เมื่อคุณหนูสุดเอาแต่ใจอย่างเธอดันตกหลุมรักหนุ่มน้อยแสนเนิร์ดตั้งแต่แรกเห็น เธอจึงเริ่มแผนการตื้อให้ได้หัวใจเขามา ทว่าพอได้รู้จักตัวตนเขาน่ะมันฮอตเสียยิ่งกว่าไฟ "คุณเป็นผู้หญิงนะครับ มันดูไม่งาม" "ไม่งาม? ให้ตาย ทิวเขาเป็นคนแรกเลยนะที่พูดแบบนี้น่ะ รู้ไหมผู้ชายเกือบทั้งมหาลัยเขาอยากได้ดาวเหนือกันขนาดไหน" "....." 'อาการแบบนี้ แผนฉันสำเร็จแล้วสินะ' ดาวเหนือคิดในใจ ขณะสบสายตาทิวเขาที่เผลอจ้องตอบพอดี "คุณแน่ใจแล้วใช่ไหมที่ทำแบบนี้" ดาวเหนือสะดุ้งเล็กน้อยในยามที่อีกฝ่ายใช้ฝ่ามือจับเข้ามายังเอวของเธอ ทิวเขาเห็นท่าทีของเธอก็รู้ได้ทันทีว่าเธอคงจะไม่เคย ที่ทำมานี่คงจะอวดเก่งสินะ "หึ" ทิวเขายักยิ้มที่มุมปาก สายตาเจ้าเล่ห์แบบนั้นดาวเหนือไม่เคยเห็นมาก่อน พอได้เห็นก็ทำเอาเธอถึงกับกลืนน้ำลายไปอึกใหญ่ ไหนจะมือร้อนๆ ที่เริ่มจะบีบเค้นเอวเธอนั่นด้วย จากใจกล้าอยากลองเล่นของเสียหน่อย กลายเป็นฝ่ายปอดแหกเสียเอง บ้าเอ้ย ไม่คิดว่าพอเขาเล่นด้วย เธอกลับไม่กล้าดันต่อเสียอย่างนั้น จากที่บอกว่าเขามันเด็กน้อย พอเอาเข้าจริงแล้วกลับเป็นเธอเสียเองที่ดีแต่ปาก
View MoreNATHALIE’S POV
-
When I got my passbook from the bank teller, I checked its contents. A bitter smile touched my lips after seeing only eigthy dollars left on my bank account.
After all the important thing I have paid off the debt and I no longer owe monthly payments.
After leaving the bank and since I was already at the mall, I bought a chocolate cake.
“Ma’am, what should I put on the dedication cake?” The person who assisted me at this cake shop asked.
“Happy fourth wedding anniversary,” I answered the woman with a smile.
“Wow! Congratulations, Ma’am.”
“Thank you.”
After buying the cake, I also bought a platter of spaghetti. Joshua, my husband, told me he would be busy and would work overtime, so I wanted to surprise him.
He worked for a multi-billionaire jewelry company, therefore he was often busy and almost slept there.
We need to get better at work to pay off all our debts. I often help him with his works and other work for the company.
My surprises are sure to bring a huge smile to his face. Aside from paid our debt, I can get a promotion tomorrow if my presentation is successful.
I can’t wait to tell all the good news to my husband and this time we can start a family.
Upon arriving at the company, I signed first for the visitor’s lounge.
“Thank you,” I said, thanking the staff for giving me my visitor ID.
I headed straight for the elevator and, with office hours having concluded almost two hours prior, I saw no employees and reached the level where my husband was.
I surveyed surroundings and noticed an absence of people.
I proceeded to Joshua’s table and placed the food. The bag he always brought was still there, so that meant he hadn’t left yet.
“Ooh! Ahh!”
I looked where a woman’s moan came from.
“A-Ahh, baby!”
I walked slowly and tried not to make any noise.
Afraid to even hear my breathing, I hold my breath.
“A-Ahhh!!”
Arriving outside the office where the voice came from, the door opened slightly, allowing a glimpse of the occupant. My husband was visible on the sofa, between my best friend’s legs, both naked and both ejaculating, kissing each other as if they were so hungry for each other.
