Quotes About Silence

'สำหรับผม เด็กดื้อไม่ใช่เด็กแลาด แต่เด็กดื้อก็คือเด็กดื้อ' ‘หนูต้องโตแค่ไหนถึงจะยืนข้างเทนต์ในฐานะคนรักได้คะ’ ‘ตอนนี้ตั้งใจเรียนก่อนนะครับ เป็นเด็กต้องตั้งใจเรียนก่อน’ ‘หนูพิ้งค์ไม่เคยขาดเรียนเลยนะคะ เทนต์บอกให้เรียนเก่ง ๆ หนูพิ้งค์ก็ทำตามที่บอก หนูสอบได้ที่หนึ่งของห้องตลอดเลย’ เด็กสาววัยละอ่อนยิ้มแก้มป่องอวยอย่างภูมิใจ ‘หนูจะได้ของขวัญจากเทนต์อีกไหม’ ‘เอาไว้คุณหนูสอบได้ที่หนึ่งอีกผมก็จะให้อีกครับ’ ‘สัญญาก่อน’ นิ้วก้อยน้อย ๆ ชูขึ้นมาหมายจะเกี่ยวก้อยทำสัญญากับชายหนุ่มทว่าพี่เลี้ยงสาวกลับจูงมือเธอเดินเข้าไปในโรงเรียนก่อน เด็กน้อยหันมามองตาละห้อยพลางเม้มปากแน่น แววตาฉาบด้วยม่านน้ำตาจนแพรวพราว ‘หนูอยากยืนอยู่ข้างเทนต์..เหมือนที่หม่าม้ายืนอยู่เคียงข้างปะป๊า’

DUA AGHA KHAN. Dua agha Khan is a 28 year old woman trying to make her way through the judging gazes of people around her, being mute and divorced in a Desi society, she was gifted with criticism, harassment and Unhealed trauma. Her passion was writing began when she lost her voice admist the hustle of her haunting past and she had never felt more lucky to have become one of the finest writer out there. Escaping an abusive marriage was a hard task that almost cost her, her life. Surviving as a mute girl in the society she is met with yet problem of being arranged for a second marriage. It wasn’t something that she wanted, it wasn’t something that she would’ve probably looked forward to but it was happening. Not having the courage to say no she’soff to another ride of what seemed like an endless tunnel of darkness for her. RAZA SHOAIB Raza Shoaib is a 32 year old man with a serious personality. He doesn’t like getting involved in much and like to stay in his own boundaries. After having his fiancée cheat on him and run away a day before their wedding the image of loyal women had been ruined in his mind. He wasn’t looking forward to get settled and was happy living the life of an infamous playboy when his father arranges his marriage with the daughter of his Best friend. The girl he never approved of, having his father constantly on his tail with sharp glares and words he says yes to the proposal but with an intention to bring hell upon the woman’s life.

Ma demi-sœur m’a accusée à tort d’être responsable de ses allergies, et, dans un accès de rage, mes trois frères m’ont enfermée dans une cave exiguë, sans lumière ni air. Ils ont même enchaîné la porte. J’ai frappé la porte de la cave, suppliant de toutes mes forces qu’on me laisse sortir. Alors que le frère aîné, un homme d’affaires d’élite, s’apprêtait à partir, une froide colère se lisait sur son visage : « Tu as l’habitude de maltraiter Zoé dans de petites histoires, mais je n’ai pas l’intention de t’embêter pour ça. Cette fois, tu savais que Zoé était allergique aux fruits de mer, et malgré cela, tu l’as laissée en manger. N’est-ce pas là une malveillance délibérée ? Tu ferais bien de réfléchir à ce que tu as fait ! » Le deuxième frère, récemment couronné Roi des Chants, et le troisième, un peintre talentueux, ont grogné : « Une personne aussi perfide que toi, qui trouve toujours des excuses, tu vas rester là-dedans, et que cela te serve de leçon ! » Après avoir dit ces mots, ils ont pris ma demi-sœur, tremblante, dans leurs bras et se sont précipités à l’hôpital. Peu à peu, l’air dans la cave se raréfiait. Chaque respiration devenait un combat. La suffocation m’a envahie, et bientôt, tout ce que j’avais ressenti s’est transformé en un calme absolu. Je suis morte, seule, dans cet espace clos. Trois jours plus tard, lorsqu’ils sont revenus de l’hôpital avec ma demi-sœur, ils se sont souvenus enfin de moi. Mais ils ont ignoré que, dans l’obscurité de cette cave étouffante, j’avais déjà succombé au manque d’oxygène.

