“….ใช่ว่าทุกคนจะเป็นเหมือนเธอ! ที่ไม่สนว่าของใคร สนแค่ตัวเองอยากได้ อยาก...เอา!”
พรึ่บ! พอเฮียคินพูดจบ พี่สาวคนนั้นก็ทำท่าจะพุ่งเข้ามาใหม่แต่โดนเฮียแม็ครั้งไว้ แถมเธอยังพูดออกมาด้วยน้ำเสียงสะใจ “หึ... ขอโทษด้วยแล้วกันนะ ที่บังเอิญภาพฉันมันทับซ้อนกับใครบางคนที่เคยมาที่นี่ซะได้!” แล้วไม่รู้ว่าสองคนนี้เค้าไปโกรธแค้นอะไรกันมา พอพี่สาวตอบกลับ คราวนี้กลายเป็นเฮียคินจะพุ่งเข้าไปเอาเรื่องเธอจนฉันต้องเข้ามาขวางไว้ “ไอ้เหี้ยแม็ค! จะปิดปากเมียมึงเองหรือจะให้กูปิดให้!” พรึ่บ! “เฮีย เฮียคินใจเย็นๆนะคะ” ถึงจะไม่ค่อยเข้าใจว่านี่มันเรื่องอะไร แต่ลึกๆแล้วสีหน้าเฮียแม็คดูลำบากใจมาก ฉันเลยพยายามดันตัวเฮียคินให้ถอยออกไป “ขอโทษลิซ่า” สักพักเฮียแม็คก็หันไปหาพี่คนนั้นและพูดออกมาเสียงเรียบ ผิดกับฉันที่... “มะ...ไม่เป็นไรเลยค่ะ หนูไม่ได้....” “แหม...เจ้าตัวก็ไม่เห็นเอาเรื่องอะไรเลยนี่คะ เฮียจะเดือดร้อนทำไม” พี่สาวคนนี้พอเห็นว่าฉันไม่ถือโทษ ก็แปลกจังแฮะที่เธอก็ดูไม่ได้สำนึกอะไรเท่าไหร่ มิหนำซ้ำยังแสดงท่าทางเหมือนไม่อยากจะขอโทษอยู่แล้ว “ไม่คิดว่ายัยนี่จะอยากเอาคืนตอนมีโอกาสรึไง!” เฮียคินโพล่งออกไปอย่างไม่พอใจ แววตาทำเหมือนอยากจะฆ่าเธอให้ได้ แต่เอ๊ะ... โอกาส? ไม่นะ ชีวิตฉันเกิดมาไม่เคยอยากมีเรื่องกับใครเลยอ่ะ =_= “ฮะ? โอกาสเนี่ยนะ? ไม่เอาน่า ที่พูดนี่จะบอกว่านายกับ....” พี่สาวตรงหน้าพูดกับเฮียคิน และหยุดคิดก่อนจะหันมาส่งสายตาสำรวจฉันหัวจรดเท้าแบบเดิม และกระตุกยิ้มมุมปากออกมาอย่างเย้ยหยันเข้าไปใหญ่ อะไรกันนะคนๆนี้ ทำไมเธอถึงได้.... “หึ... ถามจริง Next Gen? นี่นาย...ไม่ได้ล้อเล่นใช่มั้ย? ฮ่ะๆๆๆ” แล้วคำพูดกับเสียงหัวเราะที่ดูถูกฉันแบบนั้นนั่นแหละ ทำให้เฮียคินสะบัดฉันออก แล้วพุ่งพรวดเข้าไปหาเธออย่างรวดเร็วจนน่าตกใจ พรึ่บ! ตุ้บ! แต่เฮียแม็คก็ไวพอกันที่ตรงเข้ามาขวางเฮียไว้อีกครั้ง และส่งมือหนามาดันอกเฮียคินเพราะไม่อยากให้ทำอะไรรุนแรงไปมากกว่านั้น “แล้วนอกจากเธอมันมี ‘คนนอก’ ที่ไหนเข้ามาที่นี่ได้บ้าง?!” “ไอ้คินกูขอ…” “ไม่ใช่มึง! แม่มึงขอกูไว้!” โอ๊ยยยย ไปกันใหญ่แล้วค่ะหนูงง ทำไมทุกคนต้องทะเลาะกันด้วยเนี่ย -3- “เอ่อ อยะ..