I couldn’t bear to look at them. They disgusted me.
I’m not certain how I walked with the tenderness I felt. I left that floor and went straight out of this company.
I took the first taxi I had encountered. When I got in, I told the driver my exact address.
How were two important people in my life able to do this to me? My husband is the only man who loved me and Hazel, the only best-friend since we were in middle school.
————
As I entered the house, I cried unceasingly. I filled every corner of the house with my cries.
Never in my dreams would I have thought they would do this to me.
I didn’t realize how many hours I cried and I just noticed my unfaithful husband’s arrival.
I stood up to talk to him thoroughly.
I am uncertain how to address him regarding what I witnessed, how to commence. I don’t want us to end up arguing.
I opened my mouth, but before I could speak, he spoke first, which I stopped.
“Our marriage is no longer valid.”
He took a folder from his bag and placed it on the table.
“Aren’t you going to explain why you cheated on me—”
“I don’t love you.” He sounded sure of every word he uttered.
My jaw was hanging in the air. My brain couldn’t process what he said.
He didn’t love me, he didn’t love me anymore. Those two are different.
He let out a sigh. “I saw what you left on my table, I presume you saw me and—”
My palm flew to his cheek. This was the first time my palm had touched his cheek like this.
“You don’t even intend to explain?” I asked in disbelief while holding back tears.
“I don’t love you. What don’t you understand about that?” He asks irritably.
“You don’t love me? We’ve been married for four years. Why did you do this to me now? Of all people, why my best-friend?”
“Your friend can help me get promoted to general manager of the company. Have you got know on the position’s level and the salary it offers? If her mother resigns, they will help be the next general manager of multi-billionaire company.”
Before we got married, we separated for three years—after we graduated from college. He subsequently returned to me and, following our intimidate wedding, he joined the company where Hazel is working with Hazel’s assistance and her mother.
