1: Kiss

Sinuot ni Karleigh ang kulay asul niyang balerina shoes at kung pagmasdan niya iyon ay tila ba ngayon lamang niya ito nakita kahit na ito ang araw-araw niyang suot. 

"One shoe can change your life," bigkas niya ng mga salitang mula sa paborito niyang Disney Princess na si Cinderella. 

Tumindig siya at ipinikit ang mga mata, marahan niyang iniangat ang mga braso at dahan-dahang sumayaw na tila ba may kapares siyang gumagalaw sa saliw ng musikang kaniyang inaawit. Sa kanyang pag-ikot ay umikot din ang laylayan ng kanyang suot na asul na drop waist dress.

"Hoy babae, male-late ka na!" Biglang bumukas ang pintuan ng kanyang silid at iniluwa no'n si Kirk, ang kuya niyang kulang na lang ay isumpa ang kapatid dahil sa kabaliwan nito sa Disney movies.

Hindi na daw ito bata pa para sa mga gano'ng bagay ngunit wala naman siyang magawa. 

Napatigil sa pagsayaw si Karleigh at saka idinilat ang mga mata. Umayos siya ng tayo at sinamaan ng tingin ang kapatid na ngayon ay nakasandal na sa gilid ng pintuan.

"Napaka KJ mo talaga, Kuya," singhal niya at tumingin sa wrist watch. "Mag-aalasais pa lang naman, kung maka-sigaw ka parang may sunog na."

Humarap siya sa full length body mirror at saka pinagmasdan ang sarili. Ngingiti-ngiti niyang hinahaplos ang straight caramel brown niyang buhok na hanggang baba. Hindi nakaligtas sa kanyang paningin ang pag-irap ni Kirk at saka lumapit sa kanyang direksyon.

"Bakit? Katabi mo lang ba ang HAC? Mayro'n ka bang magic carpet na masasakyan para malampasan ang traffic sa EDSA?"

Sa puntong iyon ay siya naman ang napairap dahil sa sinabi ng lalaki. Alam niyang nang-aasar na naman ito, ke-aga-aga nasisira na ang mood niya dahil kay Kirk. 

Humarap siya sa kapatid at saka hinawakan ang balikat nito. 

"Kuya, be kind, have courage and always believe in a little magic." Ngumiti siya ng pagkalawak-lawak at natawa na lang nang mapangiwi ang kapatid sa sinabi niya.

"Ewan ko sayo." Binatukan niya ang kapatid.

Napakamot na lamang si Karleigh sa parteng tinamaan ng malaking kamay ng kanyang kuya at matalim itong sinundan ng tingin hanggang sa makalabas ng kwarto niya. 

"Beast."

**

"Bri, sige na naman, oh. Maliit na favor lang naman 'yon sa daddy mo, at saka mabait naman si Tito Jaxon, eh." Tila ba isang batang inagawan ng lolipop si Karleigh habang nagmamakaawa sa kaibigan.

Nasa isang restaurant sila ngayon na malapit sa pinagtatrabahuhan niyang gusali. Kasama niya ang dalawang kaibigan na sila Briah Garza at Zahra Soto. Lunch break na kasi nila at doon sila madalas kumain kahit na medyo pricey ang mga putahe doon. 

"Hay naku, Lei. Alam mo bang pandaraya 'yang hinihiling mo? Hindi 'yan favor," tugon ni Briah at saka sumubo ng pagkain.

"Yeah, maybe you can join the raffle tapos hilingin mo sa genie na manalo ka," gatong naman ni Zahra. Sabay pa silang tumawa ni Briah dahil doon.

Ang tinutukoy nito ay ang Disney Princess Meet and Greet raffle. Isa itong pagkakataon upang makilala ng harap-harapan ang mga prinsesa ng Hong Kong sa Maynila sa susunod na buwan. Nabanggit ito ni Briah sa kanya dahil ang ama nito ang manager ng event, which is wrong idea dahil ngayon ay kinukulit na siya ng kaibigan. Parang ayaw na nga siyang patulugin.

Napalabi si Karleigh dahil sa pang-aasar ng mga kaibigan. Noon pa lamang ay pangarap na niyang makilala sa personal ang mga Disney Princess na napapanood niya sa TV at nababasa sa mga magasin. Gusto niya talagang makarating sa Hong Kong Disneyland pero wala naman siyang pera dahil ang sweldo niya sa trabaho ay napupunta lahat sa gastusin sa bahay nila. Hindi naman kasi sila mayaman.