อย่าทะเลาะกันเลยนะคะ วันนี้เรามาทำความดีกันไม่ใช่หรอคะ แหะๆ =_=^” ฉันพยายามควบคุมสถานการณ์อย่างสุดความสามารถแม้จะไม่ค่อยเข้าใจ Topic ที่พวกเค้าตั้งท่าจะบวกกันเท่าไหร่ แต่เปิดก่อนได้เปรียบนะเฮีย เอ้ย! ไม่ได้ เจ่เจ้คนนั้นเค้าเป็นผู้หญิงนะ!! นี่เรากำลังคิดอะไรเนี่ย เอาใหม่ๆๆ “ลิซ เฮียขอโทษแทนเดียร์ด้วย” เฮียแม็คหันมาพูดกับฉันหน้าเครียด แต่แววตาก็แสดงออกถึงความจริงใจ “หึ๊ยยย ไม่ต้องขอโทษหรอกค่ะ พี่สาวเป็นเพื่อนเฮียแม็คก็เหมือนเป็น...” “เมีย...จ้ะ” “....เอ๋?” มะ...เมียหรอ o_O? เออแฮะ เมื่อกี๊เฮียคินก็พูดว่าให้เฮียแม็คเอาเมียตัวเองออกไป อะจ๊ากกก คนนี้เป็นเมีย แล้วเฮียคินเป็นอะไร แล้วไหนจะแม่สาวผมดำที่ Treatise??? “เราคบกันอยู่นะ เผื่อไม่รู้น่ะ” เย้ย... พี่สาวตรงหน้าพูดย้ำออกมาแล้วมองเฮียคินด้วยสีหน้าสะใจยิ่งกว่า คบกันอยู่? คบกันอยู่หรอ หมายความว่า... หมับ! แต่ไม่รอให้ฉันตั้งคำถามอะไร เฮียแม็คก็คว้ามือพี่สาวคนนั้นลากออกไปแรงมากจนตัวปลิวเห็นแค่แผ่นหลังที่ห่างออกไปไกลๆ เฮียคินเองก็เข้ามาคว้ามือฉันจะเดินไปอีกทางแต่ฉันหยุดนิ่งอยู่กับที่ เล่นเอาเฮียหันมามองด้วยแววตาดุๆปนสงสัย “?” “ปะ..แป๊บนึงนะคะขอหนูประมวลผลก่อน” “ประมวลผลอะไร?” อะจึ๋ย... พ่อหนุ่มลืมปรับโทนเสียงอะ นี่หนูเองนะไม่ใช่พี่คนนั้น ลดเลเวลความดุลงหน่อยก็ได้มั้ง แหะๆ =_=^ “ก็ทั้งเฮียคิน เฮียแม็ค คุณพี่เดียร์คนเมื่อกี๊ และคุณเฟรย่าที่หนูเจอก่อนหน้านี้อ่ะ ง่าาา...นึกไม่ออกเลยค่ะ ทำไมความสัมพันธ์คู่รักของพวกเฮียถึงซับซ้อนจังล่ะคะ =3=” “.......” แล้วพอฉันพูดในสิ่งที่คิดออกไป เฮียคินก็ทำหน้าบึ้งหนักมาก เขาดูโกรธพอได้ฟังฉันเชื่อมโยงความสัมพันธ์ออกไปแบบสุดๆเลยอ่ะ แต่ว่าตัวเองก็หนีเฮียแม็คไปมีกิ๊กไม่ใช่หรอ หรือว่าเอาคืนกันไป เอาคืนกันมานะ ก่อนที่เฮียจะตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงประชดประชันอ่ะ “ไปถามมันเอง ไอ้แม็คคนดี...คงมีคำตอบเรื่องนี้” “เฮียก็พูดไม่คิดนะ” ฉันสวนกลับคำพูดเฮียคินทันทีที่ได้ยินแบบนั้น แล้วเฮียก็เงียบลงไปเลยเหมือนกัน ก็แหม.... “ก็จะไปถามได้ไงเล่า! เฮียเล่นจับมือหนูไว้ไม่ปล่อยเลยนี่ ไม่ต้องมาเนียนเลยยย ทีเมื่อกี๊ทำมาเป็นสะบัดเค้า -3-” “....ก็บอกให้อยู่ใกล้ๆรึเปล่า -////-” ชิส์! เพราะไม่อยากเห็นหน้าบึ้งๆนั่นหรอกนะถึงเปลี่ยนเรื่องอ่ะ อ๋อ แต่อยากให้อยู่ใกล้ๆหรอ “ได้! ใกล้ๆเลยนะคะ ใกล้ให้สุดๆไปเลยนะ เต็มที่ไปเลยจ้าาา!” หมับ! พรึ่บ! พูดจบฉันก็หมุนตัวติ้วๆเข้าไปในอ้อมกอดเฮียคิน และเซ็ตแขนแกร่งๆนั่นให้กอดคอฉันไว้แน่นตามที่เฮียต้องการ “เล่นไรอีกละ -_-” “เอ้า! ก็เฮียชอบอยู่ใกล้ๆ งั้นก็กอดหนูไว้เลยไง ใครปล่อยมือจากกันก่อน แพ้! โอเคมั้ย?” “ไม่ถามหน่อยว่าอยากกอดมั้ย? ก็ไม่” “เชอะ ไม่อยากก็ต้องกอด หนูตั้งกติกาแล้ว อ๊ะๆ ห้ามปล่อยนะ!” เพี๊ยะ! ฉันตีมือเฮียที่ต่อล้อต่อเถียงแล้วทำท่าจะเอามือออกให้ได้ เชอะ! แล้วทำเป็นมาพูด ว่าบอกให้อยู่ใกล้ๆ! “ไม่คิดจะหวงตัวหน่อยไง๊ -_-” “หวงตัว? โอ๊ยจะหวงทำไมล่ะคะก็เฮียไม่ใช่ผู้ชาย -3-” พูดจบฉันก็เดินลิ่วๆ หาทางออกมั่วซั่วไปหมด พร้อมกับลากแขนเฮียคินเดินตามหลังท่ามกลางกองหนังสือมากมาย1 ชั่วโมงต่อมา....
หลังจากของทุกอย่างถูกลำเลียงขึ้นเรือที่ท่าเรือจากเกาะนู้นจนเสร็จเรียบร้อยได้ไม่นาน เราทุกคนรวมถึงเฮียแม็ค พี่สาว คุณป้าและแก๊งค์คนชุดดำก็นั่งเรือข้ามมาที่หมู่เกาะเล็กๆ แต่บรรยากาศรอบข้างดีมาก ดีจนฉันหลุดยิ้มแล้วยิ้มอีก “จะยิ้มอีกนานป่ะ ลุก” ใช่ และสิ่งที่สบายใจมากสุดคือการที่เราต้องตัวติดกันแบบนี้ ทำให้ฉันเนียนแกล้งนั่งแช่อยู่บนตักตาลุงนี่ไง ฮ่ะๆ “ไม่! ไม่เห็นหรอว่าหนูกำลังชมวิวอยู่ -3-” “ก็ชมไปคนเดียวดิ” พรึ่บ! เพี๊ยะ! “เดี๋ยวสิคะ! ก็บอกว่าให้กอดไว้แน่นๆ แล้วก็ห้ามปล่อยมือหนูไง ใครปล่อยก่อนแพ้อย่าลืมสิ” พอเฮียคินทำท่าจะลุก ก็โดนฉันตีมือไปอีกที แล้วเฮียก็ทำหน้างอนๆนิดหน่อย ก่อนจะยอมนั่งลงและตอบกลับมานิ่งๆ “คนบนเกาะรออยู่ ...ลิซ” นั่นแน่ ออดอ้อนหนูด้วยการเรียกชื่อ แต่โอ๊ะ! ใช่สิ... พรึ่บ! คิดได้แบบนั้นฉันก็ลุกพรวดแต่มือยังจับแขนเฮียไว้ แล้วแกล้งใช้มืออีกข้างเท้าเอว จีบปากจีบคอวนไป “อ้าว ก็ไปสิคะ หนูก็รอเฮียอยู่เนี่ยเมื่อไหร่จะลุกสักที จุ๊ๆๆ เฮ่อออ เลิกได้แล้วนะคุณลุงงี่เง่า เวลาสำคัญห้ามเล่นตัวไม่ยอมลงเรือแบบนี้” กร้ากกกกก.... สนุกจริงๆ ดูหน้าพ่อหนุ่มหัวยุ่งนี่สิ “หึ...เตี้ยเอ๊ย” พรึ่บ! แล้วเนี่ย พอตัวเองได้ลุกก็ว่าเค้าเลย! “โหยยย แบบหนูเค้าเรียกกระปุ๊กลุ๊กเฟ้ย >[]<!” “ใช่ป่าว ตัวสั้นเหมือนหมูถูกยัดไว้ในกระปุก” “ถามจริงงงง หลายคดีแล้วนะเราอ่ะ ถ้าดื้ออีกนิดแม่จะเรียกตำรวจมาจับแล้วนะลูกกก” “หึ...ตำรวจ? คิดว่ามาที่นี่ถูก?” อะ...อะไรกันเนี่ย ทำไมพี่แกคิดคำพูดสระอูกคล้องจ้องกับคำพูดฉันได้ตลอดเลย แถมทำหน้าแบบนั้นหรือว่า... “ที่นี่ ถ้าไม่ได้รับอนุญาตก็ไม่ให้เข้า” เฮียคินพูดออกมาเสียงเข้ม แต่แหม... “บ้าบอ พอเราลงจากเรือเกาะมันจะจมลงไปใต้น้ำ ไม่มีใครมองเห็นถ้าไม่สวดคาถาแหวกน้ำรึไงเล่า >[]<” “นั่นไกรทองตามหาชาละวันรึเปล่า -*-” เอ้อออ ก็ว่าคุ้นๆ คิดชื่อเรื่องอยู่ตั้งนานนะเรา “เอ๊ะหรือว่าเฮียเป็นมาเฟีย ที่นี่คือแหล่งกบดานของสิ่งมีชีวิตสีเทาๆ!” กึก! แล้วจังหวะที่เฮียจะก้าวขา ฉันก็ถามออกไปใหม่จนเฮียชะงัก หยุดนิ่งแป๊บนึง ไม่เดินต่อเลยสักก้าว “……” อ่าว....