Ever since he started working, I’ve been doing almost all of his reports, so it’s like I have two jobs, but all of my salary goes to paying bills and paying off his debt and his parents debt–which we owe because we got married.
“I don’t need your help anymore to do my job,” he said with a smile. “Hazel will help me get a higher position in that company.”
He stayed at his job for a long time because of me, because of my making his works. All this time, he just used me it to last at work.
“I should have given you this last month and told you,” he said without hesitation.
Last month, I stayed up several nights to do his fault reports. After revising several times, it was approved.
I didn’t even receive a thank you from him, thinking he was so busy why he forgot to say at least thank you.
Joshua removed the documents from the folder and handed them to me. “We’ve been divorced for over a month.”
7 ปีต่อมา...ทิวเขาซึ่งอยู่ในชุดสีเขียวเข้มเดินออกมาจากห้องผ่าตัด ร่างกายเหนื่อยล้าไม่ใช่น้อย แต่เขาก็ภาคภูมิใจที่วันนี้ได้ช่วยคนไข้ไว้ได้อีกคนแล้ว“วันนี้มีคิวผ่าตัดอีกไหม”“ไม่มีแล้วค่ะคุณหมอ”“หมดเวรของผมแล้ว งั้นผมขอตัวกลับก่อนนะครับ”ทิวเขาขับรถออดี้คันหรูออกจากโรงพยาบาลเอกชนที่ตนทำงานอยู่ วันนี้ภรรยาคนสวยของเขาโทรมาบอกว่ามีเรื่องสำคัญจะคุยด้วย เสียงที่เอ่ยออกมานั้นดูจริงจังเสียจนเขานั้นอยากจะกลับบ้านเสียตอนนั้นเลย ถ้าไม่ติดว่ายังเหลือเคสผ่าตัดสุดท้าย ป่านนี้เขาคงได้อยู่กับภรรยาไปแล้วรถยนต์คันหรูเลี้ยวเข้าไปในคฤหาสน์เพราะเขาต้องมารับภรรยาที่บ้านพ่อตาเสียก่อน“สวัสดีครับคุณพ่อ คุณแม่”“ไหว้พระเถอะลูก” คุณนายสร้อยฟ้ากล่าว พลันยิ้มแย้มด้วยความเอ็นดูลูกเขยที่ว่านอนสอนง่าย ทิวเขาเข้ามาเป็นสมาชิกในครอบครัวนี้ได้สามปีแล้ว และไม่มีครั้งไหนที่เขาจะหนักใจเมื่อก้าวเข้ามาสู่ความหรูหราร่ำรวยของครอบครัวภรรยา“ดาวเหนืออยู่ไหนเหรอครับ”“นู้นจ้ะ อยู่ที่สวนเลย”“ครับ งั้นผมขอตัวไปหาเขาก่อนนะครับ”ทิวเขาเดินเข้าไปในสวน ดอกกุหลาบหลากสีบานสะพรั่ง สวยสดงดงาม แต่มีสิ่งหนึ่งที่สวยงามกว่าดอกไม้เหล่านั้น
“พ่อกับคุณสร้อย รู้จักกันตั้งแต่ก่อนที่พ่อจะคบกับแม่ของลูกเสียอีก เวลาที่มีปัญหาพ่อก็มักจะมีคุณสร้อยนี่แหละคอยอยู่ข้างๆ คุณสร้อยเป็นคนที่คอยหาลูกค้าให้พ่อมาตลอด แล้วอีกอย่างก็เป็นคนติสท์ ที่บ้านทิ้งมรดกไว้ให้เป็นพันล้าน แต่ชอบเที่ยวทำอะไรตามความรู้สึก จนผ่านไปเจ็ดปีนั่นล่ะ พ่อก็รู้สึกชอบผู้หญิงคนนี้จึงได้ตามจีบจนเธอยอมใจอ่อนแต่งงานกับพ่อ”“เดี๋ยวนะคะ พ่อกำลังจะบอกว่า คุณสร้อยเป็นคนดีเหรอคะ แล้วทำไมหนูถึงเจอแต่เรื่องไม่ดีกับผู้หญิงคนนี้ละ”“พ่อบอกแล้ว เธอน่ะเป็นคนติสท์แตก แต่เอาเข้าจริง ก็เอ็นดูหนูมากนะลูก แค่ชอบแกล้งแรงไปหน่อย”ดาวเหนือตัวชาไปครึ่งซีก พ่อบอกว่า 'แค่แกล้ง' มันจะเป็นอย่างนั้นไปได้อย่างไร หน้าตา สีหน้า ปากคอที่เลาะร้ายเช่นนั้นน่ะเหรอ คิดเอ็นดูเธอ?!