Ha Ze

“Ahhh!…. K-uya, masakit!…” naluluhang wika niya habang dahan-dahang pinapasok ng kinakapatid niyang si Hunter ang pagkalal*ki nito sa makipot niyang kweba. “Ako ang bahala, bunso. Magtiwala ka lang sa akin. Alam kong masakit pa ito sa una dahil birhen ka pa, pero pinapangako ko sa’yo… I’ll be gentle...” "Kuyaaa!!!... Ang sakit talaga, ayaw ko na, please! huhuhuh!!!..." Parang bata siya kung umiyak. Well, bata pa naman talaga siya… ‘Yun sana ang araw ng pagiging ganap niyang dalaga dahil 18th birthday niya sa gabing iyon. "Hindi ko na pwedeng hugutin… naipasok ko na ang kalahati… ahhhh… ang sikip kasi!…" wika ni Hunter sa ibabaw niya pero lalo cyang umiyak. Humugot muna ito ng malalim na hininga bago bumaba sa ibabaw nya at tumabi ng higa. “Sorry, bunso… di ko na itutuloy. Pero promise me, akin ka na ha? Hihintayin kita. ‘Wag kang magnobyo ng iba sa Manila… akin ka lang.” Hinahaplos nito ang kanyang mukha, pinunasan ang mga luhang lumabas mula sa kanyang mga mata. “Sorry na, bunso… shhh. Don’t cry, Baby. I will take care of you. I promise, akin ka na, papanagutan kita sa pagdating ng panahon. From now on, you’re mine!” Humihikbi cyang nagtakip ng kumot sa hubad na katawan nya. Siya si Yasmin Therese Ledesma, at kinakapatid niya si Hunter Rosales. Debut party nya iyon… araw ng pagiging ganap nyang dalaga... at iyon din ang gabi ng pagkawasak ng pagkababa*e niya! Paano nya haharapin ang mga darating pang araw kasama ang kinakapatid na si Hunter? At paano naman siya seseryosohin nito kung titibo-tibo cya?

Si Haraleigne Perez ay isa lamang na mababang empleyado ng Dela Valle Corporation. Tila ba walang katapusan ang kahirapan at ang kanda-kuba niyang pagkayud sa buhay, ngunit ito ay tuluyang nagbago ng isang gabing malasing siya mula sa business trip at maka one night stand niya ang kanilang CEO na si Gabriel Dela Valle. "I need a marriage partner, Hara Perez." "Ano po, sir Gabriel?" Maang na tanong ni Hara dahil wala siyang ideya bakit iyon sinasabi sa kanya ni Gabriel. "I said....marry me." Pansamantalang pamalit, kabit o parausan. Iyan ang naitatak ni Hara Perez sa kanyang sarili magmula nang tanggapin niya ang kasunduang magpakasal kay Gabriel kapalit ang pagpapagamot sa kanyang ina na nangangailangan ng pera para ma-operahan. Napagtanto niyang may babaeng minamahal pala si Gabriel at ito ay ang kanyang kasintahan na si Dana Hernaez Ano ang gagawin niya kapag nalaman niya na kaya nagpakasal si Gabriel ay dahil gusto lamang nitong maghiganti kay Dana at si Hara ang napili niya bilang wastong kasangkapan sa kanyang ninanais. Ibinaba niya ang kanyang dignidad para lamang sa ikabubuti ng kanyang ina. Ngunit hanggang kailan siya malalagay sa ganitong sitwasyon? Hanggang kailan siya magiging panakip butas lamang? Darating kaya ang araw na mamahalin din siya ni Gabriel?  "Please, alagaan mo siyang mabuti para saakin ha, maari ba iyon?" "Nagmamakaawa ako, sa ngayon ay mahalin mo siya para saakin." Paki-usap ni Dana. "Hindi kasama sa kontrata na mamahalin ko siya para sa'yo." Matigas na pagtatanggi ni Hara. Ngunit ano ang kanyang gagawin nang napagtanto niyang nahulog na rin siya kay Gabriel at nagbunga ng inosenteng bata ang kanilang pekeng kasal?

