Prologue

“Hey, mom. Stop the scene!” saway ni Alexander sa ina dahil sa mga pagpaparinig nito sa akin.

The old woman chuckled. “What? I'm just being true, son. Your girlfriend is a gold digger!”

Kumunot ang noo ko at pinigilang sumabat. Calm down, Tyra. That is your boyfriend's mother. That was just a sign of aging. And you are not a gold digger.

Busy ako sa pagpapakalma sa aking sarili nang biglang lumapit sa akin ang ina ni Alexander. Nagulat pa ako nang bigla ako nitong sampalin ng marahan dahilan nang sabay-sabay na pagsinghap ng mga taong naroroon.

“What the…” gulat kong ani. “B-Bakit niyo po ako sinampal?!” nagpipigil kong sigaw sa matanda. After all, she is my boyfriend's mother and I need to respect her.

The old woman smirked devilishly. Parang sayang-saya siya sa ginawa niya sa akin.

“What do you want me to do? Kiss you on the cheeks? Ha! You are a disgrace to our family!” sigaw niya na ikinagulat ko.

I can almost hear my heart breaking into pieces. Napakasakit marinig sa magulang ng mahal mo ang mga katagang ito. Pero mas masakit na wala man lang magawa si Alexander upang patigilin ang kaniyang ina.

“Mom!” tanging nasabi ni Alexander.

I even can't understand why he's so speechless! Kanina pa ako pinapahiya ng ina niya sa harap ng napakaraming tao. It's her birthday, and all she did on her celebration was to humiliate me in front of their relatives, friends, and acquaintances.

And I don't know if she planned this or what.

“Oh! Shut up, son! You brought a disgrace to our family for goodness sake!” hirestiyang sigaw niya.

Para akong binuhusan ng napakalamig na tubig. I want to cry but my eyes don't want to! Blanko lang akong nakatitig sa ina ni Alexander na galit na galit sa akin. I know where her wraths coming from, alright? But I don't get why the needs to tell this effing words in front of everybody. She even ruined her birthday just to humiliate me.

Hindi ko inaasahan na ang pinaghandaan kong selebrasyon ay magiging ganito. I even buy myself an elegant dress just to look formal. I even wore makeup kahit pa hindi naman ako naglalagay nito!

“You are a gold digger and my son doesn't deserve a whore like you!” she angrily spatted.

Dahan-dahan siyang lumapit sa akin, galit pa rin ang kaniyang mga mata. I feel nervous but at the same time I felt nothing but hatred with my boyfriend Alexander. What a jerk! Hindi niya man lang ako magawang ipagtanggol sa kaniyang ina! I understand the fact that this elegant woman in front of me is his mother but why?! What am I to him, then? A girl with no means in his life?

Poor him.

“I'm sorry, madame, but I'm not a gold digger at lalong-lalo na ay hindi ako bayarang babae!” May diin kong sinabi. “And I have no intentions to dig with your son's wealth or with your family's wealth.”

Humalakhak siya. “Oh really? Then why did you seduce my son, then?”

I smirked despite of the pain I am feeling inside my chest. Malakas ang pagtibok ng aking puso at tila libo-libong karayom ang tumutusok dito sa bawat tibok na ginagawa nito. Kinakabahan ako at natatakot pero mas nangingibabaw sa akin ang galit para sa kay Alexander na wala man lang magawa upang ipagtanggol ako.

I am bleeding inside yet I still manage to stand up in front of this pathetic people.

“Seduce your son? Excuse my word but your son is nothing but a jerk—

Isang malakas na sampal ang nakapagpatigil sa akin. My tears fell immediately because of the pain from her hard slap.

“Oh! Watch your dirty mouth, woman! My son's not a jerk, mind you!”

Hindi pa rin ako tumitingin sa kaniya. Nakabaling pa rin sa kaliwa ang aking mukha dahil sa kaniyang pagkakasampal. Masakit ang sampal niya pero mas masakit ang mapagbintangang gold digger. At mas masakit na ang lalaking mahal ko ay wala man lang ginawa upang pigilan ang kaniyang ina. He was never a man for me. And he proved me that right now.

