ความรักต้องห้าม/ความรักระหว่างพี่น้อง

'ขาล' เเอบชอบ 'หมอบะหมี่' ตั้งเเต่ยังเด็ก เธอเป็นผู้หญิงที่เเก่กว่าเขาสามปี เรียนหมอ เเละสมบูรณ์เเบบที่สุดเท่าที่เคยเจอ เเต่เธอดีเเต่อ่อยเขาให้อยากเเล้วจากไป ไม่คิดจริงจังกับหมายักษ์ที่ภักดีต่อเธอเสมอมา สายตาของขาลมีเเค่พี่หมี่ พี่หมี่เป็นของเขาเเต่เพียงผู้เดียว จนในที่สุด พี่สาวน้องชายต่างสายเลือดก็เผลอ 'วันไนท์' ด้วยกันโดยไม่ได้ตั้งใจ เธอคือเจ้านาย เขาคือสุนัขตัวใหญ่ที่ซื่อสัตย์ต่อเธอ ปลอกคอที่เธอล่ามเขาไว้ มันเเข็งเเรงจนยากที่จะหลุดออก เขาหลงพี่หมี่จนกู่ไม่กลับอีกต่อไป 'ภักดีต่อเธอเหมือนหมา สยบเเทบเท้าเธอเหมือนทาส นั่นคือหน้าที่ของเขา'

“เป็นไงบ้างเมียจ๋า… อู้ว… ของไอ้สิงห์ยาวใหญ่เหลือเกิน กระแทกแรงสะใจเธอมากใช่ไหมจ๊ะที่รัก” เสี่ยธนาถาม เมื่อเห็นริมฝีปากของลัลนาห่อรัดเป็นวง ดวงตาหรี่เคลิ้มแล้วเบิกโพลงตามแรงกระเด้า เมื่อผัวเก่าโจนจ้วงทะลวงลำอาวุธใหญ่ยาวเกินกว่าเก้านิ้วเข้าใส่โพรงเนื้อนุ่มแน่นของหล่อนอย่างเมามันส์ ตั่บๆ ๆ ๆ ๆ ๆ สิงห์ขยับสะโพกโยกเอวเข้าใส่พร้อมกับจ้องตาเมียสาวของเสี่ยธนาด้วยแววตาที่บอกเป็นนัยว่าผู้หญิงคนนี้ก็คือเมียของมันเช่นกัน

เพราะเตกิล่าสองแก้วในคืนนั้น ทำให้ชีวิตเรียบง่ายของดวงดาราเปลี่ยนไป หล่อนมีลูกแฝด โดยไม่รู้ว่า ใครคือพ่อของลูก

มินตราถูกลักพาตัวโดยอดีตคนรักเก่าของเธอ เธอจำใจต้องอยู่กับเขาด้วยความจำเป็นบางอย่าง ผลกรรมเลยต้องมาตกที่น้องสาวอย่างมุกระวี ที่จะต้องต่อสู้เพื่อความอยู่รอด และยอมเป็นทาสรักของพี่เขยไปตลอด

'เนียร์อยู่ใกล้เฮียในระยะนี้มันโอเคแล้ว เพราะยิ่งใกล้เท่าไร ยิ่งอันตราย' เพราะยิ่งใกล้เขา เธอยิ่งหวั่นใจ

เพราะเป็นลูกมาเฟียถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก จู่ๆ ก็ถูกแม่ตัดหางปล่อยวัดให้เผชิญชะตากรรมด้วยตนเอง เผชิญชะตากรรมไม่ว่า แต่วันแรกเธอก็ทำคนตายแล้ว เหตุการณ์ในวัยเด็กทำให้เธอไร้สติหยั่งคิด เผลอเข้าร้านหรูจนกินไวน์ราคาแพงหมดไปสองแสน แม้จะจำนำของในตัวจนหมดแต่ก็ไม่พอ เพราะกลัวว่าพ่อกับแม่จะรู้ เธอจึงเลือกใช้กายชดใช้แทน แต่ใครคิดว่าหลังจากสิ้นคิดคืนนั้น เธอก็ต้องพบปัญหาไม่รู้จบ

อัยยา...หญิงสาวที่ต้องแต่งงานกับ....ปรินท์....เพื่อใช้หนี้บุญคุณ เธอไม่เหลือทางเลือกแม้แต่ทางเดียวเพราะคำว่า ""บุญคุณของผู้มีพระคุณ"" ค้ำคอ

