@ LISA'S CONDO
“นี่...ไม่เห็นต้องมาส่งถึงห้องเลยนี่นา อย่าเสียงดังนะคะ อึ๊บไว้ ห้ามพูดเลยนะ เดี๋ยวโรสรู้ว่าหนูมากับผู้ชายอ่ะ =3=” ฉันพูดออกไปอย่างเลิ่กลั่กเพราะพอลงจากรถเฮียคินก็เดินตามต้อยๆมาส่งฉันถึงหน้าประตูห้องเลยอ่ะ บ้าไปแล้ว...เกิดโรสรู้เข้าต้องเป็นเรื่องแน่อ่ะ แล้วถ้ารู้เรื่องที่ฉันบรรลุหลักสูตรได้กันด้วยล่ะก็นะ โอ้วววว...ฟ้าถล่มดินทลาย หูชาตายไปเลยจ้า “พี่หรือแม่วะ กลัวจัง -_-” เห๊อะ ในขณะที่ฉันระแวงแทบตาย แต่ใครบางคนดันไม่สะทกสะท้านอะไรเลยเนี่ยนะ “แหม ก็พี่สิคะ เฮียยังไม่เคยเจอไม่รู้หรอกค่ะว่าโรสดุขนาดไหนอ่ะ” “พ่อแม่เจอแล้วก็คือผ่านป่ะวะ” เฮียคินทำหน้าไม่ใส่ใจแล้วเอียงคอยักไหล่สบายใจ แต่โอ๊ะ...ใช่แล้วล่ะ เฮียคินเคยเจอพ่อกับแม่แล้วนี่นา แต่นั่นมัน... “อันนั้นเราหลอกพวกเค้าไม่ใช่หรอคะ แล้วทำไมต้องวะโว้ยใส่หนูด้วยเนี่ยฮะ -3-” “พูดมาก แค่บอกยัยนั่นว่าพาผัวมา เปิดเข้าไปได้ละ” “โว๊ะ! รู้แล้วน่า เงียบนะ เงียบๆเลยนะ ชู่วววว” แกร๊ก! ฉันเลิกต่อล้อต่อเถียงแล้วค่อยๆแง้มประตูห้องเข้าไป แต่ทำไมห้องเงียบเชียบจังเลยน้า ไม่เป็นไร ทำตัวปกติที่สุด ไป! “โรสสสส...ลิซกลับมาแล้วจ้า!” “……” โอ๊ะโอวเงียบจัง หรือว่าจะยังไม่ตื่น “โรสสสส มอร์นิ่งน้า คือว่าขอโทษทีเมื่อคืนลิซไปนอนห้องเพื่อนมา” “…...” เงียบ... ยังเงียบอยู่ดี อะไรกันน่ะ “โรสกินไรยัง ลิซกลับมาแล้วน้า...” “.......” “หืม?” ฉันส่งเสียงเรียกโรสหลายครั้ง ซึ่งถ้าเป็นปกติอย่างน้อยก็ต้องมีเสียงอื้อเอ้อดังออกมาจากห้องโรสสักนิดอ่ะ แปลกจังแฮะ หรือว่าโรสจะไม่สบายอ่ะ แกร๊ก! คิดได้แบบนั้นฉันเลยค่อยๆเปิดประตูห้องโรสเข้าไป แล้วก็ไม่เห็นจะมีใครเลย ออกไปข้างนอกรึเปล่าน้า แต่นี่เพิ่งจะเก้าโมงเองนี่นา ทุกทีโรสจะยังไม่ตื่นอ่ะ “ยังไม่กลับป่ะ” เฮียคินพูดและส่งสายตาสำรวจไปรอบห้อง นั่นทำให้ฉันหันไปมองที่ชั้นรองเท้า และเห็นได้ชัดเลยว่ารองเท้าคู่โปรดที่โรสใส่เมื่อคืนยังไม่กลับเข้าที่อ่ะ “ไม่จริงน่า โรสเนี่ยหรอจะไม่กลับห้อง เอ๊ะหรือว่าไปค้างกับเฮียโย โอ๊ะ ไม่มั้งงอนกันมาตั้งเป็นปีแล้วนี่นา แต่ก็อาจจะดีกันแล้วก็ได้นะ โฮ่ะๆๆ หรือว่าาา..... >_<” แกร๊ก! แล้วระหว่างที่ฉันกำลังยืนบ่นงุ้งงิ้งคนเดียว อยู่ๆเฮียคินก็เปิดประตูห้องนอนอีกห้องซึ่งเป็นห้องของฉันและเดินเข้าไปหน้าตาเฉยซะงั้น “เดี๋ยวสิคะ มาเข้าห้องคนอื่นเค้าแบบนี้ได้ไงอ่ะ -3-” “คนอื่น?” เจ้าของร่างสูงหมุนตัวกลับมาเลิกคิ้วและตั้งคำถามออกมา ในขณะที่มือยังล้วงกระเป๋าและส่งสายตาสำรวจอะไรในนี้ไปเรื่อยไม่ต่างจากตอนอยู่ข้างนอกเลยอ่ะ แต่ใช่สิ คน...