บทที่ 1.2

"ชื่อแปลกดีนะครับ" ธามบอกด้วยรอยยิ้ม

          "ดิฉันชลาลัย สายชลเป็นผู้ดูแลที่นี่ค่ะ" หญิงสาวแนะนำตนเอง พร้อมทั้งพนมมือไหว้ทักทายแขกต่างชาติที่มาพักด้วยรอยยิ้ม

          รอยยิ้มแสนหวานตลอดจนท่าทางอ่อนโยน ทำให้อีธานกระตือรือร้นที่อยากจะรู้จักกับชลาลัยให้มากยิ่งขึ้น เมื่อรสชาติจี๊ดจ๊าดที่ทำให้น้ำหูน้ำตาไหลบรรเทาลง เขาก็ถือโอกาสชวนคุยจนธามต้องเป็นฝ่ายนั่งฟังแทน

          "ที่นี่สงบเงียบดีนะครับ ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่าน"

          "ค่ะ เราต้องการเน้นให้นักท่องเที่ยวได้สัมผัสความงดงามของธรรมชาติและพักผ่อนอยู่กับตนเอง โดยไม่มีสิ่งอื่นมารบกวนให้มากที่สุดค่ะ"

          "ที่นี่นอกจากทะเลสวยแล้ว มีอย่างอื่นที่น่าสนใจไหมครับ" ชายหนุ่มหยอดคำหวานไปพร้อมกับสายตาเป็นประกาย

          ธามได้แต่อมยิ้ม รู้ว่าเพื่อนรักเริ่มจะทอดสะพานหวานเหมือนเช่นที่เคยทำกับคนอื่นมานักต่อนักแล้ว เขารู้จักอีธานดีว่านิสัยอย่างไร รักสนุก ไม่ผูกมัดและไม่เจาะจงเพียงใครคนเดียวเท่านั้น นี่ล่ะ คืออีธาน แอนเดอร์ลีย์ ตัวจริงเสียงจริง

          แต่ดูเหมือนว่าสะพานที่อีธานพยายามจะทอดหวังให้ชลาลัยเดินข้ามมาไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่คิด เพราะหลังจากที่อาหารค่ำจบลงด้วยของหวานแสนอร่อย ชลาลัยก็ขอตัวแยกไปทำหน้าที่ของตน โดยไม่ไปเดินเล่นริมทะเลตามคำชวนของชายหนุ่มแต่อย่างใด มีเพียงแค่ตอบรับว่าพรุ่งนี้เธอจะให้คนของรีสอร์ทมาพาสองหนุ่มไปท่องเที่ยวเท่านั้นเอง

          "เริ่มไม่สนุกแล้วหรือไง อีธาน" ธามเย้าเมื่อเห็นอีธานเดินทอดน่องริมหาดด้วยท่าทางเหงาหงอย

          "เปล่า ฉันปกติดี" คนรักทะเลเดินต่อไปอย่างช้าๆ

          "ที่นี่มีที่เที่ยวอย่างที่นายชอบด้วยนะ เพียงแต่เราต้องออกไปนอกรีสอร์ทหน่อย จะไปไหน ฉันจะไปเป็นเพื่อน" ธามกลัวว่าเพื่อนรักจะเหงา เพราะปกติอีธานชอบแสงสีและความสนุกครื้นเครง แต่ที่นี่ไม่มีอะไรนอกจากเสียงคลื่นและหาดทรายเท่านั้น

          "ไม่ ไปนอนดูดาวกันดีกว่า"

          อีธานเร่งให้ธามเดินกลับไปที่บ้านพักโดยเร็ว เขาอยากรู้เรื่องการหมั้นของเพื่อนรักที่เพิ่งเกิดขึ้นสดร้อนๆ เมื่อไม่กี่วันมานี้มากกว่า การออกไปท่องราตรีอย่างเช่นทุกครั้งไป

          ดาวคืนนี้สวย ยิ่งมีความสุขเมื่อได้นอนดูดาวท่ามกลางเสียงคลื่นและลมทะเลที่พัดโชยมาไม่ขาดสาย ระเบียงมุมห้องที่ยื่นออกมาทางรีสอร์ทจัดไว้ให้เป็นมุมพักผ่อน ซึ่งอีธานชวนและบังคับให้เพื่อนรักมานอนดูดาวเป็นเพื่อน และเล่าเรื่องราวของคู่หมั้นสาวที่ชื่อรติรสให้ฟังอย่างละเอียด

          ธามไม่อยากพูดเรื่องนี้อีกจึงชวนอีธานคุยเรื่องอื่นไปอีกสักพักแล้วขอตัวเข้านอน ปล่อยให้ชายหนุ่มเพลิดเพลินไปกับดวงดาวริมหาดยามค่ำคืนต่อไปคนเดียวเพียงลำพัง

