เงาตามติด

เมรี่และชายชราเจ้าของร้านโผล่ออกมาจากทางลับใต้ดิน สู่ตรอกแคบๆ ด้านหลังร้านหนังสือเก่าๆ ของเขา แสงแดดยามเช้าของเอดินบะระสาดส่องลงมา ทำให้พวกเขาต้องหรี่ตาปรับสายตา แต่ความเหนื่อยล้าจากการผจญภัยเมื่อคืนก่อนก็ยังคงเกาะกุมพวกเขาไว้แน่น

"เราต้องไปที่พระราชวังเอดินบะระให้เร็วที่สุดค่ะ" เมรี่กล่าวพลางเหลือบมองไปที่กระดาษในมือ ที่มีแผนผังห้องลับใต้ห้องโถงใหญ่ของวัง

"ไปกันเถอะหนู" ชายชราพยักหน้า เขากวาดตามองไปรอบๆ อย่างระมัดระวัง แล้วโบกมือเรียก รถม้า คันหนึ่งที่ดูเก่าแก่แต่แข็งแรง ซึ่งดูเหมือนจะจอดรออยู่ไม่ไกล

"โชคดีที่เรามีพาหนะแล้วนะคะ" เมรี่ยิ้มเล็กน้อย

"ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอก" ชายชราตอบด้วยรอยยิ้มลึกลับ "ข้าได้เตรียมการไว้ล่วงหน้าแล้ว"

พวกเขาขึ้นไปนั่งบนรถม้าอย่างรวดเร็ว คนขับรถม้าซึ่งเป็นชายสูงอายุร่างกำยำมีใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยย่น พยักหน้าให้ชายชราเจ้าของร้าน แล้วออกรถมุ่งหน้าสู่ใจกลางเมืองเอดินบะระทันที

รถม้าเคลื่อนตัวไปตามถนนที่เต็มไปด้วยผู้คนและอาคารเก่าแก่สถาปัตยกรรมโกธิคที่โดดเด่นของเอดินบะระ ท่ามกลางเสียงผู้คนที่จอแจและกลิ่นอายของเมืองเก่า เมรี่พยายามสังเกตการณ์รอบข้าง เธอรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ...บางอย่างที่ทำให้ขนลุกซู่

"คุณลุงคะ" เมรี่หันไปกระซิบกับชายชรา "คุณลุงรู้สึกไหมคะว่ามีคนกำลังตามเรามา?"

ชายชราเจ้าของร้านหลับตาลงเล็กน้อยแล้วสูดหายใจเข้าลึกๆ "ข้าก็รู้สึกอย่างนั้น"

การไล่ล่าใจกลางเมือง

ยังไม่ทันขาดคำ จู่ๆ ก็มีรถม้าอีกคันพุ่งออกมาจากตรอกข้างทางอย่างรวดเร็ว! มันเป็นรถม้าสีดำสนิท ไร้ซึ่งลวดลายใดๆ และมีชายฉกรรจ์ในชุดคลุมสีดำนั่งอยู่บนรถม้าสองคน

"พวกมันคือ 'เงาที่หลงเหลือ'!" เมรี่อุทาน

"เร็วเข้า!" ชายชราตะโกนสั่งคนขับรถม้า "ขับให้เร็วกว่านี้!"

คนขับรถม้าตอบรับด้วยการสะบัดบังเหียน แรงเหวี่ยงทำให้รถม้าพุ่งทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว เสียงกีบเท้าของม้าดังกึกก้องไปทั่วถนนที่ปูด้วยหิน

การไล่ล่าดำเนินไปอย่างดุเดือดกลางใจเมืองเอดินบะระ!

รถม้าของพวกเขาพุ่งผ่านตลาดที่แออัด ผู้คนต่างกรีดร้องด้วยความตกใจและหลบหลีกกันอย่างอลหม่าน แผงลอยร้านค้าต่างๆ ล้มระเนระนาด เสียงของแตกหักดังระงมไปทั่ว

"พวกมันกำลังจะตามมาทันแล้วค่ะ!" เมรี่ตะโกน เธอเห็นชายคนหนึ่งบนรถม้าสีดำกำลังยกปืนขึ้นเล็งมาที่พวกเขา

"หลบ!" ชายชราตะโกน เขาดึงตัวเมรี่ให้ก้มต่ำลงทันที

"ปัง!"

เสียงปืนดังขึ้น ลูกกระสุนพุ่งทะลุหลังคารถม้าไปอย่างเฉียดฉิว

เมรี่พยายามมองหาช่องทางหลบหนี เธอเห็นถนนสายหนึ่งที่ดูแคบและคดเคี้ยวอยู่ด้านหน้า

"คุณลุงคะ! เลี้ยวไปทางนั้นเลยค่ะ!" เมรี่ตะโกนสั่งคนขับรถม้า "ถนนนั้นมันแคบ! พวกเขาจะตามเรามายาก!"

คนขับรถม้าพยักหน้าเล็กน้อย แล้วบังคับรถม้าให้เลี้ยวเข้าสู่ถนนแคบๆ อย่างชำนาญ รถทั้งสองคันเสียดสีกับกำแพงเก่าแก่ของอาคารเบื้องหน้า เสียงไม้ลั่นเอี๊ยดอ๊าด แต่ก็ยังคงมุ่งหน้าต่อไป

อุบายและกับดัก

ทางถนนแคบๆ นั้นเต็มไปด้วยผู้คนและร้านค้าเล็กๆ ทำให้รถม้าสีดำของ 'เงาที่หลงเหลือ' ต้องชะลอความเร็วลง

"มันได้ผลค่ะ!" เมรี่กล่าวด้วยความดีใจ

แต่ความดีใจของเธอก็อยู่ได้ไม่นานนัก จู่ๆ ก็มีรถม้าอีกสองคันปรากฏตัวขึ้นจากตรอกเล็กๆ ด้านหน้าของพวกเขา! รถทั้งสองคันพุ่งเข้ามาขวางทางของพวกเขาไว้ ทำให้รถม้าของพวกเขาต้องหยุดกะทันหัน

"ไม่นะ!" ชายชราเจ้าของร้านคำราม "พวกมันวางแผนไว้ล่วงหน้า!"

