Semua Bab บ่วงรัก ทินกร: Bab 11 - Bab 20

บทพิสูจน์ทั้งสามยังคงนั่งดื่มกันอยู่ที่เดิม พร้อมกับพูดคุยกันอยู่ที่เดิม และเหมือนฝันหญิงสาว เพียงคนเดียวที่อยู่ภายในห้อง ยังคงเป็นผู้ฟังที่ดี ไม่ออกความคิดเห็นใดๆ เอาแต่คอยชงเหล้าให้กับสามีของเธอ“กูหมายถึง พิพิมมาฝึกงานที่โรงพยาบาล ซึ่งกูเป็นคนดูแลอยู่ตอนนี้ แล้วเธอก็ยังเป็นนักศึกษาทุนของพ่อกูเอง แถมพักอยู่ที่คอนโดเดียวกันกับปั้นหยาอีกด้วย” ทินกรบอกออกไปตามความจริง เพราะเขาไม่คิดที่จะปิดบังเพื่อนอยู่แล้ว“แบบนี้ ยิ่งพิสูจน์ง่ายเลยเพื่อน ว่าน้องเขามีแฟนหรือไม่มี” คามินเริ่มคิดอะไรขึ้นมาออก พร้อมกับสายตาที่มีเล่ห์เหลี่ยม“แต่กูได้ยินเธอคุยโทรศัพท์ เรียกชื่อผู้ชายน่ะเว้ย” ทินกรพูดบอก เพราะเขาได้ยินเธอเรียกพี่เธอร์ แถมยังพูดครับ บอกคิดถึงอีก“แค่ได้ยิน แล้วมึงเห็นกับตาหรือยัง” คามินสาดคำถามกลับทันที“ยัง กูแค่ไปส่งเธอที่คอนโด ไม่ได้ขึ้นไป เพราะกลัวจะเห็นอะไรไม่ดีเข้า เผลอๆเธออาจจะอยู่กับแฟนก็ได้ใครจะไปรู้” ทินกรเอ่ยบอกออกไปตามตรง ตามที่เขาคิด“ถ้ากูแนะนำวิธีที่กูคิดไว้ มึงจะทำตามที่กูบอกไหมเพื่อน” คามินเมื่อนึกอะไรขึ้นมาได้ ถามทินกรกลับไปอย่างอยากรู้คำตอบทันที“วิธีอะไรของมึง” ทินกรหน้

เริ่มการพิสูจน์ NCทินกรพาหญิงสาวเข้ามาภายในห้องคอนโดหรูของตน จัดการหารองเท้าให้แก่หญิงสาวได้เปลี่ยน แล้วตัวเองก็เดินไปยังห้องครัวอย่างอารมณ์ดีเป็นพิเศษพิพิมที่ตั้งแต่เข้ามาภายในห้องก็เอาแต่เงียบ ไม่ยอมพูดหรือถามอะไรออกมา ภายในห้องที่คุ้นเคยเมื่อ 5 ปีก่อน ทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม หญิงสาวนั่งลงยังโชฟาตัวยาว หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาดู ปรากฏว่าหน้าจอกลับมืดสนิท เพราะแบตเตอรี่อาจหมด“เอ่อ...พี่มีที่ชาร์จไหมค่ะ โทรศัพท์พิมน่าจะแบตฯหมด” หญิงสาวเอ่ยถามกับเจ้าของห้องขึ้นมา“อยู่ในห้องนอน โต๊ะข้างหัวเตียง พิมเข้าไปชาร์จได้เลย” ทินกรเอ่ยบอก เมื่อเดินเอาน้ำมาให้แก่หญิงสาวที่นั่งอยู่“จะ ดีเหรอ” หญิงสาวภามออกมาอย่างรู้สึกเกรงใจ“ไม่เป็นไรหรอก...พี่ไม่ถือ” เสียงนุ่มของทินกรเอ่ยบอก พร้อมกับนั่งลงที่โชฟาอีกตัวใกล้ๆ กันกับที่หญิงสาวนั่งอยู่เมื่อได้รับอนุญาตให้เข้าไปด้านในห้องนอนส่วนตัวของหมอหนุ่มได้ หญิงสาวจึงลุกขึ้น แล้วเดินเข้าไปทันที โดยไม่ได้คิดอะไรมาก เมื่อเข้ามาถึง หญิงสาวหยิบสายชาร์จเสียบสายชาร์จทันที และเปิดเครื่อง สักพักโทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นมารัวๆเธอลองกดดูปรากฏว่า เป็นปั้นหยาที่ติ

เจอหน้าครั้งแรกเช้าวันใหม่สองร่างอันเปลือยเปล่าที่ยังคงนอนหลับสนิทบนผืนที่นอนกว้าง อยู่ภายในห้องสี่เหลี่ยมอันกว้างขวาง สีขาวสะอาดตา ทินกรต่อสายหาน้องสาวทันที ที่ลืมตื่นขึ้นมาพร้อมกับจ้องมองใบหน้าหวานของหญิงสาวในอ้อมกอดที่ยังคงหลับสนิทไม่รู้สึกตัวอะไรเลยแม้แต่น้อย เพราะความเหน็ดเหนื่อย“พิมเข้ามาอยู่กับพี่ขนาดนี้แล้ว...พี่ไม่ยอมปล่อยพิมไปไหนอีกแล้ว” เสียงพูดขึ้นมาเบาๆ คนเดียว พร้อมกับมือที่ลูบแก้มนวลของหญิงสาว แล้วจ้องมองใบหน้ารูปไข่ที่ยังคงหลับสนิทไม่รู้สึกตัวใดๆอ๊อด อ๊อด อ๊อดร่างสูงจึงยอมลุกขึ้นมาจากที่นอน แล้วเดินไปหยิบผ้ามาคลุมตัวเองไว้ ซึ่งก็คือสวมเพียงเสื้อคลุมเดินออกจากห้องนอนไป เพราะเสียงกดออดที่หน้าห้องดังขึ้นมา“เอาไปเลยค่ะ...มีเรื่องเดียวสิน่ะ ที่ยอมให้น้องมาหาถึงที่นี่ได้” เสียงบ่นขึ้นมาทันที เมื่อร่างสูงเปิดประตู พร้อมกับยื่นของที่พี่ชายสั่ง ให้ตรงหน้าทันที“มาถึงก็บ่นเลยน่ะ ตัวแสบ...แล้วนี่เด็กที่ไหนกัน” ทินกรพูดให้กับน้องสาวทันที ที่เดินเข้ามาภายในห้อง แล้วก็ต้องเลิกคิ้วมองอย่างงุนงง เมื่อหนุ่มน้อยเดินจูงมือมากับน้องสาวเธอด้วย“เอ่อ...นี้เหรอ ลูกเพื่อนของหยาเอง พอดีแ

