FORCED LOVE สยบ(รัก)สิงห์

FORCED LOVE สยบ(รัก)สิงห์

last updateLast Updated : 2025-09-15
By:  ดาวแคระ (miss.mk)Updated just now
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
10Chapters
8views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

"ฉันไม่น่าเลือกแต่งงานกับคนแบบพี่เลยจริงๆ" "ทำไม...หรือว่าเธออยากจะแต่งกับน้องฉัน?" "หึ!...ใช่ อย่างน้อยมันก็ดีกว่าคนเลวๆ แบบพี่"

View More

Chapter 1

01 ได้แล้วคือจบ

"อะ…อื้ออ ดะ ดีมากเลยค่ะ" เสียงครางแหลมดังขึ้นจากห้องน้ำริมสุดของผับหรูใจกลางเมือง

"หึ!…" ชายหนุ่มนึกพอใจกับท่าทีของหญิงสาวหุ่นดีตรงหน้าที่พึ่งจะรู้จักกันได้ไม่กี่นาทีทั้งสองก็ตกลงกันแล้วพากันจบที่ห้องน้ำของผับเพื่อนตามความต้องการของทั้งสองฝ่าย

"ระ…แรงอีกค่ะ อ๊าส์" หญิงสาวตรงหน้าร้องครางเสียงหลงลุ่มหลงไปกับการร่วมเซ็กส์ของอีกคนที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนามอะไร...แน่นอนว่าเขาก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นอยู่แล้ว

พั่บ พั่บ พั่บ~

เสียงเนื้อกระทบของทั้งสองคนดังลั่นไปทั่วห้องน้ำชายที่ถูกล็อคจากข้างในเรียบร้อยโดยที่มั่นใจว่าจะไม่มีใครเข้ามาได้ยิน

"อ๊าส์~" ชายหนุ่มปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นผ่านถุงป้องกันราคาแพงอัดแน่นเต็มถุงก่อนที่มือหนาจะถอดแก่นกายของตัวเองออกแล้วโยนมันทิ้งลงถังขยะในห้องน้ำ แล้วจัดการเสื้อผ้าท่อนล่างของตัวเองเตรียมจะออกจากที่แห่งนี้เมื่อเขาและเธอได้ในสิ่งที่ต้องการ

"เดี๋ยวสิคะ เรายังไม่ได้รู้จักชื่อกันเลยนะคะ" ริมฝีปากบางที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดเอ่ยก่อนที่มือเรียวจะคว้าแขนของเขาไว้พร้อมกับรอยยิ้มที่พึ่งพอใจและต้องการที่จะสานต่อกับเขาคนนั้น

"หึ!…ไม่จำเป็น" ชายหนุ่มแสยะยิ้มก่อนที่จะตอบเธอไปอย่างที่ไม่อยากจะรับรู้มันตั้งแต่แรก

"ฉันชื่อกี้ค่ะ ฉันชอบ…ลีลาของคุณจังเลยค่ะ" ริมฝีปากบางตอบพร้อมกับลูบแขนหนาเพื่อต้องการที่จะยั่วยวนและโปรยเสน่ห์

"…" มาเฟียหนุ่มก็นิ่งแล้วมองหน้าเธอด้วยใบหน้าที่ยากจะคาดเดาในอารมณ์ความรู้สึกของเขาตอนนี้

"ดูเหมือนว่าคุณก็น่าจะคิดไม่ต่างกันนะคะ ทำไมเราถึงไม่…" ร่างบางหุ่นดีก็เอ่ยต่อเมื่อเห็นว่าอีกคนเงียบไปก่อนที่ประโยคนั้นจะถูกกลืนลงคอเมื่อ…

"ไม่จำเป็น ได้แล้วคือจบ" มาเฟียหนุ่มสะบัดแขนเรียวออกแล้วหมุนตัวเดินออกจากห้องน้ำอย่างที่ไม่คิดจะสนใจอีกคน เขาไม่เคยคิดจะสานต่ออยู่แล้ว และลีลาการร่วมเซ็กส์ของเธอก็ไม่ได้ทำให้เขาดึงดูดเลยสักนิด

"กรี๊ดดดด!" เสียงกรีดร้องของหญิงสาวที่ถูกปฏิเสธดังลั่นไปทั่วห้องน้ำไล่หลังชายหนุ่มมาแต่เขาก็ไม่ได้คิดที่จะสนใจอะไรเดินออกมาด้วยท่าทีปกติ

