รวย

หรงผิง ตายในวันสิ้นโลก ก่อนวิญญาณจะล่องลอยข้ามมิติมาอยู่ในร่างของหญิงสาวอีกคนที่มีชื่อและแซ่เดียวกัน แต่ที่แตกต่างกันคือ... ที่โลกแห่งนี้เธอเป็นมารดาตัวร้าย!! ที่มีสามีและลูกน้อยอีก 2 คน

เขา ชายหนุ่มที่ถูกรับมาเลี้ยงหลังจากที่พ่อแม่เสียชีวิตกระทันหัน ทำให้เขาได้มาอยู่กับครอบครัวของผู้มีพระคุณของพ่อแม่เขา และที่นั่นทำให้เขาได้เจอกับเธอ สาวน้อยน่ารัก เอาแต่ใจนิดๆ แอบชอบพี่ชาย

เขาเสนอตัวขอรับเลี้ยงเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เธอไม่มีทางเลือกจึงตอบตกลง เพียงเพราะอยากใช้หนี้ที่พ่อของเธอก่อไว้ให้จบสิ้น "ที่พี่บอกว่าจ่ายหนัก หนักแค่ไหนคะ" "หึ...ก็อยู่ที่ว่าเธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน" "หนูต้องการเงินค่ะ แลกกับความบริสุทธิ์ของหนู" ขอตกลงระหว่างเขาและเธอในการเป็นคู่นอน 1 ปีจึงเกิดขึ้น... "หนูต้องทำยังไงบ้างคะ" "แก้ผ้าแล้ว นอนลง" "........." "ถ้าไม่ทำก็ออกไป"

นักฆ่าเกิดใหม่ครั้งที่สองในร่างหวังเย่วซินเด็กสาวที่ย่าแท้ ๆ ขายให้กับพ่อค้าทาส นั่นไม่ใช่ปัญหานางมีเงินที่ซ่อนไว้ในชาติที่แล้ว ไถ่ตัวเองแล้วสร้างฐานะใหม่ เป้าหมายในชาตินี้คือขัดเกลาส่งเสริมน้องชายให้เป็นจอหงวน

“ร่านมากเหรอ…” “มีผัวแค่คนเดียวมันไม่พอรึไงวะ?”เสียงเข้มเอ่ยกระซิบที่ข้างหูฉัน ถึงมันจะเป็นเสียงเเผ่วเบาแต่ฉันรับรู้ได้ถึงความดุดันในนำ้เสียงของเขาซึ่งมันกำลังบ่งบอกว่าเขาไม่พอใจฉันเป็นอย่างมาก “อื้อออออ”ฉันดีดดิ้นตัวอีกครั้งเพื่อไม่ให้มือหนาทำอย่างที่ใจต้องการได้สำเร็จแต่แล้ว ฉันก็ต้องยอมเขาอยู่ดี ซึ่งเป็นแบบนี้ทุกทีเลย “แฉะแบบนี้…สงสัยค้างคาจากมันมาสินะ”น้ำเสียงดูถูกกระซิบแผ่วเบาที่ข้างหูฉัน ทำให้ฉันทำตาแข็งกร้าวทันที ถ้าเขาไม่รักฉันก็ไม่เห็นต้องดูถูกกันขนาดนี้เลย!ปลายนิ้วเรียวของพี่เคสัมผัสที่ใจกลางความเป็นสาวของฉันที่มันชุ่มแฉะอย่างที่เขาบอก “เด็กใจแตกแบบเธอ….โดนแค่ของฉันมันไม่พอรึไง…” “ถึงต้องไปเสนอให้คนอื่นเขาอีกนะ..” “ไม่สงสารพี่ชายเธอบ้างหรือไง….” “ที่มีน้องสาวร่านสวาทอย่างเธอ…”แล้วใครกันล่ะ…ที่ทำให้ฉันเป็นคนแบบนี้ “อื้ออออ…” “แล้วก่อนที่จะพาใครมาเอา…ช่วยกรุณาเกรงใจด้วย…ว่าที่อยู่ตอนนี้…” “เธออาศัยฉันอยู่…” “ลงไปบอกไอ้ห่านั้น….ให้มันกลับบ้านไปซะ!!!”

