หลังจากที่หรี่อย่างนั้นได้ทำตามคำสั่ง ของเจ้านายของตัวเองทั้งสองคนแล้วดังนั้นเขาจึงอุ้มเหลียงไปยังห้องรับรองแขก ดังนั้นเขาจึงแจ้งลี่ล้างโดยการสื่อความพยายามโดยการปิดปาก ทำให้มีอย่างนั้นตกใจ แต่สิ่งที่มีส่วนนั้นได้ทำลงไป โดยไม่รู้ตัว ขัดขืนตัวเองดังนั้นเขาจึงลุกขึ้น และดึง มือของเหรียญลุกขึ้นมานั่งบนเตียง และหยิบน้ำเปล่าขึ้นให้ 1 แก้ว ดังนั้น เขาก็ได้นั่งตรงโซฟา และจิบกาแฟไป พลางๆ เขาปล่อยให้หลีอย่างทำใจสักพักนึง คำถามขึ้นมาว่า
หรี่หยาง หลี่เฉิน ฉันถามจริงๆนะถ้าไม่ได้ถึงยอมทำงานให้กับเขาล่ะ เขาไม่ได้ดีกับฉันเลยนะ แถมเขายังเปิดโปงเรื่องไร้สาระของฉันอีกมันเป็นเรื่องส่วนตัวของฉันไหมเขาไม่ควรยุ่งแล้วอีกอย่างนึงกับสิ่งที่ฉันทำกับหยงเฟยฉันขอโทษฉันขอโทษแต่เพียงแค่ว่านายอย่าทำกับฉันแบบนี้ได้ไหมล่ะ ฉัน ฉันไม่ได้ชอบนายจริงๆนี่นา หลี่เฉิน นายเอาอะไรมามั่นใจมิทราบว่านายไม่ได้เขินฉันนายไม่ได้ชอบฉันตั้งแต่ ฉันกับนายมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันครั้งนั้น นายยังจะปากแข็งอีกหรืองั้นหรอ ถ้านายบอกว่านายไม่ได้ชอบฉันจริงๆ ทำไมนายถึงยอมปล่อยให้ฉันทำกับนายแบบนั้นล่ะ หรือว่านายจะบอกว่านายยอมฉันก็เพราะว่านายไม่รู้ว่าเป็นฉันนายคิดว่าสิ่งที่นายโดนทำนั้นเป็นเสมียนหยงเฟอร์อย่างนั้นหรอ ฮ่าๆๆ ฉันว่านายเข้าใจผิดอะไรหรือเปล่า เ ดังนั้นฉันคิดเพียงแค่ว่า นายคงจะยังยอมรับตัวเองไม่ได้สินะ ที่เรื่องมันเกิดขึ้นจากวันนั้น ส่วนตัวนายเองก็มีความผิดไม่ใช่หรอ สถานที่นายปลอมแปลงเอกสาร โทษฐานที่นายโกงบริษัทเจ้านายฉันดังนั้น เจ้านายของฉันก็จึงยกนายให้เป็นของฉันไงล่ะ ฉันกำลัง หาคนอยู่ด้วยพอดีเลยอ่ะ โชว์รูมในงานครั้งนี้ฉันคิดว่าฉันควรดูแลนายให้ดีนะ เพราะว่าต่อไป อนาคตนายอาจจะต้องแต่งงานกับฉันแทนคงจะเป็นไปไม่ได้ที่หน้าจะแต่งงานกับเจ้านายของฉันเพราะเขาสองคนเขาเป็นคู่ครองกันมาแต่ไหนแต่ไรแล้วนายไม่รู้เลยหรือไง เ หรี่หยาง ในจะมาพูดอะไรกันเล่า คู่นึงคู่ครองอะไรกันฉันไม่เห็นจะเข้าใจเลย เสวียนหยงเฟย ขยันเฉินเนี่ยนะ เป็นคู่ครองกันมาแต่นานแล้วงั้นหรอ บ้าไปหรือเปล่าในฝันเพ้อฝันได้ฝันกลางวันอยู่หรือเปล่า