อื่น ใช่แหละน่า -/////- “ก็...คนอื่นที่แบบว่า...” “เป็นเมียอ่ะนะ?” บะ...บ้า โอ้วมายก๊อดพระเจ้าขา คุณพระอาทิตย์เค้าพูดจาบ้าบออะไรของเค้าน่ะ เขินเล็กน้อยถึงพอประมาณค่ะ >////< “แหน่ะ ไม่ต้องมาแซวให้เขินเลยนะคะ หนูบอกไปแล้วว่าจะไม่คุยเรื่อง....” ฟุ้บ! ตุ้บๆ! แล้วยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบ เฮียคินก็ถอดเสื้อแจ๊คเก็ตตัวใหญ่ๆที่เขาใส่มาด้วยออก แล้วทิ้งตัวนั่งบนเตียงแบบชิลๆ แถมยังมีหน้าทุบเตียงที่ว่างข้างเขาเบาๆ เป็นเชิงเรียกให้ฉันเข้าไปนั่งซะด้วย แต่ไม่มีทางหรอกน่า ถอดเสื้อไมอ่ะ มีพิรุธนะ! “No ค่ะ! เฮียกลับไปได้แล้ว เดี๋ยวโรสกลับมา -3-” “นั่ง” “แต่หนูไม่อยากนั่ง -3-” “อ๋อ อยากนอนมากกว่า มาดิ เปลี่ยนบรรยากาศบ้าง?” “เย้ยยย หยุดพูดไปเลยตาลุงบ้า >[]<!” ฉันดุออกไปเสียงเข้มแล้วเฮียคินที่หน้านิ่งๆก็หลุดขำอ่ะ แถมยังจ้องมาเหมือนกำลังล้อเลียนกันในแววตา... หึ๊ยยย คนบ้าๆ ฉันจะไม่ยอมหน้าร้อนผ่าวในห้องตัวเองเด็ดขาด นี่มันพื้นที่ของฉัน ฉันต้องเป็นใหญ่ที่สุดในนี้อ่ะ เริ่มจากเท้าเอวแสดงความฮึกเหิมเหมือนเดิมเลย ชิชะ >_<! “มานั่งนี่” “ไม่!” “จะมาไม่มา” “ไม่!” พรึ่บ! “ว๊ายยย” โอ๊ะ! เมื่อกี๊มันอะไรกันเนี่ย ฉันโดดหลบเขาได้ด้วย ฉันนี่มันเก่งจริงๆเลยน้า ฮ่ะๆ พบคนหน้าบูดเพราะโดนท้าทายอำนาจมืด 1 อัตรา “จับได้โดนแน่ บอกให้มาไงวะ -_-” เฮียคินพูดเสียงเข้มแล้วยังถลึงตาอาฆาตใส่ฉัน เอ่อที่จริง แค่มองมาแบบจิกกัดแต่น่ากลัวมากก็เท่านั้น “กะ...ก็ได้ แต่ห้ามโดนตัวหนูนะคะ เอามือออกไปก่อน ไปสิ เอามือออกจากที่ว่างตรงนั้นอ่ะ -////-” พูดไปฉันก็สะบัดมือไล่ชิ่วๆไป เฮียก็ทำหน้าไม่พอใจมาอีก เห๊อะ ดูท่าวันนี้เขาจะไม่ถูกใจอะไรสักอย่างอ่ะ -*- “แค่โดนตัว ทำไมไม่ได้วะ -_-” “เอ๊า! ก็เตียงนี้บริสุทธิ์ผุดผ่องมาก ห้ามมาทำเรื่องไม่ดีบนเตียงนอนหนูค่ะ โนๆๆโน๊วววว รู้นะว่าคิดจะเปิดหลักสูตรได้กันบนที่นอนหนูอ่ะ -////-” โอ้...นี่เราพูดอะไรออกไป นี่ฉันอัพสกิลแก่กล้า พูดเรื่องแบบนี้แถมยังส่งสายตาชิ้งๆให้เฮียแบบเขินอายแค่เล็กน้อยได้ยังไงกันนะ ถ้าพวกเฮียๆรู้ต้องหาว่าฉันก้าวร้าวแน่เลยอะ แล้วเฮียคินก็ลอยหน้าลอยตา ทิ้งตัวลงบนที่นอนฉันหน้าตาเฉยไปเลยจ้ะ ฟุ้บ! “เย้ยยย ผ้าปูที่นอนหนูยับหมดแล้วนะ >[]<” “มาหอมทีจะได้ปะ….” “แล้วทำไมหนูต้องให้หอมด้วยอ่ะ!” ฉันกรอกตามองไปทางอื่นแล้วพูดขัดออกไป แล้วเขาทำเหล่ตามามองจากบนที่นอน ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งเพราะถูกขัดใจ “ก็ Morning Kiss” “คิสเคิสอะไร ทำไมชอบทวง Morning Kiss อยู่ได้ -////-” ใช่… คราวนั้นที่เกาะก็ด้วย ไม่รู้จะทวงทำไม เฮียก็เลยบ่นๆออกมาเหมือนไม่ยอมเข้าไปใหญ่ “ก็เคยทำทุกวัน หมายถึง...เมื่อก่อน” “แล้วไงอ่ะ แต่ตอนนี้ไม่อยากทำแล้ว พอรู้ว่าเฮียแม็คมีแฟนเป็นพี่ฟาเดียตั้งแต่ที่เกาะ หนูก็รู้หรอกว่าเฮียเป็นผู้ชายไม่ต้องมาหลอก แล้วตามที่พวกเฮียๆสอนไว้ คือห้ามผู้หญิงไปจูจุ๊บผู้ชายก่อน!” ฉันพูดเสียงเข้มเลยนะเนี่ย แล้วเปลี่ยนมือที่เท้าเอวเป็นกอดอกเพิ่มความน่าเชื่อถือด้วย แต่เหมือนเดิมอ่ะ เฮียคินก็ยังไม่ยอม “แต่ตอนนี้เป็นผัว ที่จริงก็เป็นตั้งแต่ที่เกาะ” “มั่ว! ที่เกาะเป็นอาจารย์ อันนั้นคือหนูเรียนหลักสูตรได้กัน และเฮียเป็นแค่คนสอน -3-” “จิ๊! งั้นเมื่อคืนล่ะวะ” อะจึ๋ย... ทำไมต้องจิ๊จ๊ะแล้วทำเสียงเข้มแบบนั้นกลับมาเล่า ตกใจหมดเลยนะเนี่ย พักก่อนนน “เอ่อ...ที่จริงเมื่อคืนก็...” พรึ่บ! “ละ...ลุกมาไมอ่ะ เมื่อคืนเป็นแค่...ผัวปลอมปล๊อมมม เรายังไม่ได้แต่งงานกัน ความสัมพันธ์ของเรามันค่อนข้างจะซับซ๊อนนน >[]<” ฉันขึ้นเสียงสูงและพูดติดขัดพร้อมกับก้าวถอยหลังหนี เพราะอยู่ๆเฮียคินที่หน้าบูดก็คว้าเสื้อแจ๊คเก็ตตัวเองมาพาดบ่าแล้วลุกพรวดขึ้นมาทันที แถมจากที่นั่งจ้องหน้าฉันอย่างเอาเรื่องก็เปลี่ยนเป็นไม่สนใจ และทำท่าลุกเดินหนีออกจากห้องนอนไปเลยเนี่ยสิ “....ตามใจ” หมับ! “ตะ...แต่ว่า ถ้าเฮียไม่อยากซับซ้อนก็ต้อง...ทำให้ถูกต้องขั้นแรกก่อนดิ’ แล้วก็ไม่รู้อะไรดลใจ จังหวะที่เขาจะเดินออกไปฉันก็คว้าเฮียไว้ เขาก็หยุดปรายตามามองนิดหน่อย แต่ก็เงียบ “……” “อ้าว งงหรอ ก็ขั้นแรกไงคะแบบว่า...ถ้าอยากจะหอมแก้มได้ทุกวันก็ต้อง...ขอ...เค้า...เป็นแฟนก่อน -/////-” คุณพระคุณเจ้า บอกเลยนะว่าพูดไปฉันก็เขิ๊นเขิน ก็เลยทำแก้มป่อง กรอกตามองเพดานในขณะที่เฮียคินทำหน้านิ่งๆหันมามอง ก็....