All Chapters of เพียงนาง: Chapter 1 - Chapter 10

12 Chapters

ใคร?อันใดกัน?

บนโรงเตี๊ยมแห่งหนึ่งภายในห้องพักห้องหนึ่งบัดนี้ได้ตลบอบอวลไปด้วยกลิ่นกำยานชนิดหนึ่งซึ่งเป็น แบบพิเศษพิเศษมาก....กลิ่นกำยานที่บรรจุอยู่ในโถกำยานอันนี้มีส่วนผสมของตัวยาชนิดพิเศษที่ช่วยให้คู่สามีภรรยาได้รักกันมากยิ่งขึ้นมีความต้องการกันและกันมากยิ่งขึ้นสร้างอารมณ์กำหนัดให้สุดแสนจะมีความรัญจวนมากๆ ยิ่งๆ ขึ้นและมีความสามารถที่จะทำให้คู่สามีภรรยาได้มีทายาทได้ในเร็ววันยิ่งๆ ขึ้นกลิ่นกำยานกลิ่นนี้นั้น มันกำลังทำงานตามหน้าที่ของมันได้เป็นอย่างดีดีมาก...ถึงแม้ว่าผู้ที่ได้สูดดมจะมิใช่สามีภรรยาถึงแม้ว่าผู้ที่ได้สูดดมจะมิได้นำพาสิ่งใดๆ ต่อกัน และ...ถึงแม้ว่าผู้ที่ได้สูดดมจะมิได้รู้จักมักคุ้นกันและกันก็ตามทีกลิ่นกำยานชนิดพิเศษนี้นั้น มันกำลังแผ่กลิ่นหอมอันทรงพลังกำจายให้แก่ร่างกายของหนึ่งบุรุษหนึ่งสตรีได้เป็นอย่างดี...มันกำลังสร้างความปั่นป่วนพลุ่งพล่านกระจัดกระจายพาอารมณ์กระเจิดกระเจิงได้เป็นอย่างดี...“อา...ท่ะ...ท่าน...ท่านเป็น...ใคร” เสียงหวานใสครางกระเส่าของสตรีนางหนึ่งเอ่ยถามบุรุษผู้หนึ่งออกมาขณะกำลังเอื้อมวงแขนเรียวสวยของตนโอบเกี่ยวบุรุษผู้นี้เอาไว้แน่น“เจ้า...นั่
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

เกียรติของบุรุษ

แสงแดดยามเช้าส่องสว่างทอประกายพาดผ่านทะลุทะลวงเข้ามาทางบานหน้าต่างของห้องพักห้องหนึ่งภายในโรงเตี๊ยมแห่งนี้ บนเตียงนอนหนานุ่มท่ามกลางม่านมุ้งที่ฉีกขาด กำลังปรากฏร่างงามๆ เปล่าเปลือยของบุรุษหนุ่มผู้หนึ่งนอนอยู่บนนั้น บนเตียงนอนอุ่นซ่านนั่น เขาเพียงค่อยๆ ตื่นลืมตาขึ้นมาหลังจากที่เมื่อคืนได้ใช้หยาดเหงื่อแรงกายของเขาไปกับกิจกรรมสุดแสนจะรัญจวนโดยมิได้คาดคิด มิได้คาดฝัน กิจกรรมนั้นพาเอาร่างกายสูงใหญ่ของเขาอ่อนปวกเปียกหมดสิ้นเรี่ยวแรง และถึงกับขาดน้ำขาดอากาศเกือบทั้งคืน กับสตรีนางหนึ่ง นางผู้ซึ่ง... เป็นใครกัน!? ชายหนุ่มลุกขึ้นนั่งพลางใช้สายตาเรียวคมของเขามองไปยังที่นอนข้างๆ กัน แต่แล้วเขาก็ต้องแปลกใจ นางหายไป! หายไปแล้ว... ชายหนุ่มเพียงกะพริบตามองที่นอนว่างเปล่าข้างๆ กายของเขาอยู่อย่างนั้น ที่นอนข้างๆ กายของเขานั้น ปรากฏริ้วรอยสีแดงของหยาดโลหิตดวงหนึ่ง และ… ที่หมอน… บนหมอนที่อยู่ข้างๆ เขานั้น ปรากฏหยดน้ำเปรอะเปื้อนเป็นคราบด่า
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

