รวย

ตั้งแต่วันที่พ่อแม่ประสบอุบัติเหตุเสียชีวิต ไพลินก็ถูกอุปการะจากเพื่อนสนิทของพ่อ ไพลินกลายมาเป็นลูกบุญธรรมของตระกูลดัง แต่ชีวิตของเธอมันไม่ได้สุขสบายอย่างที่ใครหลายๆ คนคิด เมื่อคุณหญิงของบ้านกลั่นแกล้งเธอสารพัดเพราะคิดว่าเธอเป็นลูกเมียน้อยของสามีตัวเอง แล้วยังเป่าหูลูกสาวลูกชายให้เกลียดเธอ มิหนำซ้ำคุณท่านที่เป็นพ่อบุญธรรมของไพลินยังมาเสียชีวิตจากไปโดยไม่มีวันกลับ ทำให้ชีวิตของสาวน้อยไร้ที่พึ่ง กลายเป็นนางบำเรอลับๆ ของลูกชายเจ้าของบ้าน

เขามีคนที่คู่ควรอยู่ข้างกาย แล้วเธอจะไปแทรกกลางได้อย่างไร จำยอมถอยห่างออกมาพร้อมเลือดเนื้อเชื้อไขของคนใจร้าย...โดยที่เขาไม่รู้สักนิด

“เหล่ากง..” หญิงสาวยกมือปิดหน้าอก ชันเข่าขึ้นซ่อนสิ่งที่บ่งบอกความเป็นสตรี ตะแคงตัวหนีสายตาหยาดเยิ้มของเขา “สายตาของท่านทำซินเอ๋อร์ขัดเขินแทบขาดใจแล้ว” “เช่นนั้นเหล่ากงให้มองคืนบ้าง” เขาดึงนางมาสู้สายตา “ซินเอ๋อร์ไม่กล้าหรอก” นางเผลอมองไปแล้ว แม้จะเห็นความใหญ่โตของมันแค่ครึ่งลมหายใจ แต่ก็ทำให้นางตกใจจนทำตัวไม่ถูกเลยทีเดียว

“สิงห์” ชายหนุ่มเจ้าของฟาร์มเข้าใจว่าเมียใหม่ของผู้เป็นพ่อจะข้ามาหลอกลวงเอาทรัพย์สินของบิดา เขาจึงต้องทำทุกอย่าง เพื่อจะขัดขวางไม่ให้เมียอยู่ในบ้านหลังนี้อย่างมีความสุข และคนที่เขาควรจัดการ ก็คือสาวน้อยแสนสวยที่เป็นลูกติดมากับเมียใหม่ของบิดา

เขาเสนอตัวขอรับเลี้ยงเธอตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอ เธอไม่มีทางเลือกจึงตอบตกลง เพียงเพราะอยากใช้หนี้ที่พ่อของเธอก่อไว้ให้จบสิ้น "ที่พี่บอกว่าจ่ายหนัก หนักแค่ไหนคะ" "หึ...ก็อยู่ที่ว่าเธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน" "หนูต้องการเงินค่ะ แลกกับความบริสุทธิ์ของหนู" ขอตกลงระหว่างเขาและเธอในการเป็นคู่นอน 1 ปีจึงเกิดขึ้น... "หนูต้องทำยังไงบ้างคะ" "แก้ผ้าแล้ว นอนลง" "........." "ถ้าไม่ทำก็ออกไป"

พ่อฉัน ‘เวียงพิงค์’ ยกฉันให้มาเฟียที่ร่ำรวยที่สุดเจ้าของบ่อนที่พ่อฉันเสียพนันได้อุปการะฉัน ฉันแอบชอบเขาตั้งแต่ครั้งแรกที่เราเจอกันแต่ป๋า ‘เจ้าสัว’มีคู่หมั้นอยู่แล้ว…. ชีวิตฉันที่เคยลำบากเปลี่ยนไปในชั่วพริบตาเมื่อฉันได้พบเขา แต่ความสุขสบายของฉันกับมาพร้อม สถานะนางบำเรอ ของเขา ฉันควรจะยอมรับมันสิ ฉันกับพ่อจะได้มีชีวิตที่สุขสบายกว่าแต่ก่อน แต่ฉันกลัวหัวใจตัวเองเหลือเกิน กลัวว่าจะตกหลุมรัก เขาผู้มีพระคุณคนนี้ของฉัน ที่ฉันเองก็รู้อยู่เต็มอกว่าเขามีเจ้าของแล้ว และเธอคนนั้นก็ดีและเพียบพร้อมกว่าฉันมากมาย