“So what are him?” lakas-loob kong tanong sabay palis sa luhang naglandas sa aking pisngi.

Pagod na akong maging mahina. Yes, I spend my fifteen years in a foster care. Wala akong kinagisnang magulang at pamilya. Pero sapat na ang naging karanasan ko sa bahay ampunan para imulat ako sa mundo. Sapat na ang mga karanasan ko para gawin akong matatag na tao.

The old woman laughed hysterically. May inabot siya sa aking papel na alam kong cheque. I stared at it blankly as if the paper was like a trash and nothing else for me.

“Here's a check, 15 million, leave my child alone!” may diin ang kaniyang pagkakasabi sa bawat huling salita. “And don't you ever try again to seduce him because you are nothing but an orphan to us!”

Halos mapunit ang puso ko sa sobrang sakit. Subalit sa kabila nito ay hindi ako uniyak sa harapan nila. Thanks for my past, I became strong. Hindi ako madaling umiyak lalo na sa mga pagkakataong pinapahiya ako ng ibang tao. I became strong because of my experience. I became strong because I am just an orphan who relys on herself not on anybody.

Walang mali sa pagiging orphan. Sadyang mapanghusga lang talaga ang mga tao kaya minsan ay nakakahiya itong aminin at ipangalandakan. Pero ang totoo ay walang mali sa pagtira sa bahay ampunan. Dahil unang-una ay hindi kasalanan ng bata kung bakit sila roon lumaki. Parents should be responsible enough to raise a child. Or they should use a condom next time for protection.

I stepped forward. Ipinagpapasalamat kong hindi nanghihina ang aking mga tuhod. Hawak ko pa rin ang cheque. Ngumisi ako sa nagugulat na matanda. Marahil ay iniisip niyang sasaktan ko siya physically, but I am not like her. I am not a bitch like her. Nang humakbang siya paatras ng isang beses ay lumaki ang ngisi ko. She's like an old cat waiting for his predator to attack her.

“Madame,” paunang salita ko. Marahas na hinawakan ni Alexander ang aking braso. Marahil ay natatakot para sa ina ngunit hindi ko siya pinansin at buong lakas na hinawi ko ang kaniyang kamay sa aking braso. “With all due respect but I can't accept this trash that you gave me,” wika ko sabay taas at pakita sa kaniya ng cheque na naglalaman ng 15 million pesos.

“A t-trash? You are bluffing, accept it and leave!” sigaw niya sabay turo sa grand exit ng hall. Kunot ang kaniyang noo ngunit ang kaniyang mata ay nagsusumigaw ng takot.

Marahil ay hindi niya inaasahan na lalaban ako. Marahil ay mas inaasahan niyang tatahimik lang ako at magpapaapi sa kanila.

“Don't be nervous, madame. I'm harmless and besides…” umabante pa ako ng isang beses at ngumisi, “I'm not an old bitch like you.”

Nanlaki ang kaniyang mga mata. Isang sampal sana ang dadapong muli sa aking mukha kung hindi ko lang ito naagapan. Hinawakan ko ng mahigpit ang kaniyang braso at buong rahas itong binalibag sa hangin dahilan ng pagdaing niya. Agad ang pag-alalay sa kaniya ni Alexander, suminghap ang mga taong nanonood at walang habas na nagmura ang matanda.

“You fucking disgraceful woman! Leave! You are so shameless! A gold digger bitch!” sigaw niya habang umiiyak.

Wala pa akong ginagawa pero umiiyak na siya? Paano pa kaya kung may gawin na ako?

“I will really leave this dirty place but wait…” I turned to Alexander who's now eyeing at me blankly. I pitied him so much. “Let me clear everything between me and your jerk son, madame.”

Hindi ko pinansin ang nanghuhusgang tingin ng matanda sa akin. Dumiretso ako kay Alexander at buong lakas na sinampal sa kaniya ang cheque na naglalaman ng 15 million pesos. Everyone's jaw dropped but I couldn't carefree. Isang hakbang ang ginawa ko paatras bago kalmadong nagsalita.

“We're over now, Ethan Alexander Carter. I pitied myself for letting you in in my life. You are nothing but a coward jerk to me. The saying was true all this time, like mother like son. Poor you.”