หน้าหลัก / โรแมนติก / กุหลาบพันร้าย / บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

แชร์

บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

ผู้เขียน: จิตอักษร
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-04-09 13:24:31

บทที่ 5 ตบมาตบกลับไม่โกง

“โห่ ไม่แรงไปหน่อยเหรอ พวกฉันไม่ดีตรงไหน” เพื่อนคนเดิมของเธอที่สนใจพี่ชายเธอยังคงถามต่อ

“ถามว่ามีดีตรงไหน น่าจะตอบง่ายกว่านะ”​ โรสตอบพร้อมกับส่งรอยยิ้มจริงใจให้

“ฉันชอบเธอก็ตรงความจริงใจนี่แหละ ไม่ตอแหล ไหนๆ ก็ไม่ได้สองคนข้างบนแล้ว งั้นคนที่นั่งมองเธออยู่ข้างหลังละเป็นไง จัดการให้ได้มั้ย”

โรสหันไปมองตามที่เพื่อนของเธอบอก ชายหนุ่มที่นั่งโต๊ะข้างหลังเธอกำลังมองมาที่เธอจริงๆ ทันทีที่เธอหันไปมองเขาก็ยิ้มให้เธอพร้อมกับยกแก้วชนกลางอากาศ เธอเบะปากให้เขาก่อนจะหันกลับมาอย่างไม่สนใจ

“เป็นไงได้มั้ย”

“เธอไม่กลัวเมียหมอนั่นตบเอาเหรอ”

“เมีย หมอนั่นมีเมียแล้วเหรอ”

“ไม่เห็นผู้หญิงที่นั่งข้างหมอนั่นเหรอ จ้องตาแทบจะหลุดขนาดนั้น” โรสไม่ชอบคนแบบนี้เลยเธอออกจะรู้สึกขยะแขยงด้วยซ้ำ มีแฟนอยู่แล้วแท้ๆ ยังจะมาเล่นหูเล่นตาใส่คนอื่นอีก

“สรุปวันนี้ฉันจะได้กินผู้ชายมั้ยเนี่ย”

“พวกเธอก็หยุดบ้างเถอะจะกินอะไรทุกวี่ทุกวัน​ แล้วก็กินไม่ซ้ำหน้าเลย”​

“ไม่ซ้ำอะไร ถ้าใครเด็ดพวกฉันก็กินซ้ำ แต่ถ้าไม่เด็ดจะทนกินของเดิมไปทำไมเซ็กส์เท่ากับสุขนะเคยได้ยินมั้ย”

“ฉันไม่คุยกับพวกเธอแล้ว ไปเข้าห้องน้ำดีกว่า” โรสลุกขึ้นเดินออกไปทันที แต่ระหว่างที่เธอกำลังจะลุกเธอดันไปสบตากับผู้ชายโต๊ะข้างหลังที่มองเธอพอดี แต่เธอก็ไม่ได้สนใจอะไร แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำต่อ โดยที่ไม่รู้ว่ามีใครเดินตามหลังเธอไป

โรสใช้เวลาในห้องน้ำสักพัก ก่อนจะเดินออกมา แต่เธอไม่สามารถเดินออกนอกประตูได้เพราะมีคนยืนขวางทางเธอไว้ เธอเลยเงยหน้ามองคนที่ขวางทาง เธอใช้เวลาคิดนิดหน่อยว่าเคยเจอผู้หญิงคนนี้ที่ไหน แล้วเธอก็นึกออกผู้หญิงคนนี้คือคนที่นั่งอยู่ข้างๆ ไอ้ผู้ชายน่าขยะแขยงนั่นนี่เอง อย่าบอกนะว่าที่มาขวางเธอไว้แบบนี้เพราะอยากจะมีเรื่องกับเธอ เธอถอนหายใจเบาๆ เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอเจอเหตุการณ์แบบนี้

