รักแรก

“พี่พูดจริงนะคะ ต่อไปนี้ถ้าใครมาบอกว่าน้องหนูอ้วน ให้น้องหนูตอบเขาไปว่า ‘อ้วนแต่ผัวรักมาก’ นะคะ และต่อให้อ้วนมากกว่านี้พี่ก็รัก และพี่จะพิสูจน์ว่าอ้วนๆ อวบๆ แบบนี้ เอามันแค่ไหน พร้อมนะคะ"

เพราะตกงาน จากสาวชาวกรุงจึงมาเป็นสาวชาวไร่... แถมเจ้านายยังเป็นผู้ชายที่ใฝ่ฝันและสร้างแผลใจให้ยามเด็ก วราลีจะทำอย่างไร ในเมื่อเคยช้ำรักจนไม่อยากข้องเกี่ยว แต่อีกใจ...ก็ยังแอบฝันถึงพี่ชายในวันวาน

อศิร ศิลาหัตร์ทัย (โอม) หนุ่มวัยจะเลข 3 เขาคือคนที่ใคร ๆ ก็รู้จัก เพราะเรื่องเล่าปากต่อปากอย่างกับนิทาน แต่คนที่รู้จักและเคยเห็นหน้าค่าตาของเขาจริง ๆ มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ซึ่งด้วยความเจ้าชู้ที่มีมาตั้งแต่สมัยเรียน เมื่อโตขึ้นมีฐานะจึงโดนคนอื่นให้คำนำหน้าว่า เสี่ย ทำให้เขากลายเป็น เสี่ยโอม ชายหนุ่มที่มีใบหน้าเป็นปริศนา คนที่หญิงสาวหลายคนปรารถนาอยากจะเจอ คิริต้า เกลวาดี (ครีมหอม) สาวน้อยวัย 20 เธอเกิดมาจากความไม่ตั้งใจของพ่อแม่ ทำให้เธอโตมาพร้อมกับคำดูถูกของแม่แท้ ๆ และคนรอบข้าง แต่แล้วเมื่อคุณตาผู้เป็นที่รักจากไป เธอจึงตัดสินใจเข้ามาตามหาคนเป็นพ่อในเมืองใหญ่ ซึ่งนั้นก็ไม่ได้หมายความว่าชีวิตของเธอจะมีความสุข ครีมหอมถูกพ่อส่งไปเป็นเด็กขัดดอกเพื่อยื้อเวลาให้ครอบครัวหาเงินมาใช้หนี้ แต่ในความโชคร้ายก็คือบ่อเกิดแห่งความโชคดีของเธอ เพราะครีมหอมกำลังจะได้กลายเป็นที่รักของผู้ชายที่ หญิงสาวหลายคนอยากครอบครอง “ครีม…พี่นึกว่าครีมจะไม่กลับมาหาพี่แล้ว รู้ไหมว่าพี่คิดถึง และ เป็นห่วงครีมขนาดไหน ที่พี่ไม่สามารถไปหาหนูได้แบบนั้นน่ะ “ครีมหอมอ้ำอึ้ง แล้วรีบผลักอกเขาให้ออกห่างจากเธอ ถึงได้สังเกตเห็นว่าเขาร้องไห้ตาแดง เธอจ้องเขาแป๊บเดียว แล้วก็พูดในสิ่งที่เธอควรพูดขึ้น “เสี่ยล็อคประตูห้องนอนไว้ทำไมคะ “ “ครีมจะทำอะไร “เขานิ่งไป นี้มันจะเป็นแบบที่เขาคิดจริง ๆ หรือ ใช่แล้วที่เขาล็อคประตูห้องนอนไว้เพราะกลัวว่าเธอ จะแอบมาเก็บเสื้อผ้าหนีเขาไป แต่ทำไมมันกลายเป็นความจริงเสียได้ “เสี่ย! ตกลงเอากุญแจให้ครีมได้หรือยังคะ “เขาหันกลับมาเมื่อเธอเรียก พร้อมกับมีดปลอกผลไม้ในมือ “เสี่ยคิดจะทำอะไร “เขาเดินเข้ามาใกล้เธอ แล้วจับด้ามมีดเล่มนั้นวางมันลงบนฝามือเธอ พร้อมหันปลายมีดเข้าหาตัวเอง “ทำบ้าอะไรคะ “

แม้ว่าตัวอยู่ใกล้ แต่เหมือนยิ่งห่างเขาไปทุกที เธอจะต้องทำยังไง เขาถึงจะเลิกเกลียดเธอ ให้กลับมาเป็นเพื่อนเหมือนเดิมก็ยอม

