หลังจากที่ย่าปลายฝันเสียก็ได้ทิ้งจดหมายไว้ให้ปลายฝันแต่งงานกับลูกแม่เลี้ยงในไร่แห่งหนึ่ง เมื่อทั้งสองคนได้แต่งงานกัน ปลายฝันก็รู้ว่าลูกของแม่เลี้ยงที่ชื่อตะวันนั้นมีแฟนอยู่แล้ว แต่เพราะตะวันต้องการเงินของตัวเองที่แม่เลี้ยงเก็บไว้จึงต้องยอมแต่งงานกับปลายฝัน แต่ไม่เป็นไร เพราะป้ายฝันก็ไม่คิดที่จะอยู่ที่นี่ไปตลอด ปลายฝันตั้งใจทำงานซึ่งเขาให้ปลายฝันทำงานบ้านกับทำงานในไร่แล้วก็มีค่าตอบแทนให้ปลายฝันดีใจมาก แต่เพราะตัวเขาเองนั้นมาในตำแหน่งภรรยาของเจ้าของไร่จึงทำให้คนของแฟนพ่อเลี้ยงนั้นเกิดความไม่พอใจกันแกล้ง แถมคนงานในไร่ที่เป็นผู้หญิงเพียงคนเดียวก็ชอบพ่อเลี้ยงจึงกันแกล้งเข้าไปกันใหญ่ ใส่ร้ายเธอแต่สุดท้ายด้วยความนิ่งของเธอผู้หญิงคนนั้นก็ต้องออกจากไร่ไป ความเอ็นดูของเธอที่ผู้เป็นแม่สามีมีให้ก็ไม่เคยที่จะเสื่อมคลาย เพราะขนาดไหนที่เธอกำลังตกอยู่ในอันตรายจากเพื่อนของเธอ แม่เลี้ยงก็เป็นคนให้คนช่วย แต่ก็ไปมีอะไรกับพ่อเลี้ยงตะวันจนได้ ด้วยความกลัวเธอจึงหนีออกมาโดยไม่รู้ว่าเขารู้ตัวแล้วว่าเป็นเธอ หลังจากคืนนั้นเขาก็ติดใจในรถของเธอ นานๆเขาก็หาแผนที่จากเข้าหาเธอตลอดจนช่วงปีใหม่ก็ได้จัดการเธอและทำให้เตียงนอนนั้นยับยู่ยี่ จนแม่บ้านของโรงแรมนำไปพูดจึงทำให้เธอเสียหายเจ้าของโรงแรมก็คือพี่ชายของพ่อเลี้ยงตะวันจึงต้องยกโรงแรมนั้นให้ปลายฝัน ทำให้เป็นเรื่องกันใหญ่โต ครั้นเมื่อเพื่อนของเธอท้องเธอจึงต้องไปจัดการเรื่องที่อยู่ให้แต่พอไปร่ำลาพ่อเลี้ยงเพื่อที่จะไปหาเพื่อน พ่อเลี้ยงก็เกิดหวงขึ้นมา และแอบตามไปจนเจอกับแฟนของตัวเองและรู้ความลับว่าเขามีสามีอยู่แล้ว จึงทำให้ตะวันหนีกลับไร่ไปก่อน พอทำใจได้ทั้งสองก็หันมาดูใจกัน
View More1ความเสียใจ
ัปลายฝันหญิงสาวที่หน้าตาน่ารัก จิ้มลิ้มคนหนึ่งณวันนี้เธอได้เรียนจบจากมหาวิทยาลัยในเมืองหลวงแล้ว หลังจากที่พวกเธอเรียนจบเพื่อนๆจึงนัดกันไปเลี้ยงฉลองกัน ในคืนนี้อาจจะได้เจอกับเพื่อนเป็นคืนสุดท้ายเพราะว่าเธอต้องกลับบ้านนอกของเธอ