ก็แหม... ก็เขาเป็นผู้ชายนี่นา พอคิดว่าไม่ใช่ตุ๊ดตู่แล้วมันก็ต้องงง...ต้องชัดเจนในความสัมพันธ์ก่อน จะบอกให้ว่าฉันเคยจุ๊บแก้มพวกเฮียๆก็จริง แต่ไม่เคยจุ๊บๆกับได้กัน แล้วที่สำคัญพวกเขาไม่เคยมาจุ๊บฉันก่อน แต่ว่าเฮียคินอยากทำทุกวัน แล้วก็ชอบมาขโมยหอม แล้วก็กระชากๆเสื้อผ้าคนอื่นเค้าก่อน เพราะงั้น... “ไม่” ไม่รอให้ฉันถามไปอีกครั้งเฮียก็ชิงตอบออกมา แต่ไม่ได้ไงอ่ะ! “เอ๊า! อะไรของคุณพระอาทิตย์! ทำไมอ่ะ ไม่อยากเป็นแฟนเค้าแต่ทำไมอยากหอม งงไปหมด! แล้วก็มาทำเป็นพูดแต่เรื่องอะไรนอนๆ นอนไม่หลับก็มาทำเป็นกอด ทำไมๆๆๆเนี่ย ทำไมๆบอกก่อน >[]<!” ฉันโพล่งออกไปยาวเหยียดและเสียงดังมาก แต่เฮียคินก็เอาแต่มองมาเฉยๆ พูดแค่... “ถามไรเยอะแยะ” “อาร๊ายยย ไม่ได้ถาม นี่หนูพึมพำกับตัวเองค่ะ ไม่ขอก็กลับห้องไปเลยไป หนูก็ไม่ได้ว่าอะไร๊ แต่ถ้าไม่ขอต่อไปก็ไม่ต้องมาหอ....... >[]<” “พึมพำ? พึมพำทำไมดังจังอ่ะ” เอ้า เปลี่ยนเรื่องเฉย กลับมาก่อนนน “ก็... ก็คุยกับแม่ซื้อ ต้องพูดจาชัดถ้อยชัดคำหน่อยค่ะ -/////-” เชอะ! อีตาลุงบ้านี่ ไม่ต้องมาแซวเลยนะ อมยิ้มเล็กๆมุมปากแล้วยื่นหน้าเข้ามาแบบนี้อ่ะ ฉันเริ่มรู้ทันว่าจะแอบขโมยจุ๊บคนอื่นเค้าอีกใช่ป่ะ “เช้าขนาดนี้แม่ซื้อน่าจะยังไม่ตื่น” “ใช่ที่ไหน ไม่ใช่เฮียหรอคะที่ยังไม่ตื่นอ่ะ จะไปไหนก็ไป!” พอพูดแรงๆใส่ฉันก็หันหน้าหนี ก็แล้วแต่! ถ้าไม่ทำให้ถูกต้องขั้นแรกด้วยการขอเค้าเป็นแฟน เค้าก็จะไม่ยุ่งด้วยอีกแล้วแหละ แต่มาที่ห้องเค้าได้เหมือนเดิม และเค้าจะไปทำกับข้าวที่ห้องให้กินก็ได้แบบที่ทำให้เฮียบีท ถ้าเลวแบบเฮียโยเค้าก็จะว่าๆๆ ถ้าปกป้องและสั่งสอนเค้าแบบเฮียพายเค้าก็โอเค แล้วก็จะเคารพเชื่อฟังมากๆด้วยอ่ะ แต่ว่าเค้าจะไม่ยอมให้ตัวเองมาหอมเค้าก่อนอีกแล้วนะ -3- “จะไล่ทำไมวะ ก็กำลังจะไป มาหอมที” “ไม่! ไม่ต้องมาหอมหนู ถ้าเกิดว่าอยากเป็นแค่พี่ -3-” ฉันพูดไปแบบไม่สนใจ แต่ตาก็แอบเหล่ไปมอง หนอยแน่ แล้วเมื่อคืนทำเป็นบอกว่าเป็น เอ่อ...ผัว -////- แต่ช่างเห๊อะ พี่ก็พี่ ไม่รู้ไม่ชี้ “งั้นมานี่” หมับ! พรึ่บ! พูดจบเฮียก็ดึงฉันเข้าไปหา ก่อนจะเลื่อนมือหนาไปชี้แก้มตัวเองแล้วโน้มตัวยื่นหน้าลงมา “หอมพวกมันได้เหมือนกันหนิ” ชิชะ! เทพเจ้าแห่งการต่อรองก็คือพ่อหนุ่มคนนี้! “ก็ไม่อยู่ดี ตอนนี้ไม่อยากหอม แก้มเฮียเหม็นจะตายอีกนิดนึงแมลงวันก็บินมาตอม -3-” “หึ...