Ang misyon lang ni Solenn nung una ay ang akitin ang batang bilyonaryo kaya ito nagtrabaho bilang isang sekretarya sa Walton Corporation. "Anong ibig sabihin nito?" Galit na galit at kunot noo na pagtatanong ng chairman sa harap nila Solenn at Marcus habang dumausdos sa lamesa ang mga stolen shot na mga litrato nilang dalawa na magkasama. "May relasyon kayo? Halos mapatid ang litid ng matanda sa loob ng meeting room na yon. "Mauubusan tayo ng investors sa ginagawa mong kahihiyan?" Hasik pa ng chairman matapos nitong pukpukin ang lamesa na nasa harapan. Nakaramdam ng awa si Solenn sa bilyonaryong boss nya na katabi. Alam nyang wala siyang karapatang maramdaman yon sa lalaki dahil kabahagi siya ng plano at bayad siya para dito. Nakita nyang halos hindi maipinta ang mukha ng binata sa harap ng kanyang lolo. Tumikhim lang si Marcus ng walang kakurap kurap, inayos ang sarili sa pagkakaupo. Itinaas ang ulo mula sa pagkakayuko at hinarap ang chairman. "Solenn!" Buong loob na pagtawag nya sa sekretarya. "Sir?" Tila maamong tupang pagtugon ni Solenn.Walang halos makalabas na boses mula sa kanya. "Ikansel mo lahat ng commitment ko this week," at mataman itong tinitigan ang dalaga sa harap ng matandang lalaki. "Pakakasalan kita, bukas na bukas din." "Ha?" Gulat na gulat na pagtatanong ni Solenn. Nanatili siyang nakatulala sa narinig. Tumayo ng dahan dahan ang binata , naglakad ng mabilis at hinawakan ang door knob ng conference room. "Iuuwi na rin kita sa condo!" Ani ni Marcus bago lumabas ng pinto. Ano daw? Hindi makapaniwala si Soleen sa narinig. Napahawak ang dalaga sa sariling dibdib at nag unahang umagos ang mga luha sa kanyang pisngi na kanina pa nya pilit na pinipigilan. Ano na ang gagawin nya? Gulong gulo siya napahawak sa ulo. Pano na? Pagtatanong pa nya sa sarili.

Good afternoon tuloy po kay- natutup ni Yumi ang bibig ng makita ang apat na lalakeng pumasok sa flower shop nya. kahit ang apat na lalake ay gulat na gulat ang mga ito. Y-yumi? sambit ng lalake na iniwan nya 7 years ago. Ang liit ang mundo ano?di mo akalain na dito pala natin sya makita.saad ng kasama ng lalakeng pilit kung kinalimutan. A'ah bibili po ba kayo ng bulaklak?wait lang po tawagin ko lang ang assistant ko. parang gusto kunang mag palamon ng lupa at ngayon mismo. aaslis sana ako...Oo bibili kami sagot ng lalakeng masama ang tingin nito sa kanya at nakatiim bagang pa. Okay maupo muna kayo dyan para hintayin ang oorderin nyo. tatalikod na sana ako pero bigla itong nag salita. bakit mo ako iniwan? tanong nito na kulang nalang ay kainin ako nito ng buhay. ah sir hindi kupo ang alam ang sinasasabi mo cge po tawagin ko lan-mommy mommy sabay sabay ng dalawang bata na kakapasok lang. nanghihina ang tuhod ko bahang nakatingin sa dalawang bata sa harapan ko. mommy mommy pukaw nito sakin..tiningnan ko ang hitsura ng kaharap kung lalake.ay maskin sya ay nanlalake ang mga mata.habang nakatingin sa dalawang bata mom I'm hungry na po saad ng anak kung babae. me too mom i'm hungry too. A-ah okay cge mga anak pumasok muna kayo sa loob mag hahanda ako ng food nyo. okay mom sabay sabay nitong sagot. ma'am may order ba? sulpot ng assistant ko. para naman akung nakahinga ng dumating ito. ah Oo mae pasuyo naman sa order nilang bulaklak ha! tatalikod nako ng nag tanong ito.Anak mo sila? hindi nako lumingon pa dito. Oo lang sagot ko at umalis nako dahil parang matutumba nako sa lambot ng binti ko. wrong timing talaga!