“ถอยไป” โรสพูดด้วยเสียงนิ่งปกติ แต่ดูเหมือนคนฟังจะไม่ได้คิดแบบนั้น ผู้หญิงคนนั้นเดินไล่ต้อนให้โรสถอยกลับเข้ามาในห้องน้ำ ก่อนจะปิดประตู

“เธอจะทำอะไร คิดดีแล้วเหรอที่จะทำแบบนี้ฉันไม่ได้อยากมีเรื่องนะ” เธอเอ่ยเตือนให้ผู้หญิงคนนั้นคิดให้ดีๆ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่สนใจ

“ไม่อยากมีเรื่องเหรอ ไม่อยากมีเรื่องแล้วแกอ่อยผัวฉันทำไม” ผู้หญิงคนนั้นยังคงเดินเข้าหาเธอไม่หยุด

โรสถอนหายใจด้วยความเบื่อหน่าย เธอไม่อยากมีเรื่องเลยเดินหลบเธอคนนั้นเพื่อจะไปให้พ้นสถานการณ์น่าเบื่อนี้ แต่ผู้หญิงคนนั้นก็ไม่ยอมให้เธอได้จากไปง่ายๆ เธออาศัยจังหวะที่โรสเดินผ่านแล้วไม่ทันระวังตัวจับไหล่ของโรสไว้ ก่อนจะออกแรงดึงให้เธอหันกลับมาแล้วฟาดมือเข้าที่แก้มซ้ายของโรสเต็มแรง ความแรงของฝ่ามือทำเอาโรสรู้สึกชาที่แก้มซ้ายทันทีและเธอยังรับรู้ได้ถึงกลิ่นคาวเลือดภายในปากของเธอ

“ฝันไปเถอะว่าฉันจะปล่อยแกไปง่ายๆ อีหน้าด้านชอบยุ่งกับผัวชาวบ้าน”​ ผู้หญิงคนนั้นด่าเธอแล้วยกมือเพื่อที่จะตบเธออีกรอบ

แต่รอบนี้โรสไม่มีทางที่จะให้เธอได้ทำอะไรแบบนั้นอีกแล้ว เธอขว้าข้อมือของผู้หญิงคนนั้นไว้ก่อนจะฟาดมือกลับไปแก้มของเธอคนนั้นแทน และมันแรงกว่าที่ผู้หญิงคนนั้นทำกับเธอแน่นอนเพราะหล่อนถึงกับล้มไปกองที่พื้น เลือดที่ไหลออกมาจากมุมปากของหล่อนก็มากกว่าที่เธอได้รับเป็นเท่าตัว แต่ถึงจะเป็นแบบนั้นโรสก็ยังไม่หยุด เธอเดินไปที่ผู้หญิงคนนั้นก่อนจะใช้มือดึงผมของหล่อนจนหน้าหงายไปตามแรงดึง

“ฉันเตือนเธอแล้วนะว่าฉันไม่อยากมีเรื่อง แล้วอีกอย่างฉันก็ไม่ได้อ่อยผัวเธอ” พูดจบโรสก็ฟาดมือไปที่แก้มอีกด้านของเธอคนนั้นทั้งที่มือยังจิกที่ผมของเธอ จนผู้หญิงคนนั้นกรีดร้องด้วยความเจ็บปวด

“นี่คือผลของการที่ไม่ฟังคำเตือนของฉัน” โรสกระชากผมของผู้หญิงคนนั้นไปข้างหลังด้วยความแรง

“โอ๊ย ฉันขอโทษ ปล่อยฉันเถอะนะฉันเจ็บ” เธอคนนั้นยกมือไหว้อ้อนวอนขอให้โรสปล่อย แต่หญิงสาวก็ยังไม่ยอมปล่อย จะให้เธอปล่อยคนที่ทำให้เธอเจ็บตัวไปง่ายๆ งั้นเหรอไม่มีทางหรอก เพราะใครที่กล้าทำเธอเจ็บมันต้องเจ็บกว่า

แต่ก่อนที่โรสจะได้ทำอะไรไปมากกว่านั้นประตูห้องน้ำที่ถูกผู้หญิงคนนั้นปิดไว้ ก็ถูกเปิดออกโดยฝีมือของคนที่ได้รับหน้าที่ให้ดูแลเธอ

