เพื่อนร่วมห้อง

หลังจากที่รูมเมทที่ผมแอบรัก บังเอิญล่วงรู้ความรู้สึกของผมเข้า ปฏิกิริยาที่ได้รับกลับมาคือการอาเจียนออกมาอย่างไม่อาจควบคุมได้ "พวกรักร่วมเพศน่ะ น่าขยะแขยงที่สุด" เขาไล่ผมออกจากห้องไปอย่างไม่ไยดี ไม่นานหลังจากนั้น คลิปวิดิโอสั้นเกี่ยวกับผมก็ถูกเผยแพร่ออกไปในโลกออนไลน์ เพียงชั่วข้ามคืน ชีวิตของผมก็ตกต่ำลง ถูกผู้คนสาปแช่งและรุมรังเกียจจากทั่วทุกสารทิศ แต่แล้วภายหลัง เขากลับแสดงความรู้สึกเสียใจออกมา ทว่า ณ ห้องพยาบาลที่ถูกกั้นไว้ด้วยม่านบาง ๆ ผมกลับถูกคู่ปรับตัวฉกาจโน้มตัวลงกัดเข้าที่ติ่งหูของผมอย่างจงใจ "ถ้านายส่งเสียงออกมาตอนนี้ นายลองเดาสิว่า เขาจะได้ยินไหม?"

หลังกลับจากทริปที่ภูเขาอาลัยกับรูมเมต ฉันก็ได้รับข้อความเสียงจากแม่ "ลูกรัก บอกแม่หน่อยสิว่าลูกอยู่ที่ไหน แม่จะช่วยลูกออกมาให้ได้!" "ไม่ต้องกลัวนะ แม่จะขึ้นเขาไปตามหาลูกเดี๋ยวนี้เลย" เดิมฉันนึกว่าแม่โดนมิจฉาชีพหลอก กำลังจะโทรกลับไปหา แต่พอหันกลับไป รูมเมตทั้งสามคนก็มองมาที่ฉันอย่างพร้อมเพียง จู่ๆ หัวหน้าหอก็โน้มตัวมาข้างหน้าเล็กน้อย "แปลกจัง…" ขนฉันลุกไปหมด "อะไรแปลก?" เธอทำหน้าประหลาดใจ "เซี่ยอี้ แม่เธอส่งข้อความเสียงมาหาเธอเหรอ?" "ใช่ ทำไมเหรอ?" "แต่ว่า...แม่เธอไม่ได้เสียไปตอนทำการสำรวจภูเขาอาลัยเมื่อสามปีก่อนแล้วเหรอ?" …