Novels by NaBee KP

" สายไหม "ฉันหันไปมองตามเสียงก็เห็นคนที่คุ้นตาอย่างเสือที่กำลังเดินจูงมือเข้ามาพร้อมกับรินดาในชุดนักเรียนโดยที่ด้านหลังมีพ่อของฉันกับน้าฤดีที่เดินอยู่ไม่ไกลกัน" พ่อ ""กำลังจะไปเรียนหรอลูก"อนุทินเอ่ยถามบุตรสาวที่ยืนมองและทำหน้านิ่งไม่พูดอะไรก่อนฤดีจะพูดแทรกขึ้นมา"รีบทำธุระให้เสร็จเถอะค่ะเดี๋ยวพี่ทินจะสายเอานะคะ""พ่อมีอะไรหรือเปล่าคะถึงได้ยกโขยงกันมาที่บ้านแต่เช้าแบบนี้"ฉันไม่มองหน้าของน้าฤดีแต่หันไปเอ่ยถามพ่อของฉันทันที"พ่อจะเข้ามาเอารถให้กับรินดาไว้ใช้น่ะคุณรออยู่ตรงนี้ผมจะเข้าไปเอารถในบ้านก่อน"อนุทินเอ่ยตอบลูกสาวและหันไปพูดกับฤดีอีกครั้งก่อนจะเดินเข้าบ้านไปที่โรงจอดรถอย่างเร่งรีบฉันที่หันไปมองตามผู้เป็นพ่อจึงได้เห็นว่าพ่อเข้าไปขับรถมินิคูลเปอร์สีขาวที่พ่อเป็นคนซื้อให้ฉันเป็นของขวัญวันเกิดของปีที่แล้ว ก่อนที่พ่อจะขับมาจอดตรงหน้าฉันและลงจากรถพร้อมหันไปบอกกับรินดาทันที"เอาคันนี้ไปใช้ก่อนแล้วกันนะรินไว้เดี๋ยวพ่อซื้อให้ใหม่ตอนเข้ามหาลัย"" ขอบคุณค่ะคุณพ่อ " รินดายกมือไหว้พร้อมกับแววตาเป็นประกายกับรถคันหรูตรงหน้า"พ่อคะแต่รถคันนี้มันเป็นของหนูนะคะหนูไม่ให้ค่ะ"ฉันพูดแทรกขึ้นพร้อมกั

โลกันต์ที่เห็นรอยยิ้มหวานของสายไหมหัวใจเขาก็แทบจะหยุดเต้นเหมือนโลกและทุกสิ่งในตอนนี้มันหยุดชะงักลงไปเขาตกหลุมรักน้องสายไหมอย่างเต็มเปาความน่ารักที่มันกระแทกเข้าไปที่ใจจนเขาอยากจะดึงตัวน้องเข้ามากอดเข้ามาหอมและอยากฟัดที่แก้มให้หน่ำใจจึงเผลอหลุดปากพูดในสิ่งที่ใจคิดออกไป" ขอพี่หอมแก้มทีดิ "" ห๊ะ!!! " ฉันถึงร้องออกมาเสียงหลงก่อนจะมองหน้าพี่โลกันต์ที่จ้องฉันนิ่งๆราวกับตกอยู่ในภวังค์บางอย่าง"เอ่อ ดึกแล้วหนูเข้าบ้านก่อนพี่ขับรถกลับดีๆนะคะ บายๆค่ะ" ฉันพูดจบก็รีบหันหลังแล้ววิ่งเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วโลกันต์ที่มองตามแผ่นหลังบางที่รีบวิ่งดุ๊กดิ๊กเข้าไปในบ้านอย่างรวดเร็วเขาถึงกับยิ้มขึ้นมาก่อนจะสตาร์รถและขับออกจากซอยบ้านของน้องสายไหมกลับคอนโดทันที...ฉันที่เข้าห้องมาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดอ่านกลุ่มแชทก็เห็นข้อความของเพื่อนรักทั้งสองที่แซวฉันอย่างบ้าคลั่งฉันเลือกที่จะอ่านแต่ไม่ตอบกลับเพราะพรุ่งนี้ยังไงฉันก็คงโดนซักฟอกจากพวกมันสองคนแน่นอนเมื่อนึกถึงใบหน้าหล่อของพี่โลกันต์กับลุคแบดบอยในคราบนักศึกษาก็ทำเอาฉันถึงกับยิ้มขึ้นมาได้กับความพูดตรงๆและท่าทางมึนๆที่พี่เขาแสดงออ

