย รู้น่าว่าพี่อยาก แต่กลัวเหมือนกัน และผมก็ไม่ได้แคร์หรอก“อยากให้ผมเอามันออกมามั้ย” ผมเอนกายลงไปกระซิบข้างริมฝีปากของหมอสาวในเรือนร่างที่ยั่วยวนจนน่าอันตรายต่อใจ เธอเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนที่จะพยักหน้ารับเบาๆ“ยะ... อยากลองเห็นสักครั้งค่

พอตัดบทแบบนั้น ไอ้อิงก็เงียบไปจนผมขับมาถึงวิทยาลัยผมไม่ได้ใส่ใจนัก บางเรื่องผมไม่จำเป็นต้องอธิบายในเรื่องที่ผมอธิบายไปหมดแล้ว ในคืนนั้นแม้ว่าเราจะแค่จูบกัน แต่ผมไม่ได้ติดใจอะไร และเพื่อนๆ ในวงก็ไม่มีใครพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ทุกคนรู้กันดีว่าควรต้องจัดการความรู้สึกตัวเองยังไงอย่างที่บอก ผมมันไม่ใช่คนดี ผมมั่วสุม เสพยาตามประสาวัยรุ่น และเผลอจูบกับผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสนิทตัวเองผมไม่ได้บอกว่าตัวเองเป็นผู้ชายที่เหมาะกับใคร เลยไม่ได้บังคับขืนใจพี่หมี่ให้มาจริงจังกับผม เพราะก็พอรู้ตัวว่าสำหรับผู้หญิงอนาคตไกลอย่างเธอ ผมมันก็แค่เด็กหนุ่มที่มีดีแค่ความตื่นตัวผมยังเกเร ยังทำตัวไม่เป็นผู้เป็นคน และยังใช้เงินพ่อแม่อยู่ผมกับเธอ ได้เป็นแค่ความสัมพันธ์แบบคู่ขาก็ดีแค่ไหนแล้วผมเดินนำน้ำอิงมาถึงห้องเรียน เธอทำหน้าหงอยเหงาไปนั่งหลบมุมคนเดียว ซึ่งแน่นอนว่าเพราะอิงเป็นนางฟ้าของกลุ่ม เพื่อนถึงมารุมทึ้งผมที่นั่งเคาะมวนบุหรี่เล่น“วันนี้ทำไมอิงดูแปลกๆ มึงไปทำไรมันปะ” ไอ้เตเป็นฝ่ายถามก่อนเหมือนเป็นตัวแทนหมู่บ้าน มันคงเป็นคนเดียวที่ไม่ได้ถูกใจน้ำอิงมากเท่าเพื่อนคนอื่นๆ และคงไม่ต้องถามว่าทำไม เพราะแม่งมี

สัมผัสได้ถึงความร้อนจากพิษไข้จนสติแทบไม่หลงเหลือ กับเรียวขาที่ถูกแยกออกกว้างด้วยฝ่ามือใหญ่ที่กรุ่นร้อนฉันยกหลังมือขึ้นมาบังหน้าผากของตัวเองที่ร้อนจี๋ จริงๆ ขาลไม่น่าผลุนผลันพาฉันกลับมาที่ห้องเลย แค่กินยาแล้วนอนพักที่โรงพยาบาลสักครึ่งวันก็น่าจะหาย แต่เพราะว่าได้ยินเสียงของที่สองที่คอยตามตื้อฉันตลอดมาดังขึ้นในช่วงที่อาการไม่ค่อยดี ฉันเลยแกล้งหลับคาอกของน้องขาล และใช้น้องขาลเป็นไม้กันหมา ยอมให้น้องเอาตัวเองออกมาจากที่ที่มีผู้ชายคนนั้นรู้สึกผิดที่แอบใช้เขาเป็นเครื่องมือเพื่อให้ลืมแฟนเก่าเหมือนกัน แต่ถ้าต้องมาสบตาที่สองตรงๆ ฉันคงทำใจปฏิเสธความหวังดีของเขาลำบาก ทั้งๆ ที่รู้อยู่แก่ใจว่าที่สองคบกับใครใหม่ไปแล้วมีแต่ฉันสินะที่ไม่มูฟออนออกจากวงจรอุบาทว์นี่“... อ๊ะ” ฉันสะดุ้งเฮือก เมื่อช่องทางที่อ่อนนุ่มที่ไม่รู้ว่าโล่งโจ้งต่อหน้าผู้ชายตรงหน้าตั้งแต่เมื่อไหร่ถูกล้วงล้ำด้วยปลายนิ้วสากที่อุ่นวาบ เขาเขี่ยเม็ดกระสันของฉันเบาๆ เหมือนจงใจหยั่งเชิง ในขณะที่ความรู้สึกแปลกใหม่จะเข้ามาแทนที่จนต้องถามคำถามโง่ๆ ออกไป “อื้อ น้องขาล ทะ... ทำอะไรคะ”ไม่ได้สังเกตเลย มัวแต่วางใจให้น้องขาลถอดเสื้อให้ด้วยพิษไข