คนป่วย

เมื่อครั้งกาลก่อนตอนที่นางยังเป็นองค์หญิงของแคว้นเฉินแห่งนี้ นางถูกฮ่องเต้แคว้นเฉินที่เป็นพี่ชายของนางแต่งตั้งให้นางเป็นองค์หญิงบรรณาการ หมายให้นางแต่งงานเพื่อเชื่อมสัมพันธ์กับต่างแคว้น ซึ่งนางก็ได้สร้างเรื่องเอาไว้จนถูกถอดยศเป็นผลสำเร็จโดยไม่ต้องเดินทางไปแต่งงานกับองค์ชายแปลกหน้าแต่อย่างใด ในยามนั้นนางจึงตั้งใจเอาไว้แล้วว่า นางจะเป็นเพียงหมอหญิงให้กับทหาร ให้กับชาวบ้าน ตลอดไปแล้ว...แล้วเมื่อคืน...เมื่อคืนนี้นางตั้งใจจะนำเอาโถกำยานที่ผสมยาสูตรพิเศษสำหรับคู่สามีภรรยาที่เป็นสหายรักของนางคืนมา เพื่อที่จะได้นำเอาไปให้สหายของนางด้วยตนเองที่ห้องพักห้องหนึ่งของโรงเตี๊ยม เพื่อใช้เป็นตัวช่วยสำหรับกิจกรรมเสพสมให้เกิดขึ้นอย่างสุดแสนจะรัญจวนและสุดแสนจะวิเศษมากๆ ยิ่งๆ ขึ้นไป หลงจู๊ประจำโรงเตี๊ยมนามว่าอาเป่าที่สนิทมักคุ้นกับนางบังเอิญมีธุระติดพันกับลูกค้าหลังจากที่นำกำยานอันนั้นไปวางเอาไว้ผิดห้อง นางจึงต้องเข้าไปเอากำยานอันนั้นออกมาด้วยตัวเอง แต่ทว่า...เจ้าอาเป่านั่นกลับจุดกำยานเอาไว้เรียบร้อยอย่างดิบดีแล้วซ่อนกำยานเอาไว้ตรงมุมใดของห้องก็มิทราบได้นางเดินเข้ามาภายในห้องตรงมุมหนึ่งด้านในที่มีก
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

เริ่มต้นไล่ล่า 1

ภายในห้องพักห้องหนึ่งของโรงเตี๊ยมแห่งเดิม ร่างงามสง่าของจ้าวจิ่นหลงยังคงนั่งสงบเรียบนิ่งอยู่ในนั้น เขาเพียงนั่งนิ่งๆ อยู่อย่างนั้น เมื่อได้รับฟังความจากลูกน้องของเขาที่ได้ไปสืบทราบมาให้ได้ยินข่าวที่ได้รับฟังคำการรายงานจากลูกน้องของเขานั้น เป็นข่าวคราวประวัติความเป็นมาของสตรีนางหนึ่งนางผู้ซึ่ง...ได้ตัวเขาแล้ว...กลับไม่รับผิดชอบ!“นางเป็นอดีตองค์หญิงของแคว้นเฉินแห่งนี้นามว่าเฉินเจียวเหมยพะย่ะค่ะองค์ชาย นางสร้างเรื่องจนถูกถอดยศสืบเนื่องมาจากไม่ยินยอมที่จะเป็นองค์หญิงบรรณาการพะย่ะค่ะ”คำกล่าวรายงานยาวเหยียดของสายสืบประจำตัวแห่งจ้าวจิ่นหลงทำเอาจ้าวจิ่นหลงถึงกับเลิกคิ้วคมเข้มขึ้นอย่างฉงนสายสืบยังคงเอ่ยคำอย่างต่อเนื่องไม่มีตกหล่น “ในปีนั้นเป็นปีที่นางจะต้องเดินทางไปเป็นองค์หญิงบรรณาการให้แก่องค์ชายนะ พะย่ะค่ะ”“หืม...” จ้าวจิ่นหลงถึงกับส่งเสียงในลำคอเบาๆ ก่อนเอ่ยออกมาอย่างไม่อยากเชื่อในสิ่งที่ได้ยิน“องค์หญิงบรรณาการแห่งข้าเช่นนั้นหรือ”“พะย่ะค่ะ” สายสืบก้มหัวรับคำอย่างมั่นอกมั่นใจจ้าวจิ่นหลงเริ่มหรี่ตาลงเพื่อคบคิดแลวิเคราะห์ในปีนั้นเขาที่เป็นองค์ชายแคว้นจ้าวจะต้องเดินทางมาเชื่อมสัมพั
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