เอาใจยากจริง” พอฉันพูดไปเฮียคินก็หลุดขำเล็กๆแล้วบ่นๆออกมาพร้อมกับเลื่อนมือหนาของเขามายีผมฉันจนยุ่งกระเซอะกระเซิงแล้วยิ้มอ่อน พรึ่บๆ! “ไม่ต้องมาแกล้งเลยนะ! เดี๋ยวก็โดนหนูยีผมจนยุ่งบ้าง -3-” “กล้าก็ลอง” เฮียคินส่งสายตาแบบไม่เกรงกลัวมาให้ฉัน แล้วเขาก็ยิ่งยิ้มกว้างกว่าครั้งก่อน โอ้โห! ท้าทาย! ท้าทายกันเห็นๆ “ทำไมจะไม่กล้า เค้าแกล้งยีผมเฮียทุกทีนั่นแหละเวลาเฮียนอน นี่แหนะ!” พรึ่บๆ! พูดจบฉันก็เขย่งตัวให้สูงขึ้นและเลื่อนมือไปยีผมเฮียบ้าง เขาเองก็ก้มลงมาแล้วขำๆ หยามกันชัดๆ ที่ขำเพราะดูถูกที่ฉันเตี้ยแน่นอน -3- “หึ...” แล้วพอแกล้งกันจนหนำใจ เฮียคินก็เอียงหน้าองศาเดิมลงมา และส่งสายตากดดันให้ฉันหอมเขาสักที แต่....ก็บอกแล้วไงว่าไม่หอม! “ไม่ค่ะ! หนูเคยให้เม็ดเหงื่อสี่เม็ดบนจมูกหนูไปครั้งนึงแล้ว เพราะงั้นครั้งนี้หนูจะไม่ยอ....” ฟรืดดด! ไม่รอให้ฉันพูดจบ เฮียคินก็โน้มตัวลงมาขโมยหอมแก้มฉันซะก่อน เอ๊า! “งื้อออ ก็บอกว่าไม่ยอ....!” “แฟนไม่ต้องเป็นแล้ว เคลียร์เรื่องที่บ้านเสร็จเดี๋ยวมาขอ :)” พอฉันทำหน้าบูดจะดุออกไป เฮียคินก็อมยิ้มแล้วพูดขัดขึ้นมาเล่นเอาฉันงง “....ขอ?” “เย็นนี้มารับไปกินข้าว” แล้วอยู่ๆเขาก็เปลี่ยนเรื่องไปเลย ก่อนจะเดินออกจากห้องนอนฉันพร้อมกับเสื้อแจ๊คเก็ตที่พาดบ่าและผมที่ยุ่งๆกระเซิงๆนั่นอ่ะ “เดี๋ยวสิคะ เมื่อกี๊ที่บอกว่าขอ...” ตึงงง! แต่ยังไม่ทันที่ฉันจะพูดจบเลย ประตูบานใหญ่ที่เฮียคินเดินพ้นไปก็ปิดใส่หน้าเสียงดัง โดยมีคุณพระอาทิตย์ทิ้งปริศนาเอาไว้ตามเคย ง่ะ...นึกอยากจะไปก็ไป แล้วมาขอคือขออะไร? หนูไม่เห็นจะเข้าใจเลย -3-หลายชั่วโมงต่อมา..."กลับมาแล้วค่าาา U_U"ฉันยื่นซองเอกสารที่ใส่ทะเบียนสมรสเป็นหลักฐานให้เฮียติณณ์ดู แล้วก็เพิ่งสังเกตว่าในนี้มีทั้ง Nightshade และ Nightshade's Lady นั่งอยู่"เอ้าโรส! แล้วก็พวกเฮียๆด้วยนี่นา สวัสดีค่าทุกคน~ ^_^""ไง ได้ข่าวว่าไม่โสดแล้วหรอ ใช่ม้า~"โรสเอ่ยปากแซวฉันก็หันไปยิ้มกับเฮียโย แต่ไม่ได้การละ เฮียๆอยู่ที่นี่ทั้งที"หึ๊ยยย ฟ้องเฮียดีกว่า เฮียขะ...."กึก...แล้วพอก้าวขาจะไปโผล่ตรงกลางระหว่างเฮียโยกับเฮียพาย อยู่ๆขาฉันก็ชะงักไปเพราะสายตาผู้หญิงของเฮียพายที่มองมาพอดี"เอ่อคือ...""