"Alam mo, Lei, masyado ka ng matanda para sa mga gano'ng bagay. Eh, halos puro mga bata kaya ang sumali sa raffle na 'yon, bente-singko ka na, Lei. Hindi ka na five years old," saad ni Briah at pinandilatan ng mata ang kaibigan.

"Pero alam niyo naman na pangarap ko 'yon, 'di ba? Sa love nga age doesn't matter, sa pagiging fangirl pa kaya?"

"Karleigh Rivera Estrada," banggit ni Zahra sa buo niyang pangalan, "kumain ka na, marami ka pang gagawin mamaya, ha."

Nagpakawala na lamang ng buntong-hininga si Karleigh bago sundot-sundotin ang manok na nakahain sa kanyang pinggan. Tila ba nawalan siya ng ganang kumain dahil sa pagtanggi ni Briah sa kanya.

Nagkatinginan ang dalawa nang mapansin ang pananamlay ng dalaga. Matitiis ba naman nila ito? Eh, halos para na din nila siyang kapatid simula nang magkasama-sama sila sa trabaho. 

Akmang tatawagin na ni Briah ang kaibigan nang mapukaw ng mga mata niya ang isang lalaking kakapasok pa lang ng pintuan ng restaurant. Bumagsak ang panga niya nang makita ang matangkad na lalaking nakasuot ng black jeans, white hawaiian shirt, at white sneakers.

Naupo ito sa lamesa na nasa kaliwang bahagi lamang ng lamesang kinauupuan nila. Hindi mapagkakailang gwapo ang lalaking iyon at mukhang mayaman. 

"L-lei," bulong niya.

Walang gana namang umangat ang tingin ng babae sa kanya. 

"Gusto mong mapili sa raffle, 'di ba?"

Tila nabuhay ang katawang lupa ni Karleigh nang banggitin iyon ng kaibigan. Umayos siya ng upo at sunod-sunod na tumango. Gumuhit ang isang ngiti sa labi ni Briah na tila ba may masamang binabalak.

Tumingin si Briah kay Zahra at saka pasimpleng itinuro ang lamesang nasa kaliwa nila. Napunta doon ang tingin nina Karleigh at Zahra at nakita nila ang lalaking umo-order na sa waiter habang may hawak na menu.

"Okay, so what about him?" wika ni Zahra.

Humarap muli si Briah kay Karleigh. Base sa mga titig niya sa kaibigan ay mukhang hindi na niya gusto ang tumatakbo sa isip nito. 

"Karleigh Estrada, truth or dare?" 

Kumunot ang noo ng babae dahil sa biglang tanong nito. 

"D-dare?" nag-aalangan niyang tugon kahit na hindi alam kung bakit iyon naitanong ni Briah.

"Well… you can have the slot in the raffle but," saad niya, "I dare you to kiss that billionaire, first."

Napaawang ang bibig ni Karleigh, hindi pa din napo-proseso ng utak niya ang kakasabi lang ng kaibigan. Seryoso ba siya?

"Yes, Lei, I'm so dead serious." Tila ba nabasa nito ang nasa isip ng babae. Ngumisi siya at saka ibinalik ang pansin sa pagkain.

"But I know you can't, sayang, once in a lifetime lang naman 'yong—"

Naputol ang dapat na sasabihin niya nang biglang tumayo si Karleigh at umalis sa pwesto niya. Nagkatinginan sila Briah at Zahra at sinundan ng tingin si Karleigh na diretsong naglalakad patungo sa lamesa ng lalaki. 

Hindi niya din alam kung saan niya nahugot ang kakapalan ng mukhang mas makapal pa sa Merriam Webster dictionary. Basta ang alam niya'y gagawin niya ang lahat para sa pangarap niya, kung ang isang halik lang naman ang makakatupad no'n, choosy pa ba siya? At saka gwapo naman 'yong lalaki kaya keri lang.

Nang marating ang tabi ng lalaki ay tila ba nanlalambot ang mga tuhod niya habang nakatingin dito. Mas lalong nangatog ang mga tuhod niya nang umangat ang mga mata ng lalaki sa kanya at saka ngumiti. Bahagya pa siyang natulala sa gwapo nitong mukha, his oblong shaped face, flat thick eyebrows, black almond eyes, his roman nose, natural pink lips, and black ebony fringe up hair was making her throat dry.

"Oh, hi, Miss. Do I know you—"

Natutop nila Briah at Zahra ang bibig nang walang sabi-sabing inilapit ni Karleigh ang mukha sa mukha ng lalaki at pinaglapat ang pareho nilang mga labi. Napapikit na lamang si Karleigh dahil sa kahihiyan at inisip na lamang niya na nasa isa silang role play at ang lalaking ito ang prince charming niya.