เริ่มต้นไล่ล่า 2

อา...ไม่ดีแน่หากยังเป็นอย่างนี้อยู่ไม่ดีแน่ๆชีวิตอันแสนจะอิสรเสรีและสงบสุขของนาง ต้องหายไปจากชีวิตน้อยๆ นี้ อย่างไม่ต้องสงสัยนางควรจะทำอย่างไรดีนางจะลืมเรื่องคืนนั้นไปได้หรือไม่นางควรลืมมันเสียอย่าได้ใส่ใจนางต้องไม่ใส่ใจนางต้องลืมมันลืมมันให้จงได้ลืมมันไป...เมื่อเฉินเจียวเหมยคิดได้อย่างนั้นแล้ว นางจึงยืนตั้งสติ ทำสมาธิ แล้วเพียงหลับตา หญิงสาวยืนหลับตาพิงกำแพงหลังโรงหมออยู่อย่างนั้นนางยังคงกำหนดลมหายใจเข้าออกอยู่อย่างนั้น เพื่อที่จะได้ตั้งจิตภาวนา ให้นางได้ลืมเลือนมันเสีย เรื่องในคืนนั้นนางต้องการจะลืมเรื่องราวที่เกิดขึ้นทั้งหมดในคืนนั้นคืนนั้นทั้งคืนนั่นกับบุรุษแปลกหน้าผู้นั้น นางจะต้องลืมเขาให้จงได้เฉินเจียวเหมยเพียงหลับตาพลางคิดใบหน้ารูปงามของเขาที่กำลังขยับอยู่ใกล้ๆ นางในคืนนั้น ดวงตาคมกริบทอประกายร้อนแรงใส่หน้านางในคืนนั้น จมูกของเขาที่โน้มเข้ามาหานางพร้อมๆ กับริมฝีปากสีแดงสดของเขาที่โน้มเข้ามาหาใบหน้าของนางนั้น เขาโน้มเข้ามา โน้มเข้ามาแล้วจูบนาง...อา...ใช่...เขาจูบนาง...อย่างนี้ล่ะ...เฉินเจียวเหมยยังคงหลับตาพลางคิดถึงภาพระหว่างนางกับบุรุษแปลกหน้าที่กำลัง
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

ทางหนีทีไล่ 1

นางควรทำอย่างไรดีแกล้งสลบเลยดีกว่าเมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว เฉินเจียวเหมยจึงปล่อยฝ่ามือออกจากแผงอกของเขา ปล่อยลำแขนลงข้างลำตัว ทิ้งร่างบอบบางของตนลงบนพื้นเบื้องล่าง ทำท่าทางคล้ายกับว่ากำลังสลบไสลหมดสติไปกลางอากาศแต่ทว่า...ไยร่างของนางไม่ถึงพื้นเสียทีไยริมฝีปากของนางยังไม่ได้รับอิสระไยเขายังไม่รับรู้ว่านางสลบไปแล้วถึงแม้จะสงสัย แต่ก็ต้องทำตัวเองให้เป็นผู้สลบต่อไปเพื่อความแนบเนียนจ้าวจิ่นหลงที่ยังคงพรมจูบว่าที่ชายาของเขา ไม่สิ! นางเป็นชายาของเขาแล้วอย่างเต็มตัว เหลือแค่เพียงพิธีการก็เท่านั้นเขาเริ่มที่จะรู้สึกได้แล้วว่าสตรีตรงหน้าคล้ายกับแน่นิ่งไป เขาจึงค่อยๆ ถอนริมฝีปากของเขาออกจากริมฝีปากของนาง ก่อนจะก้มหน้าลงพิศมองนางในอ้อมกอดนิ่งงันเขาเห็นนางหลับตาพริ้ม ใบหน้าขึ้นริ้วสีแดง ริมฝีปากได้รูปบวมแดงจากการกระทำของเขา อา...ขอจูบต่ออีกทีหนึ่งคิดได้แล้วก็ก้มหน้าจูบชายาของตนต่อไป…เฉินเจียวเหมยที่เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าใช้วิธีนี้ไม่ได้ผลจึงหรี่ตามองบุรุษน่าตายผู้นี้อย่างนึกขัดเคืองขึ้นมาอยู่หลายส่วนใช้แผนการอันใดดี? นางยังคงครุ่นคิดอยู่ในใจขณะยังคงถูกกดจูบดูดดันริมฝีปากอยู่อย่างนั้นเวล
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

