ดาร์ก โรแมนซ์

ขอให้เชื่อมั่นในความรู้สึกของผมที่มีต่อคุณ ผมไม่มีทางปล่อยให้คุณเดินไปข้างหน้าคนเดียว ถ้าคุณเศร้าผมจะอยู่ข้างๆ ถ้าทุกข์ผมจะคอยกอดปลอบ ถ้าคุณสุขผมก็จะยิ้มไปด้วย เราจะอยู่เคียงข้างกันตลอดไป

ราตรีดาวคือผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ต้องแบกรับภาระมากมาย ดาวฤกษ์คือคุณหมอที่เต็มไปด้วยอุดมการณ์ ทว่าหากต้องทำตามอุดุมการร์ก็ต้องทำตามคำสั่งของมารดาเสียก่อนนั่นคือต้องพาเมียที่แม่หาให้ไปด้วย คนที่ใช่ เวลาที่ใช่ สถานการณที่ใช่ เมื่อทุกอย่างมีแต่คำว่าใช่ก็จงพร้อมที่จะก้าวไปพร้อมกับความรู้สึกของหัวใจ แม้เส้นทางข้างหน้าจะเจ็บปวดหรือหอมหวานก็จงยอมรับ เพราะนั่นคือความรัก

คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่ยังเวอร์จิ้น! มาแก้ไขปริศนาประโยคนี้กันค๊า โดยแกนนำคือรอยส์ซีอีโอหนุ่มที่ตกหลุมรักลูกน้องคนเก่งที่มีสถานะเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยวอย่างขวัญชีวาเข้าอย่างจัง กระทั่งเธอก็มีเหตุให้ยื่นใบลาออก รอยส์จึงใช้ความเจ้าเล่ห์เข้าล่อหลอกเพื่อให้เธอตกหลุมพราง แต่ดูเหมือนเขาต่างหากที่จะตกหลุมพรางที่ตัวเองขุดไว้เสียเอง ในเมื่อต้องการเรื่องอะไรจะปล่อยเธอไป ไม่ได้ด้วยเล่ห์ก็ต้องได้ด้วยกลไม่ได้ด้วยมนต์ก็ต้องได้ด้วยคาถา โอมมมม เพี้ยงงงงง

ชมพูแพร สาวน้อยน่ารักที่ดันไปมี one night stand กับคนไม่รู้จักที่ผับเพราะความเมา แต่แล้วก็มารู้ทีหลังว่าเขาคนนั้นเป็นหมอหนุ่มสุดเนื้อหอมลูกชายเจ้าของโรงพยาบาล พ่วงด้วยตำแหน่งเจ้าของผับในคืนที่เกิดเรื่อง ที่สำคัญคือดูเหมือนทุกอย่างมันจะบังเอิญมากเกินไป เพราะเธอกับเขาดันอยู่คอนโดห้องตรงข้ามกัน.....

เพราะเสียงเรียกร้องของหัวใจทำให้ ‘น้ำตาล’ เลือกที่จะกลับคืนอารันดาอีกครั้ง และเขา ‘ชี้คฟีรอส’ หัวใจที่มอบให้หญิงไทยใจงามไปแล้วนั้น เขาจะไม่ขอคืน ความหวานแห่งรักที่รินรดรอยทราย แม้ต้านด้วยแรงลมร้อน แต่หัวใจสองดวงก็พร้อมที่จะพิสูจน์รักร่วมกัน ในคืนแรกที่ได้กลับไปเยือนอารันดาอีกครั้ง ห้องนอนสาวโสดกลับถูกจู่โจมด้วยชายแปลกหน้า ทว่าเมื่อตื่นขึ้นมา น้ำตาลกลับพบว่าเธอนอนอยู่ภายในกระโจมและมีร่างโชกเลือดของชี้คฟีรอสนอนไม่ได้สติอยู่ใกล้ๆ น้ำตาลจะทำอย่างไรดีกับหัวใจที่เริ่มเจ็บปวดเพราะเขา แค่เพียงความรักและเชื่อใจ เพียงพอที่จะต้านทานแรงลมร้อนแห่งทะเลทรายและหล่อเลี้ยงหัวใจให้แข็งแกร่งได้หรือไม่ ในเมื่อเขาคือชายหนุ่มที่ผู้หญิงทุกคนพร้อมจะแย่งชิง

เขายื่นคำขาดให้ส่งหญิงสาวคนหนึ่งในตระกูลคอทลินไปแต่งงานเชื่อมสัมพันธ์ ใครบ้างจะไม่รู้ว่านี่เป็นกับดัก ไม่มีทางที่ตระกูลคอทลินจะส่งลูกสาวสุดที่รักไปเด็ดขาด ดังนั้นใครจะเหมาะสมไปมากกว่าลูกนอกกฏหมายกัน

