ฉลาด

หยางเยว่ ถูกคลุมถุงชนให้แต่งงานกับ ซ่งอี้ เศรษฐีผู้ร่ำรวยจากเมืองหนานสวิน แต่มีข่าวลือหนาหูว่าเขาเป็นเพียงตาแก่พุงพลุ้ยเนื้อตัวเหี่ยวย่นเท่านั้น ทำให้หยางเยว่ไม่อยากแต่งงานกับเขาแต่ก็ไม่สามารถปฏิเสธอะไรได้จึงต้องจำยอมกัดฟันสวมชุดเจ้าสาวเข้าประตูจวนซ่งไปเป็นฮูหยินคนแก่คราวพ่อ แต่เมื่อได้พบหน้าสามีครั้งแรกกลับต้องตกใจจนพูดสิ่งใดไม่ออก ถึงจะเป็นชายวัยกลางคนแต่ก็ยังมีใบหน้าที่หล่อเหลา ไร้ร่องรอยเหี่ยวย่น และไม่มีเคล้าของตาแก่รุ่นพ่อเลยสักนิดเดียว ไอ้ที่ว่าพุงพลุ้ยอย่างที่คนพูดกันก็ล้วนเรื่องเท็จทั้งสิ้น เพราะหยางเยว่ได้พิสูจน์แล้วว่าทั้งตัวของซ่งอี้ล้วนเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อเป็นมัด ๆ จับตรงไหนก็แน่นไปเสียทุกส่วน นอกจากจะไม่แก่แล้วยังแข็งแรงชนิดที่ว่า อึด! ถึก! ทน! อีกต่างหาก!

เว่ยเหนียนเว่ยเหนียนเหยาหญิงสาวอาภัพรัก ถูกส่งให้มาอยู่ในร่างของผู้หญิงอีกคนที่มีชื่อเดียวกัน เพื่อเติมเต็มสิ่งที่นางโหยหานั้นคือความรักและครอบครัว สามีหล่อล้ำ บุตรชายฝาแฝด ครอบครัวของข้า ขอบคุณสวรรค์ ที่ส่งนางมาในที่นี้ แม้ครอบครัวนี้จะยากจนไปสักนิด อดอยากไปสักหน่อย แต่หญิงแกร่งอย่างเธอจะปูทางความร่ำรวยให้เอง นิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัวสุขสันต์ ปนมาม่าหน่อยๆ เรื่องที่แต่งเป็นจินตนาการ ไม่เกี่ยวกับประวัติศาสตร์จีนทั้งนั้น

ความรักของสองหนุ่มที่ขับเคี่ยวในเกมรัก เมื่อรักนั้นไม่ใช่รักธรรมดา พระเอก ไอยวุธ มองความรักด้วยสติ ความรอบคอบ ไม่เผลอไผลให้กับหญิงร้ายที่พยายามยั่วยวนเขา ผิดไปจากเพื่อนของเขา ที่คลำไม่เป็นหางก็ฟาดดะ ไอยวุธพบรักกับนางเอก ชฏาเดือน เป็นทนายความสาว เขาต้องทนุถนอมเธอ แต่ก็ต้องฝ่าฟันผู้หญิงร้ายที่ต้องการตัวเขา

เพียงแค่ไม่อยากเห็นเพื่อนสนิทของเธอเสียใจ เธอยอมทำทุกอย่างเพื่อความสบายใจของเขา แม้แต่การใช้ร่างกาย ตัวเองปลอบโยนเขา..... แม้ว่ามันจะเกิดขึ้นจากความรักของเธอเพียงฝ่ายเดียว อย่างน้อยเธอก็ทำมันได้อย่างเต็มที่แล้ว.....

เป็นเรื่องราวความรัก...ของแฟร๊งซ์หมุ่มหล่อเจ้าชู้สุดเพล์บอย...กับสาวสวยน้องมายด์สายโหดดดด

ทะลุมิติมามีทั้งสามีและลูกเลี้ยงสาว ชีวิตเรียกว่าลงตัวสุดๆ แต่เดี๋ยวก่อน! ทำไมไอ้ผัวเฮ็งซวย และยัยหมวยตัวแสบถึงได้รังเกียจเธอเช่นนี้ ไป๋จ้าวเหม่ยที่ผ่านมาเธอเลี้ยงดูพวกเขายังไงกัน!