ทางหนีทีไล่ 2

“ท่านเป็นใคร ที่นี่ที่ไหน ข้าเป็นใครกันนี่” เฉินเจียวเหมยเริ่มต้นบทบาทที่คิดเอาไว้พลางยกมือของตนขึ้นกุมศีรษะด้านหนึ่ง คงเหลือเอาไว้อีกด้านหนึ่งเพื่อเผยให้เห็นรอยจ้ำสีแดงบนหน้าผาก “ได้โปรดข้าจำสิ่งใดไม่ได้เลย”จ้าวจิ่นหลงเพียงหรี่ตามองใครบางคนที่ไม่แนบเนียนเอาเสียเลยเฉินเจียวเหมยที่เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่าตนเองไม่ถนัดเรื่องมารยาสักเท่าไหร่จึงได้แต่ทำแข็งใจตีเนียนต่อไปอย่างมึนๆ“ท่านคงเป็นท่านหมอของที่นี่สินะ ท่านควรไปดูแลคนป่วยบ้านโน้น” ว่าแล้วก็วาดนิ้วพลางผินใบหน้าไปตามทิศทางอันไกลโพ้น “ได้ข่าวว่าใกล้ตายแล้ว ท่านหมอรีบไปเลย” จบคำก็เดินเข้าไปหาร่างสูงใหญ่ของบุรุษตรงหน้าแล้วผลักดันเขาให้ออกไปยังทิศทางที่นางวาดนิ้วชี้ไปเมื่อครู่“ข้าว่าทางนี้มีคนป่วยมากกว่าทางนั้น” จ้าวจิ่นหลงเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำราบเรียบ“อา...ใช่...ข้าเองก็ป่วย ข้าจำอะไรไม่ได้เลย ท่านรีบไป” เฉินเจียวเหมยยังคงตีเนียนหน้ามึนพลางฉุดดึงร่างของใครบางคนที่บัดนี้คล้ายกับรากไม้อีกแล้ว“หากเจ้าจำสิ่งใดไม่ได้ ข้าจะบอกกล่าวให้” จ้าวจิ่นหลงที่ยังคงขืนตัวเองเอาไว้ไม่ยอมขยับเอ่ยขึ้นเนิบนาบอย่างรู้เท่าทันสตรีตรงหน้า “ข้าเป็นสาม
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

คุยกันไม่รู้เรื่อง 1

ภายในรถม้าที่กำลังเคลื่อนตัวไปเรื่อยๆ ตามทางคันนี้มีสองสตรีกำลังนั่งอยู่ในนั้นหนึ่งในสตรีสองนางนี้คือเฉินเจียวเหมย นางกำลังครุ่นคิดถึงเรื่องราวความผิดพลาดอย่างมหันต์ที่สุดในชีวิตสตรีของนางมันเป็นความผิดพลาดที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่ไม่อาจจะหาสิ่งใดมาเปรียบเทียบได้นางเสียบริสุทธิ์ให้กับบุรุษแปลกหน้านางเสียบริสุทธิ์ให้กับบุรุษไปแล้วทั้งๆ ที่นางยังมิเคยได้มีคนรัก ทั้งยังมิได้แต่งงานหากว่าวันหนึ่งนางเกิดปักใจรักใครขึ้นมา หรือหากว่าวันหนึ่งนางเกิดได้แต่งงานกับใครขึ้นมา แล้วนางจะต้องทำอย่างไรหากว่านางได้แต่งงานกับเขาแล้วสิ่งที่นางได้ทำผิดพลาดไปในวันนี้เล่า นางจะสามารถหลวกลวงบุรุษผู้ที่เป็นคนรักของนางได้หรือไม่นางจะลืมอดีตในวันนี้ได้หรือ หากในภายภาคหน้านางได้แต่งงานกับใครสักคนหนึ่งไปแน่นอนว่านางทำไม่ได้ นางไม่สามารถหลอกลวงใครได้โดยเฉพาะกับตนเองนางจะทำอย่างไรดี นางพลาดไปแล้วอย่างนี้ แล้วนางจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ได้อย่างไร เรื่องที่ผิดพลาดในครั้งนี้ มันใช่เรื่องน้อยนิดเสียที่ไหน มันคือทั้งชีวิตของนางเลยใช่หรือไม่นางควรทำอย่างไรดี...“อาเหมย” เสียงแว่วหวานของสตรีนามว่าหลิวหลีภรรยาคนงามของจูหยว
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