โอ๊ยคนอย่างฉันไม่เชื่อง่ายๆหรอกนะเรื่องคู่ครองอะไรแบบนั้นก็คล้องใจอะไรแบบนั้นน่ะฉันไม่สนใจหรอกนะ ฉันรู้เพียงแค่ว่าตอนนี้ นายทำอะไรกับฉันไว้ แล้วถ้าฉันจะต้องเจ็บตูดเพราะนายอีกเฮ้ยเจ็บใจชะมัด นายรู้ไหม วันที่นายทำฉันแบบนั้นน่ะฉันเจ็บก้นมากแค่ไหนฉันเสียฟอร์มฉันมากแค่ไหนนายรู้บ้างไหมเราอีบ้าเอ้ย แต่ฉันยังจะต้อง ไปหาหมออีก มากกว่านะ เฮ้ย นายน่ะ ใจร้ายชะมัดเลย นายรู้เรื่องบ้างหรือเปล่าน่ะ ที่นายทำกับฉันลงไปน่ะ ฉันเสียให้นายยังไม่พออีก แถมฉันยังเลือดไหลอีกต่างหากนั่น ฉันเจ็บใจชะมัด ห หรี่เฉิน อะไรนะ ไหนบอกว่านายเลือดออกอย่างงั้นหรอ ปกติแล้วนายก็เก่งเรื่องบนเตียงนี่ แต่ทำไมจู่ๆนายถึงเลือดออกล่ะ หรือว่าครั้งแรกอาจจะไม่ใช่ผู้ชายกับฉัน นายถึงไม่ค่อยสันทัด แต่ครั้งนี้ นายโดนฉันนายอาจจะไม่สันทัดกับฉันเพราะนายเลือดออกขอโทษนะฉันทำแรงไปหน่อย นายคงอาจจะไม่เจ็บมากใช่ไหม ฮ่าๆๆ แสดงว่านายก็คงโดนเป็นครั้งแรกสินะ แต่ถึงได้เจ็บแบบนั้น เอาเป็นว่า ฉันขอโทษได้ก็แล้วกัน แล้วก็ ถ้านายยังไม่ไปหาหมอ ฉันจะพานายไปตอนนี้แหละ แล้ว เลือดนายหยุดไหลหรือยัง ให้ฉันดูหน่อยได้หรือเปล่า ฉันถามด้วยความเป็นห่วงน่ะ ฉันไม่ได้ทะลึ่งกับนายนะ หลี่หยาง ไม่ต้องอ่ะ ฉันฉันไปเองได้ ฉันไม่รบกวนนายดีกว่า ส่วนเรื่องก้นฉันรักษาเองได้นายไม่ต้องห่วงช่วงล็อคหน้า เรื่องแค่เซฟจ๊อยน่ะ แล้วจะมาสนใจจนห่วงฉันทำไมแกเล่า เธอแค่เจ็บก้นฉันไม่ได้ตายซะหน่อยนี่ หนวกหูหน้านายน่ะ ไสหัวไปไหนก็ไปเลยไป ทันใดนั้นแววตาของหลี่เฉินก็ได้แอบมองเหลียงอยู่ห่างๆ เขาก็ทำแสร้งเป็นไม่สนใจเหมือนกันเขาจึงจิบกาแฟต่อไปและดูดบุหรี่เป็นพักๆ ดังนั้นเขาจึงมีเรื่องอะไรหลายๆเรื่องที่ทำให้คิดเช่นกันดังนั้นเขาจึงคิดว่าอีกอย่างก็ไม่ใช่คนเลวร้ายอะไรแต่ดูเหมือนเลี้ยงเหมือนจะเป็นคนเลวร้ายก็จริงแต่รวมๆแล้วก็เป็นแค่ภายนอกจะเอาจริงๆความรู้สึกของเหลวรู้สึกเหมือนเป็นคนอ่อนแอ เพราะเขาไม่ได้อยู่กับพ่อแม่ เลยถูกเลี้ยงดูมาอย่างตามใจกันเคยตัวดังนั้นเขาจึงอยากจะปรับเปลี่ยนนิสัยของหลายอย่าง ให้ดูดีขึ้น