วัยรุ่น

พระเอก เสือ อายุ 39 ปี ปัจจุบัน...เป็นเจ้าของไร่สวนทุเรียนขนาดใหญ่อันดับต้นๆ ของจังหวัด - นิสัยค่อนข้างนิ่งเงียบ สุขุม ดูเป็นผู้ใหญ่ต่อหน้าคนอื่น รู้จักพูดเเละวางตัว เเต่ถ้าสนิทก็ค่อนข้างกวนๆ เเละเจ้าเล่ห์พอตัว โดนเฉพาะกับนางเอก เเต่ถ้าเข้าโหมดคลั่งรักเมื่อไหร่ อบอุ่น ใจดี สายเปย์ ชอบหยอดคำพูดหวานๆ เเละตามใจเก่ง นางเอก นานะ ( เป็นลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ) อายุ 22 ปี ว่าที่บัณฑิตป้ายเเดง ที่พึ่งเรียบจบมาหมาดๆเเต่ต้องมาช่วยงานครอบครัวเมื่อเรียบจบ -นิสัยน่ารักเหมือนกับหน้าตา ใจดี สดใส เป็นกันเอง เข้ากับคนง่าย กินง่ายอยู่ง่ายสบายๆ ยิ้มทีโลกสดใส เเต่ก็เป็นคนดื้อพอตัวเเละเเก่นไม่ค่อยยอมคน สู้คน ทันคน ไม่ค่อยกลัวใคร เเต่เวลาเธออ้อนใคร คนๆนั้นต้องเเพ้ทางลูกอ้อนของเธอทุกทีโดยเฉพาะพระเอกของเรา ( ไม่มีนอกกาย - ไม่มีนอกใจ ) เป็นเเนวฟีลกู๊ด สบายๆเบาๆสมอง ตามความถนัดของไรท์ เเต่ก็มีดราม่านิดๆพอเป็นพิธี ไม่อนุญาติให้ใครดัดเเปลงหรือคัดลอกเลียนเเบบโดยไม่ได้รับอนุญาติ

“ห่างกันสักพักมันเหมือนคำบอกเลิกเลยนะ” “มันอาจจะเหมือนคำบอกเลิก แต่สำหรับบางคนเขาก็แค่ต้องการเวลาจริงๆค่ะ” “ก็ได้ครับ ห่างกันสักพักก็ได้” “ขอบคุณนะคะที่เข้าใจโย” “แต่รู้เอาไว้ด้วย” ชายหนุ่มพูดแล้วหยุดเอาไว้แค่นั้นก่อนจะยื่นใบหน้าเข้าไปใกล้กับใบหน้าหวานแล้วพูดต่อ “พี่ไม่มีวันเลิกกับโย”

เมื่อผมบังเอิญได้ค้นพบความลับ จากบล็อกเสียวในเวบสวิงของคนขับรถ แต่รูปประกอบที่มาลงเป็นรูปแฟนผม ความเสียวจากการเป็นผู้ชมจึงเกิดขึ้น

ข้าวหอม เผลอเมาแล้วอ้อน ธีร์ พี่ชายข้างบ้านที่แอบรักมาตลอด จนเขาห้ามตัวเองไม่ไหวเผลอก้าวข้ามเส้น พอตื่นมาเขาบอกจะรับผิดชอบ แต่ยังไม่ทันตอบตกลงก็ดันได้ยินเขาพูดกับดาวมหาลัยว่า 'เธอก็เป็นแค่น้องสาวข้างบ้าน'