พี่โลกันต์ขับรถพาฉันมาจอดยังร้านขายยาใกล้ๆโรงเรียนแปบนึงก่อนจะขับพาไปยังร้านอาหารแห่งหนึ่งที่มีผู้คนบางตาเมื่อรถจอดสนิทพี่โลกันต์ก็ถอดหมวกออกและหันมามองหน้าฉันพร้อมกับเลิ่กคิ้วขึ้นและทำหน้ามึนๆก่อนจะพูดขึ้น" ไม่ลง??ยังอยากกอดพี่อยู่หรอ "ฉันที่รู้สึกตัวว่ากำลังกอดเอวพี่โลกันต์ไว้แน่นก็ผละตัวออกมาก่อนจะกระโดดลงรถบิ๊กไบค์และถอดหมวกกันน็อคออกพร้อมกับยื่นส่งคืนให้กับพี่โลกันต์"พี่พาหนูมาทำอะไรที่นี่หรอคะ"" พามานอนมั้งเราก็เห็นอยู่ว่าเป็นร้านข้าวตามมาเร็วพี่หิวแล้ว" โลกันต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับคว้ามือของตัวเล็กเดินเข้าไปในร้านทันทีเมื่อเข้ามาในร้านพี่โลกันต์ก็เลือกที่จะมานั่งข้างฉันไม่ยอมไปนั่งอีกฝั่งจนฉันหันไปมองหน้าพี่เขาอย่างไม่เข้าใจว่าพี่เขาต้องการอะไรจากฉันกันแน่"ทำไมพี่ไม่ไปนั่งฝั่งนู้นล่ะคะจะมาเบียดหนูทำไมเนี๊ยะ""ก็อยากนั่งตรงนี้นั่งไม่ได้หรอ " โลกันต์เอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นหน้าเขาไปใกล้สายไหม"เอ่อ งั้นหนูไปนั่งฝั่งตรงนู้นเองก็ได้คะ"ฉันที่กำลังจะลุกเพราะรู้สึกว่าพี่โลกันต์เข้าหาฉันเหมือนจะมาจีบฉันแถมยังดูอ่อยทั้งแววตาคำพูดมันดูทะแม่งๆ"นั่งตรงนี้แหละพี่ขี้เกียจขยับแล้วจะกินอะไรสั่งเ

" ที่ครูแจกให้คือตารางปฎิทินการลงทะเบียน TCAS ของแต่ละมหาลัยที่เปิดรับสมัครลงทะเบียนนักเรียนเข้าไปดูและเตรียมตัวให้พร้อมในการสอบด้วยครูหวังว่านักเรียนทุกคนจะตั้งใจอ่านหนังสือเพื่อทำคะแนนให้ได้ดีที่สุดและครูขอให้นักเรียนที่กำลังจะไปสอบที่มหาลัยหรือคณะที่ฝันครูก็ขอให้สอบได้สอบผ่านตามที่ทุกคนตั้งใจไว้นะ "\\\อ๊อดดดด ////"หมดคาบโฮมรูมแล้วครูขอให้นักเรียนทุกคนโชคดี "ครูประจำชั้นเอ่ยขึ้นพร้อมเดินเก็บของและเดินออกจากห้องเรียน"สายไหมวันนี้มึงเป็นอะไรว่ะป่วยหรอถึงใส่แมสได้ทั้งวัน "เบลเอ่ยถามสายไหมขึ้นทันทีเพราะวันนี้ทั้งวันเพื่อนรักดูท่าทางเงียบขรึมและใส่แมสตั้งแต่เช้าไม่ยอมถอดออก" อือกูป่วย"ฉันตอบพร้อมกับหยิบกระเป๋านักเรียนและลุกเดินออกจากห้องเรียนทันที" หืออ อีไหมมม มึงอย่ามาสะตอใส่พวกกูนี่ใครกูเพื่อนมึงตั้งแต่อนุบาลยันตอนนี้รู้แจ้งเห็นชัดว่ามึงมีอะไรปิดบังพวกกูอยู่คิดว่าจะหลอกพวกกูได้หรือไงว่ะ "เทียนหอมเอ่ยขึ้นพร้อมกับเอื้อมมือไปดึงแมสที่สายไหมออกทันที" เฮ้ยย ไหมมึงไปพลาดท่าโดนใครตบมามึงบอกพวกกูมาเดี๋ยวนี้นะกูจะไปตามตบคืนให้ หืออ ดูดิบวมแดงเป็นรอยนิ้วเลย" เบลดักหน้าของสายไหมไว้ทันทีพร้

