“ยิ้มอีกนิดสิคะคุณจันทร์ กล้องจะได้รัก”เสียงจากช่างภาพหนุ่มดังขึ้นพร้อมแฟลชวาบ หญิงสาวเจ้าของชื่อเพียงกระตุกยิ้มเล็กน้อย มุมปากที่ยกขึ้นนิดเดียวกลับเต็มไปด้วยแรงดึงดูดราวกับกำลังปิดบังอะไรบางอย่างเอาไว้เธอสวมเดรสซาตินแดงเข้มที่แนบไปกับร่างระหง ผิวขาวอมชมพูทำให้แสงไฟที่สะท้อนบนเนื้อผ้าเหมือนเล่นกล เส้นผมสีน้ำตาลเข้มถูกรวบหลวม ๆ ดวงตาคมลึกของเธอมองกล้องโดยไม่มองใครเลย“ได้แล้วครับ!” ช่างภาพยกนิ้ว เขาหันไปพึมพำกับทีม “สวยแบบนี้ไม่ต้องรีทัช”แต่เธอไม่ได้ยิน และถ้าจะได้ยินก็คงไม่ใส่ใจ จันทร์สิตาหันหลังให้แสงไฟ ก้าวเดินออกจากสตูดิโอราวกับทุกการเคลื่อนไหวผ่านการซ้อมมาอย่างแม่นยำ ผู้ช่วยสาวของเธอรีบวิ่งตามมาพร้อมแฟ้มเอกสาร“คุณจันทร์คะ เย็นนี้มีงานเลี้ยงต้อนรับของเครือโรงพยาบาลใหญ่ที่เราจะเข้าไปร่วมงานด้วย ให้ฉันตอบรับไหมคะ?”“ไม่” เธอพูดทันที โดยไม่หันกลับไปมอง“แต่ในลิสต์แขกมีบอร์ดบริหารหลายท่านเลยนะคะ ถ้าเราสร้างสัมพันธ์ไว้ก่อน—”“ฉันไม่ได้สนใจบอร์ดพวกนั้น” เธอหยุดกะทันหัน ทำให้ผู้ช่วยแทบชนหลัง“ฉันสนใจคนที่ไม่มีข้อมูล” เธอพลิกแฟ้มขึ้น “หมออนล ศิระภพ ศัลยแพทย์สมองที่ไม่มีประวัติในโลกออนไ
Terakhir Diperbarui : 2025-07-12