ขอโทษนะ...ลิซ ที่วันนั้นเข้าใจผิด"เอ๋??? รุ่นพี่เป็นฝ่ายขอโทษฉันงั้นหรอ เรื่องจริงหรอเนี่ย ฉันเลยหันไปมองหน้าเฮียพายสลับกับเฮียคิน นี่อย่าบอกนะว่ามีใครไปทำอะไรมาเนี่ย"อ๋อ เอ่อคือ...ไม่เป็นไรเลยค่ะเจ๊...นิลลา แหะๆ""ว่า?"จังหวะที่ฉันหันไปยิ้มแห้งๆ เฮียพายก็ถามมา โอ๊ะเกือบลืมแหนะฟุ้บ!"คือว่าเฮียขาาา~ อะแฮ่ม ลิซขอแทรกหน่อยน้า เฮียขา เฮียคินบังคับให้หนูไปจดทะเบียน โดยมีเฮียติณณ์! เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดค่าา... อะแฮ่มอีกที! เฮียช่วยกระทืบใครสักคนให้หน่อยได้มั้ยคะ หนูปวดร้าวหัวใจมากที่เค้ามาป
วันต่อมา..."ไม่สนค่ะ! ถ้าไม่ใช่รูปนกฟีนิกซ์ หนูจะไม่ยอมประทับตราเด็ดขาด >[]ฉันตะโกนออกไปแบบแน่วแน่สุดๆไปเลย ก็มีอย่างที่ไหนอ่ะ ตื่นเช้ามายังไม่ทันจะอาบน้ำแปรงฟัน เฮียคินก็มาขู่ให้คนอื่นเค้าเอาดาบไขว้มาประทับไว้บนตัว และให้เหตุผลว่าการประทับตราเป็นการบ่งบอกว่าเราคือ Dark Shadow แต่โหย! ตั้งมีดดาบเชียวนะ เกิดมันมีชีวิตแล้วแทงเข้าไปในเนื้อหนังอันละเอียดอ่อนของฉันจะว่าไงอ่ะ =[]="Dark Shadow ต้องประทับตราเดียวกัน -_-""ก็หนูไม่อยากเป็....""ถ้าพูดมันออกมาอีกครั้ง..."เสียงเข้มกับสายตาดุๆถูกส่งมาให้ฉัน ก่อนที่ฉันจะยอมอ่อนลงนิดนึง เชอะ! "อะไรคะ ที่จริงหมายถึงไม่อยากให้ตราประทับเป็นรูปมีดดาบต่างหากล่ะ -3-""เลือกตำแหน่งที่อยากประทับไว้เลย"พรึ่บ!พูดจบเฮียคินก็ลุกขึ้นจากเตียงเฉย เดี๊ยะๆ ทำเป็นมาสั่งเนาะ"ไม่! หนูไม่เลือก ไม่สนใจ ไม่ประทับตราแน่ๆจะบอกให้"ฟุ้บ!ฉันทิ้งตัวนอนแล้วดึงผ้าห่มคลุมโปงไปเลย ก็ไม่อยากได้มีดดาบ ไม่ชอบอ่ะมันคม กลัวมันแทงเข้าไปควักไส้ หยึ๋ยยยย =[]=! ซาหยองจาตายยย"จะดื้อจนนาทีสุดท้ายเลยรึไง""ไม่ดื้อ! หนูไม่ได้ดื้อ หนูแค่ไม่ชอบ...""อาบน้ำแต่งตัว เช้าบินไปจดทะเบียน
"แย่จริงๆ คุณเปิดตัวอลังการขนาดนี้ ลูกหลานได้หัวใจวายกันพอดี :)""ท่านย่า""ท่านแม่"กึก!สิ้นสุดคำพูดของท่านปู่ เฮียคินที่ยืนอึ้งก็พูดออกมาเสียงสั่น เขาก้าวขาจะเดินตรงเข้าไปหาท่านย่าเช่นเดียวกับเจ๊เฟรย์ที่น้ำตาคลอขึ้นมาแบบฉับพลัน แต่ทั้งเฮียและเจ๊ก็ต้องชะงัก คงเพราะเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองกำลังประคองร่างเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่อาการสาหัส ท่านย่าเลยหันมองทั้งคู่ และเงยหน้ามองรุ่นพี่เตโชที่สีหน้าเขาเองก็ทึ่งไม่จากพี่น้องคนอื่นเลยสักนิดกึก...