"ฉันจะหย่า!!!!"เสียงของของอนุทินประธานบริษัทออกแบบและก่อสร้างตึกเอ่ยขึ้นกับสายพินท์หลังจากที่เขาได้รับหุ้นบริษัททั้งหมดของสายพินท์ที่เซ็นยกให้กับเขาจนตอนนี้เธอหมดประโยชน์เขาจึงเอ่ยปากขอแยกทางทันที"หมายความว่ายังไงคะทิน"สายพินท์เอ่ยถามขึ้นอย่างไม่เข้าใจและหันไปมองฤดีที่เป็นเพื่อนสนิทยืนเกาะแขนสามีของเธอพร้อมทั้งลูกสาวอย่างรินดาซึ่งเป็นลูกจากสามีเก่าที่อายุไล่เลี่ยกับสายไหมลูกสาวของเธอด้วยความมึนงงว่านี่มันเกิดเรื่องบ้าอะไรกันแน่"ผมต้องการหย่ากับคุณและจะแต่งงานใหม่กับฤดีที่ตอนนี้เธอกำลังท้องลูกของผมอยู่คุณก็รีบเก็บข้าวของย้ายออกจากบ้านหลังนี้ไปด้วยล่ะส่วนเอกสารการหย่าผมจะให้ทนายส่งมาให้คุณไม่เกินสัปดาห์นี้" อนุทินเอ่ยขึ้นอย่างไม่สนใจใยดีพร้อมต้องการจะตัดความสัมพันธ์กับภรรยาที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาเกือบยี่สิบปี"ทำไมคุณทำกับฉันแบบนี้ล่ะทินพอฉันโอนหุ้นบริษัทของฉันให้กับคุณไปฉันก็หมดประโยชน์แล้วสินะคุณถึงมาขอหย่าและพาชู้ที่เป็นเพื่อนรักของฉันมาหยามฉันถึงขนาดนี้จิตใจคุณทำด้วยอะไรแล้วสายไหมลูกสาวคนเดียวของคุณก็จะทิ้งอย่างไม่สนใจใยดีอย่างนี้ไม่ได้นะ ฉันไม่ยอม!!!"สายพินท์โวยวายและพุ่งเข้าไ

"ไหมวันนี้เลิกเรียนมึงจะไปร้านคาเฟ่กับพวกกูเปล่าวันนี้นังเบลล่ามีนัดเจอผู้งานดีที่โรงเรียนSYขอบอกเดย์หนุ่มฮอตมาด้วยนะมึง" เทียนหอมเอ่ยถามสายไหมเพื่อนรักที่กำลังนั่งเก็บของอย่างเร่งรีบเมื่อเสียงออดแจ้งเตือนหมดเวลาเรียนของคลาสเรียนพิเศษวันนี้"วันนี้แม่ไลน์มาบอกให้รีบกลับบ้านนะไว้เจอกันนะพวกมึงวันนี้กูรีบจริงๆ "ฉันที่เก็บของและหนังสือใส่กระเป๋าเรียบร้อยก็รีบลุกขึ้นลาเพื่อนและเดินออกจากห้องคลาสติวเตอร์ที่ฉันขอแม่ลงเรียนเพื่อติวเข้าสอบมหาลัยชื่อดังตามความฝันของฉัน ก่อนยกข้อมือมาดูเวลาก็เกือบหนึ่งทุ่มแล้วฉันจึงรีบเดินเพื่อไปขึ้นรถไฟฟ้ากลับบ้านเพราะวันนี้ลุงชิตคนขับที่มารับฉันประจำต้องออกไปทำธุระด่วนให้กับคุณแม่จึงไม่ว่างมารับเหมือนในทุกวันระหว่างทางเดินไปขึ้นรถไฟฟ้าที่ไม่ใกล้จากสถาบันติวเตอร์ฉันก็บังเอิญได้ยินเสียงโหวกเหวกโวยวายของคนทะเลาะกันเสียงดังอยู่ข้างซอยด้วยความตกใจจึงจะรีบก้าวเดินหนีให้ไวแต่สายตาก็เหลือบไปเห็นคนจำนวนประมาณห้าหกคนกำลังรุมทำร้ายผู้ชายเพียงแค่คนเดียวงือออ ต่อมความดีของฉันก็ดันกระตุกเริ่มทำงานจึงตะโกนออกไปอย่างไม่คิดอะไร" คุณตำรวจ!!!!ทางนี้ค่ะ คนตีกันอยู่ตรงนี้ค่า!