"โดนเขาด่าว่าเลวมาเหรอวะ" คำถามของบอมทำเอาเป้ต้องขบกรามแน่นอย่างข่มอารมณ์ เขาไม่ได้ตอบคำถามแต่กลับเดินหนีเพื่อน อาทิตย์ที่ยืนกอดอกมองอยู่ก็แค่นหัวเราะออกมาอย่างไม่มีปี่มีขลุ่ย และนั้นก็ทำให้บอมต้องขมวดคิ้วอย่างมึนงง "อะไรของพวกมันวะเนี่ย...." บอมเกาหัวอย่างมึนงงเมื่อเพื่อนรักทั้งสองมันมีท่าทีแปลกไปอีกคนแล้วโดยเฉพาะไอ้เป้เพื่อนรักที่ตอนนี้ไม่ต่างจากอาทิตย์ในคราที่มีรักเลย "เดี๋ยวนะนี่มึงอย่าบอกนะว่าโดนน้องฝนด่ามาจริงๆ?" อาทิตย์กอดอกถามเพื่อนด้วยน้ำเสียงยียวน คนโดนถามพ่นลมหายใจออกมาหนักๆและพยักหน้าเป็นคำตอบแทน "ให้มันได้แบบนี้สิวะ นี่พี่เป้เฮดว้ากต้องมาอารมณ์เสียเพราะรุ่นน้องปีสองด่าว่าเลวเหรอวะเนี่ย" เป้ตวัดสายตามองเจ้าของคำพูดเย้าแหย่นั้นอย่างดุดัน "มึงอย่ากวนตีนไอ้อาทิตย์!" ตะเบ็งเสียงใส่เพื่อนอย่างหัวเสีย "กูว่าท่าจะได้กัดกันอีกนานนะ" อาทิตย์แค่นหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันและหนุมตัวเดินออกมาจากตรงนั้น เขาเดินเข้าไปในอาคารเรียนก่อนเป้และบอมเพราะดูท่าทางแล้วคงนั่งสงบสติอารมณ์อยู่นาน

💞 “หนูไม่ได้อยากเป็นน้องพี่...หนูอยากเป็นของพี่ต่างหาก” 💞 เมื่อ ลูกสาวมาเฟียผู้หวานซ่อนคม ต้องมาอยู่บ้านเดียวกับ รุ่นพี่วิศวะสุดฮอต ที่เธอแอบรักมาครึ่งชีวิต จากความผูกพันกลายเป็นความรู้สึก ที่ไม่มีใครห้ามหัวใจได้อีกต่อไป…

"เขามองเธอเป็นแค่ผู้หญิงต่ำต้อย ไร้ค่า ปากบอกว่าไม่ต้องการ แต่วันที่เธอหนีไป เขากลับทุรนทุรายเหมือนจะขาดใจ...ใครกันแน่ที่จะอยู่ไม่ได้?"

เรื่องราวความรักชุลมุนของสาวน้อยหน้าใสที่จะมาพิชิตใจหนุ่มรุ่นพี่เธอจะได้หัวใจเขามาหรือไม่เตรียมลุ้นไปกับเธอได้เลยค่ะ...

จะมารักอะไรในวันที่เธอเดินออกมา ทำไมตอนที่เราสองคนอยู่ด้วยกันเขาจึงไม่เห็นคุณค่า นี่สินะที่เรียกว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งน้ำตา

“พี่ปิงจะพาเอมไปไหนคะ ปล่อยเอมนะ!” “อยู่เฉย ๆ เหอะน่า!!” พี่ปิงจับสะเอวฉันไว้แน่น รั้งให้ฉันยังคงนั่งบดบนตักของเขาต่อไปโดยไม่อาจขัดขืน “หรือว่าอยากโดนเอาบนรถ” “พี่ปิง! ทำไมพูดน่าเกลียดแบบนี้คะ” คำถามของฉันทำให้เพื่อนสองคนของพี่ปิงหัวเราะลั่นรถ “เฮ๊ย! สงสัยน้องไอ้อุ่นยังสดอยู่ว่ะ” “แม่ง! แบบนี้ก็ดีเลยดิ คืนนี้พวกเราได้มันส์กันยาวแน่นอน ฮ่าๆๆๆ” ฉันตกใจจนตัวสั่น เมื่อคิดได้ว่ามันคือการเอาคืนของพี่ปิง โดยใช้ฉันเป็นเครื่องมือแก้แค้น “ไม่นะพี่ปิง อย่าทำแบบนี้กับเอมเลย เอมขอร้องล่ะ เอม...”