There was an uproar at that one fated taping inside the CBS building. A suspicious man. A gun shot. And then everything went dark. News about the most eligible bachelor icon who is now rushed at St. Lukes hospital in hope to save him. What will happen to everyone who is dear to him if he wakes up remembering things from three years ago, unveiling secrets... "Nasan sya?" Tanong ni Vincent ng mamulat na ang kanyang mga mata. Nanahimik ang lahat ng bisita sa kwarto at nagbigay daan sa babaeng kanina pa hinahanap ng binata. "Hi." Bati ng dalaga sa kanya. "I'm sorry to keep you waiting, ha?"

Ipinangako ni Shana sa mga magulang at kapatid na iaahon niya ang mga ito sa hirap. Kaya baon ang pinaghirapang diploma at pag-asang makakahanap ng magandang trabaho ay lakas loob siyang lumuwas ng Maynila. Ngunit ang pag-asang iyon ay unti-unting natupok when the ruthless Cairo Luther Sylvestre came in her life and offer her to be his Daughter substitute mom. "Bakit mo ba ginagawa saakin ito? Sinabi ko na sayo diba? Ayaw ko! ano bang hindi mo maintindihan sa salitang ayaw ko ha Mr. President? Ayaw kong maging asawa mo!" "Ayaw din kita maging asawa Miss. Pero gusto kang maging Mommy ng anak ko kaya sa ayaw at sa gusto mo, you will work for me. And besides, wala narin namang tatanggap sayo kahit saan ka mag-apply." "Dahil pinakalat mo na huwag akong tanggapin bwisit kang Kapre ka! Akala mo hindi ko mahahalata? Unggoy!" "Bungangera" "Aba't!—" "Shh. Just stop Lucianna. Dahil kahit anong gawin mo. Akin ka na—" "Anong sayo na ako? Hoy!—"

“Ipapalaglag mo ang anak natin?!” galit na sigaw ni Carcel sa'kin. “Pinirmahan ko na ang divorce paper 'di ba?! Kaya huwag kang mangialam sa gagawin ko, Carcel!" “Huwag mong idamay ang bata, Jett! Ipanganak mo lang iyan, at kami na ni Gia ang magpapalaki sa kanya!" "Ginag*go mo ba talaga ako, ha?!" tumutulo ang mga luha ko sa sakit. "Gusto mo ba talaga akong durugin nang buong-buo, Carcel? Hindi ba sapat na niloloko mo ako para sa kapatid ko na 'yon at sa anak niya, tapos ngayon gusto mo pang ipanganak ko ang anak natin para kayo na mag-alaga?!" "J-Jett, minahal kita. Pero si Gia na ang mas matimbang sa akin ngayon kaya---" "Kaya nga ipapa-abort ko na lang ang nasa sinapupunan ko! Para tuluyan nang maputol ang koneksyon ko sa'yo!" umiiyak kong sigaw at tumalikod. "No, Jett! Hindi ako papayag na may gawin kang masama sa bata!!" Nagmamadali akong tumakbo sa kalsada para tumawid sa takot na mahabol niya pa ako. "NOOO!! JEEETTT!!!" Subalit nanigas ako sa kinatatayuan nang may isang malaking truck ang malakas na bumusina. Nabulag ako ng ilaw niyon ngunit alam kong nasa harapan ko na ito. Sa pagkabigla ay pawang hinihintay ko na lamang na bumangga sa katawan ko ang truck. "JETT!!" mabilis akong tumilapon sa malamig na semento dahil sa kamay na tumulak sa akin, hindi ako ang nabangga ng truck.  Nanlalaki ang mga mata ko sa gulat nang makita si Carcel na gumulong-gulong sa kalsada kasabay nang pagkalat ng kanyang dugo. "CARCEL!!!" Na-comatose si Carcel sa loob ng limang taon, at nagising siyang may-amnesia. Nakalimutan niya si Gia, at ang pagmamahal sa akin lamang ang naaalala. Ngayon ay umaakto siyang parang hindi siya nagloko at halos magmakaawa sa akin na mahalin ko siyang muli kasama ng four-year-old naming anak na babae.