"น้ำมนต์เธออย่าลืมชวนรุ่นพี่ที่ชื่อว่ากายที่เคยชอบปลายฝันมาด้วยนะ คืนนี้พวกเราเลี้ยงฉลองกันน่าจะเมาน่าดูยายปลายฝันไม่อยากจะมีแฟนนักพวกเราจับคู่ให้เขาเลยว่ายังไง"
มลฤดีโทรศัพท์คุยกับน้ำมนต์ด้วยความเฮฮา และบอกให้เพื่อนชวนรุ่นพี่ที่เคยชอบเพื่อนสาวมางานปาร์ตี้เลี้ยงจบมหาวิทยาลัยกัน น้ำมนต์มองหน้าคนข้างๆ
"เดี๋ยวจะลองชวนดูแล้วกันไม่รู้ว่าพี่เขาว่างหรือเปล่านะมีพวกเราทั้งหมด 6 คนใช่ไหมแล้วมีใครพาแฟนมาหรือเปล่าล่ะ"
เสียงน้ำมนต์ที่อยู่ปลายสายตอบพลางมองคนที่อยู่ข้าง น้ำมนต์เองตั้งใจจะพาพี่กายไปอยู่แล้วเพราะว่าน้ำมนต์กับพี่กายได้คบกันมาสักระยะหนึ่งแล้ว
"แล้วแกอ่ะจะชวนแฟนแกมาหรือเปล่า แฟนแกคบกันมาสักพักแล้วไม่ใช่หรือยังไม่มาเปิดตัวให้เพื่อนๆดูเลยส่วนเราก็ว่าจะพาแฟนมาด้วย"
มนฤดีกล่าวขึ้น
"พาไปอยู่แล้วล่ะ แล้วพวกแกจะตกใจ"
น้ำมนต์กล่าวขึ้นยิ้มๆแล้ววางโทรศัพท์ไป
"แย่จังเลยนะพี่กายถ้าพี่ยังไม่คบกับหนูพี่อาจจะมีโอกาสคบกับยายปลายฝันก็ได้ ปลายฝันนั้นสวยกว่าหนูเก่งกว่าหนูในทุกๆอย่างถ้าพี่ได้เป็นแฟนกับมันพี่ก็คงจะดีใจกว่าเป็นแฟนกับหนูใช่ไหมล่ะ"
น้ำมนต์กล่าวกับแฟนหนุ่มเพื่อจะลองเชิงว่าแฟนหนุ่มจะว่าอย่างไร จะมีท่าทีชอบเพื่อนของตนเหมือนเดิมหรือไม่ ทางด้านกายเองก็ยิ้มๆและคิดไปไกลตั้งแต่ที่ได้ยินเสียงมลฤดีโทรมาว่าให้ชวนตัวเขาเองไปงานเลี้ยงฉลองจบของพวกเด็กๆแล้วเพราะตนชอบปลายฝันมาสักพักใหญ่ๆแล้วตามจีบมาก็นานแต่ไม่สามารถเอาชนะใจหญิงสาวได้ ตนจึงตกลงคบกับเพื่อนของหญิงสาวแทน แต่พอมาวันนี้เหมือนตนจะได้มีโอกาสอีกครั้งแต่ตอนนี้ตนก็คบกับเพื่อนปลายฝันแล้วมันก็เลยเป็นความที่เขาเองก็สองจิตสองใจ
"พี่เลิกคิดกลับปลายฝันนานแล้วก็ตอนนี้เราคบกันแล้วนิ ไม่ต้องพูดแกล้งพี่ได้อีกแล้วนะพี่รักหนูคนเดียวนะน้ำมนต์"
กายกล่าวขึ้นเพื่อให้น้ำมนต์ตายใจทั้งที่จริงแล้วเขาเองก็ต้องการปลายฝันแต่เขาพูดไม่ได้ก็แค่นั้น
"พี่กายน่ารักที่สุดเลยค่ะ ยังงั้นพี่กายก็หาเพื่อนมาสักคนนะคะเผื่อว่าทุกคนจะพาแฟนมาหมดแล้วมียายไปฝันคนเดียวที่ไม่พาแฟนมา เผื่อเมากันแล้วปลายฝันจะได้มีแฟนกับเขาบ้าง"
