Sophisticated

“ทำไม! รังเกรียจพี่ขนาดนั้นเลย เธอไม่คิดถึงพี่หน่อยหรอกรีน พี่เห็นนะที่เธอร้องไห้ กรีนไม่ได้แพ้อะไรทั้งนั้นเรื่องแค่นี้โกหกพี่ไม่ได้หรอก เธอคิดถึงพี่ใช่ไหม..กรีนดูผอมเกินไปจริง ๆ นะ”

ในยุค 70 และพบว่ามีลูกถึงสามคน และถูกครอบครัวสามีเอาเปรียบเป็นอย่างมาก เธอจึงตั้งปณิธานอันแน่วแน่ว่าจะเปลี่ยนความเป็นอยู่ของพวกเขาให้ดีขึ้นให้ได้!

นับดาว เด็กสาวกำพร้าที่ถูกเลี้ยงดูมาโดยป้าที่ติดการพนันงอมแงม จนต้องพาหลานที่แสนเกลียดชังไปแลกเงินก้อนโต ทำให้เธอโบยบินสู่อ้อมอกของพ่อเลี้ยงอัครา ชายหนุ่มผู้มีอิทธิพล เจ้าพ่อเงินกู้ที่แสนจะรูปหล่อ คราแรกเขาคิดแค่ว่าเธอก็แค่ของกินเล่น แต่พอได้กินแล้วก็อยากกินอีก เพราะติดใจความหอมหวานของสาวน้อยไร้เดียงสาแหละบริสุทธิ์ผุดผ่องจนไม่อยากให้ใครแตะต้อง

ชีวิตการเป็นเด็กฝึกงานของ “นับแต้ม” เหมือนจะไม่ง่ายซะแล้ว ในเมื่อคนประเมินการฝึกงานคือแฟนเก่าที่ตัวเองดันไปบอกเลิกนี่ซิ งานนี้แขวนพระองค์ไหนก็เหมือนจะไม่รอดเพราะเจ้ากรรม “ไนล์” เวรเขาแรงจริงๆ ค่า

" หนูไม่เคยเจอใครโรคจิตเท่าคุณเลย หนูเกลียดคุณ!! " " หรอ? ฉันก็ยังไม่เคยเจอใครน่าแกล้งเท่าเธอเหมือนกัน สนุกดี!! " เขาที่คิดว่าถือไพ่เหนือกว่ามาตลอด Noสน Noแคร์ พอเธอหงายการ์ดใบสุดท้ายเท่านั้น สเตรทฟลัช!!!

   ตริติณ อายุ25ปี เจ้าของร้านเหล้าและธุรกิจนำเข้ารถยนต์ ลูกชายสุดหล่อของติวเตอร์-มินนี่ มีน้องสาวฝาแฝดชื่อ มินิน หล่อ โสด เอาแต่ใจ ขี้หวง มีรักหนักแน่น   โฟกัส อายุ20ปี เรียนปี3 คณะสถาปัตย์ ดาวมหาวิทยาลัย โสดมากๆ เพราะหนุ่มที่ตามจีบหายวับใน 1 วัน ลูกสาวสุดที่รักของหนูมาย-นาย มีพี่ชาย 2 คน ชื่อ พี่เลนส์ กับ พี่ฟิล์ม เป็นฝาแฝดกัน สวย หุ่นดี ผิวออร่า ร่าเริง และดื้อกับบางคนเท่านั้น     เธอคือรักแรกและรักเดียว เธอคือคนที่ทำให้คนที่ไม่ชอบรอใคร แต่กลับรอเธอได้มานานหลายปี เพียงเธอคนเดียว                   #นิยายฟิลกู้ด #ไม่มีนอกกายนอกใจ นิยายเรื่องนี้แต่งจากจินตนาการของไรท์แต่เพียงผู้เดียว โปรดอย่าลอกเลียนแบบและนำไปตัดแต่ง ขอสงวนสิทธิ์เป็นไปตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ (ฉบับเพิ่มเติม) พุทธศักราช 2558      