กึก...กึก...ไม่รอให้ใครพูดอะไร ท่านย่าปรับสีหน้าให้ดูนิ่งเรียบ ก่อนจะเป็นฝ่ายเดินเข้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าเฮียแม็คและรุ่นพี่เลโอที่ถูกประคองเอาไว้ เฮียแม็คพอเห็นแบบนั้น เขาใช้แรงทั้งหมดที่มีขยับตัวให้หลุดจากการประคอง ก่อนจะทิ้งตัวนั่งคุกเข่าก้มหัวต่อหน้าท่านย่า และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงรู้สึกผิดเป็นอย่างมาก"ผมขอโทษครับท่าน ขอโทษ...สำหรับทุกเรื่องครับ"ภาพตรงหน้าทำให้ฉันหันมองเจ๊เฟรย์ที่ยืนนิ่งทันทีที่ได้ฟัง ท่านย่าเองก็มองไปที่เธอ และค่อยๆยกฝ่ามือขึ้นวางบนบ่าเฮียแม็คที่ยังอยู่ในชุดเจ้าบ่าวที่ตนเองเป็นคนออกแบบ ก่อนจะตบบ่าเขาเบาๆ และพูดมาด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
วันทดสอบหัวใจของรักษาการ...“โอเคมั้ย?”เฮียแม็คในชุดแปลกตาที่นั่งตรงข้ามกันพูดกับฉัน คงเพราะฉันเริ่มจะเลิ่กลั่ก ก็นี่มันเหลือเวลาอีกไม่กี่ชั่วโมงเท่านั้น ฉันเลยส่ายหัวออกไปอย่างไม่รู้จะพูดยังไงเหมือนกัน“ใจเย็นๆลิซ"“หนูอาจไม่ใช่หนึ่งสตรีที่เค้าตามหากันก็ได้”นั่นสินะ... อย่าว่าแต่การเป็นหนึ่งสตรีเลย คนที่ร่ำลือว่าเป็นเนื้อคู่ตอนนี้ ฉันเห็นเขาแค่แว๊บเดียวเมื่อเช้าที่ห้องแต่งตัว แล้วเฮียคินก็เดินหนีหายไปไหนไม่รู้ มีแค่คำสั่งที่กำชับพี่ไคยะเอาไว้ว่าให้ฉันอยู่แต่ในห้องนี้“ไม่เห็นจะเกี่ยวกับการเป็นหนึ่งสตรีตรงไหน”เฮียแม็คทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ มือก็เอื้อมมาหยิบสมุดโน้ตฉันไปเปิดดูสิ่งที่ฉันพอจะนึกอะไรได้แล้วโน้ตเพิ่มลงไป“เกี่ยวสิคะ ก็แค่ทดสอบยังทำไม่ได้ แถมหนูตะคอกใส่เฮียคินกับท่านปู่เสียงดังมากด้วย กับเฮียคินน่ะ...เราคุยกันน้อยลงมาก ช่วงวันสองวันนี้ U_U"“ไอ้คินมันยุ่งๆ อย่าคิดมาก ส่วนเรื่องในห้องประชุม คนเรามันก็ตกใจกันได้”“...เฮียแม็ค”“?”ฉันส่งเสียงเรียกคนตรงหน้าออกไปเสียงอ่อน เขาก็แค่เลิกคิ้วขึ้นนิดนึง แล้วก็นะ มันดูอ่อนแอมากเลยที่จะต้องพูดว่า...“หนูอยากกลับบ้านค่ะ"แล้วแค่นั้นเฮีย