เป็นเหน็บหรอ? ฉันนั่งตักเขามาตั้งไกล สงสัยขาจะชาใช่รึเปล่า “เอ...แต่หนูว่าเป็นไม่ได้หรอกค่ะ เฮียคินก้ามเล็กกว่าปู ดูยังไงก็เป็นได้แค่ รปภ. เมาเหล้าขาว ฮ่าๆๆๆ” “ก็เมาแต่ไม่ได้เตี้ย -_-” นั่นแน๊ะ! มีการต่อปากต่อคำ “อ๋อค่าาา เตี้ยก็เตี้ย พอดีที่บ้านไม่มีนมวัว หนูโตมาด้วยนมหมู ออกจากท้องแม่มาก็ร้องอู๊ดๆ แถมแขนขายังดุ๊กดิ๊กด้วยดูสิ....ว๊ายยย O_O!” พรึ่บ! เพราะร่าเริงเกินไปมั้ง อยู่ๆตัวฉันก็เอน มันเอียงๆจนเกือบเสียหลักอ่ะ ดีที่เฮียคินมาคว้าฉันทัน “เอ๊ o_O? อยะ...อย่าบอกว่านะตัวเกาะเริ่มขยับ จะจมลงใต้น้ำตามที่หนูพูดไว้ โอ้วม่ายยยย คาถาแหวกน้ำต้องท่องยังไง นี่เราตามคนอื่นลงไปไม่ทันแล้วใช่ม้ายยย >[]<” “เพ้อ -_-” “กรี๊ดดดดด ถ้าเป็นแบบนั้นแล้วเราจะทำยังไง ถ้าเกาะจมลงไปจนทะเลกลายเป็นหลุมดำแล้วเรือจะคว่ำมั้ย ม่ายยย หนูไม่อยากจมน้ำ ยังอยากแต่งงานและมีลูก พระแม่คงคาเจ้าขาได้ยินหนูม้ายยยย >[]<!” ฉันหลับตาปี๋และหวีดร้อง ในขณะที่เฮียคินเย็นชามากเว่อร์ เขาตอบกลับมาแบบไม่ได้รู้สึกรู้สาอะไรเลยเหอะ “เรือมันแค่โคลงเคลง ตั้งสติดีๆแล้วเดินไปอย่าเลอะเทอะ” “ไม่เอาอ่ะ ให้ปล่อยมือเฮียแล้วเดินคนเดียวมันหวาดเสียวเกินรับด้ายยยย เอางี้ดีกว่าเฮียขา เฮียอุ้มหนูหน่อยได้มั้ย ^_^” ปิ๊งๆๆๆ เพราะคิดอะไรดีๆได้ ฉันเลยทำตาปิ๊งๆอ้อนวอนออกไป และแน่นอนว่าคนที่ใจดี๊ใจดีอย่างเฮียก็ต้อง…. “ไม่อุ้ม ลงไป” “งื้อออ เค้าให้หอมสองทีเลยนะ แต่ว่า... ขอร้องนะคะน้ำมันลึกอย่าทิ้งหนูไว้ >/<!” อันนี้พูดจริงนะเนี่ยไม่ได้พูดเล่น ฉันว่ายน้ำเป็นนะแต่ว่า... ถ้าหลุมดำตอนเกาะจมมันดูดฉันลงไป ก็ไม่รู้ว่าสุดท้ายจะมีชีวิตรอดมั้ย ฮื้อออ ฮืออออ TT^TT แล้วในที่สุดพี่ชายผู้อ่อนโยนของฉันก็... “แม่คุณ จะเรื่องเยอะไปถึงไหน” พรึ่บ! ปากบ่นแต่เฮียคินก็ยอมช้อนร่างฉันขึ้นแบบชิลๆมาก แถมยังทำหน้ามุ่ยเหมือนบ่นต่อในใจไม่หยุด แต่ถามว่าฉันสำนึกมั้ย....? “คิกๆๆ ก็จนกว่าจะมีคนเลิกปากร้ายแต่ใจดีมั้งคะ ไปเร็วๆสิเฮีย รางวัลครั้งนี้คือหอมแก้มสองทีเลยน้า แก้มหนูหอมนะทาแป้งมาจะบอกให้ ฮ่ะๆๆๆ >_<”หลายชั่วโมงต่อมา..."