คุยกันไม่รู้เรื่อง 2

เขาเป็นบุรุษน่าตายที่สุดในชีวิตของนางนางควรทำอย่างไรดี ทำตัวน่ารังเกียจไปเลยดีหรือไม่ จะอย่างไรเสีย นางก็น่ารังเกียจอยู่แล้วในยามนี้ นางเป็นสตรีน่ารังเกียจไปหมดแล้วตั้งแต่ค่ำคืนของคืนนั้นจ้าวจิ่นหลงที่ได้ถือโอกาสเข้ามาภายในรถม้าคันนี้เป็นผลสำเร็จเมื่อจูหยวนจางอุ้มภรรยาลงจากรถม้าไปเพื่อที่จะได้ไปนั่งชื่นชมทิวทัศน์พร้อมกับแนบชิดคลอเคลียไปมาอยู่กับภรรยาที่ริมลำธารนั่น เขาจึงเข้ามาเพื่อที่ต้องการจะคุยกับสตรีน่าตายผู้นี้ให้รู้เรื่อง เมื่อเขาเข้ามานั่งในรถม้าคันเดียวกันกับนางแล้ว เขาเพียงนั่งจ้องมองนางนิ่งๆ เพื่อหยั่งเชิงนาง เพื่อดูว่านางจะหนีเขาไปที่ใดได้อีกเมื่อเขาเห็นนางไม่มีทีท่าว่าจะหนีไปที่ใดแล้ว เขาจึงเริ่มต้นบทสนทนาแนะนำตัวและทำความรู้จักกับนางใช่! เขากับนางควรทำความรู้จักกันด้วยการเสวนากันดีๆ แบบปกติของบุรุษและสตรีทั่วไปถึงแม้ว่า เขากับนางจะทำความรู้จักกันด้วยเรือนร่างทุกสัดส่วน ด้วยลีลาเร่าร้อนหลายกระบวนท่าไปแล้วก็ตาม แต่ทว่า...นอกจากนางจะไม่หนีเขาแล้ว นางยังทำหน้าตาน่าจับกดอีกนางนั่งเหม่อลอยอยู่ครู่ใหญ่ แล้วซักพักนางก็หันหน้ามามองใบหน้าของเขาเพียงอึดใจนางก็ใช้สายตาของนา
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more

คุยกันไม่รู้เรื่อง 3

เขาทำท่าทางดุดันน่าเกรงขามข่มคำรามใส่นาง ในขณะที่จับกดนางไม่ยอมปล่อยนางรู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์ของยาปลุกกำหนัดที่ทำให้เขาไม่อาจถอนร่างกายของเขาออกจากร่างกายของนางเพราะว่านางเองก็เป็นอย่างนั้นเช่นเดียวกันนางโอบกอดกระหวัดรัดรึงเขาเอาไว้อย่างแนบแน่นในขณะที่เขาก็ถาโถมเข้าใส่นางอย่างหนักหน่วง เราสองสอดประสานกันอย่างเหนียวแน่นเกินห้ามใจเกินยับยั้งแต่ทว่า...เขามิได้รักนาง เขามิได้ต้องการนางแต่อย่างใดนางเองก็เช่นเดียวกันนางมิได้ต้องการเขา ไม่ได้รักเขานางจะรักเขาได้อย่างไร เขาเป็นใครนางยังไม่รู้เลยที่สอดประสานกับจนเนื้อนวลเกือบจะแหลกเหลวนั่น ก็เพราะยาสูตรพิเศษของนางล้วนๆนางกับเขาไม่ควรเจอกัน นางไม่ควรเจอกับเขาอีก นางอยากจะลืมลืมความอับอาย ลืมความอัปยศดอดสูนี่ นางควรหนี นางจะต้องหนีเขา นางต้องหนีเขาเท่านั้น นางควรหนีเขาไปที่ใดดีเมื่อเฉินเจียวเหมยคิดได้อย่างนั้นจึงทำท่าจะกระโจนตัวหนีจ้าวจิ่นหลงอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ นอกจากฝ่ามือใหญ่หนาของเขาที่จับกระชากนางให้นั่งอยู่กับที่นิ่งๆ แล้ว ใบหน้าของจ้าวจิ่นหลงพลันแนบชิดเข้ามา แล้วกดจูบนางอย่างเร่าร้อน“อื้อ...อื้อ” เฉินเจียวเหมยถึงกับตกใจอุทานอยู่
last updateLast Updated : 2025-10-25
Read more
PREV
12
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status