เมื่อคุณหนูแสนเอาแต่ใจถูกส่งมาดัดนิสัยในไร่ภูพนา เหตุการณ์อลหม่านจนเกิดขึ้นไม่เว้นแต่ละวัน --- “แหวะๆๆๆๆๆ” เอกกวียืนท้าวสะเอวมองคุณหนูตัวร้ายที่กำลังโก่งคออาเจียนเอาอาหารเช้าออกมาจนหมดไส้หมดพุงอย่างอ่อนอกอ่อนใจ “จะอ้วกจนตายไปข้างเลยหรือไง แม่คุ๊ณ” คนที่อ้วกอยู่หันมามอง น้ำหูน้ำตาไหล “ก็ฉันเหม็นนี่ ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยอยู่ใกล้ขี้ขนาดนี้มาก่อนเลย” เอกกวีส่ายหน้าน้อยๆ อย่างเอือมระอา “งั้นก็คิดว่ามันเป็นประสบการณ์ที่ดีอีกอย่างหนึ่งของชีวิตสิ” “นี่นายจะบ้าหรือไง การมาอยู่ใกล้เรื่องขี้ๆ เนี่ยนะเป็นประสบการณ์ที่ดี” “อืม” เขาทำหน้าได้น่าตบนัก “แต่ฉันไม่รู้สึกดีด้วย ฉันขยะแขยง เข้าใจไหม!” หล่อนเดินมาหยุดตรงหน้า และตะโกนใส่เสียงดังลั่น เขาไหวไหล่กว้างน้อยๆ และส่ายหน้า “ไม่เข้าใจ เพราะยังไงซะ คุณก็ต้องตักปุ๋ยคอกพวกนี้ให้ได้ห้าสิบกระสอบ ไม่อย่างนั้นคุณจะไม่ได้พักกลางวัน”

ถ้าคนหนึ่งเห็นผี แล้ว อีกคนเป็นโรคนอนไม่หลับ ต้องมาเจอกันคุณคิดว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างล่ะ เมื่อเธอทำให้เขานอนหลับสนิท และเขาทำให้เธอหลุดพ้นจากแดนคนตาย พาร์ทเนอร์จึงบังเกิดขึ้น หรือนี่จะนำไปสู่การเป็นคู่จริงกันน่ะ

ดอกฟ้าบอบบางหอมหวาน เบ่งบานล่อแมลงดอมดม สีสันงามล้ำชวนชม กลับถูกฉุดลงตมด้วยคนพาล “ไปไหนมาแต่เช้าเชียว” ใจดวงน้อยระทึกขึ้นกับความสนิทชิดเชื้อของเขา คิดอย่างอ่อนอกอ่อนใจว่าเมื่อไรเธอจะทำใจได้สักที เธอแทบไม่กล้ามองหน้าเขาด้วยซ้ำ ตัวสั่นใจสั่นทุกครั้งที่ชายหนุ่มแตะต้อง ทั้งยังรู้สึกร้อนวูบวาบบนเรือนกายรวมทั้งใบหน้าอย่างห้ามไม่อยู่ เพราะกลิ่นกายบุรุษที่ไม่เคยสัมผัสใกล้ชิดนอกจากพี่ชายก่อให้เกิดความหวามไหวแบบที่เธอไม่เคยรู้จัก ยิ่งตอนนี้ได้กลิ่นหอมของสบู่เหลวที่ตนใช้กับไอเย็นจากร่างสูงใจก็ยิ่งสั่น เปรมินทร์จับคนที่ทำตัวเกร็งพลิกให้หันหน้ามาหาเขาพร้อมกับอุ้มเธอขึ้น พาให้นั่งที่เตียงโดยให้ร่างอรชรอยู่บนตักของตน ก่อนจะเชยคางเล็กให้เงยขึ้นสบตาเขา “ผมถามว่าไปไหนมา” “ไปดูเพ็ญเตรียมอาหารค่ะ” ปากอิ่มสวยสีระเรื่อขยับเพียงน้อยนิดทั้งเสียงที่ตอบก็บางเบา หากชายหนุ่มก็ได้ยิน แม้ความสนใจของเขาจะหยุดอยู่ที่กลีบปากสวยมากกว่าสิ่งใดก็ตาม “ต่อไปตื่นมาต้องเห็นคุณอยู่บนเตียงกับผม” เพลิงแค้นในใจ 'เปรมินทร์' แผดเผา 'กัญญานัน' ด้วยไฟเสน่หา

เยี่ยฟาง มีใจให้กับพี่ชายข้างบ้าน จางซีเหอ แต่กลับถูก อี้เฟิง เจ้านายของตนบังคับให้แต่งงาน เขาเทียบไม่ติดกับพี่ชายหน้าซื่อของเธอแม้แต่นิด คนหนึ่งก็รัก อีกคนก็ว่าที่สามี แต่สุดท้ายจะเป็นอย่างไร เมื่อความจริงปรากฏว่าทั้งสองคนเป็นคนคนเดียวกัน