Nc

เพราะความใส่ใจ(เรื่องชาวบ้าน) พลอยสวยเลยบังเอิญได้เห็นหน้าของบอสที่ตำรวจกำลังตามตัวโดยบังเอิญ เธอเลยต้องซ่อนตัวเพื่อความปลอดภัย แต่ทำไมสถานที่ที่เธอต้องซ้อนตัวต้องเป็น “ไร่สิงห์ศิลา” ไร่ของแฟนเก่าเธอ

เขาคือชายหนุ่มหล่อเหลาแต่ใครจะคิดว่าเขาจะมีปมด้อย และดันเป็นปมด้อยที่รักษาทางกายไม่ได้มันต้องรักษาทางจิตใจเท่านั้น เธอคือคุณหมอสาวสวย ผู้ซึ่งเคยทิ้งเขาไปเมื่อสิบปีที่แล้ว เจอกันหนนี้เขาจะไม่ยอมให้เธอหนีพ้น เขาคือตราบาปในใจเธอ ส่วนเธอก็ตราบาปในใจเขา ผู้หญิงแก่บ้า ได้แล้วก็ทิ้งกัน เด็กบ้า ใครจะคิดว่าอายุแค่สิบเจ็ดปี..นี่ฉันจะโดนข้อหาพรากผู้เยาว์ไหม หลังจากนั้นสิบปีผ่านไปเขาและเธอกลับมาเจอกันอีก ในฐานะ คุณหมอ กับ คนไข้

เมื่อเธอต้องมาเป็นเลขาให้กับพ่อเลี้ยง เธอคิดว่าจะสบายที่ไหนได้ ต้องทำงานทั้งบนโต๊ะ บนเตียง ในรถ งานหนักขนาดนี้หวังว่า สื้นปี พ่อเลี้ยงจะให้โบนัสเธอจุกๆนะ  แต่ว่าตอนนี้ เขาก็ทำให้เธอจุกสามเวลาหลังอาหารอยู่เเล้วนี่ อิอิ "ลุงตินนนขา หนูไม่ไหวเเล้วนะคะ หนูเหนื่อยค่ะ" "อีกนิดนะคะ คนดี ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ" คำเตือน ‼️‼️ ⛔️นิยายเรื่องนี้มีเนื้อหาเกี่ยวกับเพศ คำหยาบ ความสัมพันธ์ที่ไม่เหมาะสม ⛔️อายุต่ำกว่า 20 ปี ควรได้รับคำแนะนำ

"ผมชื่อภัทร คุณชื่อเพื่อนแพรใช่ไหม ผมขอชี้แจงง่ายๆ แล้วกันนะครับเวลา หกเดือนที่คุณอยู่ในฐานะแฟนผม คุณไม่สามารถคบใครได้เพราะมันจะสร้างความเสื่อมเสียมาให้ผม ผมจะไม่ทำอะไรล่วงเกินคุณในที่รโหฐาน" "เดี๋ยวค่ะ ถ้าที่ไม่รโหฐานละคะ" เพื่อนแพรยกมือถาม "อ๊าวคุณ เราเล่นเป็นแฟนกันก็ต้องมีกอดกันบ้างตอนอยู่ข้างนอกเพื่อความสมจริง" ภัทรพูดกลั้วเสียงหัวเราะ "เดี๋ยว...ก่อนจะไปถึงตรงนั้น ทำไมคุณเลือกฉัน" "คุณขี้เหร่ดี" เขาตอบหน้าตาเฉย

พายุ ศิระภาคิน นักธุรกิจหนุ่มประธานบริษัทส่งออกผ้าไทยปัจจุบันอายุสามสิบปี เห็นผู้หญิงเป็นเพียงแค่ดอกไม้ริมทาง แพรไหม โสภิกุล ดีไซเนอร์สาวปัจจุบันอายุยี่สิบเก้าปีเธอหลงรักชายคนหนึ่งเขาก็ได้พรากความสาวไปจากเธอ..