"จัดการด้วย" ปากหนาเอ่ยบอกกับลูกน้องคนสนิทที่ยืนรออยู่หน้าประตูห้องน้ำของผับหรูก่อนที่เจ้าตัวนั้นจะเดินตรงไปนั่งที่ห้องวีไอพีที่ประจำของกลุ่มแก๊งค์

"ไง…สบายตัวเลยอะดิมึง" พร้อมหนึ่งในเพื่อนสนิทเอ่ยแซวเมื่อเห็นใบหน้าคมของไลอ้อนตรงมานั่งรวมกันรับรู้ได้ว่าเพื่อนนั้นพึ่งจะผ่านการปลดปล่อย

"ไม่อะ สวยแต่ไม่เด็ดวะ" เขาตอบเพื่อนตามความจริงพลางมือหนาก็ส่งสัญญาณให้เด็กเสริฟทำหน้าที่ชงเหล้ามาให้

"ต้องขนาดไหนถึงจะถึงใจคุณไลอ้อนละครับ" คีรินเอ่ยด้วยท่าทีที่อยากจะกวนเพื่อนสนิท

"น้องพะพายมั้ง" ริมฝีปากหนาตอบอย่างนึกหมั่นไส้ไปกับคำถามของเพื่อนก่อนที่จะยกแก้วเหล้ามากระดก

"ควxเถอะ อย่ามายุ่งกับเมียกู" คีรินเอ่ยตอบทันที

พลั่ก!

แล้วเท้าหนาของอีกคนก็เตะเข้าหน้าขาของเจ้าของคำตอบนั้นทันที ทำให้มาเฟียหนุ่มที่ไม่ทันได้ตั้งตัวต้องรีบวางแก้วเหล้าลงแล้วเผยสีหน้าเหย่เกด้วยความเจ็บที่ลำแข้งตัวเอง

"โอ๊ะ! เหี้ยไรวะ" ตามด้วยเสียงร้องของเจ้าตัวพลางหันไปทางเจ้าของเท้านั้น

"น้องกู!" พร้อมที่เป็นเจ้าของขาหนานั้นตอบด้วยท่าทีเอาเรื่องแม้จะรู้ว่าเพื่อนคิดแค่ล้อเล่นก็ตาม

"กูล้อเล่นไหมล่ะ ไอเชี้ยแม่ง เตะมาได้เกือบสำลักตายแล้วไหมล่ะ" ไลอ้อนตอบพลางลูบหน้าแข้งของตัวเองปอยๆ จ้องหน้าเพื่อนเขม็ง

"สมน้ำหน้า มึงทำดีมากไอพี่ชายเมีย" คีรินตอบพร้อมกับแสยะยิ้มพึงพอใจก่อนที่จะยักคิ้วกวนๆ ให้พร้อม

"เดี๋ยวมึงจะโดนอีกคน เมียพ่องมึงอะ แฟนก็พอ" เพื่อนสนิทตอบไปด้วยความห่วงน้องสาวเพียงคนเดียวของเขา

"ก็กูจะเรียกเมีย มึงจะทำไม" คีรินตอบอย่างท้าทายไม่นึกกลัวพี่ชายแฟนสักนิด แม้จะคบกันได้หลายเดือนเพื่อนสนิทก็ยังตั้งท่าหวงน้องสาวอยู่อย่างนั้น

"มึงจะเอาให้ได้ใช่ไหม" ว่าแล้วร่างหนาของพร้อมก็เตรียมจะลุกขึ้นหมายจะเอาเรื่องเพื่อนสนิทด้วยความที่ไม่ได้คิดจริงจังอะไร เพียงแต่ทะเลาะกันแบบนี้เป็นเรื่องปกติของพวกเขาอยู่แล้ว

"เล่นกันเป็นเด็กไปได้" เสียงทุ้มของธาวินเอ่ยก่อนที่จะยกแก้วมากระดกอย่างไม่คิดสนใจอะไร

"ฮ่าๆ สมน้ำหน้าไอสัส" ไลอ้อนหัวเราะชอบใจไปกับประโยคจากปากหนาของมาเฟียหนุ่มที่สุดแสนจะเย็นชาเมื่อคนรักของเขาหนีจากไป

"มึงด้วยแหละ" มาเฟียหนุ่มเย็นชาก็พูดต่อทำให้ภายในห้องวีไอพีนั้นเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะเยาะของเพื่อนอีกสองคน

"ควxเถอะไอสัส" เขาตอบเพื่อนสนิททั้งสามคนก่อนที่สายตาจะมองไปรอบๆ ห้องวีไอพีที่เต็มไปด้วยกระจกใสที่สามารถมองเห็นผู้คนภายนอกได้เพื่อตัวเองจะได้ล่าเหยื่อคนต่อไปในค่ำคืนแห่งนี้