เจเจหนุ่มวิศวะโยธาปี4ความสูง187หล่อร้าย กล้ามแน่น ดางตามีเสห์น บ้านรวยสาวเยอะ เป็นที่เคารพของน้องๆ นิสัยเงียบๆ พูดน้อย ขี้รำคาญ ใจร้อน เอาแต่ใจ เขาคือนักสอยดาวตัวจริง มีน้องชายน้องสาวที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกันคือ เอเดน กับเฌอรีน และมีเพื่อนรักคือ วิคเตอร์กับเลโอ ฉายาเขาคือเจเลอร์ดุกินคน เฌอรีนได้กล่าวไว้ อบิเกลสาวน้อยคณะบริหารปี1ความสวยระดับดาวมหาลัย ตาสวยยิ้มทีโลกละลายความสดใสความเป็นกันเองของเธอยิ่งทำให้ตัวเธอมีเสห์นเพิ่มมากขึ้น ความสูง165นิสัยเป็นมิตรคุยเก่งยิ้มง่าย มองโลกในแง่ดี มีเพื่อนสนิทคือเฌอรีน ⛔️ Trigger Warning ⛔️ มีการกระทำที่ไม่เหมาะสมของตัวละคร คำหยาบ เซ็กซ์ซีนถึงพริกถึงขิง Dirty talk ⚠️ สำคัญ ⚠️ นิยายเรื่องนี้สร้างขึ้นจากจินตนาการของผู้แต่ง ทั้งตัวละครและองค์กรเป็นเรื่องสมมุติ ไม่มีเจตนามุ่งร้ายต่อบุคคลหรือวิชาชีพใด ☪️ ลิขสิทธิ์เป็นของนามปากกา เรนเดียร์ B-52 แต่เพียงผู้เดียว การเผยแพร่ทำซ้ำ ดัดแปลงเนื้อหา โดยไม่ได้รับอนุญาต ผิดกฎหมาย ตาม พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มาตรา 15 27 31 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ☪️

เพราะความผิดพลาดตั้งแต่รุ่นแม่ทำให้ เธอ ต้องกลายเป็นหมากในเกมการแก้แค้น และเพราะความงามที่ซุกซ่อนอยู่ในกายบางแสนมอมแมมก็ทำให้ เขา รุ่มร้อนด้วยเพลิงพิศวาสอย่างที่ไม่เคยเกิดกับหญิงสาวคนไหนมาก่อน

เมื่อเธอตื่นมาอยู่ในร่าง ของภรรยานอกสายตา เช่นนั้นเธอจะทำให้ในสายตาของเขา มีเพียงเธอผู้เดียวเช่นกัน 'การยั่วในแบบของนาง มิใช่การเปลื้องอาภรณ์ ทว่ามันคือการยั่วโทสะ เพที่จะอยู่ในสายตาของเขาตลอดเวลานั่นเอง'

เพียงเพราะ ภัคพิญา ต้องการตอบแทนผู้มีพระคุณ เธอจึงตกปากรับคำแต่งงานกับ ปริภัทร์ "คุณมาทำอะไรที่นี่" ภัคพิญาเอ่ยถามชายหนุ่มตรงหน้าเสียงเรียบแววตาไร้ความรู้สึก พลอยทำให้เขาใจเสียไม่น้อย "ผมมาหาคุณ มารับคุณกลับบ้านของเรา" "เรา...บ้านของเราเหรอคะ" "ใช่ภัคบ้านของเรา" ร่างสูงจ้องมองใบหน้าสวยของเมียครู่หนึ่งแล้วเอ่ยประโยคต่อมา "กลับบ้านเราเถอะ" "บ้านของคุณไม่ใช่บ้านฉัน อีกอย่างฉันไม่มีบ้าน" หญิงสาวสูดลมหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆผ่อนออกมา "แล้วคุณก็ออกไปจากที่นี่ได้แล้ว" "ผมจะไม่ไปไหนทั้งนั้น ถ้าคุณไม่กลับไปกับผม" เธอส่งยิ้มและส่ายหน้าน้อยๆ "คุณไล่ฉัน ฉันก็ออกมาแล้วคุณยังจะเอาอะไรอีกคะ" เธอถามอย่างไม่เข้าใจ "เพราะหนี้ที่ครอบครัวผมจ่ายค่ารักษาพยาบาลให้ยายของคุณไงภัค" เขาหาข้ออ้างที่จะเหนี่ยวรั้งเธอไว้ ในความเป็นจริงแล้ว เขาไม่ต้องการเงินของเธอแม้แต่บาทเดียว สิ่งที่เขาอยากได้คือ 'หัวใจของภัคพิญา'เท่านั้น "ได้ฉันจะใช้หนี้ทั้งหมดให้คุณ แล้วถ้าหากคุณจะกรุณา ช่วยปล่อยฉันไป เหมือนที่ฉันเคยทำให้คุณได้ไหมคะ คุณปริภัทร์"