ตั้งครรภ์

หญิงสาวผู้ที่มีความฝันในชีวิตอยากมีความเป็นอยู่ที่ดี ได้ผลักดันตัวเองมาเรียนในกรุงเทพฯ แต่โชคชะตากับเล่นตลกกับเธอ เมื่อแม่ของเธอป่วยเป็นโรคมะเร็ง จนต้องยอมรับข้อเสนอเป็นนางบำเรอให้กับมาเฟียผู้มั่งคั่ง

เพียงแค่ลูกสาวบุญธรรมของครอบครัวสวีซงชิงแค่สำลังน้ำในสระออกมาทีนึง เขาก็จับฉันมัดแล้วจับถ่วงลงไปในสระ เหลือช่องว่างเอาไว้สำหรับหายใจแค่สองเซนติเมตร เขาพูดว่า “สิ่งที่ชิงชิงได้รับ เธอจะต้องได้รับคืนเป็นสองเท่า!” แต่เดิมทีฉันก็ว่ายน้ำไม่เป็น จึงได้แต่พยายามหายใจอย่างสุดชีวิต ขอร้องอ้อนวอนเขาทั้งน้ำตา แต่สิ่งที่ได้กลับมา เป็นเพียงคำกล่าวโทษที่แสนเย็นชาของเขา “ถ้าไม่ถูกสั่งสอนซะบ้าง เธอก็จะไม่มีวันเชื่อฟัง” ฉันจึงได้แต่ตีมือตีขาใต้น้ำ ดิ้นรนด้วยความสิ้นหวัง... ห้าวันให้หลัง ในที่สุดเขาก็ใจอ่อน และตัดสินใจสิ้นสุดการสั่งสอนในครั้งนี้ “ครั้งนี้จะปล่อยเธอไปก่อน ถ้ามีครั้งหน้าอีก ฉันจะทำให้เธอได้เห็นดีแน่” แต่สิ่งที่เขาไม่รู้ก็คือ ร่างกายของฉันได้เน่าอืดไปตั้งนานแล้ว

ครั้งนึงในวัยเยาว์..เธอกับเขา             'เคยมีความรักที่หวานชื่น' แม้..เธอจะนึกเสียดายบางสิ่งที่ 'ต้องแลกมา' แต่เธอไม่เคยคิดจะ..'เสียใจ'  ที่อุ้มท้องลูกของเขาเลย..เด็กหญิง 'ดาริน' ของขวัญสุดแสนน่ารักที่เกิดจาก 'ความรัก' และความผิดพลาด ชีวิตก็คงลำบากบ้าง..มีความสุขบ้างตามประสามนุษย์..อันธิยาคาดหวังไม่มาก แค่อยากอยู่ 'อยู่จนแก่เฒ่า' กับพี่ชายข้างบ้านสุดหล่อ..เท่านั้นพอ แต่แล้ว..เหมือนโลกพังไปทั้งใบ..ข่าวร้ายทำครอบครัวของเธอไม่เหมือนเดิมอีกต่อไป ในวันที่แม่ของลูกยอมรับ 'ความจริง' ได้ เขา..คนที่คิดว่าตายไปแล้วได้โผล่เข้ามา..แต่เขาจำเธอกับลูกไม่ได้! มันช่างเป็นความเจ็บปวด กับคน 'รอ' เหลือเกิน