ความรู้สึกที่แสนเจ็บปวดทั้งคู่ออกมาจากห้องน้ำ จนเวลาเลยเกือบมาถึงเย็น เพราะใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำนานพอสมควร และใช้เวลานานมากของทั้งคู่ ที่เสียเวลาทำอย่างอื่นมากกว่าการอาบน้ำนานพอสมควร เพราะหมอหนุ่มไม่ใช่แค่อาบน้ำอย่างเดียว“ไม่ใส่ได้ไหมชุดนี้” ร่างสูงพูดขึ้นมา เมื่อหยิบชุดออกจากถุงแบรนด์ที่น้องสาวนำมาให้ แล้วมองกลับไปที่หญิงสาว“ทำไมละคะ ก็นี้มันเป็นเสื้อผ้าของร้านปั้นหยาไม่ใช่เหรอ พิมว่าสวยดีออก” พิพิมถามขึ้นอย่างสงสัย เพราะนี้ก็เป็นเสื้อผ้าจากร้านน้องสาวเขาแท้ๆ แต่กลับไม่อยากให้เธอสวมใส่“มันโป๊เกินไป” ร่างสูงบอก พร้อมกับจับชุดออกมากางดู แล้วหมุนไปมา“แล้วไม่ให้ใส่ชุดนี้ จะให้พิมใส่ตัวไหนค่ะ หรือพี่มีชุดอื่นสำรอง” หญิงสาวถามขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เริ่มงอนร่างสูง แล้วจ้องหน้าชายหนุ่มอย่างต้องการคำอธิบายที่ชัดเจน“งั้นใส่ตัวนี้ก็แล้วกัน ตัวแสบเอาอะไรมาให้ก็ไม่รู้” ร่างสูงจำต้องยอม แล้วหยิบอีกตัวที่ดูเรียบร้อยที่สุด มาให้หญิงสาวได้สวมใส่“หยาคงคิดว่า สาวๆของพี่ชายเธอ คงจะมีแต่ลุคแซ่บๆ เซ็กซี่กันมั้งค่ะ เลยเลือกชุดแบบนี้มาให้พิม เพราะหยาก็ไม่รู้นี้เนอะ ว่าเอามาให้พิมใส่” หญิงสาวพูดขึ้นด้วยน้

เฉยชาโรงพยาบาลโยธินนารัตน์เช้านี้ทินกรเข้ามายังโรงพยาบาลแต่เช้าเหมือนเช่นเคย แต่วันนี้กลับมีสีหน้าที่เย็นชา ไม่รับแขกเอาเสียเลย“วันนี้ฝากพ่อโปรดจัดการในส่วนของทีมด้วยน่ะครับ” ทินกรพูดขึ้นมาทันที เมื่อเข้ามาภายในห้องทำงานของหมอโปรด และก็ต้องทำเป็นนิ่งเก็บอาการไว้ เมื่อเห็นพิพิมอยู่ที่ห้องนี้ด้วย“งั้นพ่อจะให้น้องเข้าไปช่วยในส่วนของทีมวันนี้น่ะ” หมอโปรดพูดขึ้น“ไม่ต้องครับ วันนี้ทีมขอทำงานอยู่เงียบๆคนเดียว ถ้ามีเคสด่วนค่อยให้คนโทรตามละกันนะครับ” ทินกรรีบปฏิเสธทันควัน เมื่อพ่อบอกให้พิพิมไปช่วย“เป็นอะไร ทะเลาะกันเหรอหนูพิม” หมอโปรดที่เห็นคำปฏิเสธลูกชายออกแบบนั้น หันหน้ามาหาคำตอบจากหญิงสาวที่อยู่ในห้องนี้ด้วยทันที“เออ...เปล่าค่ะคุณลุง งั้นพิมขอตัวออกไปเตรียมตัวเข้างานก่อนนะคะ” พิพิมไม่รู้จะตอบอย่างไร รีบขอตัวออกไป เพื่อเอาตัวรอดจากสถานการณ์ตรงนี้ทันที“บอกมานะ ว่ามีเรื่องอะไรกัน ทีมไปทำอะไรให้น้องโกรธเหรอ” หมอโปรดหันมาถามทินกรต่อทันที เมื่อพิพิมออกไปจากห้องแล้ว“ทำไม พ่อโปรดไม่ถามทีมบ้างละครับ ว่ามีใครทำให้ทีมโกรธมาไหม” ทินกรพูดขึ้นมาทันที เมื่อพ่อถามเขาออกมา“ทีม...ลูกเป็นผู้ชายนะ” ห