น้ำมนต์กล่าวขึ้น ทำให้กายยิ้มถ้าเมากันแล้วเขาจะจัดการยังไงก็ได้อย่างนั้นสิเขาต้องหาเพื่อนสักคนที่ไว้ใจได้มาเพราะว่าถ้าพวกผู้หญิงเมาหมดแล้วก็ไม่รู้แล้วว่าใครเป็นใคร
"งั้นเอาไอ้ท๊อปเพื่อนพี่ได้ไหมอ่ะ มันก็โสดอยู่นะตอนนี้หน้าตาก็ดีด้วยเดี๋ยวพี่ต้องถามมันก่อนแล้วกันว่ามันจะสะดวกไหมให้พี่พาไปแค่คนเดียวหรอ"
กายถามขึ้น
"พี่กายพามาสัก 2 คนก็ได้เพราะว่าเมษาเองก็น่าจะไม่พาใครมาด้วยหรอกเพราะเมษาเองก็ยังไม่มีแฟน"
น้ำมนต์กล่าวขึ้น
ทางด้านปลายฝันเมื่อเรียนจบแล้วก็เก็บของเพื่อที่จะกลับบ้านพรุ่งนี้เช้า และคืนนี้ก็จะไปเลี้ยงฉลองกับเพื่อนๆเขาไม่ชอบสถานที่เที่ยวเริงรมย์ตอนกลางคืนเลยสักนิดแต่เพราะครั้งนี้จะเจอเพื่อนทุกคนเป็นครั้งสุดท้ายตนจึงยอมไปพบกับเพื่อนๆในผับแห่งหนึ่งในเมืองกรุง
"ยายปลายฝัน ทำใจดีๆนะลูก คือคุณย่าของหนูไม่อยู่กับเราแล้วนะลูก ลูกจะกลับมาเย็นนี้เลยไหมหรือลูกจะไปฉลองกับเพื่อนก่อนแล้วค่อยกลับพรุ่งนี้ดี ทางบ้านจะจัดงานกันแล้ว "
เสียงคุณแม่โทรมาบอกกับปลายฝันว่าย่าไม่อยู่กับพวกเราแล้ว ย่าเป็นคนเลี้ยงปลายฝันมาตั้งแต่เด็กได้ฝันจึงผูกพันกับย่ามาก และเมื่อรู้ข่าวว่าย่าจากไปเธอก็เสียใจมาก จึงตัดสินใจที่จะกลับบ้านเลยจึงรีบเตรียมของทุกสิ่งทุกอย่างให้เสร็จเพื่อจะได้โทรเรียกรถให้มารับ ทีแรกปลายฝันจะกลับพรุ่งนี้ตอนเช้าไปกับเพื่อนอีกคนนึงที่ชื่อต้นข้าว ที่เขาอยู่นครพนมเหมือนกับปลายฟัน แต่วันนี้ปลายฝันต้องการที่จะกลับบ้านก่อนจึงต้องโทรเรียกรถเข้าไปรับ
"คุณแม่ปลายฝันว่าจะกลับวันนี้นะคะลูกเตรียมของเสร็จทุกอย่างแล้วเดี๋ยวลูกจะเรียกรถมารับมีคิวเข้ามารับก็เกือบจะ 5 โมง แล้วไปถึงบ้านเราก็น่าจะดึกอยู่ยังไงลูกก็กลับวันนี้เลยจ้ะแม่"
เสียงปลายฝันโทรกลับไปบอกแม่เมื่อแน่ใจแล้วว่าตอนจะกลับวันนี้เลย
"ทำไมแกไม่กลับกับพี่เมฆกับพี่มายล่ะลูกป้าไพเขาก็น่าจะกลับกันวันนี้ พวกเขาเอารถส่วนตัวมาด้วยจะได้ปลอดภัยเพราะรถประจำหรือรถตู้ตอนกลางคืนมันอันตรายนะ"
เสียงพ่อกล่าวขึ้นเมื่อได้ยินลูกสาวสนทนากับผู้เป็นแม่