ชายฉกรรจ์ในชุดคลุมสีดำหลายคนกระโดดลงมาจากรถม้าทั้งสองคัน พวกเขากำลังถืออาวุธอยู่ในมือ และพุ่งตรงเข้ามาล้อมรถม้าของพวกเขาไว้

"แกไม่มีทางหนีพ้นไปจากพวกข้าได้หรอก!" หัวหน้าของ 'เงาที่หลงเหลือ' ที่เมรี่เคยเผชิญหน้ากันในห้องสมุดลับปรากฏตัวขึ้น เขาเดินออกมาจากด้านหลังรถม้าคันหนึ่ง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่น่ารังเกียจ

"ส่งกระดาษนั่นมาให้ข้า!" หัวหน้าใหญ่คำราม เขามองไปที่กระดาษแผนที่ในมือของเมรี่

เมรี่กำกระดาษไว้แน่น "ไม่มีทางหรอก!"

"แกไม่มีทางเลือกอื่นหรอกนะเด็กน้อย" หัวหน้าใหญ่กล่าว "ไม่อย่างนั้นพวกแกจะต้องตายอยู่ที่นี่!"

คนขับรถม้าและชายชราเจ้าของร้านก้าวลงจากรถม้าอย่างช้าๆ พวกเขาเตรียมพร้อมที่จะต่อสู้

"หนูต้องไปจากที่นี่!" ชายชรากล่าว "ไปที่วัง! ข้าจะถ่วงเวลาพวกมันไว้เอง!"

เมรี่ลังเลเล็กน้อย เธอไม่อยากทิ้งชายชราเจ้าของร้านไว้เบื้องหลัง แต่เธอก็รู้ว่านี่คือภารกิจที่สำคัญที่สุด

"คุณลุงต้องระวังตัวด้วยนะคะ!" เมรี่กล่าว

ความช่วยเหลือจากปริศนา

ในขณะที่การต่อสู้กำลังจะเริ่มต้นขึ้น จู่ๆ ก็มีเสียงทุ้มต่ำดังก้องมาจากด้านบน!

"ปล่อยพวกเขาไป!" เสียงนั้นกล่าว "ไม่อย่างนั้นพวกแกจะต้องเจอดี!"

เมรี่และ 'เงาที่หลงเหลือ' มองขึ้นไปบนหลังคาอาคารเก่าแก่ที่อยู่ข้างถนน พวกเขาเห็นชายคนหนึ่งยืนอยู่บนนั้น เขาแต่งกายด้วยชุดคลุมสีดำสนิท ใบหน้าของเขาถูกบดบังด้วยผ้าคลุม และเขากำลังถืออาวุธบางอย่างอยู่ในมือที่ดูคล้ายคันธนูแต่มีสายธนูเปล่งแสงสีม่วงเรืองรองออกมา

"แกเป็นใคร!" หัวหน้าใหญ่ตะโกน

ชายปริศนาคนนั้นไม่ตอบ แต่เขากลับปล่อยลูกศรที่เรืองแสงสีม่วงออกมาจากคันธนู ลูกศรนั้นพุ่งตรงไปยังรถม้าของ 'เงาที่หลงเหลือ' อย่างรวดเร็ว และระเบิดออกทันทีที่กระทบเป้าหมาย!

"ตูมมมมมมม!"

รถม้าของ 'เงาที่หลงเหลือ' ระเบิดเป็นเสี่ยงๆ ชายฉกรรจ์ที่อยู่บนรถม้าต่างกระเด็นกระดอนไปคนละทิศละทางด้วยความเจ็บปวด

"เป็นไปไม่ได้!" หัวหน้าใหญ่คำราม "แก...แกคือ 'ผู้ส่งสารแห่งกาลเวลา' !"

ชายปริศนาไม่ตอบ เขาปล่อยลูกศรแสงสีม่วงออกมาอีกหลายดอก พุ่งตรงไปยัง 'เงาที่หลงเหลือ' ที่เหลืออยู่ การโจมตีนั้นรวดเร็วและแม่นยำ ทำให้ 'เงาที่หลงเหลือ' ล้มลงไปกองกับพื้นทีละคนๆ

เมรี่มองไปที่ชายปริศนาด้วยความทึ่ง เธอรู้สึกได้ถึงพลังงานที่มหาศาลที่แผ่ออกมาจากตัวเขา และรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด!

"หนู! รีบไปเดี๋ยวนี้!" ชายชราเจ้าของร้านตะโกน "นี่คือโอกาสของเรา!"

เมรี่พยักหน้า เธอรู้ว่าเธอต้องไปให้ถึงพระราชวังเอดินบะระให้เร็วที่สุดก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้นอีก

เธอวิ่งไปตามถนนที่เต็มไปด้วยความโกลาหล โดยมีชายปริศนาคนนั้นคอยคุ้มกันอยู่ด้านบน

การผจญภัยสู่ 'กระจกแห่งความจริง' กำลังเริ่มต้นขึ้นแล้ว และเมรี่รู้ว่าเธอจะต้องเผชิญหน้ากับความท้าทายที่ยิ่งใหญ่กว่าที่เคยเจอมาทั้งหมด!