ไฟสังเกตเห็นว่าคุณหนูตัวแสบหายไปเข้าห้องน้ำนานจนผิดสังเกต และลางสังหรณ์ของเขาบอกให้เขาตามไปดูเธอคนนั้น เขาเลยรีบไปตามหาเธอเพราะกลัวว่าจะเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาว แต่พอเขาเดินเข้าใกล้ห้องน้ำเขากลับได้ยินเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ไฟรีบตรงไปทางเสียงนั้นทันทีด้วยความเป็นห่วงโรส แต่ภาพที่เขาเห็นคือผู้หญิงที่เขาเป็นห่วงกำลังใช้มือจิกผมของผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตามีสภาพยับเยินจากการถูกทำร้าย เขารีบเรียกพนักงานแถวนั้นให้ไปตามผู้จัดการร้าน ส่วนเขาก็รีบพังประตูห้องน้ำที่ถูกล็อคไว้ทันที ทันทีที่เข้าไปในห้องน้ำได้เขาก็ดึงตัวคุณหนูตัวแสบของเขาออกแล้วรีบเข้าไปดูอาการผู้หญิงคนนั้นทันที

“เป็นบ้าเหรอ ถึงได้ทำร้ายคนอื่นแบบนี้” ไฟถามเสียงดังด้วยความโมโห

โรสมองคนดูแลของเธออย่างอึ้งๆ นี้เขาต่อว่าเธอทั้งๆ ที่ไม่ถามเธอเลยเหรอว่าเหตุการณ์เป็นมายังไง นี่เขาตัดสินเธอไปแล้วใช่มั้ยว่าเธอผิด

“หึ” โรสหัวเราะให้กับตัวเอง ในสายตาของเขาเธอคงเลวร้ายมาสินะ

ไฟส่งผู้หญิงคนนั้นให้กับซินที่เป็นผู้จัดการร้าน ก่อนเธอจะพาคนเจ็บออกไป ตอนนี้ในห้องเลยเหลือแค่เขากับเธอ เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาตรงหน้าหญิงสาวก่อนจะถามเธออีกครั้ง

“ฉันถามว่าเธอเป็นบ้าอะไร” เขาตะคอกถามเธอเสียงดัง

“แล้วนายคิดว่ายังไงละ” ส่วนเธอก็ตอบเขาด้วยน้ำเสียงยียวน

“ฉันถามเธอก็แค่ตอบ”

“ก็ไม่มีอะไร ฉันอยากได้ผู้ชายของยัยนั่นก็เลยขอแต่เธอไม่ยอมให้ ฉันเลยต้องจัดการไง นี่ใช่มั้ยคำตอบที่นายอยากได้ยิน” โรสโกหกเขาไป เพราะต่อให้เธอพูดความจริง เขาที่ตัดสินไปแล้วว่าเธอเป็นคนผิดก็ไม่มีทางเชื่อเธอหรอก

“นี้เธออยากได้ผู้ชายขนาดนั้นเลยเหรอ แม้แต่คนที่มีแฟนแล้วเธอก็ไม่เว้น ฉันถามจริงเถอะเธอคันมากเลบใช่มั้ย”

“คันสิก็ที่ผ่านมานายไม่ช่วยฉันเกาเลย ฉันก็ต้องหาคนเกาให้ไง” เธอพูดด้วยน้ำเสียงยั่วยวนตามสไตส์เธอ

“ได้ ในเมื่อเธอคันมากงั้นฉันจะช่วยเกาให้ก็แล้วกัน” พูดจบเขาก็จับข้อมือของหญิงสาวก่อนจะออกแรงดึงให้เธอเดินตามเขา แต่เธอก็ขืนตัวไว้ไม่ยอมเดินตามเขาแต่โดยดี เขาเลยกระชากเธอแรงๆ จนเธอเซเกือบล้ม แต่เขาก็ยังไม่หยุดเดินเธอเลยต้องกึ่งเดินกึ่งวิ่งตามเขาไปรถถึงลานจอดรถ