ถึงแม้ว่าตัวเขาจะเป็นองครักษ์เขาก็ยังมีความเป็นผู้ใหญ่พอมีความเป็นผู้นำพอที่จะคอยปกป้องคุ้มครองคนที่ตัวเองคิดว่าอยากจะรักเช่นกันเขาไม่เคยรักอะไรแบบนี้แต่ในเมื่อมันเป็นแบบนี้เขาก็ต้องลองพิจารณาในความรู้สึกตัวเองดังนั้นเขาซึ่งหันหลัง และหันไปมองสายตา 4 อย่างที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขาแอบมองด้วยมือของ ดูอยู่เงียบๆ และแอบยิ้มที่มึงปากยังเล็กน้อย ดังนั้นเขาจึงเดินเข้าไปหาหรี่หยาง เขาไม่พูดอะไร แต่โอบกอดอย่าง อ่อนโยน จนทำให้อีกอย่างนั้น สะทกสะท้านตกใจเพียงเล็กน้อย ที่อยู่ๆก็โดนกอดจากด้านหลัง จากนั้น เขาก็ไม่พูดอะไร เขาก็เดินออกไปจากห้อง รับรองแขกและไปห้องอาหารดังนั้นเขาจึงสั่งข้าวมา 2 จานและน้ำอัดลม 2 ขวดและน้ำเปล่าอีก 2 ขวดให้เอา กับข้าวขึ้นไปส่งที่ห้องรับรองแขกทันที ดังนั้นเขาจึงออกจากห้องอาหารเสร็จและขึ้นไปยังบนห้องห้องรับรองที่เลี้ยงอยู่เขาดึงใบคีย์การ์ดออกดังนั้นเขาจึงเปิดประตูเข้าไปในห้อง และคีย์การ์ดอีก 1 ใบ เขาได้ วางไว้บนหัวโต๊ะที่นอน แล้วพูดขึ้นว่า หลี่เฉิน ฉันสั่งข้าวให้นายแล้วนายจะกินก็กินนะ ไม่กินก็ไม่เป็นไร ฉันจะวางไว้ให้บนโต๊ะก็แล้วกันแต่เพียงแค่ว่าถ้ามีคนเคาะประตูนายก็เปิดไปเอาจานเข้าด้วยตัวเองก็แล้วกันฉันสั่งไว้เข้า 2 จานแล้วอัดลม 2 น้ำเปล่า 2 เช็คบิลที่ฉันแทนแล้วก็หยิบวางบิลค่าอาหารวางไว้บนโต๊ะให้ฉันแล้วสุดท้ายนายก็กินซะแล้วก็ไม่ต้องหนวกหูจะไม่หนีอีกนะ ฉันจะไปอาบน้ำ แล้วอีกอย่าง คีย์การ์ดนั่น ถ้าไม่มีอะไรก็ไม่จำเป็นต้องหยิบไป แต่ถ้านายจะไปไหนนายก็บอกฉันฉันจะไปส่ง คีย์การ์ดนั่นนาง ห้ามแตะต้องเด็ดขาด มันไม่ใช่เรื่องอะไรของนายที่นายจะต้องยุ่งมันเป็นห้องของฉันไม่ใช่ห้องของนาย นายเป็นห้องรวมกับฉัน คืนนี้เราจะนอนอยู่ด้วยกันที่นี่ แล้วอีกอย่างนึง ถ้าได้ของฉันทั้งสองคน ก็จะนอนพักที่โรงแรมที่นี่เช่นกันกว่าจะกลับก็คงจะอีก 2 วันเพราะงานแถลงข่าวนั้นยังไม่จบ เพราะมีต่อ ของการไลฟ์สดข่าว ได้ค่าแรงข่าวอีก 2 ที่ดังนั้น ฉันจึงต้อง ฉันจึงต้องอยู่ที่นี่กับนายก่อน แต่ถ้าในเรื่องงานฉันต้องไปแต่เจ้านายต้องอยู่ที่นี่ห้ามไปโลดเล่นเดินเพ่นพ่านในงานประชุมเด็ดขาด ไม่งั้น ฉันฆ่านายตายแน่ หรี่หยาง