"เดี๋ยวแม่จะให้พ่อโทรหาพี่เมฆกับพี่มายด์แล้วกันเผื่อจะได้มาพร้อมกันเพราะยังไงพี่เมฆพี่มาย์ก็ต้องมางานยายอยู่แล้วเพราะพี่เมฆพี่มายด์คือลูกป้าไพซึ่งเป็นพี่สาวพ่อ"
แม่กล่าวขึ้นและวางสายไป หลังจากที่ปลายฝันเก็บของเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงมานั่งรอแม่ว่าแม่จะโทรมาว่าอย่างไรดี แล้วก็มีเสียงโทรศัพท์โทรเข้าซึ่งเป็นเบอร์แปลกๆ
"น้องปลายฝันใช่ไหม นี้พี่มาย์นะพอดีว่าน้าสมพรให้พี่ไปรับปลายฝันน่ะส่งโลเคชั่นมาให้พี่ด้วยนะ เดี๋ยวพี่เข้าไปรับเตรียมตัวเสร็จแล้วใช่ไหมเพราะว่าพี่กำลังจะออกกันแล้ว"
เสียงพี่มายดังขึ้นในโทรศัพท์
"เสร็จแล้วค่ะเดี๋ยวหนูส่งโลเคชั่นให้นะคะขอบคุณมากนะคะที่ให้หนูติดรถกลับไปด้วย"
ปลายฝันตอบกลับ
"ต้นข้าวพอดีว่าย่าเราเสียแล้วเราว่าเราจะกลับวันนี้เลยและงานเลี้ยงคืนนี้เราคงไม่ได้ไปเราฝากเธอบอกเพื่อนๆคนอื่นด้วยนะแล้วพรุ่งนี้เธอเดินทางคนเดียวนะ บาย"
ปลายฝันทิ้ง message ไว้ให้เพื่อน เพราะตนไม่อยากจะโทรไปเพราะถ้าโทรไปกลุ่มเพื่
อนต้องรบเร้าให้เขาอยู่ต่อแน่
เรื่องของมานพและต้นข้าว ตะวันแค่แจ้งให้มานพรู้ว่า ต้นข้าวท้องลูกของมานพอยู่และใกล้คลอดออกมาแล้ว และตอนนี้ต้นข้าวอยู่ตอนโดวรโชติ ส่วนเรื่องอื่นๆให้มานพคิดและจัดการกับชีวิตเอาเอง"เพื่อนของคุณและเพื่อนของผมก็มีลูกกันแล้วเนาะ เราแต่งงานก่อนเขาเสียอีกยังไม่มีลูกเลย "ตะวันพูดขึ้น"ปลายว่าเราต้องค่อยๆเป็นค่อยๆไปค่ะ วันนี้พ่อเลี้ยงจะกินอะไรค่ะปลายจะได้ทำให้"ปลายฝันพูดขึ้น"พ่อเลี้ยงอยากกินหนูปลายได้หรือป่าวครับ"พ่อเลี้ยงกระซิบขึ้นทำสีหน้าละลื่น ทำใหคนฟังหน้าแดง พลางใช้มือใหญ่ๆโอบเอวบางจับให้คนตัวเล็กกว่านั่งบนตักตัวเอง"มันยังไม่มืดเลยนะคะ เดียวปลายไปทำกับข้าวนะอุ๊ยๆๆๆ"ปลายฝันพูดขึ้นแต่พ่อเลี้ยงไม่ลดละความพยายามทำให้ปลายฝันร้องออกมา"บางครั้งเราต้องเปลี่ยนช่วงบาง ทำช่วงเดิมซ้ำๆจะมีลูกได้อย่างไร เปลี่ยนช่วงเปลี่ยนบรรยากาศเสียบ้าง"ตะวันเอ่ยเย้า พลางจับคางให้เธอหันหน้ามาหาเขาและบดจูบอย่างเต็มที ปลายฝันก็ไม่ได้ฟืนอะไรเขาตอบสนองพ่อเลี้ยงอย่างไว สักพักก็หันหน้าออก"แต่ไม่นานก็ต้องมีคนมาตามปลายไปทำกับข้าว ปลายไปทำกับข้าวก่อนนะคะ"ปลายฝันพูดขึ้นอย่างหอบๆ พลางพลักอกใหญ่ๆของพ่อเลี้ยงออก"ไม่มี