“คุณจะไปบอกทำไมคะว่าฉันเอ็นดูแก ดาวเหนือไม่มีทางเชื่อหรอกว่าฉันไม่ได้ร้าย”“ก็มันคือเรื่องจริง คุณทำไปก็เพราะหวังดีกับแก แล้วจะให้ผมนิ่งเฉยให้ลูกเข้าใจผิดอีกทำไมกัน”“เฮ้อ...คุณก็เป็นซะแบบนี้ ดูเอาเถอะ หน้าดาวเหนือแย่ขนาดไหน”พ่อหันมองลูกสาว ดาวเหนืออาการย่ำแย่จริง หน้าขาวจนไร้สีเลือด คงตกใจไม่น้อยกับความจริงในหลายๆ เรื่อง“เพ
16 ปีที่แล้วบริษัทนำเข้าดาวเคียงฟ้าเป็นบริษัทที่ค่อนข้างใหญ่ เมื่อเกิดข่าวอื้อฉาวขึ้นที่ถูกสร้างโดยเฟคนิวส์ก็โดนถล่มอย่างหนัก ถึงแม้จะมีหลักฐานมาพิสูจน์แต่เพราะพลังโซเชียลมีเดียที่เป็นดั่งมีดสองคมก็ยังคงโจมตีเข้ามาไม่หยุด“คุณนี คุณหยุดที่ผมได้ไหม ผมขอร้อง”“ไม่ บริษัทคุณจะล้มละลายวันนี้พรุ่งนี้ใครจะไปรู้ ฉันไม่ทนอยู่สภาพแบบนี้หรอกนะ”“เรารักกันไม่ใช่เหรอ ทำไมคุณพูดออกมาแบบนี้”“เมื่อไหร่จะหายโง่สักที ที่ฉันอยู่ก็เพราะเงินของแกทั้งนั้นแหละ ตอนนี้แกไม่มีเงินให้ฉันแล้ว ฉันไม่จำเป็นต้องอยู่ที่นี่อีกต่อไป หลบ!!”สองสามีภรรยาที่แต่งงานกันมาเข้าปีที่เจ็ด พวกเขาเกิดปากเสียงกันเมื่อคนเป็นภรรยาทราบมาว่าสามีของเธอกำลังตกต่ำ เสียงเด็กร้องสลับกับเสียงฟ้าร้องไปมา สามีของเธอนิ่งไปทันทีที่เธอพูดจบ นัยน์ตาของเขาแดงก่ำจากพิษรักที่กำลังถูกทรยศ“แล้วลูกล่ะ คุณไม่รักลูกเหรอ”“ใครอยากมีก็เลี้ยงไปสิ ฉันไม่ได้อยากให้มันเกิดมาสักหน่อย”มณี หรือแม่ของดาวเหนือพูดออกมาได้อย่างหน้าตาเฉย ที่ผ่านมาเธอไม่ได้รักลูกจริงเลย มณีเพียงแสร้งทำดีเพื่อให้สามีหลงเธอจนหัวปักหัวปรำต่างหากแต่ในวันนี้ มันคือฟางเส้นสุดท้ายของคน
ทางด้านทิวเขาเมื่อเขาเข้าไปในโกดังร้างได้ ก็ได้เห็นแสงสว่างเดียวจากโคมไฟดวงหนึ่ง ส่องแสงสว่างไปยังทางมืดมิดเบื้องหน้า เขากลั้นใจชั่วอึดหนึ่ง ก่อนจะย่างเดินไปตามทางบังคับนั้นอย่างช้าๆ“ดาวเหนือ!”เขาตะโกนเรียกชื่อคนรัก สักประเดี๋ยวก็มีเสียงตอบกลับมา เสียงนั้นฟังแทบไม่ได้ศัพท์ ราวกับมีสิ่งใดขวางกั้นจนทรมานพอฟังอีกครั้ง ทิวเขาก็ใจเต้นระทึกลั่นอก ยิ่งเดินเข้าไปใกล้ เสียงอู้อี้ก็ยิ่งดังขึ้น จนกระทั่ง...“ทิวเขา!!”เป็นดาวเหนือเองที่ส่งเสียงตอบกลับมา ทิวเขาตาเบิกโพลงกลับภาพที่เห็น ดาวเหนือถูกจับมัดแขนมัดขารวบรัดไว้กับเก้าอี้ มีผ้าผืนเก่าปิดปากไว้ เธอพยายามดิ้นรน ทั้งร้อง ทั้งเรียกหาแต่เขาอยู่เช่นนั้น“มาแล้วเหรอ ทิวเขาสุดที่รัก”ผิงผิงเดินไขว้หลังยิ้มแย้มออกมาจากมุมมืด เธอมาหยุดยืนคั่นกลางระหว่างทิวเขากับดาวเหนือ หันหน้ามาหาชายหนุ่มที่รักหมดหัวใจมากไปกว่านั้น ทิวเขายังเห็นผู้ชายอีกคนเดินตามออกมาด้วย ทว่าสีหน้าที่มองมายังดาวเหนือไม่ได้มีแววเย็นชาเหมือนอย่างผิงผิงแม้แต่นิด“ผิง ทำแบบนี้ทำไม ปล่อยดาวเหนือเดี๋ยวนี้”“เฮอะ ตลกสิ้นดี มาถึงก็ทำตัวเป็นพระเอกน้ำเน่าเลยนะ มาบอกให้ปล่อยงั้นเหรอ ฝันไ