เขาต้องการมีลูก แต่ไม่ต้องการมีเมีย ทางเลือกที่ดีคือการจ้างผู้หญิงสักคนมาอุ้มบุญ ทว่า... เธอกลับขโมยลูกของเขาไปนี่สิ โทษของเธอคือ ต้องมาเป็นเมียจริงๆ ของเขา /// ริคคาโด้ มาร์เซียอาโน่ ทายาทคนโตของตระกูลมาร์เซียอาโน่ ผู้มีอิทธิพลคนหนึ่งของประเทศคารัสซีเลีย เบื้องหลังเขาคือหัวหน้าแก๊งเลโอปาสคาล แก๊งมาเฟียหนึ่งในสี่แก๊งใหญ่ของคารัสซีเลีย ชีวิตท่ามกลางคมกระสุนและควันปืน ทำให้เขาไม่ปรารถนาจะมีคู่ครองให้เป็นจุดอ่อน ทว่า... นายฟรองซัว มาร์เซียอาโน่ ปู่ของเขากลับเคี่ยวเข็ญให้หลานชายมีทายาท ริคคาโด้จึงเลือกจ้างผู้หญิงคนหนึ่งมาอุ้มบุญให้เขา โดยมีเงื่อนไขคือ 1. เขาต้องการลูกชายเท่านั้น 2. ไม่จำเป็นต้องพบหน้ากัน จ่ายเงินเมื่อเด็กคลอดคือจบสัญญา 3. ห้ามให้ใครรู้ว่าเป็นแม่ของลูกเขา เขาได้ลูกชายตัวน้อยสมใจ โดยไม่เคยสนใจว่าแม่ของเด็กคือใคร!

แต่งงานมา4ปีเป็นได้แค่คนในความลับ ห้ามเปิดเผย ไม่รัก ไม่เห็นค่า ไม่เคยสำคัญ วันหนึ่งผู้หญิงคนนึงปรากฎตัว เธอทั้งสวยทั้งหุ่นดี แถมยังเป็นหมอ ไฟไหม้ เขาวิ่งไปช่วยผู้หญิงคนนั้น ปล่อยให้เธอติดอยู่ในกองเพลิง ตกบันไดพร้อมผู้หญิงคนนั้น เขาเดินผ่านเธอไปอุ้มผู้หญิงคนนั้น ผู้หญิงคนนั้นทำร้ายเธอและลูก แต่เขาหาว่าเธออคติ แล้วยังให้เธอขอโทษผู้หญิงคนนั้นอีก ต่อมาความจริงปรากฎ เขายื่นช่อดอกไม้ให้เธอ " ผมขอโทษ ผมผิดไปแล้ว เรากลับมาแต่งงานใหม่กันนะ " " สายไปแล้ว ฉันไม่ได้รักคุณแล้ว "

"คุณนนท์" ฉันเรียกชื่อเขา เขากำลังยืนหันหลังสูบบุหรี่อยู่พอเขาเห็นหน้าฉันเขาก็หันมาแล้วโยนบุหรี่ทิ้งลงพื้น "มึงมาทำเชี่ยไรที่นี่" "ก็คุณนนท์ไม่ยอมกลับบ้านเลยปิ่นเลยมาตาม" "เป็นแม่กูเหรอห๊ะ ไป๊!!!!มึงจะไปไหนก็ไป" "ที่ปิ่นมาตามคุณนนท์ที่นี่ก็เพราะปิ่นมีข่าวดีจะบอกกับคุณนนท์ค่ะ" "ข่าวเชี่ยไรกูไม่อยากฟัง" "ปิ่นท้องค่ะ ท้องลูกของเรา" "ท้อง?? มึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงกูบอกมึงกี่รอบแล้วว่าอย่าลืมกินยาคุมฉุกเฉินแล้วมึงปล่อยให้ตัวเองท้องได้ไงห๊ะ" "ปิ่นขอโทษค่ะ คืนนั้นที่คุณนนท์เมาแล้วเข้ามาหาปิ่น ปิ่นไม่ได้กินยาเพราะเค้าบอกว่ากินมากไม่ดีมันอันตรายปิ่นก็เลยไม่กล้ากินยา" "มึงไปเอาเด็กออกซะ" ฉันไม่คิดว่าเขาจะพูดคำนี้ออกมา "อะไรนะคะ" ฉันถามย้ำเผื่อว่าตัวเองจะหูฝาดแม้ว่าน้ำเสียงที่เขาพูดเมื่อครู่มันจะเสียงดังฟังชัดขนาดไหนก็ตาม "กูบอกว่าใหัมึงไปเอาเด็กในท้องมึงออกซะ หูหนวกหรือไง" เขาตะคอกใส่ฉันเสียงดังมากจนฉันตกใจ