สวัสดีค่ะ สาวก 25+ แนะนำตัวละครกันก่อนเลยจร้า.... นครินทร์ กัมปนาทไพศาล หรือ นัฐ หนุ่มนักธุรกิจไฟแรง ลูกครึ่งไทย-อเมริกัน ดีกรีนักเรียนนอก พอจบมาสืบสานกิจการของบิดาที่เสียไปเมื่อสามปีที่แล้ว เขาได้ทำบริษัทขึ้นเป็นรายใหญ่ของโลก กิจการมากมายที่เขาทำ ทำให้เขาเป็นบุคคลเนื้อหอมที่มีหญิงสาวเข้ามาตอมดม...แต่เขาเลือกที่ไม่สร้างพันธะกับใคร ผู้หญิงที่เขาหาเขาหวังเพียงเงินและความสุขทางกายจากเขา...เขาก็เช่นกัน ที่ไม่เคยเห็นพวกนั้นเป็นผู้หญิงที่เขาเขี่ยทิ้งเมื่อไหร่...ตอนไหนก็ได้ รัมภา แบร์นาร์ด หรือ วีนัส เธอคือหญิงสาวผู้ร่าเริง...สดใส...อ่อนหวาน...ไร้เดียงสา...จบจากมหาวิทยาลัยชื่อดังของฝรั่งเศสในด้านแฟชั่นดีไซน์เนอร์ ขณะที่เธออายุเพียง 20 ปีเท่านั้น เธอได้เกียรตินิยมอันดับ 1 แต่ชีวิตผลิกผันถึงจุดต่ำสุดของชีวิตของหญิงสาวที่เผชิญโลกกว้างตามลำพัง ขณะที่พ่อของเธอเองได้เสียชีวิตไป...เพราะหนีหนี้มหาศาลที่ตัวเองสร้างไว้ให้เธอต้องชดใช้ด้วยชีวิต เรื่องราวจะเป็นอย่างไง...โปรดติดตามตอนต่อไปด้วยนะจ๊ะ

⚠️Trigger Warning​ / คำเตือน⚠️​ ฉากข่มขืน​ -​ ไม่สมยอม​ -​ ใช้ความ​รุนแรง​ -​ ทำร้ายจิตใจ​ -​ ข่มขู่​ -​ แท้ง​ -​ถ้อยคำ​หยาบคาย​ ​​​​รัก°เจ็บ​°ลึก​ (เพื่อนพี่ชาย) ครูซ เขาไม่ชอบเด็กที่พูดไม่รู้เรื่อง​ แต่เป็นเธอเองที่วิ่งเข้าหาเขาก่อน​ เสนอมาเขาก็สนองกลับ แค่นั้นเอง..  ​​​​​​ฮันน่า เธอแค่ผู้หญิงธรรมดา​คน​หนึ่ง​ที่ต้องการความรักจากใครบางคน​ แต่เขากลับมองข้ามมันตลอด "พะ..พอได้แล้วหนูเจ็บ​ ฮึก!"  "หุบปาก​"  "ฮึก~"  "ไสหัวออกไปก่อนแฟนฉันมาเจอ" "ฮะ..ฮึก" "ถ้ามันจะตายก็รีบตายไปซะ" "...."   นิยาย​เรื่อง​นี้เกิดขึ้นจากจินตนาการ​ของนักเขียนที่อยากเขียน​ ไม่มีเจตนา​จะพาดพิงถึง​สถานที่​หรือผู้อื่นแต่อย่างใด​ นิยาย​ไม่ได้อิงจากความเป็​นจริงทั้งหมด​ อ่านเพื่อความบันเทิง​เท่านั้น โปรดใช้วิจารณญาน​ใน​การ​อ่าน​

A NOVEL ON STOCKHOLM SYNDROME BOOK 3 OF A THREE BOOK SERIES *TRIGGER WARNING* This book contains scenes that some readers may find disturbing… and also slightly annoying. “Miss. Iris, do you believe she has a point?” she asked and returned to her seat once again. “I don’t think so, her father and uncle deserve to go to jail.” My answer extracted a smile from her like she was proud of my response. “My name is Christine; I am a renowned medico-legal psychotherapist. Been in the business for over twenty years and that is what a case of Stockholm syndrome looks like. In my years of experience, we see situations similar to this but its our job to help the victims realize” “Wow…” I started, really amazed at what she had said and what her work entails. I was only concerned why they locked me in a room with a psychotherapist “it must be difficult at times” I added. “yeah, its difficult every time” she laughed “but today isn’t about me, I have a question for you.” There was a brief pause in between before she carried on “Does Hunter deserve to go to jail?”

"จากนี้ไปเหมยคือผู้หญิงของกู..! ถ้ามึงไม่ฟังกูจะให้มึงไปเฝ้ายมบาลซะ...ลากตัวมันออกไปให้พ้นหน้ากู..!" กูยอมแล้ว อย่าทำอะไรกูเลย เสียงไอ้ธงโวยวายลั่น "ไม่เป็นไรแล้ว ผมมาช่วยคุณแล้ว" อาชาตอบด้วยน้ำเสีนงอ่อนโยน