กลับมาแล้วค่าาา U_U"ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^""ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."กึก...แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี"เอ่อคือ...""ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ""ว่า?"จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะฟุ้บ!"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาป
วันต่อมา..."ไม่สนค่ะ! ถ้าไม่ใช่รูปนกฟีนิกซ์ หนูจะไม่ยอมประทับตราเด็ดขาด >[]ฉันตะโกนออกไปแบบแน่วแน่สุดๆไปเลย ก็มีอย่างที่ไหนอ่ะ ตื่นเช้ามายังไม่ทันจะอาบน้ำแปรงฟัน เฮียคินก็มาขู่ให้คนอื่นเค้าเอาดาบไขว้มาประทับไว้บนตัว และให้เหตุผลว่าการประทับตราเป็นการบ่งบอกว่าเราคือ Dark Shadow แต่โหย! ตั้งมีดดาบเชียวนะ เกิดมันมีชีวิตแล้วแทงเข้าไปในเนื้อหนังอันละเอียดอ่อนของฉันจะว่าไงอ่ะ =[]="Dark Shadow ต้องประทับตราเดียวกัน -_-""ก็หนูไม่อยากเป็....""ถ้าพูดมันออกมาอีกครั้ง..."เสียงเข้มกับสายตาดุๆถูกส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะยอมอ่อนลงนิดนึง เชอะ! "อะไรคะ ที่จริงหมายถึงไม่อยากให้ตราประทับเป็นรูปมีดดาบต่างหากล่ะ -3-""เลือกตำแหน่งที่อยากประทับไว้เลย"พรึ่บ!พูดจบเฮียคินก็ลุกขึ้นจากเตียงเฉย เดี๊ยะๆ ทำเป็นมาสั่งเนาะ"ไม่! หนูไม่เลือก ไม่สนใจ ไม่ประทับตราแน่ๆจะบอกให้"ฟุ้บ!ฉันทิ้งตัวนอนแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไปเลย ก็ไม่อยากได้มีดดาบ ไม่ชอบอ่ะมันคม กลัวมันแทงเข้าไปควักไส้ หยึ๋ยยยย =[]=! ซาหยองจาตายยย"จะดื้อจนนาทีสุดท้ายเลยรึไง""ไม่ดื้อ! หนูไม่ได้ดื้อ หนูแค่ไม่ชอบ...""อาบน้ำแต่งตัว เช้าบินไปจดทะเบียน
"แย่จริงๆ คุณเปิดตัวอลังการขนาดนี้ ลูกหลานได้หัวใจวายกันพอดี :)""ท่านย่า""ท่านแม่"กึก!สิ้นสุดคำพูดของท่านปู่ เฮียคินที่ยืนอึ้งก็พูดออกมาเสียงสั่น เขาก้าวขาจะเดินตรงเข้าไปหาท่านย่าเช่นเดียวกับเจ๊เฟรย์ที่น้ำตาคลอขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทั้งเฮียและเจ๊ก็ต้องชะงัก คงเพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังประคองร่างเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่อาการสาหัส ท่านย่าเลยหันมองทั้งคู่ และเงยหน้ามองรุ่นพี่เตโชที่สีหน้าเขาเองก็ทึ่งไม่จากพี่น้องคนอื่นเลยสักนิดกึก...กึก...กึก...