Love Design รับ(รัก)ออกแบบ

"ในเมื่อฉันเป็นภรรยาที่คุณไม่ได้รัก คุณก็ไม่น่าจะเก็บใบทะเบียนสมรสนั้นไว้เลย ปล่อยให้ฉันได้ไปตามทางของฉันเถอะ" "รู้ได้ยังไงว่าผมไม่ได้รักคุณ" "อย่าบอกนะคะว่าคุณเก่งขนาดที่จะรักผู้หญิงได้พร้อมกันถึงสองคน" "ตอนนี้ผมมีแค่คุณคนเดียว" ดูน่าภูมิใจมากเลยที่ได้ยินประโยคนี้จากสามีของตัวเอง แต่ทำไมมันยิ่งทำให้ความรู้สึกของคนที่ฟังอยู่ดูแย่ลงไปอีก "คุณอภัยให้ผมได้ไหม เรื่องที่ผ่านมาผมไม่สามารถจะกลับไปแก้ไขมันได้ เพราะมันเกิดขึ้นก่อนที่เราจะรู้จักกัน แต่นับต่อจากนี้ไป ผมสาบานด้วยเกียรติที่ผมมีอยู่ จะรักและดูแลคุณกับลูก จนกว่าผู้ชายคนนี้จะไม่มีลมหายใจอีก" "ฉันขอดูก่อนแล้วกัน" เขาทำให้เธอเสียใจมานับครั้งไม่ถ้วน ตั้งแต่รู้จักกัน เธอก็เริ่มรู้จักคำว่าเสียใจ เจ็บใจ น้อยใจ ซึ่งอีกฝ่ายไม่เคยรับรู้เลย จนแม่คนหนึ่งต้องแกล้งทำเป็นว่าแท้งลูก เพื่อที่จะได้ไปจากชีวิตคู่อันล้มเหลวในครั้งนี้ "ผมจะรอวันนั้น แต่คุณช่วยอยู่ข้างๆ ผมได้ไหม อย่าพาลูกไปไกลจากผมเลย"

เพราะ One night stand ครั้งนั้น... ทำให้นักธุรกิจหนุ่มหล่อวัยสามสิบห้า ต้องมาหลงเสน่ห์เด็กสาววัยยี่สิบเอ็ดอย่างเธอ!! "ไหนคุณบอกว่าเรื่องระหว่างเราเป็นแค่ one night stand ไงคะ" "แล้วถ้าผมไม่ได้อยากให้มันจบลงแค่นั้นล่ะ" "คะ?" "มาอยู่กับผม รับรองว่า คุณจะได้ทุกอย่างที่อยากได้" "ทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย" "เพราะไม่ว่ายังไง คุณก็ไม่มีทางหนีผมพ้นหรอก..." "นี่คุณ!" "บอกว่าให้เรียกพี่ภามไง หรือถ้าไม่ถนัดเรียกที่รัก ก็ได้ แต่ถ้ายาวไปเรียกผัว เฉยๆก็ได้เหมือนกัน"

จะต้องทำยังไง? เมื่อตื่นมาแล้วพบว่าตัวเองนอนกับ ‘อดีตเพื่อนรัก’ ที่กลายเป็นเพื่อนชัง เพื่อนที่เธอแอบรักเขาเพียงแค่ข้างเดียว เพื่อนที่ตราหน้าว่าเธอคือคนที่ทำให้ผู้หญิงที่เขารักจากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ “ตั้งแต่วันนี้เราขาดกัน! มึงไม่ใช่เพื่อนกูอีกต่อไป อ้อ…แล้วก็จำเอาไว้ด้วยล่ะ ว่าแม้แต่แอบรักกูมึงก็ไม่มีสิทธิ์” เขาประกาศตัดความสัมพันธ์อย่างสิ้นเยื่อขาดใย วาจาทำร้ายหัวใจอย่างแสนสาหัสทำให้เธอน้ำตารื้น “จอมมึงฟังกูก่อนได้ไหม” เสียงสั่นเครือพยายามเอ่ยวิงวอน จากนั้นเธอก็วิ่งตามร่างใหญ่ไป แล้วยื้อแขนกำยำเอาไว้สุดแรง ก่อนจะถูกผลักลงไปกองกับผืนทรายร้อนๆ อย่างไร้ปรานี ครั้นจะตามไปยื้ออีกหนก็ต้องผงะ หลับตาปี๋ กลั้นหายใจตัวแข็งทื่อ เมื่อจอมโหดควักปืนออกมายิงเฉียดใบหูไปเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด ปัง! “ออกไปจากชีวิตกูซะ! แล้วก็อย่ากลับมาให้กูเห็นหน้าอีก!” เขาเค้นเสียงลอดไรฟัน ขณะทอดสายตาชิงชังมาให้ จากนั้นก็หมุนตัวเดินจากไปอย่างไม่เหลียวหลัง ทิ้งให้คนถูกเขาผลักไสออกไปจากชีวิตร้องไห้ปานปิ่มจะขาดใจ