รู้แล้วน่ะหนวกหูน่ะนายจะไปอาบน้ำก็ไปเถอะฉันรับทราบแล้วล่ะ ไม่ต้องห่วงไม่ต้องกังวลว่าฉันจะหนีนางหรอกนะ ยังไงฉันก็หนีนายไปไหนไม่พ้นอยู่แล้วนี่ บริจาคเต็มห้องซะขนาดนั้น ฉันคงหนีนายไปไหนพ้นหรอกนะ ถ้าจะกักขังฉันเลยหรือไงนะเนี่ย เฮ้ยช่างเถอะ นายก็ รีบอาบน้ำก็แล้วกันฉันจะได้อาบน้ำบ้าง แล้วก็ไม่ต้องบ่นแล้วนะ ฉันไม่อยากฟังคำบ่นของนาย บอกหูชะมัด ทันใดนั้นองครักษ์ของเฉวงเฟยซึ่ง เป็นองครักษ์มาจากบน อาณาเขตของแดนมังกร จันทราเช่นกันดังนั้นเขาลงมาช่วยปกป้องคุ้มครองแสวงหยงเฟยโดยเฉพาะแต่ว่าเขากลับได้ภรรยาของเขากลับไปด้วยดังนั้นเขาจึงอยากจะมีความรักที่ดีเช่นกัน ดังนั้น เขาเป็นคนชอบแข็งข้ กลับหรี่ยางโดยตรงดังนั้นเขาจึงคิดว่าการที่ทำให้เหรียญกลายเป็นคนถูกรักมันก็ดูมีรสชาติไม่เลวร้ายเท่าไหร่เขากลับกลายจะเป็นคนที่ ต้องกำราบหรี่หยางให้อยู่และปรับเปลี่ยนนิสัยดีอย่างให้จากเลวกลายเป็นดีขึ้น จากนั้นเขาเดินลุกขึ้นจากโซฟาและเดินไปหาหรี่หยางก่อนจะไปอาบน้ำเขาได้จับกริยาหันมาเข้าหันหน้าเข้าหาตัวเองแล้วจับหน้าของเหรียญเงยหน้าขึ้นมาแล้ววันทรงจูบปาก อย่างอ่อนโยนอีกครั้งจนทำให้ 4 อย่างนั้นตกใจ และผลักตัวของฉี่เฉินออกจากตัวเอง ทันที และทรุดตัวลงบนเตียงยัง ไม่พูดอะไร แล้วนอนหันหลังให้ทุกครั้ง อยู่ในระหว่างที่ รีเฉินนั้นอาบน้ำอยู่ มีอย่างซึ้งได้คิดถึงเรื่องวันนั้นที่เขาได้มีความสัมพันธ์ลึกซึ้ง กับรีเฉินจนทำให้เขารู้สึกหน้าแดงและร่างกายหวั่นไหวอีกครั้งจะพึงนึกถึงเรื่องนั้นอย่างเชิง ได้ๆข้ารับปากเจ้า เฮ้ย ชอบอย่าพูดมากนักเลย เจ้าเป็นภรรยาของข้า เจ้าเป็นหนึ่งเดียวของข้า แล้วข้าจะย่อมไปมีผู้อื่นได้ยังไงกันเล่า จริงหรือไม่ ฮ่าๆๆ เฉย ท่านคิดว่าอย่างไร ท่านคิดว่าข้าลงเอยกับเจ้านายของท่านสมควรหรือไม่ หลี่เฉิง กราบขอบคุณท่านโทรมาบานพะยะค่ะ แล้วหม่อมคิดว่า ก็ควรอย่างยิ่งนะพะยะค่ะ ในความรู้สึกของกระหม่อมเอง ก็มีความสุข เกือบล้นไปด้วยความรักของท่านทั้งสองคน ถ้าทั้งสองคน เป็นคู่ที่ส่งแต่กิ่งทองใบหยกจริงๆ และข้าเชื่อว่าวัฒนธรรมทั้งสองจะต้องปกครองบ้านเมืองได้อย่างแน่นอนพะยะค่ะ คุณโอ๊ตสุดท้ายย่านท่านเป็นนายของข้าท่านย่อมมีความสุขแน่นอนอันนี้ข้อนี้ข้ารู้ดีแต่ส่วนเจ้า หนี่หยางถ้าไม่รู้ว่าเจ้า จะมีความสุขหรือไม่ถ้าอยู่กับข้าแต่ถ้าเจ้าอยู่กับข้าแล้วไม่มีความสุขก็ยินดีที่จะลาจากพระเจ้า จะกลับไปใช้ชีวิตเช่นเดิม หลี่หยาง อะไรนะไหนบอกว่าไงนะ น้อยนายคิดจะเลิกกับฉันงั้นหรอ มันเป็นไปไม่ได้หรอก นายคิดจะแยกทางกับฉันหรือไง ในเมื่อนายทำฉันแบบนี้แล้วนะ ใครที่ไหนมันหลงรัก คืนหมดเจ็บไปหมดแล้ว แ
ณวันเช้ารุ่งขึ้น อย่างเฉิงก็ได้ลุกขึ้น และสั่งให้แม่บ้านเตรียมอาหารให้กับแสวงหยงเฟยและทุกคนในบ้านดังนั้นเขาจึง รอให้ สุรินทร์หลงไฟ ตื่นขึ้นมา และเขานั้นจะหยิบแหวน ที่เขาสั่งเตรียมไว้ ในราคา 50 ล้าน ดังนั้นเขาจึงคิดเพียงแค่ว่าเขาจะขอซื้อเหรียญหลวงเฟยแต่งานอย่างเป็นทางการอีกครั้งหนึ่งถ้าเขารู้ว่าความสุขที่แท้จริงคือการมีคู่ ที่ยั่งยืน เขาสองคนนั้นอยู่กันมาในทุกชาติทุกภพ แต่สุดท้ายก็ล้วนกลับมาเป็นคนรักกันเหมือนเดิม เป็นความรักที่ไม่มีสิ้นสุดเป็นจุดที่ไม่จางหายไป และ บุหรี่ เฉินกับ 4 อย่างนั้นก็ได้ แต่งงานเหมือน เช่นกัน เขาจะจัดงานให้ใหญ่โตเช่นกัน ในความคิดของอย่างเฉยๆนั้นจะให้มอบความสุขให้กับ 2 คนนี้โดยการจัดงานแต่งงานคู่เช่นกัน ในเรื่องดังกล่าวได้ตื่นขึ้นแต่เขารู้สึกว่า เขาเจ็บเนื้อเจ็บตัวไปหมดแต่ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากมายดังนั้นเขาจึงตื่นขึ้นมาแล้วเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบลงไปด้านล่างของห้องอาหารทันทีดังนั้นเขากลับแปลกใจว่าทำไมถึงไม่มีใครเลยหรือว่าทุกคนหายไปกันหมดดังนั้นเขาจึงวิ่งตามหาทั่วบ้านแต่ก็ไม่เจออย่างเฉิงไม่เจอหรี่หยางไม่เจอหรีดถึงและแม่บ้านหรือคุณแอล เขาก็ไม่เจอแต่เขาคงแปลกใจเพียงแ
หลังจากที่พี่ห้าวและพวกพ้องได้สูญสิ้นแตกสลายดังนั้น เหล่าเสมียนยงเฟย และสามีของตัวเองและพวกพ้องก็ได้กลับสู่โลกมนุษย์เพื่อพักฟื้นและฟื้นฟูร่างกายอีกครั้งดังนั้นเขาจึงใช้พลังภายในของตัวเองที่มีหลงเหลืออยู่ ถ่ายทอดพลังให้กับเสมือนหลงเฟเฟต์เป็นระยะระยะจนร่างกายดีขึ้นและฟื้นฟูสภาพจิตใจและความรู้สึกของตัวเอง และ ฟื้นฟูจินตาตัวเองให้ได้ดีขึ้น ดังนั้น