Semua Bab My Ninong’s Secret Desire: Bab 11 - Bab 20

Tahimik na nakatayo si Elira sa gilid ng pinto habang pinapakinggan ang usapan nina Josephine at Lorelyn. Hindi siya makagalaw. Para bang may pumipigil sa kanya para lumapit. Ang narinig niya ay sapat na para bumilis ang tibok ng puso niya—hindi sa kilig, kundi sa gulo ng emosyon.“Plano sa kasal?” umalingawngaw sa isip niya ang sinabi ni Lorelyn.Mabilis ang mga tanong sa isipan ni Elira. Si Ninong Gavin? Magpapakasal kay Ninang Lorelyn? Alam ba ni Ninong Gavin ito? Bakit parang ni minsan ay hindi niya nabanggit iyon sa mga tao sa kumpanya? Parang wala naman akong narinig na chismis tungkol dito?Napalunok siya at unti-unting umatras palayo sa sala. Ayaw niyang mahalata ng ina at ninang niya na kanina pa siya nakikinig. Tahimik siyang bumalik sa kanyang kwarto, isinara ang pinto at naupo sa gilid ng kama.Hawak ang cellphone, tinitigan niya ang litrato ni Gavin sa FB. “We need to talk,” ulit niya sa sarili ang huling sinabi nito kanina. Ngayon ay mas lalo siyang naintriga kung ano b

“A-ano?” Gulat na tanong ni Elira. Mabilis siyang lumingon sa paligid pero nakalayo na sila. “Nakausap mo si Mama?” dagdag niyang tanong sabay baling kay Galvin. “Yes, we’re old friends, Elira. Of course, we’ll talk,” sagot ni Galvin na parang wala lang. Tila ba hindi niya ginulat si Elira sa sinabi niya tungkol sa mama nito. Napaismid si Elira sa narinig. “Of course, nagkausap nga kayo ng magaling kong ama para pagkaisahan ako. Ano pa nga bang aasahan ko,” mahina niyang sabi. Ngunit hindi iyon nakaligtas kay Galvin, narinig niya ito kaya sumagot siya. “Yes, your father and I met. We’ve talked about you, pero iyon na lang din ang huli naming pagkikita, noong araw na umalis ka sa kumpanya. Pagkatapos no’n, hindi na kami nagkita at nagkausap pa,” paliwanag niya. Biglang natahimik si Elira. Naalala niya ang araw na iyon. Bago niya sinugod si Gavin sa opisina nito, tumawag muna si Enrico at pagkatapos ay pumunta siya sa bahay ng ama para balaan ito. Hindi niya inasahan na totoo nga an

Palihim lang na nagmamasid si Elira kay Gavin at kay Lorelyn, hindi niya alam na pasimple rin siyang tinitignan ni Gavin at napansin iyon ni Josephine. “Gavin?” tawag niya na agad naman siyang nilingon ni Gavin. “Hmm?” tanong ni Gavin. Hindi alam ni Josephine kung ano ang sasabihin niya, kung itatanong niya ba kung bakit nakatitig ito sa kanyang anak o hayaan na lang. Matagal siyang natahimik habang nakatingin kay Gavin hanggang sa si Lorelyn ang nagsalita. “Phine, may itatanong ka ba kay Gavin?”Kaagad nabalik si Josephine sa diwa niya, tumingin siya kay Lorelyn sabay iling. “Wala naman, naalala ko lang noong kabataan natin. Ang saya natin noon. Wala na nga rin akong balita sa iba pa nating mga kaibigan, mabuti na lang ay dinalaw ninyo ako.” Nakangiti niyang sabi. Nakikinig lang si Elira sa kwentuhan nila, ayaw niya rin naman magtanong dahil bumabagabag parin sa isipan niya si Gavin kung bakit hindi nito sinabi ang tungkol sa sabay silang pumunta sa ospital. Para kay Elira, wala

“H-hello?” bungad ni Elira, nauutal pa dahil bigla na lamang siyang kinabahan. “Have you received my messages? Nakauwi na kayo, hindi ba?” tanong ni Gavin sa kabilang linta. Napataas naman ang kilay ni Elira sa tono na narinig niya kay Gavin. Hindi niya alam kung ganoon lang ba talaga si Gavin makipag-usap minsan, seryoso at may pagka suplado. Sa tono niya ay para siyang isang ama na galit kung hindi sumasagot agad ang kanyang anak. “Kakauwi lang namin, at oo natanggap ko po ang message ninyo. Pero bakit niyo po ba ako pinapunta sa Penthhouse niyo bukas?” Mahinang tanong ni Elira. Sa kabilang banda, nakaupo si Gavin sa malaking conference room, siya lang mag-isa at nakalapag sa lamesa ang iba’t ibang project na kinuha ng Project Deparment para sa kumpanya. Iba’t ibang klaseng proyekto, isa na roon ang modeling. “I want to show you something. Use the private elevator, you knew where is it,” sagot ni Gavin. Hindi pa rin maitindihan ni Elira ang sinasabi nito pero tumango siya kah

Hindi alam ni Elira kung bakit iba ang pakiramdam niya sa sinabi ni Gavin. Napalunok siya sabay iwas ng tingin, kunyari ay tinignan din ang tent niya kahit na na-inspect niya na ito kanina. “Maayos naman ang tent ko, malaki, at mukhang hindi masisira kung lalakas ang ulan at hangin,” saad niya. “Hmmm…” Dinig niyang sagot ni Gavin. Tumingin siya rito na hindi pa rin tapos sa paglilibot. “How’s the three people I assigned for you? The personal assistant, the guard and the driver?” Nanlaki ang mga mata ni Elira sa nakinig. ‘Siya mismo ang nag-assign sa tatlo?’ tanong niya sa kanyang isipan. Ang buong akala niya ay isa lang sa department ng kumpanya ang nag-assign, hindi siya mismo. “Ah..ayos lang naman po sila…” mahina niyang sagot sabay tingin sa pintuan ng tent niya dahil baka may nakarinig sa sinabi ni Gavin. Ayaw niyang isipan ng iba na iba ang dahilan kung bakit siya binigyan ng special treatment. Mayamaya pumasok si Amelie na may dalang styro na may lamang breakfast. "Elira, ki