Semua Bab สามีของตัวร้าย น่ารักเหมือนกันนะ (ภาค 1-2): Bab 1 - Bab 10

(ภาค 1) บทที่ 1 เคานต์ปีศาจ ซีเอล ลูกัสตาร์ แต่งงานกับสามีมาได้สามเดือนแล้ว สามีของซีเอลชื่อว่า ไคล์เดน ฮิลล์ตัน มีบรรดาศักดิ์เป็นถึงเคานต์แห่งเบอร์แรม ปกครองอาณาเขตทางตะวันตกของจักรวรรดิอันเดอร์นิซ ไคล์เดนเป็นคนพูดน้อย เคร่งครึม รอยแผลเป็นที่พาดยาวตรงหางคิ้วด้านขวา...และที่มีอยู่เต็มตัว คือเกียรติยศอันน่าภาคภูมิใจของทหารที่กรำศึกอยู่ในสนามรบมานาน ประมาณสามปีที่แล้ว กลุ่มป่าเถื่อนที่อาศัยอยู่บริเวณชายแดนของอาณาจักรเลอร์เวียรุกรานอาณาเขตของจักรวรรดิ ไคล์เดนได้รับการแต่งตั้งให้เป็นแม่ทัพ นำกองกำลังพิทักษ์ชายแดนจนสำเร็จ ศึกครั้งนั้นไม่เพียงสร้างชื่อเสียงให้กับตระกูลฮิลล์ตันและไคล์เดน ยังทำให้อาณาจักรอื่นๆ รับรู้ว่าจักรวรรดิอันเดอร์นิซมีสุดยอดกองทัพที่แข็งแกร่ง แต่ถึงอย่างนั้น ขุนนางที่เป็นปรปักษ์กับตระกูลฮิลล์ตัน และไม่พอใจหน้าตาของไคล์เดนกลับตั้งฉายาให้ว่า เคานต์ปีศาจ จริงอยู่ ไคล์เดนมีภาพลักษณ์เหมือนราชสีห์ นัยน์ตาสีอำพันเย็นชาน่ากลัวไม่ต่างจากสัตว์ร้าย แต่ภายในกลับซื่อตรง เอาใจใส่คนรอบข้าง แถมยังน่ารักมา

(ภาค 1) บทที่ 3สามีคอแป๊บ(เดียวจอด) พอไคล์เดนออกจากคฤหาสน์ ก็มีจดหมายจากวังหลวงส่งมาถึงซีเอล แม้ไม่ต้องเปิดอ่าน แค่เห็นตราครั่งที่ปิดผนึกก็รู้แล้วว่าส่งมาจากใคร...ตราครั่งนี้เป็นสัญลักษณ์ของเจ้าชายอเล็กซีส ซีเอลถอนหายใจด้วยความเหนื่อยหน่ายก่อนจะเปิดจดหมายอ่าน เนื้อหาในจดหมายสรุปคร่าวๆ ได้ว่า อีกสิบวัน เจ้าชายรัชทายาทอเล็กซีสจะจัดพิธีเฉลิมฉลองการหมั้นหมายกับนักบุญเรเซฟ และได้เชิญซีเอลกับสามีมาร่วมงานเลี้ยงด้วย เทียบกับระยะเวลาตามต้นฉบับ เจ้าชายอเล็กซีสกับนักบุญเรเซฟหมั้นหมายกันหลังจากซีเอลแต่งงานแล้วสามเดือน หนึ่ง พวกเขาต้องการเห็นสภาพที่ซีเอลถูกสามีทารุณ สอง เพื่อให้ซีเอลรู้สึกสะเทือนใจยามที่เห็นทั้งคู่แสดงความรักต่อกัน หลักๆ ที่เชิญซีเอลร่วมงานเลี้ยงก็เพื่อเยาะเย้ยถากถางนั่นเอง ซีเอลยื่นจดหมายให้กับหัวหน้าพ่อบ้าน “ช่วยเตรียมชุดเข้าคู่ของข้ากับไคล์เดนด้วยนะ งานเลี้ยงจัดขึ้นในอีกสิบวัน” “รับทราบครับ” การพบเจอเจ้าชายอเล็กซีสอีกครั้งไ