วันวิวาห์ ตกหลุมรักผู้อุปการะของเธอตั้งแต่แรกพบ หญิงสาวพยายามทำทุกอย่างให้เขาภาคภูมิใจ แต่ดูเหมือนว่าสายตาคู่นั้นจะมองเห็นแค่เพียงเด็กที่ก่อปัญหาวุ่นวายไม่เว้นแต่ละวัน... เธอ พยายามทำทุกวิถีทางเพื่อก้าวข้ามเส้นบางๆ ระหว่างความสัมพันธ์ รามิล นักธุรกิจเจ้าของโรงแรมหรูอย่าง A.W.HOTEL ถึงกับยกมือขึ้นกุมขมับวันละหลายรอบ เมื่อเด็กที่เขาอุปการะไว้เจ็ดปีก่อนกลับมาเยือนแผ่นดินเกิดอีกครั้ง... เขา พยายามรักษาระยะห่าง แต่เธอดันชอบเข้ามาในระยะประชิด กระทั่งวันที่ทั้งสอง ตื่นขึ้นมาบนเตียงเดียวกันครั้งแล้วครั้งเล่า... สิ่งเดียวที่เธอต้องการจากเขาคือ ความรัก แต่สิ่งเดียวที่เขาต้องการจากเธอคือ  ความลับ สุดท้ายแล้วความรักที่มาพร้อมความลับมันจะลงเอยแบบไหนกัน?

เพราะเธอเป็นลูกติดของแม่เลี้ยงเขา เด็กสาวที่เขาเคยคิดว่าเป็นลูกของแม่บ้าน กลับกลายมาเป็นสมาชิกอีกคนในครอบครัว เขาจึงตั้งแง่จงเกลียด จงชัง " เธอกับแม่เธอนี่มันเหมือนเห็บ หมัดที่เกาะครอบครัวฉันไม่ไปไหนเลยนะ กี่ปีมาแล้วที่ฉันอุตส่าห์หนีไปอยู่ต่างประเทศพวกเธอก็ไม่ยอมไปไหน" วาจาเผ็ดร้อนที่ไม่น่าออกมาจากปากของชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา น้ำเสียงที่บ่งบอกถึงความรังเกียจ ทำให้คนฟังถึงกับน้ำตาตกใน เพี้ยะ!!!! เสียงฝ่ามือเล็กกระทบใบหน้าข้างหนึ่งของชายหนุ่ม จนหน้าของเขาหันไปตามแรงมือ " คุณจะดูถูกฉันยังไงก็ได้ แต่ฉันไม่ยอมให้คุณมากล่าวหาแม่ของฉันเด็ดขาด" หญิงสาวกล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ " เธอกล้าตบฉันงั้นหรอ ยัยเด็กบ้า รู้จักคนอย่างฉันน้อยไปซะแล้ว" " ถึงกับหอบเลยหรอ ป่านนี้คงแฉะหมดแล้วสินะ คนอย่างเธอนี่มันร่านดีจริงๆ คราวนี้ฉันแค่ทดสอบสินค้า แต่ถ้าเธอยังหน้าด้านอยู่บ้านหลังนี้อีก ฉันไม่หยุดแค่นี้แน่"

เขาจ้างเธอมาเป็นภรรยาในนาม แต่เมื่อความใกล้ชิดทำให้ความสัมพันธ์เกินเลย และคนรักตัวจริงของเขากลับมา เธอจึงยอมเดินจากไปพร้อมลูกในท้องที่เขาไม่รู้ . . . . รมิดา เลขาสาวสู้ชีวิต ทำงานส่งตัวเองเรียนจนได้ทำงานเป็นเลขาของ หัสวีร์ หรือ ไรอัน หนุ่มลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ปู่ย่าของหัสวีร์ ไม่ชอบผู้หญิงต่างชาติ หัสวีร์มีผู้หญิงที่คบหากันอยู่เธอเป็นเน็ตไอดอลและเป็นนางงามเวทีชื่อ ‘คาเรน’ แต่ระยะนี้คาเรนไม่ได้อยู่เมืองไทย ปู่ของหัสวีร์ต้องการให้หลานชายแต่งงานกับผู้หญิงที่ปู่ย่าเลือก หัสวีร์ตั้งใจรอคาเรนกลับมา แต่เพราะไม่ต้องการให้ปู่ย่ามาวุ่นวายเรื่องว่าที่ภรรยาจึงตัดสินใจจ้างเลขามาเป็นเมียปลอมๆ เพื่อปู่ย่ายกเลิกการดูตัวทั้งหมด รมิดายอมรับเงื่อนไขเพราะต้องการใช้เงิน เขาทำสัญญาเป็นลายลักษณ์อักษรเพื่อเธอไม่ยอมหย่ากับเขาง่ายๆ แต่เมื่อได้ใกล้ชิดกัน ความสัมพันธ์จึงเกินเลย และเมื่อคาเรนกลับมา รมิดาจึงจากมาพร้อมลูกในท้องที่เขาไม่รู้