มายติวเตอร์ สถาบันกวดวิชาที่มีชื่อเสียงแห่งหนึ่ง อนาวินเดินเข้าไปสมัครเรียนตามคำแนะนำของอาจารย์ภาควิชาภาษาอังกฤษ วันแรกของการไปเรียนอนาวินได้ทำกระเป๋าสตางค์ร่วงและมีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเก็บได้ เธอวิ่งตามเขาไปเพื่อจะกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา จนทั้งสองได้ทำความรู้จักกัน หลายวันต่อมาอนาวินก็เริ่มสนิทกับเด็กสาวที่เก็บกระเป๋าสตางค์คืนให้กับเขา เธอมีชื่อว่า พลอยใส เป็นเด็กต่างจังหวัดที่กระเสือกกระสนเข้ามาเรียนต่อในโรงเรียนที่มีชื่อเสียง เธอเสียเวลาไปหนึ่งกับการอ่านหนังสือสอบเพื่อที่จะเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้ แต่ปรากฏว่าเธอก็เรียนตามเพื่อนไม่ทันอยู่ดี อนาวินที่พอจะเก่งชีววิทยาและคณิตศาตร์จึงอาสาติวให้กับเธอหลังเลิกเรียน ต่อมาอนาวินได้รู้จักกับมารดาของเธอ ซึ่งก็คือชลดา ชลดาได้ชักชวนให้อนาวินมาติวให้พลอยใสที่บ้าน โดยเธอเสนองานเป็นค่าจ้างตอบแทน แต่อนาวินขอไม่รับ และเขายินดีติวให้พลอยใสฟรี ๆ

'ภาวัช' ได้พบกับ 'ทอฝัน' สาวใสวัยสิบแปดปีในคืนที่กำลังหนีตาย เธอยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือ ทั้งที่ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเป็นใคร ความน่ารักและมีน้ำใจนั้น ก่อเกิดเป็นความประทับใจที่แสนงดงาม ภาวัชรักทอฝันหมดหัวใจ จนถลำลึกถึงขั้นตกเป็นของกันและกัน แต่ทายาทเศรษฐีอนาคตไกล กับลูกสาวผู้หญิงขี้เมาไร้ชาติตระกูล อุปสรรคย่อมดาหน้าเข้ามามากมาย ไม่อาจเลือกให้รักนั้นสมหวังได้ ทอฝันถูกแม่อย่าง 'ราณี' ขายให้กับ 'พงศกร' บิดาของภาวัช เป็นเหตุให้ความรักของสองหนุ่มสาว ต้องถึงคราวสิ้นสุดลง! “พี่รู้ว่าฝันเป็นเมียพ่อพี่ แต่เรียกคุณแบบนี้มันขัดหูจริง ๆ เรียกพี่เหมือนเดิมไม่ได้เหรอ” “เกรงว่าจะไม่เหมาะค่ะ” คนตอบใช้น้ำเสียงนุ่มนวล “อะไรไม่เหมาะ อย่างน้อยเราก็เคยเป็น...ผัวเมียกัน” ชายหนุ่มว่ายิ้ม ๆ มองคนที่กำลังเสียอาการด้วยความพอใจ “พี่พาย!” ทอฝันหลุดปากเรียกเพราะตกใจ “นั่นไง พอทวนความจำให้ว่าเราเคยเป็นอะไรกัน ฝันก็เรียกพี่ว่าพี่ได้ทันทีเลยนะ หรือว่าที่เล่นตัวไม่ยอมเรียกแบบเดิมเนี่ย เพราะอยากให้พี่ทำอะไร ๆ เพื่อรื้อฟื้นความหลังกันแน่ฮึ”

เมื่อ 'อารยะ' มาเฟียหนุ่มต้องการมีทายาทซึ่งภรรยาไม่สามารถมีให้ได้ เขาจึงต้องหาคนมาตั้งท้องลูกของเขา โสภิดาเป็นเมียเก็บที่ไม่ได้รับการยกย่อง เมื่อเธอตั้งท้องก็ถูกจัดฉากว่าเธอนอกใจเขา เธอโดนเขาไล่ออกจากบ้านและตราหน้าว่าเธอตั้งท้องลูกชู้ เธอต้องหอบท้องหนีคนของอารยะที่ตามล่าที่หวังทำลายเลือดเนื้อเชื้อไขของเธอด้วยความเจ็บแค้น อารยะเจอเธอกับลูกชายตัวน้อยที่หน้าละม้ายเขาราวกับพิมพ์เดียวกัน เขาอยากให้เธอและลูกกลับไป แต่เธอไม่มีวันให้อภัยคนใจร้ายอย่างเขาโดยเด็ดขาด