"Ano? Sa tingin mo ba, I’d fall for you if you sweet-talked me?" Anya ni Claire na sinamahan niya pa ng nakakadismayang iling. "I waited for you for five long years, Luke. Five years and now that I am finally over you and dating your best friend," dagdag niyang pailing iling ulit habang unti unting umaatras si Luke sa pader, "—you dare do this to me, wreaking havoc on my emotions? Gago ka ba talaga ha?!" "I can't stop myself. I love you and I won't give you up that easily, Claire. I won't. I can't." "I want you." "You know you can't have me," she murmured and bit her lips, begging him to kiss her. Just kiss the hell out of her para matauhan siya sa kahibangang nararamdaman niya ngayong yakap yakap siya ni Luke. "It’ll be risky if you stay another minute, Claire. Get out now before I lose my mind completely," he murmured between heavy breathing and gazing at her lips. A muscle in his jaw twitched, knowing full well that their close proximity made his blood warm and tingly. God, he wanted this woman so bad. Yes, he wanted her so much that he risked his friendship with Owen. And yes, he was insane for doing so.

"Alam mo ikaw ha, masyado kang pala-desisyon. Buhay ko ito kaya huwag kang makialam lalo pa at wala naman ako’ng naging say sa love life mo,” naiinis na pahayag ko kay Franco. Naiinis kasi ito nang malaman na gusto ko ng magkaanak. Lagpas na ako sa kalendaryo at sa takot ko na mapag-iwanan ay ito ang naisip ko na solusyon. Wala sa vocabulary ko ang pag-aasawa dahil na rin sa naging karanasan ng nanay ko at sa nakikita ko sa paligid ko kaya nawalan na ako ng interes lalo na sa mga lalaki. Maraming nanliligaw subalit lahat sa akin ay red flags. Dagdagan pa nitong kaibigan ko na walang inaayawan basta naka-palda sa paningin nito lahat ay maganda. Mabait naman ito, matalino, responsable, masipag at madiskarte subalit sadyang palikero. “Ako ha, concern lang ako sa iyo. Huwag sanang masamain. Mamaya sa kagustuhan mo ay mapahamak ka pa.” Patuloy na litanya ni Franco sa akin. “Kaya nga bago pa mangyari iyon ay uunahan ko na. Hindi ako mai-inlove, hindi ako magiging martir at lalong hindi ko hahayaan na masaktan lang ako ng kagaya mo. Kaya nga anak lang ang gusto ko at iyon na ang pupuno sa pangarap ko. Hindi ako mag-aasawa at sakit lang iyan sa ulo,” masungit na sagot ko. “Ganun ba? Bakit ka pa maghahanap sa malayo at hindi mo kilala kung mayroon naman sa harapan mo? Ako na lang kaya, ano? Makakasiguro ka pa na galing sa magandang lahi at pamilya ang magiging anak mo,” tugon ni Franco. Napamaang ako sa naging sagot n’ya. Pwede kaya o baka magiging mitsa lang ito ng bagong kalbaryo sa buhay namin? Mas makapagpapatibay o makakasira kaya ito sa aming pagkakaibigan? Subalit hindi ko maiwasan kiligin at makadama ng challenge na baka ako lang pala ang makapagpapatino kay Franco.

Nicole life is perfect until nalaman Niyang niloloko siya ng long time boyfriend niya. "Mang-aagaw ka na nga lang ng boyfriend, boyfriend ko pa, dapat Hindi mo ipinaalam sa akin, Kasi sabi ko sayo naganti ako, ayan tuloy ikakasal na kami ng fiance mo , sorry ha! infairness sobrang sarap niya.