จึงกล่าวขึ้นพูดคำว่า คำนึงที่เขานึกถึงช่วงตอนที่เสมือนอยู่เคยนั้นมาแรกๆเขาจึงไม่แปลกใจเลยว่าทำไมใส่แหวนหย่งเฟยถึงได้หาเขาเจอในความฝันเพราะจิตใจที่นั่นแฟ้งจิตใจที่ผูกพันจึงตามหากันเจอ รักไม่มีพรมแดนจริงๆ ดังนั้นเขาจึงหันไปจับมือของใส่แหวนหยกเคยที่นอนหลับพักผ่อนอยู่บนเตียงดังนั้นเขาจึงเอ่ยพูดขึ้นว่า อย่างเชิง ยุงเฟย เช่าผ่านพ้นเคราะห์แล้วถ้าคิดว่าเจ้า คงจะดีขึ้นในภายหลังนะ เจ้ารู้บ้างไหมว่าครั้งแรกที่ข้าลงมาบนโลกมนุษย์ ถ้าไม่คิดว่าข้าจะเจอเจ้าอีก คนที่เกลียดชังอย่างข้า กลับหลงรักเจ้าอีกครั้งข้าเข้าใจเจ้าถิ่นมาตลอดคิดค่าคิดว่าเจ้าหญิงข้าไปข้าคิดว่าเจ้าทิ้งข้าไปเสียอีกถ้ากลับไม่คิดว่า หลังจากที่ข้าถูกพันหนึ่งในโหดหินนั่น มันทำใ
หลังจากที่เขาทั้ง 3 ได้ต่อสู้กับพี่ชายของตัวเองนั้น ดังนั้นก็มีเสียงอยู่ 1 เสียงที่ได้วิ่งเส้นเข้ามาเทเลอร์ทะล่าเข้ามาไม่ได้ตั้งใจจึงทำให้เขาทั้งสามคนหลังจากให้ได้ยินแต่เสียงแต่ไม่ได้หันหลังไปเขาจึงรู้ว่ามีเสียงดังเพิ่มขึ้นมาโดยตกใจเป็นอย่างมากเขาถึงหันหลังไปดูเราได้พบว่า 4 อย่างได้วิ่งเข้ามาช่วย ทันทีโดยพร้อมกับปืนใหญ่ ยิงซ้ำไป 2 ครั้งจนทำให้ พื้น กระจายออกแต่ก็ไม่เป็นอะไรมากทั้ง 3 คน หรี่อย่างนั้นเห็นหลี่เฉินนั้นบาดเจ็บเขาจึงดึงเข้ามาและเขาสั่งให้ลูกน้องของเขานั้นวิ่งเข้ามาล้อมรอบที่ 5 ไว้ และเขานั้น ได้เอ่ยพูดขึ้นว่า หลี่หยาง นายคิดว่านายตื่นคนเดียวหรือยังไงกันเล่า นายน่ะ ตัวโตซะเปล่านะมีสมองบ้างไหมเนี่ย คิดจะสแก่งแย่งชิงดีกับพวกฉันเนี่ยปัดเอ้ยแล้วนายเห็นหรือเปล่าพวกฉันคือใคร ว่าฉันจะเป็นใครก็ช่างครั้งที่แล้วแกน่ะทำลายชั้นเจ็บมากเลยนะแต่ครั้งนี้ฉันไม่ยอมเด็ดขาดน้อย แกมาทำอะไรกับสุดที่รักของฉัน ถ้าเป็นอย่างนั้นฉันจะระเบิดบึ้มแกให้กระจายออกไปเลย นี่แหละ ชีวิตจริงของฉันฉันจะเอาจริงกับแกแล้วนะ ถึงนายจะเป็นพี่ชาย ของเพื่อนฉัน นับจากนี้ ฉันจะกวาดล้า