ฉันคิดว่าในตอนที่น้องขาลเล้าโลม ฉันต้องการตัวตนของขาลเข้ามานะ ก็เลยเผลอทำสีหน้าเย้าอารมณ์คนเหนือร่างแบบนั้น แต่เพราะครั้งแรกของฉันดันเป็นผู้ชายที่มีขนาด 60 อย่างขาล ก็เลยต้องกังวลเป็นพิเศษไม่ใช่อะไรหรอก ฉันเป็นหมอแผนกสูตินารีเวทย์ เป็นหมอตรวจภายในสำหรับสตรีซะด้วยสิ ขนาดเท่านั้นอาจจะทำให้อวัยวะเพศฉีกขาดได้เลยนะสุดท้ายเพราะไม่ได้มีอะไรกันจริงๆ แถมฉันก็เป็นไข้อยู่ด้วย ขาลเลยเข้าไปทำโจ๊กสำเร็จรูปที่มีอยู่ในตู้เก็บของในครัวให้ฉันทานแทน เขาบอกว่าเขาทำอาหารไม่เป็น แต่ถ้าแค่ต้มโจ๊กให้ผู้หญิงที่ชอบก็น่าจะทำได้สบายๆฉันพ่นลมหายใจออกมาพรืดใหญ่ จะพูดว่ายังไงดีล่ะ... ฉันก็ทำอาหารไม่เก่งเหมือนกัน แถมไม่ค่อยมีเวลาด้วย ในตู้ก็เลยมีแต่อาหารสำเร็จรูปเต็มไปหมดได้กลิ่นหอมของโจ๊กหมูสับในครัวใกล้ๆ ห้องนอน นั่นก็เพราะว่าขาลเปิดประตูอยู่ด้วยล่ะนะจนผ่านไปสิบห้าวินาทีเขาก็เข้ามาพร้อมกับถ้วยโจ๊กที่ควันฉุย ฉันเม้มริมฝีปากแน่นตอนที่ขาลวางโจ๊กลงบนโต๊ะแก้วข้างๆ เตียง พร้อมกับก้าวฉับๆ ไปเอายาจากกล่องใสที่ฉันเขียนว่าเป็นยาสำหรับแก้อะไรๆ จะได้หยิบใช้ง่ายเวลาฉุกเฉินมาพร้อมกับแก้วน้ำใจเต้นเลยนะเนี่ย ปกติเขาก็ดูแลฉั

“ระ... เราอยากมีอะไรกับนาย”“...”“ไม่ต้องผูกมัดก็ได้ ขอแค่ได้มีอะไรกับขาล... ก็พอแล้ว”เกิดเดดแอร์ขึ้นระหว่างเราทั้งคู่ ผมพ่นควันกัญชาออกมาอย่างเฉื่อยชา ไม่ใช่ไม่รู้ว่าน้ำอิงชอบผมมาตั้งนานแล้ว และความรู้สึกดีๆ มันก็มากขึ้นในคืนที่เรานัวปากกันโดยที่นั่นคือจูบแรกของเธอแต่สำหรับผม นั่นก็แค่จูบที่สิบจากใครหลายต่อหลายคนที่ผ่านมา“น้ำอิง” ผมเรียกชื่อเล่นเต็มๆ ของมัน และเจ้าของวงแขนเล็กก็สะดุ้ง “รู้ปะ ว่าที่ทำอยู่เนี่ย เธอจะไม่ได้ความชัดเจนอะไรจากเราทั้งนั้น”“...”“ถ้าเราพลั้งมีเซ็กซ์กับเธอ มันก็แค่วันไนท์ เธอจะไม่ได้เป็นแฟนเรา เพราะเราไม่ได้คิดอะไรกับเธอ”“ระ... เราขอโทษ” จนเธอผละวงแขนออกเหมือนเพิ่งรู้สึกตัวว่าได้ทำอะไรลงไป น้ำอิงไม่กล้าพอที่จะมีอะไรกับคนอย่างผมจริงๆ หรอก เธอรู้กิตติศัพท์ในวิทยาลัยผมดี “เราดูใจง่ายใช่มั้ย ที่ขอมีอะไรกับนาย”“ก็ไม่แปลก” แต่ผมก็เข้าใจความรู้สึกของอิงดี เธอกับผมมีส่วนคล้ายกัน “ชอบใคร ก็ต้องอยากมีเซ็กซ์ด้วยสิ”“เราเห็นนายกับพี่สาวคนนั้น” มันเลยโพล่งขึ้นมาเพื่อเข้าประเด็น และคงเป็นเรื่องที่ทำให้คนเรียบร้อยอย่างน้ำอิงถึงกับถ่อมาหาผมที่นี่ “นายขับรถผ่านหน้าเรา