“นายทำบ้าอะไร จะพาฉันไปไหน ปล่อยฉันนะ ฉันเจ็บ” เธอทั้งยื้อ ทั้งตีเขาแต่เขาก็ยังคงจับแขนเธอแน่นไม่ยอมปล่อย จนมาถึงที่จอดรถของเขา

“ก็ไปหาที่เกาให้เธอไง” เขาเปิดประตูรถก่อนจะดันให้เธอเขาไปในรถ เขาผลักเธอเขาไปในรถด้วยความแรงจงหลังเธอกระแทกกับคอนโซลตรงกลางรถจนเจ็บก่อนจะปิดประตูเสียงดัง กว่าเธอจะตั้งหลักได้เขาก็ใช้ขายาวๆ เดินอ้อมมาขึ้นรถฝั่งคนขับก่อนจะขับรถออกไปด้วยความเร็ว

“จอดรถ” เธอออกคำสั่งเสียงดัง แต่เขาก็ไม่ฟังยังคงขับรถต่อไปด้วยความเร็ว “หูหนวกหรือไงฉันบอกให้จอดรถ ถ้านายไม่จอดฉันจะกระโดดลงไป”

โรสขู่แต่ไฟก็ยังไม่สนใจอยู่ดี เธอเลยหันไปทางประตูและจะเปิดมันจริงๆ ไฟที่เห็นว่าโรสไม่ได้พูดเล่นเลยหักรถเข้าข้างทางก่อนจะจอด โรสที่ได้โอกาสที่รถจอดเลยเปิดประตูเพื่อจะหนี แต่เธอก็ยังไม่เร็วพอ ไฟคว้าทั้งตัวเธอและประตูรถไว้ได้ทันก่อนที่เธอจะมีโอกาสได้เปิดมันซะอีก

“ทำบ้าอะไรอยากตายเหรอ” เขาตะคอกเธอเสียงดัง โชคดีที่ตอนนี้ดึกมากแล้วบนถนนเลยไม่ค่อยมีรถนานๆ ทีจะมีสักคันไม่งั้นตอนที่เขาปาดรถเพื่อจอดข้างทางอาจจะเกิดอุบัติเหตุไปแล้วก็ได้

“บางทีตายก็ยังดีกว่าไปกับนาย ปล่อย ฉันจะลง” เธอพยามบิดข้อมือของเธอจากมือของเขาแต่เขาก็จับมันแน่นจนไม่ยอมหลุดแม้ว่าเธอจะพยายามเอาออกจนเจ็บไปหมดแล้วก็ตาม

“ไม่อยากให้ฉันช่วยเกาแล้วเหรอ คันมากไม่ใช่หรือไง” เขากระชากตัวเธอเข้ามาใกล้ก่อนจะถาม

“ไม่จำเป็น  มีคนอยากช่วยฉันเกาเยอะแยะ”

“หึ โดยเฉพาะผัวของคนอื่นใช่มั้ย”

“หึ นายไม่คิดว่ามันน่าตื่นเต้นดีเหรอ” ทันทีที่ได้ไฟยินคำตอบของโรสความโมโหของเขาก็พุ่งเกินที่เขาจะควบคุมได้

“ชอบความตื่นเต้นเหรอ งั้นลองข้างถนนหน่อยเป็นไง ฉันว่าน่าจะตื่นเต้นกว่าผัวชาวบ้านนะ”​

พูดจบไฟก็เกี่ยวเอวหญิงสาวเข้าหาตัวก่อนจะประกบริมฝีปากลงมาอย่างรุนแรง โรสพยายามเอนตัวหลบแต่เขาก็ไม่ปล่อยให้เธอได้หนี ไม่ว่าเธอจะทุบหรือผลักแต่เขาก็ไม่แม้แต่จะหยุดแต่กลับยิ่งจูบเธอรุนแรงขึ้น เขาใช้มือบีบที่แก้มของเธอเพื่อพยายามดันปากของเธอให้เปิดออก แต่เธอก็พยายามฝืนไว้จนทนความเจ็บเพราะแรงบีบไม่ไหวในที่สุดปากของเธอก็เปิดทำให้เขาสามารถล่วงล้ำเขาไปได้

