Paano Mo Ma

Banyak konten 21+ Harap bijak dalam membaca, dan tidak untuk di tiru! Ini hanya fiksi. Aku tak tahu, apakah ini cinta atau nafsu? Hanya karena kami sering bertemu dan saling bertukar fikiran, saling mendengarkan keluh kesah, lambat laun perasaan itu tumbuh dengan sendirinya, tanpa aku sadari kami berhubungan di belakang mereka. Aku tau dia kakak ipar ku, tapi kami tak bisa mengendalikan diri, sehingga kami, menghianati pasangan kami satu sama lain, ma'afkan aku kak Novi! ma'afkan aku juga Suamiku, aku telah mengkhianati kalian. Ketika kalian sedang bekerja.

"Kumikislot ang alaga mo at mainit. Nilalagnat ka ba? O kaya, tulungan kita mag lulu?" "Kilala mo ba kung sino ang kausap mo?" May pagpipigil na tanong ng lalaki. Humigpit din ang pagkakahawak ng malapad niyang kamay sa aking pangupo na kanina lang ay taimtim na nakasuporta lamang dito. Ni hindi ko namalayan na tumigil na pala ito sa paglalakad. "Bakit, masarap ba Selyo?" Muli kong pinisil ang kahabaan niya at pinaglaruan ito habang nagpakawala naman ng mahinang mura ang lalaki.

"Di ko siya jowa. Di ko siya crush. And yet, I let him do things to my body." Sabi nila, ang pinaka-masakit na heartbreak ay hindi ‘yung iniwan ka—kundi ‘yung never ka namang pinili in the first place. Nakatayo siya sa dulo ng reception hall, hawak ang baso ng alak habang pinapanood ang lalaking minahal niya ng matagal… na masayang ikinakasal sa iba. Kitang-kita niya kung paano nito tinititigan ang babae—isang titig na kailanman ay hindi niya natanggap. Masakit. Pero imbes na magmukmok, Cass did what any heartbroken girl would do—nagpakalunod sa alak. Kung hindi na siya ang pipiliin, edi dapat kalimutan na lang, diba? Kahit isang gabi lang. At dahil lasing na lasing siya, she made a reckless decision—she had s*x with a stranger. No names, no backstories. Isang taong hindi niya kilala. Pero paggising niya kinabukasan, mas matindi pa sa hangover ang sumalubong sa kanya. Ang lalaking nakasama niya sa kama? Hindi lang basta kung sino lang— Anak ng teteng! He’s the cousin of the man she had loved for years. Napatayo siya agad, hinatak ang kumot sa katawan, pero ngumisi lang ito. "Easy ka lang," he chuckled. "Last night, you were like a needy cat—clinging, pressing against me. Ngayon, parang gusto mo akong itulak sa bangin.” Nanlamig siya sa kahihiyan. Pero mas lalo siyang natulala sa sunod nitong sinabi— "Kung gusto mong kalimutan siya, I can help you. Pero hindi lang isang gabi. Hanggang sa hindi mo na maalala ang pangalan niya." Tatanggapin ba niya ang alok nito? O lalabanan ang tukso ng matamis na kasalanan?

"He was mine first,inagaw mo lang! Binabawi ko lang ang dating akin!" Nag focus na lang si Kathy sa trabaho at naging matagumpay few years later pagkatapos siyang ipagpalit ni Gerald kay Mia.Nag-asawa si Gerald at nagsimulang bumuo ng pamilya then fate led him back to Kathy. Noong una ay away na niyang tanggapin ang trabaho nang malaman na si Kathy pala ang magiging boss niya pero wala siyang choice dahil kailangan niya ng trabaho. At dun na nagsimula, muli na namang nahulog ang loob niya kay Kathy. Paano na ang binuo niyang pamilya kung sa puso at isip niya ay si Kathy ang muling sinisigaw? May posibilidad nga ba na magkaroon sila ng happy ever after ni Kathy kahit kasal siya kay Mia? Si Arvin ay isa pang sakit sa ulo ni Kathy. He is hard to please. Hangang saan ang kayang gawin ni Kathy dito para makuha ang tiwala nito? Kailangan ni Kathy ito kung gusto niyang manatiling mamayagpag ang kumpanyang pinaghirapan niyang itayo.Pero bakit parang sadya nitong pinapahirapan si Kathy? Kailangan ni Kathy na magkaroon ng priority, tuloy ba ang Paghihiganti o Kampay na lang para sa tagumpay?

THE GREEN TEMPTATION SERIES #1 —Slander Vlustero "You won't escape from me, not again." napaigtad ako nang marinig ko ang pamilyar na boses. Hindi ako kumibo. Sinundan ko lang ng tingin ang kanyang ginagawa. Lumapit ito sa akin at inilapag ang isang paper bag. "What's your answer?" napatitig ako sakanya. Yung titig na kinasusuklaman ko sya. Gusto ko syang pagmumurahin at patayin. "Hindi ko kailangan mamili dahil makakalabas ako dito." matapang na sagot ko. "Really?" hindi makapaniwalang tanong nito sa akin. Taas nuo ko naman syang tiningnan. "Oo, at hinding hindi ako mahuhulog sayo, gago. Itaga mo yan sa bato, kumulubot man yang pagmumukha mo." narinig ko itong tumawa. "Did you see the outside of this room?" umiling ako. Alam ko imposibleng makalabas dito palang sa loob ng kwarto paano pa kaya sa labas. "Wala akong pakialam kung kamatayan ang nasa labas, ang mahalaga makatakas ako. Hindi ko masisikmura ang mga pinaggagawa mo." sa totoo lang kauti lang talaga ang tiyansa na makatakas ako rito. Pero susubukan ko. How can I escape from someone like him? Can I really escape from him even if I escaped from here?