ไม่รอให้ใครพูดอะไร ท่านย่าปรับสีหน้าให้ดูนิ่งเรียบ ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่ถูกประคองเอาไว้ เฮียแม็คพอเห็นแบบนั้น เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีขยับตัวให้หลุดจากการประคอง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าท่านย่า และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก"ผมขอโทษครับท่าน ขอโทษ...สำหรับทุกเรื่องครับ"ภาพตรงหน้าทำให้ฉันหันมองเจ๊เฟรย์ที่ยืนนิ่งทันทีที่ได้ฟัง ท่านย่าเองก็มองไปที่เธอ และค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นวางบนบ่าเฮียแม็คที่ยังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ตนเองเป็นคนออกแบบ ก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ และพูดมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
วันทดสอบหัวใจของรักษาการ...“โอเคมั้ย?”เฮียแม็คในชุดแปลกตาที่นั่งตรงข้ามกันพูดกับฉัน คงเพราะฉันเริ่มจะเลิ่กลั่ก ก็นี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันเลยส่ายหัวออกไปอย่างไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน“ใจเย็นๆลิซ"“หนูอาจไม่ใช่หนึ่งสตรีที่เค้าตามหากันก็ได้”นั่นสินะ... อย่าว่าแต่การเป็นหนึ่งสตรีเลย คนที่ร่ำลือว่าเป็นเนื้อคู่ตอนนี้ ฉันเห็นเขาแค่แว๊บเดียวเมื่อเช้าที่ห้องแต่งตัว แล้วเฮียคินก็เดินหนีหายไปไหนไม่รู้ มีแค่คำสั่งที่กำชับพี่ไคยะเอาไว้ว่าให้ฉันอยู่แต่ในห้องนี้“ไม่เห็นจะเกี่ยวกับการเป็นหนึ่งสตรีตรงไหน”เฮียแม็คทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มือก็เอื้อมมาหยิบสมุดโน้ตฉันไปเปิดดูสิ่งที่ฉันพอจะนึกอะไรได้แล้วโน้ตเพิ่มลงไป“เกี่ยวสิคะ ก็แค่ทดสอบยังทำไม่ได้ แถมหนูตะคอกใส่เฮียคินกับท่านปู่เสียงดังมากด้วย กับเฮียคินน่ะ...เราคุยกันน้อยลงมาก ช่วงวันสองวันนี้ U_U"“ไอ้คินมันยุ่งๆ อย่าคิดมาก ส่วนเรื่องในห้องประชุม คนเรามันก็ตกใจกันได้”“...เฮียแม็ค”“?”ฉันส่งเสียงเรียกคนตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน เขาก็แค่เลิกคิ้วขึ้นนิดนึง แล้วก็นะ มันดูอ่อนแอมากเลยที่จะต้องพูดว่า...“หนูอยากกลับบ้านค่ะ"แล้วแค่นั้นเฮีย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...- ห้องทำงานคิระ -แกร๊กๆๆๆ“จิ๊!”“อย่าเครียดนักสิ”“มันอีกแค่นิดเดียวเองค่ะ เหมือน XVII ตั้งใจปั่นประสาทหนูน่าดู ย้ายโลเคชั่นทุกครั้งที่ออนไลน์เลยมั้ง โรคจิต!”“.......”