"ที่แท้พ่อเลี้ยงตะวันกับคนพิภพก็เป็นพี่น้องกันหรือคะ เห็นเป็นข่าวใหญ่โตก็ไม่เห็นออกมายอมรับหลายๆคนนึกสงสัยและนำรูปมาเปรียบเทียบกันที่แท้พวกคุณก็หลอกสังคมอยู่นี่เอง ว่าพวกคุณไม่ใช่พี่น้องกันทั้งที่พวกคุณเป็นพี่น้องกัน"ของขวัญพูดขึ้นอย่างคนที่เหนือกว่าเขาเอาคำนี้ไปบอกนักข่าวรับรองว่าเป็นข่าวดังแน่ๆ"ผมไม่เคยบอกใครว่าผมกับตะวันไม่ใช่พี่น้องกัน และก็ไม่เคยยอมรับที่ไหนว่าเราเป็นพี่น้องกัน คุณว่าจริงหรือเปล่าครับ แล้วถ้าคุณจะเอาจุดนี้มาเป็นข้อได้เปรียบของพวกผมคุณคิดน้อยเกินไปแล้วล่ะครับคุณของขวัญ ตอนนี้ธุรกิจของผมก็ไปในทิศทางที่ดี ตะวันเองก็ไปในทิศทางที่ดีตอนนี้ถ้าทุกคนรู้ว่าเราเป็นพี่น้องกันชื่อเสียงของเราก็จะผลักดันกันครับ แต่เมื่อก่อนมันไม่ใช่เพราะถ้าทุกคนรู้ว่าพวกเราเป็นพี่น้องกันรั้งแต่จะฉุดให้อีกคนลงต่ำมา เพราะตะวันทำตัวเองไม่ได้เรื่อง มีแม่เลี้ยงที่พลอยอุ้มชูอยู่เท่านั้น คุณคงเข้าใจนะครับว่าทำไมผมไม่ออกมายอมรับว่าเขาคือน้องแต่ผมก็ไม่ได้ปฏิเสธนะครับ"พิภพพูดขึ้นให้ของขวัญกระจ่าง แม่เลี้ยงเป็นคนวางแผนเรื่องนี้มาตั้งแต่ต้นให้เขาทั้งสองคนแยกกันอยู่เพราะเรื่องที่ว่าผู้หนึ่งได้ดี แล้วต้
ผับของตะวันเองไปได้สวยแล้ว ทางด้านแม่เลี้ยงก็เห็นเป็นอย่างดีจึงยอมที่จะให้ลูกชายจัดการไร่เองทั้งหมดรวมกับรายได้ของไร่ตะวันด้วย เขาจึงเรียกลูกชายทั้งสองกับลูกสะใภ้มาพร้อมๆกันที่ไร่ตะวัน"คุณพลอยไพลินฝากคุณหนูทั้งสองไว้กับป้าก็ได้นะ"ป้าสายพูดขึ้นเมื่อทั้งสี่เข้ามาถึงบ้านไร่ วันจึงเดินออกมาอุ้มน้องพริมและป้าสายก็จูงมือน้องพร้อมไป ทั้งสองจึงเข้าไปนั่งรอแม่เลี้ยงที่ห้องทำงานตะวัน ซึ่งตะวันก็นั่งรอพวกเขาอยู่แล้ว เมื่อคนทั้งสองมาปลายฝันจึงยกของว่างไปให้ทั้งสอง พลอยจึงยกน้ำส้มเข้าไปให้"สวัสดีคะพี่พิภพพี่พลอย ลองชิมขนมดูหน่อยค่ะปลายทำเองเลยนะ คุ๊กกี้สามรสค่ะ "ปลายฝันพูดและยื่นขนมให้กับพลอยไพลินลองชิม พลอยไพลินถือจานมาและหยิบไปหนึ่งชิ้นและวางจานลง ไม่นานแม่เลี้ยงก็เดินเข้ามานั่งอยู่หัวโต๊ะ ตะวันกับพิภพก็นั่งข้างๆและถัดมาปลายฝันกับพลอยไพลินก็นั่งตรงข้ามกัน"วันนี้ที่แม่เรียกทั้งสองมาก็เพราะว่าแม่เห็นว่าเกือบหนึ่ง ปีที่ผ่านมานี้ไร่ของตะวันดำเนินไปด้วยความสะดวกแล้ว แม่ต้องขอบคุณที่ปลายฝันเข้ามาช่วยตะวันดูแลไร่ ค่าใช้จ่ายในไร่ของตะวันลดน้อยลงแต่ก็ไม่ทำให้คนงานเดือดร้อน รวมทั้งค่าน้ำค่าไฟค่ากินค่
หลังจากที่ตะวันไปที่ผับแล้วก็เอาโทรศัพท์มาดูที่ปลายฝันตั้งหน้าโปรไฟล์ facebook ขึ้นว่าผับตะวันแล้วเขาก็นำรูปที่ตะวันถ่ายไว้ในโทรศัพท์ออกมาเป็นรูปโปรไฟล์ ตะวันจึงโทรไปหามานพเพื่อนที่อยู่นครพนมบอกให้เพิ่มเพื่อนกับเขาทางเฟสบุ๊ค"โถแต่ก่อนมึงไม่อยากจะมีเฟสทำไมตอนนี้ถึงมีเฟสได้ว่ะ"มานพถามขึ้น"แล้วมันไม่ดีหรอวะถ้ากูมีเฟสนะ"ตะวันพูดขึ้น"ก็ดีน่ะสิเพราะมึงทำงานเกี่ยวกับผับถ้ามึงเข้าถึงคนจำนวนมากได้ก็จะเป็นผลดีต่อมึงแล้ว อีกอย่างมันมีประโยชน์กับการที่มึงจะไปหาแหล่งซื้อเหล้าซื้อเบียร์พวกนี้ด้วยจะได้ของที่ถูกและดีขึ้น"มานพพูดแล้วเพิ่มเพื่อนตะวันไป หลังจากที่ตะวันเพิ่มเพื่อนไปหลายๆคน เขาก็นึกสงสัยเกี่ยวกับการแต่งงานของของขวัญจึงเข้าไปดูในเฟสของของขวัญ ก็พบว่าไม่ได้มีการแต่งงานหรืออะไรทั้งนั้น ตะวันจึงเข้าไปดูเฟสของธาวินเขาก็พบกับรูปแต่งงานตรงหน้าโปรไฟล์จึงกดเข้าไปดูก็พบว่าเป็นธาวินกับของขวัญจริงๆด้วย เขาช่างโง่เง้าเสียเหลือเกิน วันนั้นมันน่าจะเป็นข่าวใหญ่พอสมควร แต่เพราะเขามัวแต่อยู่ในไร่ไม่สนใจโทรทัศน์ข่าวคราวใดๆและไม่เล่นโซเชียลจึงทำให้เขาเหมือนคนโง่ มีคนงานในไร่พยายามที่จะพูดแต่พอแม่เลี้ย
หลังจากที่พ่อเลี้ยงกลับมาตอนบ่าย ๆ ก็กินข้าวเสร็จก็ถามหาปลายฝัน ตัววันดี เองก็ทำหน้าลำบากใจ เขาต้องเล่าให้พ่อเลี้ยงฟังหรือไม่ว่าคุณของขวัญมาที่ไร่ ทางคุณของขวัญก็ไม่ได้บอกว่าให้บอกพ่อเลี้ยงสักหน่อยแล้วพ่อเลี้ยงยัง ถามหาปลายฝันอีกไม่ใช่จะเอาเรื่องเขาหรือ วันดีคิดมากเหมือนคนทำผิดใหญ่หลวง"คุณปลายฝันไปทำงานตั้งแต่กลับมาแล้ว หลังจากทำกับข้าวให้พ่อเลี้ยงเสร็จก็ไปทำงานเลย พ่อเลี้ยงจะให้ป้าโทรตามคุณปลายฝันกลับมาหรือเปล่า วันนี้คุณของขวัญเข้ามาหาพ่อเลี้ยงด้วยแต่ก็มานั่งสักพักเขาไม่ได้รอและก็ออกไป"ป้าสายยืนรายงานพ่อเลี้ยงอยู่ พ่อเลี้ยงจึงเหลือบตาไปมองวันดีแป๊บนึง ทำให้วันดีก้มหน้าหลบทันที"โทรให้คุณปลายมาพบผมที่ห้องทำงานแล้วกันครับป้า วันดียกน้ำส้มไปให้ผมกับคุณปลายในห้องทำงานผมด้วย"หลังจากสั่งงานเสร็จพ่อเลี้ยงก็ขึ้นห้องไป ป้าสายจึงรีบโทรตามคุณปลายฝัน และเตรียมน้ำส้มให้ทั้งสองถ้าทั้งสองเข้าห้องทำงานแล้วจะได้ให้วันดียกไป"เป็นอะไรวันดีแกกำลังทำตัวมีพิรุธอยู่ ถ้าคุณปลายกับพ่อเลี้ยงเข้าไปในห้องทำงานแล้วยกน้ำส้มไปให้อย่าทำตัวมีพิรุธ อย่าทำให้น้ำส้มหกเลอะเทอะล่ะเดี๋ยวจะโดนโกรธ"ป้าสายพูดขึ้นและสั
ทางด้านตะวันเมามายได้ไม่นาน คนที่ผับติดต่อไม่ได้ก็ต้องโทรเข้าเบอร์บ้าน เพราะตอนนี้ของเริ่มหมดสต็อกอีกแล้ว พวกเขาต้องให้พ่อเลี้ยงตะวันอนุมัติเท่านั้นจึงต้องเร่ง"พ่อเลี้ยง คนทีผับโทรมาว่าติดต่อพ่อเลี้ยงไม่ได้ เขาว่ามันสำคัญมากป้าเลยเดินมาบอก"ป้าสายขึ้นมาบอกพ่อเลี้ยง"มีรถไปรับคุณปลายฝันกับวันดีแล้วหรือ เดียวผมจะออกไปผับเลยแล้วกันให้พลอยขึ้นมาเก็บห้องให้ด้วยนะครับเอาของพวกนั้นไปทิ้งให้หมดเลย"ตะวันพูดขึ้นพลางชีไปที่มุมห้อง"คนขับรถไปรับคุณปลายตั้งแต่เช้าแล้ว คุณตะวันจะกินอะไรก่อนไหมเดียวป้าไปทำให้"ป้าสายถามขึ้น"ไม่ต้องครับเดี๋ยวคุณปลายกลับมา แล้วให้เขาทำไว้รอผมแล้วกัน ผมอาบน้ำแล้วจะรีบไปพักเลย"ตะวันพูดขึ้นแล้วรีบไปอาบน้ำ ป้าสายจึงให้พลอยขึ้นมาทำความสะอาด แล้วให้คนงานขึ้นมายกของที่พ่อเลี้ยงต้องการทิ้ง ตะวันออกมาจากห้องน้ำเห็นพวกคนกำลังขนของลงไปเขาก็ไม่ได้ใส่ใจ และออกไปจากบ้านขับรถออกไปทันที"แม่เลี้ยงพ่อเลี้ยงออกไปแล้วค่ะ แล้วก็ให้คนงานขนของในห้องพ่อเลี้ยงออกไปทิ้งเป็นจำนวนหนึ่งน่าจะเป็นของของคุณของขวัญ"ป้าสายโทรไปรายงานแม่เลี้ยง"ดีแล้วล่ะเตรียมตัวรับมือกับของขวัญให้ดีแล้วกันเหมือ
Comments