Août 2018, sans s’annoncer, Éric s’arrête au Conssé, l’affaire de quelques minutes... Le Conssé ? Cela fait quinze ans, qu’il n’y a pas mis les pieds ! La vieille maison appartient à Clémentine de Boisin. À quatre-vingt-dix-huit ans, bon-pied, bon-œil, « Tante Clém » est l’âme de la demeure. L’été, elle y accueille sa famille. Le reste de l’année, elle y vit retirée au milieu des souvenirs. Une photo datée de 1942, retrouvée par accident, s’invite. Que vient faire ici, le mystérieux sourire figé sur pellicule, issu d’une époque troublée ? Face à Éric, la porte du grenier s’entrouvre... Emmanuel de Scorraille , diplômé de l’enseignement supérieur, est un romancier passionné d’histoire, de culture et de littérature. Le silence de la terre est une fiction historique, inspirée de l’actualité. « Que s’est-il passé le 27 novembre 2018 ? »

I receive a message one day. "Your condoms have been delivered. Total to be paid: XX dollars." I distinctly remember that I've never made such an order, but the address and phone number are mine. I call my husband, but he only says differently, "My godsister ordered them. She's too shy to use her details, so she used yours. It's not like it'll affect you." I nod silently. She might as well not have them if she can't afford to pay for them.

High School students Logan, Charlie, and Jennifer fall in love for the first time. The experiences are magical. The first kiss, the first dance, and the emotions of tender love. They are challenged by being from different social standing. They are challenge by the parent approval and disapproval. They must deal with physical and emotional challenges. Can the relationships endure until the end?

หมอไทม์ ธามไธ ศัลยแพทย์โรงพยาบาล N ภายนอกดูเหมือนเป็นคนเย็นชาที่ไม่ค่อยสนใจใคร แต่ใครเลยจะรู้ว่าข้างในหัวใจกลับซ่อนความหวั่นไหวและอบอุ่นเอาไว้อย่างมิดชิด ครั้งหนึ่งเขาเคยตั้งปฎิญาณเอาไว้ว่าจะไม่รักใครแต่แล้วโชคชะตากลับเล่นตลกให้เขาต้องมาตกหลุมรักผู้หญิง ที่เขาหวังเพียงแค่ค้างคืนแต่กลับคือรักจริงและรักเดียวของเขาตลอดไป ไออุ่น อัยย์วรินทร์ เด็กสาวที่มองโลกในแง่ดีน่ารักและบริสุทธิ์สดใส รอยยิ้มของเธอทำให้ใครต่อใครตกหลุมรักโดยไม่รู้ตัว รวมถึงเขาผู้ชายที่พรากความบริสุทธิ์ของเธอไปเพียงชั่วข้ามคืนด้วยความเข้าใจผิด ทำให้เธอกับเขาต้องผูกติดกันไปตลอดชีวิตด้วยคำว่ารัก

เขากลับมาแล้ว The Death Painter ฆาตกรต่อเนื่องอัจฉริยะ ผู้ทิ้งศพเป็นงานศิลป์สุดสยอง ไม่มีร่องรอย ไม่มีคำบอกลา…มีเพียงความตายที่งดงามและน่าขนลุก

To make me "obedient", my parents send me to a reform center. There, I'm tortured until I lose control of my bladder. My mind breaks, and I'm stripped naked. I'm even forced to kneel on the ground and be treated as a chamber pot. Meanwhile, the news plays in the background, broadcasting my younger sister's lavish 18th birthday party on a luxury yacht. It's all because she's naturally cheerful and outgoing, while I'm quiet and aloof—something my parents despise. When I return from the reform center, I am exactly what they wanted. In fact, I'm even more obedient than my sister. I kneel when they speak. Before dawn, I'm up washing their underwear. But now, it's my parents who've gone mad. They keep begging me to change back. "Angelica, we were wrong. Please, go back to how you used to be!"

There's a famous catchphrase since time immemorial: The more you hate, the more you love. Alam ni Dennis na iba siya kompara sa ibang mga lalaki. Imbes na sa babae, sa lalaki siya nakakaramdam ng kakaiba. At may lihim siyang pagtingin sa isa sa mga barkada niya, kay Ervin. Subalit hindi niya ito sinasabi kahit kanino man dahil alam niyang ang taong gusto niya'y may iba ng mahal. Kaya mas lalo siyang determinado na itago sa binata ang kakaibang nararamdaman niya rito. Sa hindi inaasahan, may nakaalam ng kanyang sikreto sa hindi niya malamang dahilan. Raymond, the man who hates his guts. All this man do is to pick on his faults that sometimes, he wants to punch his stupid face. Well, the feeling is mutual. He equally hates the other. But then, Raymond's attitude turned 180°. Kung dati, nararamdaman niya ang inis nito sa kanya, ngayon, si Dennis na mismo ang nagugulat na to the rescue si Raymond tuwing may problema siya. Akala niya ba ayaw nito sa kanya? Wait, this is not a story about love. Maybe?