(ภาค 1) บทที่ 5สามีสองบุคลิก บางครั้งซีเอลอดคิดไม่ได้ว่าไคล์เดนอาจเป็นคนสองบุคลิกเหมือนในนิยายต้นฉบับ เวลาปกติ ชายหนุ่มจะทำตัวอบอุ่น และว่าง่าย ทว่าพอเป็นเรื่องบนเตียง กลับชอบทรมานซีเอลร่ำไป ประตูห้องนอนปิดลง ไคล์เดนอุ้มซีเอลวางลงบนเตียงกว้าง เมื่อก้าวตามขึ้นมา ร่างสูงกำยำของชายหนุ่มก็ทาบทับร่างบอบบางทันที มือใหญ่ปลดเปลื้องอาภรณ์ออกทีละชิ้น ปากประกบจูบอย่างลึกล้ำ “อือ...อ...” ทันทีที่ริมฝีปากงามเผยอเปิดเพราะหายใจตามจังหวะการจูบไม่ทัน ลิ้นร้อนดันพรวดเข้ามาในโพลงปาก ดุนดันกับลิ้นอ่อนนุ่มจนยิ่งร้อนรุ่มดั่งไฟเผา ซีเอลสั่นเทิ้มขณะแลกลิ้นกับสามี “ภรรยาน่ารักจัง” ไคล์เดนยิ้มเจ้าเล่ห์ตอนที่ผละริมฝีปากออก “ฮ้า...” ซีเอลรีบสูดหายใจเข้า ร่างบางกระสันซ่าน ในจังหวะนั้นเอง มือใหญ่ร้อนผ่าวที่กำลังลูบเรือนร่างงดงามเนียนละเอียดเคลื่อนลงมาบดคลึงยอดอกที่แข็งชัน พร้อมกับปลายลิ้นร้อนดุดดันไปมา “อ๊ะ...อ๊า!” หน้าอกถูกเล้าโลมอย่างม

(ภาค 1) บทที่ 7วัยเยาว์ (1) ระหว่างถูกอุ้มกลับรถม้า ซีเอลหวนนึกถึงวันคืนเก่าก่อน ถ้าพูดถึงเรื่องเข้าใจผิด ไม่ได้มีแค่ไคล์เดนเท่านั้น แต่คนจากตระกูลฮิลล์ตันมักถูกมองว่า ‘น่ากลัว’ เพียงแค่พวกเขามีใบหน้าที่ดุดัน ในปีที่ซีเอลอายุเจ็ดขวบ มีโอกาสมาเที่ยวเมืองโมซาน่า หนึ่งในเมืองภายใต้การปกครองของดยุกมาร์คัส ฮิลล์ตัน...พ่อของไคล์เดน นอกจากอาณาเขตของสองตระกูลอยู่ติดกันแล้ว ดยุกมาร์คัสกับมาร์ควิสลีวานไม่มีความเกี่ยวข้องกันทางการเมือง ทั้งสองตระกูลรู้จักกันเพียงผิวเผิน ปีนั้น มาร์ควิสลีวานได้วันหยุดพักร้อนยาว เลยมีโอกาสพาครอบครัวมาเที่ยวในเมืองโมซาน่า นครในอาณาเขตของดยุกมาร์คัส และยังเป็นเมืองใหญ่เจริญรุ่งเรืองในแถบตะวันตก ตั้งแต่มาถึงเมืองโมซาน่า มาร์ควิสลีวานพาลูกชายทั้งสองท่องเที่ยวในหลายสถานที่ ทั้งพาไปแช่บ่อน้ำพุร้อน และชิมอาหารจากทะเลสดๆ รสชาติโอชะ วันที่สามของการท่องเที่ยว ท่านพ่อพาพวกเขามาปิกนิกที่สวนสาธารณะประจำเมือง สวนสวนอันกวางใหญ่ บ่อน้ำพุน่าตื่นตาตื่นใจ และยังมีดอกไม้นานาพรร

(ภาค 1) บทที่ 9คาร์ริส ลูกัสตาร์ (1) ณ ปัจจุบัน... เมื่อกลับมาถึงคฤหาสน์ ไคล์เดนสั่งให้ฟินน์ หัวหน้าพ่อบ้านออกไปตามหมอมาตรวจอาการของซีเอล เพราะอาการเวียนหัวทำให้สมองของซีเอลล่องลอยไปชั่วขณะ เผลอหวนนึกถึงเรื่องราวในอดีต แต่นอกเหนือจากนั้นอาการของเขาก็ไม่มีอะไรให้ต้องกังวล “...เอล...ซีเอล?” เสียงทุ้มเอ่ยเรียก ซีเอลดึงสติกลับมา เห็นว่าใบหน้าหล่อเหลาของไคล์เดนอยู่ใกล้ในระยะที่เหมือนจะจูบ “ที่รัก?” ดวงตาสีฟ้าของซีเอลเบิกโตเล็กน้อยเพราะความตกใจ “เห็นเจ้าเหม่อๆ สงสัยว่าเป็นอะไรหรือเปล่า” ซีเอลสบตากับสามีพลางตอบรับ “ครับ” สักครู่ต่อมา เสียงเคาะประตูดังขึ้น ฟินน์เดินเข้ามาในห้องพร้อมกับหมอวัยชรา ทั้งสองก้มศีรษะทำเคารพไคล์เคนกับซีเอลอย่างเรียบง่าย ใช้เวลาเพียงครู่ท่านหมอสูงวัยก็ตรวจร่างกายซีเอลเรียบร้อย “ภรรยาข้าป่วยเป็นอะไรหรือ” ไคล์เดนโพลงถามด้วยสีหน้าเป็นกังวล ท่านหมอเก็บอุปกรณ์วัดไข้พร้อมอธิบาย “ร่างกายอ่อนเพลียจากการ