“พี่วิน!...นี่มันอะไรกัน” รินลณีร้องออกมาอย่างตกใจ หัวใจเธอเต้นแรงเหมือนมันจะหลุดออกมาจากอก ร่างกายชาไปทั้งร่าง ไม่มีแม้แต่เรี่ยวแรงจะยืนไม่เคยคิดว่าชีวิตนี้จะมาเห็นภาพแบบนี้ “พี่พัฒน์ ผมชอบพี่ ...รินณีเราเลิกกันเถอะ”นาวินก็ตกใจพอกัน ภาพที่เธอเห็นเขาคงปฏิเสธไม่ได้เพราะมันชัดเจนมากขนาดนี้...ชายหนุ่มได้แต่พูดว่า “ขอโทษ” “ไอ้เลว” รินลณีด่าออกไปทั้งน้ำตา..เธอวิ่งขึ้นรถไฟฟ้ากลับคอนโดมิเนียม โดยไม่ได้สนใจเสียงเรียกของนาวิน ส่วนระพีพัฒน์นะเหรอเขาก็ยังยืนเอามือล้วงกระเป๋าเสื้อกาวน์แบบไม่ได้สนใจอะไร นี่มันอะไรกัน มันคือโลกที่ชะนีแบบเธออยู่ยากจริง ๆ เธอกลับมาร้องไห้ต่อที่ห้อง ภาพอดีตของเธอกับนาวินไหลผ่านเข้ามาในหัวเธอไม่หยุด เพราะเขาเป็นเกย์ใช่ไหม? เธอกับเขาเลยเข้ากันได้ดี ไม่ว่าจะไปทำผม ชอปปิงเขาไม่เคยบ่น ไม่เคยว่ามันน่าเบื่อ

"เป็นบ้าหรือไง จู่ๆ ก็มาแก้ผ้าให้ผู้ชายดู!" "เอ้า! ลุงไม่ได้จับหนูมาเพราะอยากทำแบบนี้เหรอ? แก้แค้นไง ลุงบอกว่าหนูทำลุงเสียอนาคต ลุงก็ทำให้หนูเสียอนาคตด้วยสิถึงจะสาสม" "เธอมันประสาท!! ใส่เสื้อผ้าเดี๋ยวนี้!!!"

“พะ…พี่จันทร์” “น้องช้างต้องการไหม?” “ต้องการครับ ผมอยากให้พี่จับตรงนั้นของผม มุดเข้าตัวพี่” จันทร์ฉายเปิดลิ้นชัก หยิบถุงยางไซส์ใหญ่สุดมาฉีก แล้วสวมเกราะป้องกันให้กับเจ้าส่วนนั้น “พี่จะขย่มน้องช้างให้หนักเลย” เธอจ่อแก่นกายใหญ่ที่ช่องทางรัก จากนั้นก็นั่งลงให้แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามา “จัดมาเลยครับ” “อ๊า มันใหญ่จังเลยน้องช้าง” จันทร์ฉายกัดปากตัวเอง พยายามนั่งลง แต่แก่นกายขนาดใหญ่ของคนที่นอนบนเตียง มันช่างใหญ่ยาวหลือเกิน มันเข้าไปได้นิดเดียวจันทร์ฉายก็ต้องหยุดเพราะร่างเล็กสั่นเกร็งอึดอัดปนเสียดเสียว “พี่จันทร์ครับ ตรงนั้นพี่จันทร์รัดผมแน่นมากเลย ผมเสียว…อา”

เรื่องรักที่เพิ่มระดับขึ้นตั้งแต่เด็กจนเติบโต ผู้อ่านต้องมีเหรียญไว้สำหรับเสี่ยงทายด้วย เพราะหัวก้อยของคุณจะกำหนดทิศทางของตัวละคร

เพราะความเมาเป็นเหตุ ดารินจึงต้องเสียตัวให้กับผู้ชายคนหนึ่ง หลังจากผ่านค่ำคืนนั้นมาเธอคิดว่าชีวิตนี้คงไม่หวนมาเจอกันอีกแล้ว แต่โชคชะตาก็เล่นตลกกับเธอจนได้ คนที่อยู่บนเตียงกับเธอในคืนนั้นดันกลายมาเป็นเจ้านายซะได้!