........เขาต้องการมีลูกแต่ไม่ต้องการมีครอบครัว....... การมีภรรยาเป็นเรื่องเลวร้ายสำหรับเขา ความรักนำมาแต่ความทุกข์ และไม่เคยทำให้ใครได้รู้จักความสุขที่แท้จริง ภาคินถูกมารดาใส่ความคิดนี้มาตั้งแต่วัยเยาว์ เพราะพ่อของเขาทิ้งครอบครัวไปแต่งงานใหม่ทำให้แม่ต้องสู้ทนเลี้ยงเขามาด้วยความลำบาก ..........แต่….... วันนี้มารดาของเขากับยื่นคำขาดต้องการทายาทสืบสกุลด้วยอาการป่วยของผกาทำให้เธอตัดสินใจให้ลูกชายเร่งผลิตทายาทให้ได้ก่อนที่เธอจะจากโลกนี้ไป ......แล้ว...... ขนมผิงสาวน้อยตกงานเธอไม่มีทางเลือกเท่าไหร่เพราะพ่อของเธอกำลังป่วยหนักต้องการใช้เงินในการรักษาเธอจึงยอมเซ็นสัญญาทั้งที่มันสุดแสนจะเจ็บปวดหัวใจ ***เป็นแม่ของลูกให้เขาที่ไม่ใช่ภรรยาและไม่มีสิทธิ์เป็นกระทั่งคนรัก*** รักหวาน ๆ โรแมนติกกับบรรยากาศของสะปันฝากติดตามกันด้วยนะคะ

**กินเด็กเขาว่าอมตะ** เธอหนีจากไฟที่แผดเผามาซบอกกว้างที่แสนอบอุ่น ความรักที่เกิดขึ้นตั้งแต่ค่ำคืนแรก ทุกอย่างมันควรจะจบลงแค่นั้น.....ทว่าสัมผัสรักที่ทั้งคู่มอบให้แก่กันมันมีความสุขเกินกว่าจะตัดใจ ********* “อืม...แดน” ใบหน้าที่คมภายใต้ผิวขาวค่อย ๆ ใช้ปลายลิ้นเลื่อนต่ำลงมาก่อนที่เขาจะจัดการกับเสื้อตัวบางที่ขวางกั้นเส้นทางที่เขาจะได้ใช้สองมือสัมผัสกับเนื้อนุ่มของอกอิ่มของหญิงสาวที่กำลังนอนหลับตาพริ้มในที่สุดอาภรณ์ทั้งส่วนบนและส่วนล่างก็ถูกถอดกองไว้ข้าง ๆ ก่อนที่แดนไตรจะสาละวนกับยอดที่ชูช่อแข็งตั้งรับสัมผัสของลิ้นอุ่นแสนหวานของเขา

ความเข้าใจผิดที่เขาคิดว่าเธอเป็นหัวขโมยเพราะหน้าตาที่เหมือนกับขโมยตัวจริงจึงทำให้เกิดเรื่องราววุ่นวายขึ้นกับชีวิตของหญิงสาว ทำให้เธอต้องไปอยู่กับเขาอย่างจำใจด้วยเพราะอสูรร้ายถูกใจสาวน้อยคนนี้เสียแล้ว

'เธอ' ตกเป็นเป้าหมายเพียงครั้งแรกที่เขาพบเจอ นั่นคือรักแรกพบหรือเพียงเพราะเธอตรงสเปค แล้วเธอจะทำเช่นไร เมื่อต้องเข้ามาพัวพันในชีวิตของเขาโดยไม่รู้ตัว 'บราฮิม' ผู้ชายดีกรีไม่ธรรมดา

เมื่อพุด หนุ่มหน้าหวาน จิตใจดี เพิ่งเรียนจบ ป.ตรี ได้งานทำหมาด ๆ โชคดีได้เช่าบ้านหลังใหญ่ทรงไทยโบราณกึ่งยุโรปในราคาแสนถูก พุดหลงรักบ้านหลังนี้มาก ๆ แต่ภายในบ้านกลับมีใครคนหนึ่งที่รอคอยเขามานานแสนนาน...แต่พุดกลับจำเขาไม่ได้ เขาจึงต้องพาพุดย้อนนิมิตเพื่อระลึกอดีตชาติ ในความโชคดีมีความโชคร้าย เมื่อเจ้านายใหม่หวังเคลมตนเอง พอพุดไม่ยอมก็บีบให้ต้องออกจากงาน แถมใส่ร้ายว่าพุดทำร้ายร่างกายเจ้านายจนทำให้พุดตกงานยาวๆ แต่มีท่านชายอย่างเขาซะอย่าง ท่านชายบอกว่า "พี่ไม่ใช่เป็นเพียงผีธรรมดา แต่เป็นผีที่ร่ำรวยมาก" ว่าซ่านนนนน

คนบางคนมีค่าไว้พียงแค่มอง เราไม่มีสิทธิ์เป็นเจ้าของ ดั่งกระต่ายที่หมายพระจันทร์ คนบางคนมีค่าสูงส่ง แต่ตีคุณค่าของตนเองไว้ต่ำต้อย ทั้งๆ ที่บริสุทธิ์งดงามดั่งน้ำค้าง คนบางคนซื๋อตรงต่อใจตนเอง ดั่งพระอาทิตย์ที่มอบแสงสว่าง และความอบอุ่นเท่าเทียมกัน