แต่ทันทีที่ไฟเข้าไปสำรวจในปากของโรสเขาก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดจากภายในปาก ไม่ใช่แค่กลิ่นคาวเลือดเขายังรับรู้รสชาติของเลือดได้ด้วย นี่เธอบาดเจ็บเหรอ ทันทีที่คิดได้ ไฟก็ถอนริมฝีปากออก แล้วเอื้อมมือไปเปิดไฟที่หลังคารถทันที

เขามองสำรวจใบหน้าของหญิงสาวในระยะใกล้ ถึงแม้ว่าโรสพยายามจะหันหน้าหนีไม่ให้เขาสำรวจก็ตามแต่เขาก็จับหน้าเธอไว้ แล้วเขาก็พบรอยแดงที่แก้มซ้ายของเธอ ในตอนแรกเขาคิดว่ารอยแดงนี้คือฝีมือของเขาที่พยายามบีบเธอเมื่อสักครู่หรือเปล่า แต่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะรอยนี้มันใหญ่กว่าที่เขาบีบมาก แล้วยังรอยช้ำจางๆ ที่มุมปากอีก เธอไปได้แผลนี้มาจากตอนไหนหรือว่าก่อนที่เขาจะไปเห็นมันเกิดอะไรขึ้น

“เธอไปได้รอยแดงที่แก้มมายังไง” ไฟถามแต่โรสไม่ตอบเธอกลับสะบัดหน้าหนีไปอีกทางแล้วเอาแต่เงียบ “ฉันถามเธอไปได้รอยแดงนี้มายังไง โรสตอบมา”​ ไฟยังคงถามแต่เขาก็ยังคงได้คำตอบเป็นความเงียบ

นี่เป็นครั้งแรกสินะที่เขาเรียกชื่อของเธอ แต่เธอก็ยังไม่มีอารมณ์จะพูดกับเขาอยู่ดี เธอเลยทำเป็นไม่สนใจเขาโดยการหลับตาลง เธอได้ยินเสียเขาถอนหายใจก่อนร่างกายจะรู้สึกอุ่น เธอมองดูสาเหตุที่ทำให้เธอรู้สึกแบบนั้น เป็นเสื้อสูทของเขาที่เขาคลุมให้กับเธอ ก่อนที่เขาจะออกรถด้วยความนุ่มนวน เขาคิดว่าการทำแบบนี้จะทำให้เธอลืมเรื่องที่เขาทำกับเธอเหรอ เธอหลับตาลงอีกครั้งและเผลอหลับไปเพราะความเหนื่อย

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 72 รอบแรก ลูกไม่น่าจะมา NC -จบ-

    ตอนที่ 72 รอบแรก ลูกไม่น่าจะมา NC -จบ-หลังจากที่เขาปลดปล่อยทุกหยดเข้าในกายเธอ เสียงหอบหายใจยังสะท้อนในความเงียบของห้องนอน ร่างเปลือยเปล่าของโรสนอนพาดอยู่บนอกเขา ผิวเนียนนุ่มแนบแน่นไปกับแผ่นอกแกร่งที่ยังร้อนระอุจากไฟรักเธอกำลังจะเคลิ้มหลับ แต่เสียงทุ้มต่ำของคนใต้ร่างก็ดังขึ้นใกล้ใบหู พร้อมกับลมหายใจอุ่น ๆ ที่เป่ารด“รอบแรก… ลูกไม่น่าจะมานะโรส”“หืม” เธอขมวดคิ้วงัวเงีย ถามเสียงแหบไฟยกยิ้มมุมปาก รอยยิ้มที่โรสรู้ดีว่ามันหมายถึงอะไร เธอมองไฟที่ยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์และหื่นมาก“คงต้องต่อรอบสอง…” มือหนาเริ่มเลื่อนลูบไปตามต้นขาเธออย่างมีจังหวะ ก่อนจะล้วงเข้าไปในจุดที่ยังฉ่ำชื้นจากบทรักที่ผ่านมา“ไฟ…” โรสสะดุ้ง มือเล็กผลักอกเขาเบา ๆ “ไม่เอาแล้ว… ฉันเหนื่อย”“เหนื่อยก็แค่นอนเฉย ๆ เดี๋ยวฉันทำเอง” เสียงของเขาแหบพร่า แต่แฝงด้วยความอ่อนโยนอย่างเหลือเชื่อ “นะ… อดใจไม่ไหวแล้วจริง ๆ&rdqu