1 เดือนต่อมา 15 ค่ำเดือน 7 หลังจากที่เขา ทั้งลูกน้องและองครักษ์และเสวียนหยงเฟย และหรี่หยาง ก็ได้ร่ำลา หยังถึง และ 1 อย่าง เป็นที่เรียบร้อย และกำลังจะเดินทางไปยังหุบเขา นรกโลกันต์เพื่อที่จะ ไปเก็บดอกไม้ 7 แชร์เพื่อที่จะมา รักษาเสมือนโหงเฟยให้แสวงหลงไฟร้านได้มีร่างจริง และใช้ชีวิตตามปกติได้ เพราะดังนั้นเขาจึงจะไม่ยอมให้คนอื่นเขาเคยในร่างเงานี้ สูญสลายไปอย่างแน่นอน เขารู้ดีว่าดอกไม้แฉะๆนั้นหายากยิ่งนัก 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 ดอกมีผลเดียวดังนั้นเขาจึงพยายามที่จะดิ้นรนและ ต้องการสิ่งสิ่งนั้นเพื่อที่จะมาช่วยเหลือภรรยาของตัวเองโดยไวดังนั้นเกิดไฟสะท้านโลกันต์ ได้ขึ้นมาจากนั้นคนที่คอยยืนอยู่เบื้องหน้านั่นก็คือพี่ชายของเฉินหยวนเฟยพี่ชายใส่แหวนหยกไฟนั้นรู้ว่าตอนนี้เสมือนอยู่เคยอยู่กับหยางถึง ดังนั้นเขาจึงสั่งให้ลูกน้องและเหล่าบรรดา พวกเหล่าทหารของสวรรค์นั้นคอยขัดขวางเพื่อที่จะไม่ให้ยาเสริมนั้นได้ดอกไม้ เจ็บแขนนั้นไปกลับไปรักษาให้แสวงหงส์สดซื้อได้ ดังนั้นอย่างเฉยๆและมีเฉินก็ได้ร่วมมือกันได้สู้ผ่านพ้น ไปยัง ภูเขาสะท้านโลกันต์ ไม่ว่านรกโลก จะเป็นอย่างไรแต่สุดท้ายก็ต้องสูญสลายอยู่ดี และภูเขานรกโลก
หลังจากที่เขาคิดว่า จะใช้วิธีในการไปที่หุบเขานรกโลกันต์ดังนั้นเขาจึงคิดแผนการเพื่อที่จะเก็บดอกไม้ เจ็บแขนมาอย่างไร ดังนั้นเสมียนยงเฟยจึงได้กล่าวอำพันพูดถึงผึ้งมาว่า เสวียนอยู่เฟย การที่จะเข้าไปที่หุบเขานรกโลกันต์มันไม่ได้ง่ายเลยนะ มันจะต้องผ่านทุกสิ่งทุกอย่างหลายสิ่งหลายอย่างล้วนแต่เป็นกับดักทั้งนั้นเจ้ามั่นใจแค่ใด ว่าเจ้าจะออกไปจากที่นี่แล้วเจ้ามั่นใจแค่ไหนว่าเจ้าจะไปที่นั่นมันยากเย็นนะแค่เป็นห่วงเจ้า สวามีอย่างเจ้าจะไปได้อย่างไร มันอันตรายยิ่งนัก ถึงจะเป็นดอกไม้ 7 แฉะก็เถอะ 1 ปีมี 1 ครั้ง 1 หนถ้าเข้าใจ แต่สิ่งที่ข้าต้องการ มันไม่ได้ง่ายขนาดนั้นนะ การที่จะได้มันมาต้องแลกกับเลือดโลหิตของท่าน ถ้าลองคิดดูสิว่าถ้าท่านไปโลหิตของท่านจะออกจากตัวท่านไปมากเท่าใด หยางเชิง หยางเชิง หยุงเฟยเจ้าฟางข้านะ แม้ว่ามันจะยากเย็นเพียงใดต่อให้เลือดโลหิตของข้าออกจากตัวข้ามากแค่ไหนข้าก็พร้อมที่จะนำมันกลับมาให้เจ้า 1 ปีมีเพียงแค่ 1 ดอก ข้าก็ยอมสละชีวิตเพื่อแลกให้กับชีวิตของเจ้าต่อให้ข้าตาย ข้าก็จะไม่ยอมสูญเสียมันจะที่มากกว่านั้นแค่ไม่ยอมสูญเสียเจ้าแน่ เจ้าต้องก