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...- ห้องทำงานคิระ -แกร๊กๆๆๆ“จิ๊!”“อย่าเครียดนักสิ”“มันอีกแค่นิดเดียวเองค่ะ เหมือน XVII ตั้งใจปั่นประสาทหนูน่าดู ย้ายโลเคชั่นทุกครั้งที่ออนไลน์เลยมั้ง โรคจิต!”“.......”ฉันตอบกลับเฮียคินทั้งที่มือยังคาอยู่บนคีย์บอร์ดโน้ตบุ๊คแบบนี้ แล้วเพราะโดนเฮียเงียบใส่นี่แหละ เลยทำให้ฉันหยิบมีดสั้นเล่มนึงใกล้ๆมือปาออกไปที่เป้าข้างหลังเขาแบบหงุดหงิดฉึก!หึ...มันดูแปลกใช่มั้ยล่ะ ที่มีเป้านิ่งให้ระบายอารมณ์ได้เต็มที่ แต่เป้านี้ยังถือเป็นอะไรที่เบสิคมากเลย เพราะในห้องเฮียคินไม่เหมือนห้องเจ๊เฟรย์เลยสักนิด เขาเอาอาวุธเยอะแยะมาวางเรียงเป็นของตกแต่งเหมือนที่ชอบเอาปืนซ่อนไว้ในทุกอาณาเขตของคอนโดไม่มีผิด“ยังปาแม่นเหมือนเดิมนี่ หนึ่งสตรี”“เฮียแม็ค~”เสียงที่คุ้นหูทำให้ฉันละสายตาจากเป้ามองคนที่เดินเข้ามาในห้องทันที แล้วเฮียคินนี่ออกตัวดุมาเชียว“ดีใจกว่าเจอหน้าผัวอีก -.-”ชิชะ! ไม่ต้องเลยนะ ทำมาเป็นพูดดี“เฮียแม็คไปไหนมาคะเนี่ย ไม่เจอตั้งหลายวันอ่ะ”“มันไล่”“อ้าว จับได้แล้วเจ้าตัวดี -3-”พอฟังเฮียแม็คตอบมา ฉันก็ส่งสายตาฟาดฟันไปให้เฮีย เขาก็ทำไม่รู้ไม่ชี้ แต่ที่จริงเฮียคินก็บอกฉันแล้วล
หนึ่งชั่วโมงต่อมา...“ลิซ...จะไม่พูดไรหน่อยเลยหรอ?”นานเท่าไหร่ไม่รู้ที่ฉันนั่งฟังความจริงว่าพวกเขาเป็นใคร? Dark Shadow คืออะไร? จากปากเฮียคินและเจ๊เฟรย์ ซึ่งพี่เคนชินและพี่ไคยะเองก็อยู่ที่นี่และทุกคนกำลังจ้องมาแต่เฮียคินกับเจ๊ก็พูดไม่หมด ทั้งสองคนพูดถึงการทำความผิดของสภาก็จริง แต่ก็ไม่ได้พูดถึงวิธีน่ากลัวที่ใช้จัดการกับสภาไปแล้ว น้่นก็คือความโหดร้ายที่เฮียคินกับรุ่นพี่เตโชทำ ซึ่งอย่างที่รู้กัน ฉันเห็นภาพเหตุการณ์ตอนพิพากษาพวกนั้นเมื่อกี๊ ถึงจะไม่มีช่วงที่รุนแรงเลือดสาดมันก็พอจะรู้อยู่ดีและที่เล่ามามันก็มีเรื่องใหม่ๆที่ฉันไม่ได้รู้ลึกอย่างความสัมพันธ์ที่เคยมีปัญหาของเฮียคินกับรุ่นพี่ แต่บอกตามตรงนะฉันก็ยังแอบโกรธรุ่นพี่เตโชอยู่ดี แล้วก็กำลังสนใจเรื่อง XVII มากกว่าด้วยตอนนี้“หนูเข้าใจทุกอย่างเลยค่ะ”ฉันเลือกจะตอบคำถามท่ามกลางความเงียบในห้องแบบขอไปที เฮียคินพอเห็นฉันนิ่งก็มองมาและทำท่าจะพูดอะไร ฉันเลยชิงพูดไปก่อน“เจ๊คะ หนูขอยืมได้มั้ย โน้ตบุ๊คเครื่องนี้”ได้ฟังแบบนั้นเจ๊เฟรย์ไม่ได้อิดออดอะไร แถมยังหันไปพยักหน้าให้พี่เคนชินหยิบมันมาทันทีและพอได้มา สิ่งแรกที่ฉันอยากจะมั่นใจก่อน คือ X