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 71 พิธีแห่งรักของเธอและเขา NC

    ตอนที่ 71 พิธีแห่งรักของเธอและเขา NCเสียงเพลงคลอเบา ๆ ท่ามกลางบรรยากาศสวนสวยยามเย็นที่ถูกประดับด้วยผ้าโปร่งสีขาว ดอกกุหลาบสดเรียงรายทั้งสองฝั่งทางเดิน โคมไฟแขวนลอยระยิบระยับเมื่อแสงแดดอ่อนท้ายวันตกกระทบ สร้างภาพที่เหมือนความฝันแขกเหรื่อเริ่มทยอยเข้ามาจับจองที่นั่ง อนุวัตรในชุดสูทหรูยืนอยู่หน้าเวทีด้วยรอยยิ้มเปี่ยมด้วยความภาคภูมิใจข้างพัชชา ที่แม้จะยังไม่เรียกกันว่าภรรยา แต่วันนี้โรสก็ไม่ได้กันเธอออกไป พัชชาเพียงยิ้มเงียบ ๆ ขณะมองบรรยากาศแห่งความสุข“เจ้าสาวมาแล้วค่ะ”เสียงพิธีกรกล่าวขึ้น ท่ามกลางเสียงฮือฮาเบา ๆ จากแขกในงานโรสในชุดเจ้าสาวสีขาวสะอาดที่ปักลูกไม้ละเอียดทุกตารางนิ้ว เดินเยื้องอย่างสง่างามในอ้อมแขนของพ่อ เธอดูสวยที่สุดเท่าที่ทุกคนเคยเห็น ผมถูกรวบขึ้นหลวม ๆ ติดดอกไม้สีขาวที่ขับให้เธอดูอ่อนโยนในแบบที่เธอไม่เคยรู้ตัวมาก่อนไฟยืนรออยู่หน้าแท่นพิธี ดวงตาเขามีแต่ภาพของโรส เขากลั้นรอยยิ้มไว้ไม่ได้เลยตั้งแต่เธอก้าวขาแรกออกมาจากมุมโค้งต้นไม้เมื่อโรสเดินมาถึง ไฟยื่นมือออกไปรับจากพ่อของเธอ อนุวัตรสบตากับเขาเล็กน้อ