          อีธานลุกขึ้นทอดสายตามองไปในความมืด ทะเลยามค่ำคืนที่มีแสงจันทร์ส่องสว่างพอให้มองเห็นฟองคลื่นสีขาวที่พัดเข้าหาฝั่ง ธรรมชาติงดงามทั้งยามตื่นและยามหลับใหล สถานที่ใดในโลกไม่อาจทำให้ชายหนุ่มเพลิดเพลินและมีความสุขได้เท่ากับเสียงคลื่นและชายหาด ดื่มด่ำกับธรรมชาติอยู่พักใหญ่ก็เริ่มรู้สึกง่วงและอยากจะพักผ่อน พรุ่งนี้เช้าเขาจะมาสำรวจท้องทะเลที่แสนงดงามของเกาะหวนแห่งนี้ ว่ามีมนต์อันใดดึงให้ต้องข้ามฟ้ามาหาถึงที่

          ก่อนจะกลับเข้าไปนอนเขาเห็นบางสิ่งผิดปกติในทะเล เพ่งตามองให้แน่ใจมีบางสิ่งเกิดขึ้นที่ริมหาด มีคนดำผุดดำว่ายอยู่ในทะเลยามค่ำคืน เงือกน้อย ไม่ซิ มีคนกำลังจะจมน้ำต่างหาก

          "เฮ้ คุณ" อีธานวิ่งลงมาที่ริมหาด แน่นอนแล้วว่ามีอีกคนอยู่ในทะเล และกำลังจะจมหายไปต่อหน้าต่อตาเขา

          "คุณ" ชายหนุ่มตะโกนสุดเสียง

          ฝีมือว่ายน้ำที่ไม่เป็นรองใครและยิ่งเป็นทะเลด้วยแล้ว อีธานกลายร่างเป็นฉลามหนุ่มที่ดำผุดดำว่ายอยู่ในทะเลอย่างคล่องแคล่ว ไม่ช้ามือของเขาก็สัมผัสกับใครบางคนได้ มีคนอยู่ข้างใต้และกำลังจะด่ำดิ่งจมลึกลงไปอีก

อีธานคว้ามือของคนที่กำลังจะจมไว้และออกแรงดึงตัวขึ้นมา พระเจ้า ลำแขนแข็งแรงที่รั้งตัวอีกคนไว้พาดผ่านกลางหน้าอก ผมยาวสยายเต็มหลังดำเป็นมัน ผู้หญิง เป็นผู้หญิงแน่

          เมื่อรู้ว่าเป็นผู้หญิง อีธานคิดว่าเจ้าหล่อนคงไม่ได้มาเล่นน้ำทะเลกลางดึกเพราะคลั่งไคล้เสียงคลื่นแน่ แต่คงคิดจะมาใช้ทะเลแสนสวยเป็นที่ระบายความผิดหวังมากกว่า มาทำวันไหนไม่ทำดันมาทำต่อหน้าในวันพักผ่อน เขาไม่มีวันยอมให้ทะเลงดงามแห่งนี้กลายสุสานให้เธอได้สังเวยชีวิตแน่

          "ปล่อย" คนถูกดึงขึ้นมาพยายามจะดิ้นให้หลุดจากการถูกกอด แขนแข็งแรงที่รัดตัวไว้กำลังสัมผัสบางสิ่งที่หวงแหน

          เจ้าหล่อนดิ้นและเริ่มดิ้นรุนแรงขึ้น ไม่ได้แล้ว อีธานยิ่งรั้งตัวเธอไว้แน่นและหาทางทำให้สงบเพื่อจะลากขึ้นฝั่ง ก่อนที่ทั้งคู่จะหมดแรงและจมหายไปพร้อมๆ กัน

เขาไม่ได้ฉวยโอกาสหรือคิดแต๊ะอั๋งแต่เพื่อให้เจ้าหล่อนสงบและขึ้นฝั่งโดยเร็ว อีธานจำเป็นต้องรั้งใต้ราวนมซึ่งทำให้สัมผัสกับความอวบอิ่มของกายสาวชัดเจน แล้วออกแรงดึงตัวเธอขึ้นมาบนฝั่งได้สำเร็จ ล้มลงนอนแผ่หราหมดแรงทั้งคนช่วยและคนถูกช่วย

          "คุณ คุณ" อีธานขยับตัวขึ้นแล้วรีบมาดูว่าคนที่ช่วยไว้เป็นอย่างไรบ้าง

          สายตาเหลือบไปเห็นอกอิ่มใต้เสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ ที่กระดุมเม็ดบนสุดหลุดเผยความขาวเนียนเต็มสองเต้าอิ่ม นอกจากนั้นเรียวขาขาวที่มีเพียงชายเสื้อเชิ้ตตัวเก่งปิดไว้แค่ต้นขา มองปราดเดียวก็สรุปได้สั้นๆ ว่า สวย

          "คุณ เป็นไงบ้าง" ชายหนุ่มเอามือแตะที่ข้างแก้มเบาๆ หวังจะให้เธอลืมตาลุกขึ้นมาพูดกันว่าเกิดอะไรขึ้น

          "คุณ..."