ต่อให้คนทั้งโลกจะไม่ต้องการเธอ ขอแค่เขาคนเดียวที่ต้องการ แค่นั้นก็พอแล้ว…แต่มันคงเป็นแค่ฝัน ฝันเล็กๆ ของคนที่ทำได้เพียงแอบรัก เขาไม่ไยดี ออกจะเกลียดขี้หน้า แต่เธอกลับรักหมดใจ และเพราะอยากเป็นที่รัก ปานระพีจึงสละไตข้างหนึ่งให้มหรรณพ สามีจอมเย็นชาผู้ไม่เคยเห็นเธออยู่ในสายตา แต่ผลของการทำความดีกลับทำให้เธอกลายเป็นที่ชัง หนำซ้ำเขายังขอหย่า เพื่อจะไปแต่งงานกับผู้หญิงที่เข้ามาชุบมือเปิบประกาศกร้าวว่าเป็นคนสละไตให้เขา หากทว่าเธอยังคงกล้ำกลืนฝืนทนกอดทะเบียนสมรสด้วยเหตุผลบางประการ กระทั่งเกิดเหตุสลด ปานระพีกลายเป็นคนตาบอดในชั่วข้ามคืน ชีวิตของคุณหมอสาวพลิกจากหน้ามือเป็นหลังมือ มืดมน สิ้นหวัง และโดดเดี่ยวในโลกอีกใบที่ไม่เคยรู้จัก ที่สุดเธอจึงตัดสินใจเซ็นใบหย่า เพื่อที่จะได้จากไปอย่างไม่มีวันหวนกลับ “หึ…จะบอกอะไรให้นะ” เขาเว้นระยะห่าง แค่นยิ้ม แล้วเอ่ยต่อด้วยท่าทางสุดแสนจะโอหัง “เด็กคุณน่ะโดนวางยาปลุกเซ็กส์ แล้วมาหลอกอึ๊บผม” “หลานยายเป็นผู้ถูกกระทำต่างหากล่ะ”

พอใจหนีเขาไปถึงห้าปี แต่ว่าคงเพราะโชคชะตา จึงทำให้เธอกับเขาได้เจอกันอีกครั้ง ภูผาเฝ้าตามหาเธอมาตลอดทั้งห้าปี ตั้งแต่เธอหนีเขาไป ชีวิตของชายหนุ่มก็ไม่เหมือนเดิมอีกเลย น้องภูมิ เด็กชายวัยห้าปีที่เหมือนโซ่ทองคล้องใจ ให้พ่อกับแม่กลับมาคืนดีกัน

"ฉันรวยมากพอ...ที่จะซื้อเธอ เอาคนอย่างเธอมากระแทกเล่นๆ ได้" ใบหน้าอันหล่อเหลาเอ่ยมาด้วยสีหน้าอันดุดัน "เงินนายอาจจะซื้อคนอื่นได้ แต่...ซื้อคนอย่างฉัน...ไม่ได้" "คำพูดเธอแม่งโครตจะดูแพง เลยวะ..." เจมส์เสมองร่างบางราวกับดูถูกผู้หญิงที่ตนกำลังสนใจ "แต่ที่จริงถูกยิ่งกว่าแจกฟรี..." "เพียะ" อันนาฟาดฝ่ามือเรียวเข้ากับใบหน้าอันหล่อเหลาของเจมส์ด้วยถ้อยคำที่ดูถูกและเหยียดหยาม "เธอ..." เจมส์จ้องอันนามาด้วยสายตาอันดุดัน ยัยนี้กล้าดียังไงมาตบหน้าเขาถึงสองครั้ง

“ “กูจะได้เตือนสติมึง กูคิดกับมึงได้แค่เพื่อนเท่านั้น ถ้ามึงไม่อยากให้ความเป็นเพื่อนของเราต้องจบ มึงก็อย่าคิดกับกูมากกว่าเพื่อน เพราะคนที่ยืนอยู่ในหัวใจของกูมีเพียงแค่ริสาคนเดียว!!” “ทั้งที่มันทำให้มึงเจ็บเพราะมีคนอื่น ทั้งที่มันไม่ได้รักมึงแล้ว แต่กูสิรักมึง กูรักมึงมาตลอด ทำไมมึงไม่เห็นใจกูบ้างวะ! ฮึก!” ฉันพูดออกมาอย่างอัดอั้นตันใจ ทำไมวะ! ฉันรักปั้นจั่นมาตลอด ทำไมเขาไม่หันมาสนใจฉันบ้าง! ทำไมเขาถึงมองไม่เห็นความรักของฉันบ้าง “มึงออกไปจากห้องกูเลยไป!!” ปั้นจั่นมองหน้าฉันแล้วชี้ไปที่ประตู ฉันจ้องหน้าผู้ชายที่ฉันรักอย่างเสียใจ ในหัวมีแต่คำถามมากมาย ทำไมวะ! ทำไม! ทำไม! “กูผิดเหรอที่กูรักมึง กูรักมึงก่อนริสาอีก ฮึก!...” “หุบปากแล้วออกไป!!”