'เบนจามิน' The nose หนุ่มไฟแรงจากอังกฤษ จับพลัดจับผลูต้องมาเป็นเขยฝรั่งของผู้ใหญ่ชาลี หากครอบครัวเก่าแก่ในสังคมชนบทต้องรับหนุ่ม ‘Beautiful Friend’ เป็นลูกเขยอย่างจำยอม ระเบิดคงลงท้องนาเป็นแน่ แล้ว 'ปาลิดา' จะช่วยว่าที่สามีของเธอยังไงกันล่ะ

"ความร้อนแรงแห่งเพลิงร้อน ดับได้ด้วยเพลิงรัก" คุณเชื่อเรื่อง “รักแรกพบ” ไหมคะ คุณเชื่อไหมว่า “หากคู่กันแล้ว..ย่อมไม่แคล้วกัน” และ.. คุณเชื่อไหมว่า “บางคน..ยอมละทิ้งความรัก..เพราะหน้าที่” ความรัก..เป็นสิ่งที่สวยงาม ไม่ว่าความรักนั้นจะเกิดขึ้นเพราะสาเหตุอะไร เกิดเพราะความจำเป็น เกิดเพราะหน้าที่ หรือว่า..เกิดเพราะหัวใจบงการ ทุกอย่างนั้นก็ล้วนเรียกว่า “ความรัก” ไม่มีผิดเพี้ยน บางแง่มุมของความรักที่ไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ ไม่ว่าจะเป็น “อารัทธา – ฮาน่า” หรือว่า “ธาธี – มิลาน” ล้วนแต่ต้องพบเจออุปสรรคขวากหนามก่อนที่จะพานพบความหอมหวานที่เปรียบดั่งน้ำทิพย์รินรดหัวใจ

เราต่างล้วนเคยแอบรักใครสักคน ยามที่ลมพัดผ่านม่านจนพริ้วไหว 'พริมา' จับได้คาหนังคาเขาว่าแฟนนอกใจจึงเดินออกจากตรงนั้นมาทันที เพื่อนรักเลยช่วยปลอบใจด้วยการพากันไปเมาหัวราน้ำในงานปาร์ตี้ของบริษัท นี่ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไรเพราะทั้งคู่คบกันมาตั้งหลายปี ใคร ๆ ก็คิดว่าหญิงสาวคงเสียใจจนไม่เป็นผู้เป็นคนแน่ แต่ไม่นึกเลยว่าอาทิตย์ต่อมา พริมาจะควงหนุ่มคนใหม่มาทำงานด้วยเสียอย่างนั้น 'ภูดิศ' เฝ้ามองร่างบางนั่งกระดกน้ำสีอำพันตามลำพัง ดวงตาคมดูแพรวพราวพิกล จนเพื่อนรักที่สังเกตอยู่นานต้องบอกว่า "ชอบก็เข้าไปทักสิวะ น้องเขาเพิ่งเลิกกับผัววันนี้เอง" เออดี สมกับที่เป็นเพื่อนกันมานาน รู้ใจดีเหลือเกิน "นั่นไงผัวเขา ทำท่าเหมือนอยากเคลียร์กับพราวด้วยนะ ถ้ามึงยังลีลาอยู่...อ้าว ไวจริงเพื่อนกู" ก็ต้องไวสิ เรื่องอะไรจะชักช้าอยู่ล่ะ ในเมื่อเขา...

มันเป็นเพียงเซ็กซ์ที่ไร้ความหมายและไม่มีความคาดหวังใดๆ หัสวีร์ นักธุรกิจหนุ่มผู้เพียบพร้อมไปด้วยหน้าที่การงานและเงินทอง ทว่าชีวิตของเขากลับไม่เคยนึกถึงการแต่งงานหรือสร้างครอบครัวไม่ว่าจะคบหาดูใจกับใครก็ตาม เวนิส เจ้าของร้านดอกไม้ที่เดิมทีเป็นคนโรแมนติกและอินกับความรัก ทว่าหลังจากเลิกรากับหัสวีร์ นิสัยของเธอกลับเปลี่ยนเป็นคนละคน ความสัมพันธ์แบบคู่รักจบลงแล้ว แต่ทั้งสองกลับยังคงสานต่อในสถานะคู่นอน… “เราเข้ากันได้ดีเสมอ คุณว่ามั้ยเวย์?” ชายหนุ่มปริปากถามขณะฟุบใบหน้าลงบนทรวงอกอวบอิ่มของคนใต้ร่างอย่างหมดแรง “คุณต้องดอกจันไว้ด้วยค่ะ ฮอตช์ ว่าเฉพาะเรื่องนี้เท่านั้น” “คุณพูดอย่างกับไม่รักผมแล้ว” “คุณอย่าได้แม้แต่จะพูดคำสูงส่งอย่างคำว่า รัก ออกมาเลยค่ะ มันไม่เหมาะกับคนที่รู้จักแต่ความใคร่อย่างคุณหรอก”