Celebrating your birthday means you acknowledge your existence as a human here on earth. But what if your special day in life turns into nightmare that haunts you forever? What would you do? Kimberly Jade Quesada loves to celebrate her birthday every year eversince she was a child. Lahat halos ng gusto niyang regalo ay nakukuha niya magmula sa mga damit, gadgets at kahit na ang presensya ng kanyang mga magulang na abala sa trabaho ay nagagawa siyang paglaanan ng oras sa kanyang kaarawan. Ito ang petsa na palagi niyang inaabangan kada taon kung saan nakukuha niya ang lahat at nararamdaman niya ang pagmamahal ng mga taong nakapalibot sa kanya. Pero paano kung ang mismong petsa na minamahal-mahal niya ay unti-unting maglaho at mapalitan ng pagkamuhi at pagkasuklam? Anong gagawin niya? "No matter how many times we argue, I still think that you are the best and will always be the greatest mom here on earth," saad ko kasabay ng pagdausdos ng luha sa gilid ng mga mata ko. "Open your eyes for me, Hyacinth. Mama, hayaan mo naman akong makabawi sayo," pakiusap ko pa habang nakayapos sa malamig at nababahiran ng dugo niyang katawan. She loves to celebrate birthdays not until binawi ng langit ang dalawang regalong ibinigay sa kanya.

Je me suis toujours demandée comment les choses allaient se terminer pour moi... Après avoir perdu mes parents de façon étrange, ma vie n'a plus de sens et mes envies perdent de leur couleur. Mais il a fallut d'un seul renvoi de mon lycée à Wilmington, en Caroline du Nord, pour changer tout ça. Je devais à tout prix m'éloigner de cette ombre qui me hantait, et volait mes sommeils. Mon petit-ami, Jack, s'inquiétait beaucoup pour moi... donc le mieux était de prendre du recul, et aller à Boston, avec la soeur de ma mère. J'ai été sauvée lors d'une balade en moto par un membre de la famille Williams, et cet homme a changé mon existence... mais mon addiction a vite grandit. Sean Williams est devenu ma raison de vivre, mais j'étais pour lui sa raison de tuer. // Date de publication 14 mai 2021 // Couverture : l'auteur

Prologue: Moi: Mais papa enfin! Lui: N'insistes pas ma décision est prise. Moi: Tu n'as même pas essayer de m'écouter! Elle: Quand l'homme parle, la femme écoute et se tait. Moi: Maman!... 0_0... Je n'arrive pas à croire qu'elle soutienne la décision de papa. Qu'est-ce que je dis?... Elle a toujours été de son côté de toute fâçon. Mais j'espérais pour une fois qu'elle prenne ma défense vu les enjeux. Moi: comment vous pouvez prendre de telles décisions? Lui: Ce n'est pas à toi de décider ma fille mais à moi. Et j'estime que tu as trop fait l'école. Dans nos traditions la femme ne doit même pas y mettre les pieds mais toi tu y es allée alors maintenant c'est fini. Moi:...mais... Quoi? À cause de ces stupides traditions encore?...je ne sais même plus quoi dire, quoi faire pour les convaincre de me laisser continuer….

Après que ma sœur a perdu la raison, les fiançailles avec la famille des Thomas sont tombées sur moi. J'ai épousé avec joie le garçon de mes rêves, mais j'ai passé seule la nuit de noces, et je suis devenue la risée de tout Paris. Plus tard, j'ai découvert le secret de ma sœur et elle m'a renversée en voiture, puis abandonnée morte dans un endroit désert. Quand j'ai rouvert les yeux, je suis retournée au jour de l'échange des fiançailles. Alex Thomas a serré dans ses bras ma sœur devenue folle et a embrassé ses doigts. « Isabelle Lepont, peu importe ce que tu deviens, tu restes la femme que j'aime toujours. » Je me suis retournée sans hésiter et j'ai accepté la demande en mariage de Mathis Laurent, le PDG stérile. Mais Alex a éclaté en sanglots et m'a suppliée de revenir.

Lors de ma quatrième visite à l'hôpital pour vérifier si ma fécondation in-vitro avait réussi, j'ai vu Roland, qui était supposé être en déplacement, soutenir délicatement une jeune et jolie femme en sortant du service de gynécologie. Le ventre de cette femme était arrondi, visiblement sur le point d'accoucher. En me voyant, Roland a paniqué un instant, puis a protégé cette jeune femme derrière lui. « Cyrille, tu sais, ma famille a besoin d'un enfant pour perpétuer notre lignée... Cet enfant, il n'affectera pas notre relation », m'a-t-il dit, d'une voix pleine de conviction. J'ai saisi la fermeté dans sa voix et lui ai répondu en souriant : « D'accord. » Sous son regard surpris, j'ai discrètement rangé mon rapport médical. Le jour où cette femme a accouché, je lui ai laissé le contrat de divorce et l'ai quitté pour toujours.