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 70 ว่าที่เจ้าสาว

    ตอนที่ 70 ว่าที่เจ้าสาวเสียงเรียกเข้า วีดีโอคอล ดังขึ้นบนหน้าจอมือถือของ “สิ” ที่ตอนนี้นั่งอยู่ในร้านกาแฟเล็ก ๆ พร้อมกับเอกสารการหย่าฉบับจริงที่เพิ่งรับมาเมื่อเช้า“ตายแล้ว เธอโทรมาเวลานี้ ต้องมีเรื่องเด็ด” สิพูดกับตัวเองก่อนจะกดรับสายภาพใบหน้าสวยจัดของโรสโผล่มาเต็มจอ พร้อมกับรอยยิ้มที่ผิดปกติชัดเจนนั่นมัน…ยิ้มคนมีความรักหนักมาก“อะไรของเธอ ยิ้มแบบนี้ อย่าบอกนะว่าคุณทนายทำอะไรเธอมาอีกแล้ว ว่ามารอบนี้จะอวดอะไรล่ะ”โรสหัวเราะเบา ๆ แล้วเอนตัวพิงพนักเก้าอี้ในห้องนอนของไฟ เธอกำลังอยู่บ้านเขา ที่ตอนนี้เธอเริ่มรู้สึกเหมือนเป็น บ้านของเธอด้วย“ฉันมีเรื่องจะบอกแต่ห้ามกรี๊ด ห้ามร้องไห้ ห้ามอิจฉา เพราะฉันก็ยังงงอยู่เหมือนกัน”สิหรี่ตามอง “พูดมาขนาดนี้…อย่าบอกนะว่าท้อง”“ไม่ใช่ ยัยบ้า” โรสหัวเราะเสียงดัง “เขาขอฉันแต่งงานเมื่อคืนนี้เอง”สิเงียบไป 0.2 วินาที แล้ว“กรี๊ดดดดด ขอแต่งงานเหรอ พูดจริงใช่มั้ย โรสเล่าเดี๋ยวนี้”โรสหลุดหัวเราะกับรีแอคชั่นของเพื่อนที่ไม่มีฟิลเตอร์แม้แต่นิดเดียว ก่อนจะเอา

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 69 แค่เธออยู่ฉันก็ไม่กลัว

    ตอนที่ 69 แค่เธออยู่ฉันก็ไม่กลัวโถงหน้าห้องฉุกเฉินเงียบสงัด มีเพียงเสียงนาฬิกาเดิน กับลมหายใจหนัก ๆ ของคนสองคนที่นั่งอยู่เคียงกันไฟนั่งกอดไหล่โรสไว้แน่น ขณะที่โรสก็จับมืออีกข้างของเขาแน่นไม่ยิ่งหย่อนไปกว่ากัน เธอไม่พูดอะไรแต่เขารู้ว่าเธอกำลังพยายามกลั้นน้ำตา“ไม่เป็นไรนะโรส แม่ฉันเข้มแข็ง”“ฉันรู้ แต่ฉันก็กลัวอยู่ดี”เสียงของโรสเบาราวกระซิบ น้ำเสียงเครือสะท้อนถึงความตกใจที่เธอพยายามกลืนมันลงไปไฟลูบแขนเธอเบา ๆ จูบหน้าผากเธอเพื่อให้เธอมั่นใจ… ทั้งที่หัวใจของเขาก็ไม่ต่างกันรออยู่เกือบชั่วโมง ประตูห้องฉุกเฉินก็เปิดออก และชายในชุดกาวน์สีขาวก็ปรากฏตัวขึ้น“พี่ธาม”โรสลุกขึ้นทันทีเมื่อเห็นพี่ชายของเธอ หมอธามถอดถุงมือออกขณะเดินมาหา ดวงตาสบตาน้องสาวและชายหนุ่มที่อยู่เคียงข้างอย่างจริงจังแต่ไม่ตึงเครียด“แม่นายปลอดภัยแล้ว ฟื้นแล้วด้วย ตอนนี้ยังอยู่ในห้องสังเกตอาการ แต่ไม่ต้องห่วงนะ ไม่มีภาวะอันตรายเฉียบพลัน”โรสถอนหายใจเฮือกแรงจนตัวโยนก่อนจะร