“เธอมันก็แค่นางบำเรอขัดดอก อย่าบีบน้ำตาเรียกราคาให้มากหน่อยเลย" ครั้งหนึ่งคนพูดเคยเป็นสุภาพบุรุษแต่ความผิดหวังทำให้เขากลายเป็นเสือที่พร้อมจะขย้ำเหยื่ออย่างเธอ” ชายหนุ่มซุกหน้าลงกับคอยาวระหงของหญิงสาว เขาซุกไซร้มันอย่างรุนแรงรุกขึ้นจากข้างเตียง ขึ้นมาคร่อมคนร่างบางไว้ หญิงสาวที่กำลังตกใจตื่นกลัวกับสิ่งที่เกิดขึ้น พยายามกลั้นเสียงร้องไห้ที่มันดังอยู่ข้างในหัวใจ แต่มันก็สุดที่จะกลั้นมันไว้จริงๆ

เธอสวย จนหนุ่ม ๆ คอยแย่งกันขาย ขนมจีบ แต่ พลอยนภัสกลับเลือกที่จะอยู่ ใกล้ ๆ เพื่อ รอให้ เขา หันมา มอง เขา หล่อ เท่ และ ดูดี แถมยังเป็น เสือ ซุ่มเงียบ แอบกิน เธอเงียบ ๆ และยัง เผลอ ตกหลุมรักเธอเงียบ ๆ แต่ทำปากแข็งไม่รู้ใจตัวเอง

สงคราม...ผมไม่แตะต้องยัยนี่หรอกไม่ต้องห่วง เพราะผมไม่ชอบกินของเก่าเอาแค่ครั้งสองครั้งผมก็เบื่อละ ของขวัญ...ขวัญไม่อยากให้ตัวเองท้องขวัญสงสารลูกเพราะแกเกิดมาจากความโง่ของขวัญแถมพ่อของลูกก็อาจจะไม่ยอมรับแล้วก็ไม่รักแกด้วย

“นี่พีชไม่ใช่ซัมเมอร์ พี่แค้นอะไรพี่ไปก็ไปทำกับซัมเมอร์ อย่ามาทำกับพีชแบบนี้” ไม่ทันที่ปากเรียวบางจะพูดอะไรมากกว่านี้ ปากหนาได้รูปก็ประกบทาบลงมา จนแนบสนิท หญิงสาวได้แต่ส่งเสียงขัดขืนอยู่ในลำคอ ยิ่งดิ้นเท่าไหร่ ก็เหมือนยิ่งเขาไปอยู่ในพันธนาการของเขาเท่านั้น น้ำจากฝักบัวถูกเปิดไหลผ่านตัวเธอ เหมือนสายน้ำนี้จะสามารถชะล้างความรู้สึกผิดออกจาหัวใจของหญิงสาว ที่ตอนนี้ไม่ได้บอบบางแค่ร่างกาย แต่มันบอบบางไปถึงจิตใจ เธอมีอะไรกับแฟนเพื่อน มันคงเป็นตราบาปในชีวิตเธอไปอีกนานแสนนาน เมื่อหัวถึงหมอน ร่างกายที่บอบช้ำจากการถูกย่ำยี หัวใจที่ร้องไห้จนเหนื่อยล้า หญิงสาวนอนหลับสนิท ไม่ได้ยินแม้แต่เสียงโทรศัพท์ที่ดังอยู่เป็นร้อยสาย “พีช พี่กวินบอกเลิกเรา” หญิงสาวที่นอนหลับอยู่บนเตียง ไม่แน่ใจว่าเสียงที่เธอได้ยินเป็นความฝันหรือความจริง เธอค่อยๆลืมตา ภาพแรกที่เห็นคือเพื่อนของเธอนั่งอยู่ข้างๆ ใบหน้าอาบไปด้วยน้ำตา