ดาวเหนือลุกขึ้นมาบิดขี้เกียจ ละทิ้งเตียงนอนที่อุดอู้มาทั้งวัน เดินไปยังตู้เสื้อผ้า เปิดลิ้นชักเพื่อดูของด้านในนิดหน่อย แต่แล้วก็ต้องถอนหายใจ ยกมือตบหน้าผากหลังจากของใช้ที่ต้องการร่อยหรอไปหลายอย่างเลยเชียว“อ้าว หมดแม้กระทั่งผ้าอนามัยเลยเหรอเนี่ย” หญิงสาวคว้านมือเข้าไปด้านในสุดอย่างเสียอารมณ์ “เฮ้อ...ออกไปซื้อดีไหมนะ”ดาวเหนือคิดสักประเดี๋ยวหนึ่ง ก็เกิดอยากออกไปเซเว่น ร้านสะดวกซื้อที่ว่าอยู่ซอยถัดไปนี่เอง คงไม่เป็นไรหรอกมั้งถ้าเธอจะออกไปก่อนที่ทิวเขาจะกลับมา“เอาละ รีบไปรีบกลับก็แล้วกัน”หญิงสาวเดินออกมาจากหอพักด้วยกางเกงขายาวสวมใส่เสื้อฮู้ดธรรมดา เมื่อมาถึงเซเว่นดาวเหนือก็หายห่วง จัดการมองหาของที่ต้องการเธอซื้อของรวมถึงผลไม้และอาหารแช่แข็งสำเร็จรูปสำหรับทำอาหารทานมื้อเย็น แต่เธอไม่ใช่คนทำหรอกนะ คนทำตัวจริงยังไม่กลับมาจากมหาวิทยาลัยนั่นเลยดาวเหนือเดินกลับทางเดิมที่เธอเดินมา สองข้างทางเต็มไปด้วยป่าและมีบ้านคนเพียงแค่ไม่กี่หลัง ก็นี่มันทางผ่านเฉยๆ นี่เนอะ ถ้ากลับทางถนนใหญ่คนเยอะก็จริง แต่เดินไกลกว่า มอเตอร์ไซค์รับจ้างก็ไม่มีเสียด้วย เธอไม่ยอมเดินไกลกว่าเพราะอยากกลับไปให้ทันก่อนที่ทิวเข
เช้าวันนี้ทิวเขาออกไปเรียนคนเดียว จุดมุ่งหมายของเขามีเพียงผิงผิง ที่คาดว่าฝ่ายนั้นจะอยู่ใต้ตึกของคณะ ผิงผิงเป็นเพื่อนสาวคนเดียวที่เขาสนิทด้วย แต่ตอนนี้ เธอยังเป็นคนเดียวที่คอยทำให้เขาไม่สบายใจ โดยเฉพาะเรื่องล่าสุด ที่ทำให้ทิวเขาต้องนอนไม่หลับมาทั้งคืน“ผิง เราขอคุยด้วยหน่อย”“มีอะไรหรือเปล่าทิวเขา นั่งก่อนสิ นี่กำลังคุยกับเพื่อนๆ สนุกเลย”“เรามีเรื่องต้องคุยกับผิงตอนนี้ มาคุยกันหน่อยเถอะ”ทิวเขาไม่เคยพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงแกมหงุดหงิดมาก่อน หากเรื่องที่ว่าไม่เกี่ยวข้องกับน้องผู้หญิงคนนั้น เขาคงจะลืมทุกเรื่องไปแล้วทิวเขาเดินนำผิงผิงมายังมุมลับตาคน ใต้บันไดไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน เพราะจุดนี้เป็นเพียงมุมเชื่อมต่อไปอีกอาคารหนึ่งเท่านั้น ผิงผิงมองสถานที่แวบหนึ่ง ก่อนจะหันมาสบตากับทิวเขา สีหน้าของเขาบึ้งตึงตั้งแต่เจอกันแล้ว“มีอะไรเหรอทิวเขา”“เรื่องทั้งหมด ผิงเป็นคนทำใช่ไหม”“เรื่องอะไร?” ผิงผิงขมวดคิ้วมุ่น ก่อนที่เธอจะพลันคิดได้ หรือว่า...ทิวเขาจะรู้อะไรเข้า“ผิงรู้ดีแก่ใจ ทั้งเรื่องฝน เรื่องในห้องน้ำ และยังไม่รวมที่อื่นอีก”“ทิวเขา...”“คราวนี้รู้แล้วใช่ไหมว่าเรื่องอะไร”ผิงผิงกัดริมฝีปากตัวเ
Comments