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 68 ถึงเวลาเก็บกวาด

    ตอนที่ 68 ถึงเวลาเก็บกวาดห้องประชุมใหญ่ของบริษัทเต็มไปด้วยบรรยากาศกดดันเล็ก ๆ แม้จะเป็นเพียงการประชุมแผนกบริหารตามปกติ แต่วันนี้มีบางอย่างต่างออกไปโรส นั่งอยู่ที่หัวโต๊ะ ด้านซ้ายคือพัชชา ด้านขวาคือผู้จัดการฝ่ายบัญชีการเงิน ชื่อว่า “คุณเอกชัย” ชายวัยสี่สิบที่อยู่กับบริษัทมานาน มีผลงานดี แต่ช่วงปีหลังกลับมีรายงานการเงินที่คลาดเคลื่อนหลายครั้งระหว่างประชุม ทุกอย่างดูปกติ จนกระทั่งโรสเปิดโปรเจคเตอร์แสดงข้อมูลบางอย่างขึ้นมา“ก่อนจะจบประชุม ฉันขอเพิ่มเรื่องหนึ่งค่ะ เรื่องความปลอดภัยของข้อมูลในบริษัทเรา”เสียงของโรสนิ่งเฉียบ แววตาเธอเย็นเฉียบขึ้นเรื่อย ๆ จนหลายคนเริ่มกลืนน้ำลาย“มีพนักงานระดับสูงคนหนึ่ง ส่งข้อความไปเตือนบุคคลภายนอก ให้หนีการตรวจสอบของฝ่ายกฎหมายที่เราส่งไป ทั้งที่บุคคลนั้นคือผู้ต้องสงสัยในคดีอาญา”เธอหันไปทางเอกชัยทันทีโดยไม่มีการอ้อมค้อม“และข้อความนั้น ก็ส่งออกจากเครื่องที่ล็อกอินชื่อของคุณค่ะ คุณเอกชัย”เสียงในห้องเงียบกริบ ทันใดนั้นหน้าของเอกชัยซีดเผือด เขาพยายามตั้งสติ“ผม...ผมไม่ได้ตั้งใจจะทำร้ายบริษัทนะครับ ผมแค่ เขาแบล็กเมล์ผม ผมเคย ยักยอกเงินบริษัทไปใช้หนี้พนันนิด

  • กุหลาบพันร้าย   ตอนที่ 67 ให้อภัย

    ตอนที่ 67 ให้อภัยแสงไฟหัวเตียงสลัวอาบผิวของหญิงสาวที่นอนเอกเขนกอยู่บนเตียงหลังอาบน้ำเสร็จ กลิ่นหอมอ่อน ๆ จากแชมพูผสมกลิ่นกายของโรสลอยฟุ้งในอากาศ เธอกำลังใช้ผ้าขนหนูเช็ดผมพลางบ่นเบา ๆ“พรุ่งนี้ฉันจะเข้าบริษัทแล้วนะ ทิ้งงานไว้นานขนาดนี้ ถ้าไม่รีบกลับไปทำ พัชชาคงจะปีนขึ้นเหยีบหัวฉันแน่ ๆ ”ไฟที่นั่งอยู่ข้างเตียง เงยหน้าขึ้นมองเธอ เขายิ้มนิด ๆ แล้วถามเสียงเบา“เธอยังโกรธพัชชาอยู่เหรออีก”โรสเงียบไปครู่หนึ่งก่อนจะวางผ้าขนหนูลง หันมานั่งพิงหมอนแล้วตอบอย่างหนักแน่น“ไม่หรอก เรื่องนั้นฉันไม่คิดอะไรแล้ว ไม่ได้แค้น ไม่ได้อยากทำลายเธอ แต่จะให้กลับไปยิ้มแย้มญาติดีด้วยน่ะ มันก็ยาก แล้วที่สำคัญ”เธอหันขวับไปมองเขา ตาคมมีแววเจ็บปนดื้อรั้น“ฉันไม่มีวันยอมรับเธอเป็นเมียใหม่ของพ่อ”ไฟพยักหน้าเบา ๆ เขาไม่พูดปลอบ ไม่พยายามโน้มน้าวอะไร เพราะเขารู้ว่าโรสไม่ต้องการคนชี้นำ เธอแค่อยากมีใครสักคนฟังและเข้าใจ ซึ่งเขาเลือกที่จะเป็น “คนนั้น”เขาขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะเอื้อมมือมาเกลี่ยผมเปียกของเธออย่างเบามือ แล้วพูดช้า ๆ ด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน“ไม่ต้องยอมรับใครก็ได้ แค่ยอมรับว่าฉันจะอยู่ข้างเธอ ไม่ว่ากับใคร ไม่ว่าเม

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status