"พอแล้วนิตาอย่าทำแบบนี้" สายตาของเพื่อนทั้ง 3 คน ไม่พอใจอันนาที่ห้ามนิตาไม่ให้ทำเพราะทั้ง 3 คนพยายามยุแยงให้นิตาจัดการเพลงพิณ "อย่ามาห้ามนะอันนา อีแรดคนนี้มันจะงาบวินไป" นิตาตะคอกใส่อันนาสายตาของเธอกวาดมองเพลงพิณ "ถ้าผู้ชายมันไม่เล่นด้วย ผู้หญิงก็ไม่มีวันที่จะเข้าหาได้ แล้วพวกเธอทำกันแบบนี้ ถ้าเพลงพิณเป็นอะไรขึ้นมาจะรับผิดชอบชีวิตของเขาไหวเหรอ เพื่อนทั้ง 3 คน เบะปากใส่อันนาในขณะที่เธอกำลังเตือนสตินิตา ทว่าไม่นานเรือนร่างบางของอันนาถูกผลักนิตาไม่ฟังในสิ่งที่อันนาพูด "เฮือก!!~เฮือก!!" "มีคนมา" นิตาออกมาจากเพลงพิณและเธอดันตัวของอันนาเข้าไปอยู่แทนที่ในขณะที่รถยนต์ขับเข้ามาและแน่ชัดเป็นรถตำรวจ เพลงพิณหญิงสาวที่ถูกกระทำหายใจเฮือกราวกับคนจะขาดอากาศหายใจร่างกายที่ดิ้นทุรนทุรายพลาดๆ "เพลงพิณใจเย็นๆ ไว้นะ" อันนาไม่ได้สนใจใครที่เข้ามาแต่เธอรีบคว้าเพลงพิณเอาไว้เหมือนว่าเพลงพิณนั้นจะหยุดหายใจจะหยุดหายใจ "เพลงพิณ!! น้องไม่น้องไม่นะ" ในขณะที่อันนากำลังเขย่าตัวของเพลงพิณชายหนุ่มคนหนึ่งดันตัวของอันนาเธอจนล้ม เขาแทรกกายเข้าไปใกล้ๆเพลงพิณรีบขว้าประคองไว้แทน "เอารถออก" เรือนร่างบางหายใจโรยรินดวงตาคู่น้อยและใบหน้าเต็มไปด้วยรอยบอบช้ำจับจ้องมองหน้าชายหนุ่มหายใจแผ่วเบา "อย่าเป็นอะไรนะ"

เธอยอมได้ทุกอย่างเพื่อเขา แม้จะรู้ว่าหัวใจของเขาไม่เคยมีเธอเลยก็ตาม

จากความรักกลายเป็นความเกลียด จากความเกลียดกลายเป็นความแค้น และก็เป็นเขาที่ฆ่าฮั่วเฉาซีให้ตายเองกับมือ "หากต้องมาใช้ชีวิตในโลกนี้แล้วต้องข้องเกี่ยวกับคนแบบนั้น.. เหยาเหยาคนนี้ไม่เอาด้วยหรอกนะ!"

หลังตระกูลหวงถูกป้ายสีจนต้องโทษฆ่าล้างตระกูล หวงซิ่วอิงที่รอดชีวิตมาได้เพราะถูกส่งไปรักษาตัวนอกจวนจึงแสร้งใช้ชีวิตเป็นคณิกา เพื่อลอบสืบข่าวหาทางคืนความยุติธรรมให้คนทั้งตระกูลที่ได้ตายไป

เธอร้าย เธอแรง เธอแรด ในสายตาของเขา เธอไม่ดีสักอย่าง แม้กระทั่งคืนนั้นเขาก็หาว่าเธอจัดฉากเพราะอยากแต่งงานกับเขา เชอะ! ถึงจะรักเขาแค่ไหน แต่จับผู้ชายด้วยวิธีนั้น บอกเลย เธอไม่ทำ เพราะฉะนั้น เธอไม่แต่ง!