ฉันตอบกลับเฮียคินทั้งที่มือยังคาอยู่บนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คแบบนี้ แล้วเพราะโดนเฮียเงียบใส่นี่แหละ เลยทำให้ฉันหยิบมีดสั้นเล่มนึงใกล้ๆมือปาออกไปที่เป้าข้างหลังเขาแบบหงุดหงิดฉึก!หึ...มันดูแปลกใช่มั้ยล่ะ ที่มีเป้านิ่งให้ระบายอารมณ์ได้เต็มที่ แต่เป้านี้ยังถือเป็นอะไรที่เบสิคมากเลย เพราะในห้องเฮียคินไม่เหมือนห้องเจ๊เฟรย์เลยสักนิด เขาเอาอาวุธเยอะแยะมาวางเรียงเป็นของตกแต่งเหมือนที่ชอบเอาปืนซ่อนไว้ในทุกอาณาเขตของคอนโดไม่มีผิด“ยังปาแม่นเหมือนเดิมนี่ หนึ่งสตรี”“เฮียแม็ค~”เสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันละสายตาจากเป้ามองคนที่เดินเข้ามาในห้องทันที แล้วเฮียคินนี่ออกตัวดุมาเชียว“ดีใจกว่าเจอหน้าผัวอีก -.-”ชิชะ! ไม่ต้องเลยนะ ทำมาเป็นพูดดี“เฮียแม็คไปไหนมาคะเนี่ย ไม่เจอตั้งหลายวันอ่ะ”“มันไล่”“อ้าว จับได้แล้วเจ้าตัวดี -3-”พอฟังเฮียแม็คตอบมา ฉันก็ส่งสายตาฟาดฟันไปให้เฮีย เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ที่จริงเฮียคินก็บอกฉันแล้วล
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ลิซ...จะไม่พูดไรหน่อยเลยหรอ?”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันนั่งฟังความจริงว่าพวกเขาเป็นใคร? Dark Shadow คืออะไร? จากปากเฮียคินและเจ๊เฟรย์ ซึ่งพี่เคนชินและพี่ไคยะเองก็อยู่ที่นี่และทุกคนกำลังจ้องมาแต่เฮียคินกับเจ๊ก็พูดไม่หมด ทั้งสองคนพูดถึงการทำความผิดของสภาก็จริง แต่ก็ไม่ได้พูดถึงวิธีน่ากลัวที่ใช้จัดการกับสภาไปแล้ว น้่นก็คือความโหดร้ายที่เฮียคินกับรุ่นพี่เตโชทำ ซึ่งอย่างที่รู้กัน ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนพิพากษาพวกนั้นเมื่อกี๊ ถึงจะไม่มีช่วงที่รุนแรงเลือดสาดมันก็พอจะรู้อยู่ดีและที่เล่ามามันก็มีเรื่องใหม่ๆที่ฉันไม่ได้รู้ลึกอย่างความสัมพันธ์ที่เคยมีปัญหาของเฮียคินกับรุ่นพี่ แต่บอกตามตรงนะฉันก็ยังแอบโกรธรุ่นพี่เตโชอยู่ดี แล้วก็กำลังสนใจเรื่อง XVII มากกว่าด้วยตอนนี้“หนูเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ”ฉันเลือกจะตอบคำถามท่ามกลางความเงียบในห้องแบบขอไปที เฮียคินพอเห็นฉันนิ่งก็มองมาและทำท่าจะพูดอะไร ฉันเลยชิงพูดไปก่อน“เจ๊คะ หนูขอยืมได้มั้ย โน้ตบุ๊คเครื่องนี้”ได้ฟังแบบนั้นเจ๊เฟรย์ไม่ได้อิดออดอะไร แถมยังหันไปพยักหน้าให้พี่เคนชินหยิบมันมาทันทีและพอได้มา สิ่งแรกที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อน คือ X