"กูกลับละ" ปากหนาขยับบอกเพื่อนด้วยรอยยิ้มมุมปากเมื่อสายตาคมนั้นไปปะทะเข้ากับหญิงสาวร่างบางหุ่นดีที่นั่งหันหลังให้เขาอยู่นอกห้องวีไอพี

"ได้เหยื่อแล้วสิมึง" พร้อมตอบอย่างรู้ทัน

"เออ ไปละ" ว่าแล้วมาเฟียหนุ่มก็ยักไหล่ให้เพื่อนก่อนที่เท้าหนาจะมุ่งตรงไปหาเป้าหมายที่ล็อคไว้ เป็นจังหวะเดียวกับหญิงสาวคนนั้นลุกยืนจากเก้าอี้หมุนตัวเดินมาทางเขาพอดี

"โอ๊ะ! ขอโทษค่ะ" ร่างบางหุ่นดีที่เหมือนจะตั้งใจเดินเข้ามาชนเข้ากับแผงอกของชายหนุ่มเอ่ยพร้อมกับโปรยยิ้มหวานให้อีกคน

"ไม่เป็นไรครับ" มาเฟียหนุ่มเจ้าเสน่ห์ตอบเธอพร้อมกับรอยยิ้มหวานเช่นเดียวกัน ก่อนที่ทั้งสองจะมองหน้าสื่อสารกันทางสายตานิ่ง

"ฉันจะรอนะคะ" ว่าแล้วร่างบางหุ่นดีก็กระซิบเข้าที่หูหนาของชายหนุ่มด้วยน้ำเสียงยั่วยวนชวนหลงใหลก่อนที่จะเดินสาวเท้าตรงไปที่ห้องน้ำของผับหรู

"หึ!…" ร่างหนายิ้มมุมปากก่อนที่หมุนตัวเดินตามเธอไปอย่างนึกเข้าใจในความหมายของเธอ ซึ่งแน่นอนว่านั้นก็คือสิ่งที่เขาต้องการเช่นเดียวกัน

"อ๊ะๆๆ ระ…แรงอีกค่ะ" เสียงหวานของหญิงสาวร้องครางเสียงหลงเมื่อถูกอีกคนอัดแรงกระแทกแก่นกลางขนาดใหญ่ของเขาไม่หยุดยั้ง

"ซี๊ดด…แน่นดี" ปากหนาขยับบอกด้วยความพึงพอใจไปกับช่องทางรักของหญิงสาวที่พึ่งเจอกันเมื่อครู่เพราะนานๆ ทีที่เขาจะได้เจอกับอะไรที่น่าพึงพอใจขนาดนี้

พั่บ พั่บ พั่บ~

เสียงอัดกระแทกจาบจ้วงตรงแก่นกลางของทั้งสองคนยังคงทำหน้าที่มันจนกระทั่ง…

"จะสะ…เสร็จแล้ว อื้ออ~" ร่างบางร้องเสียงสั่นจิกแขนกำยำแน่นด้วยความเสียวซ่านมวลท้องน้อย

"อ๊าส์~" ริมฝีปากบางร้องปลดปล่อยออกมาเมื่อตัวเธอนั้นถึงปลายทางร่วมรักของเขาและเธอ

"ฉันยังไม่เสร็จ" ปากหนาขยับบอกพร้อมกับขยับแก่นกายของเขาต่ออย่างไม่คิดที่จะรอคำตอบของอีกคนเพียงเพราะต้องการที่จะปลดปล่อยของตัวเองบ้าง

พั่บ พั่บ พั่บ~

"อื้ออ ยะ…ใหญ่มาก" เสียงแหลมที่ถูกแรงอัดกระแทกภายใต้ร่างหนากำยำของอีกคนเปล่งบอกด้วยความพึงพอใจไปกับขนาดแก่นกลางของชายหนุ่ม

"หึ!…" ประโยคของเธอทำให้ชายหนุ่มแสยะยิ้มมุมปากก่อนที่จะเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น แต่แล้วความสัมพันธ์ที่เร่าร้อนก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ…

ครืดดดดดด!

เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ราคาแพงของชายหนุ่มดังขึ้นเสียก่อน

"แม่ง! ใครวะ?" ก่อนที่เจ้าตัวจะสบถออกมาด้วยความหัวเสียพลางคลำกระเป๋ากางเกงหยิบสิ่งที่ขัดใจนั้นเพื่อขึ้นมาดู

"คุณนาย" ร่างหนาพึมพำเรียกชื่อที่โชว์หราบนโทรศัพท์ราคาแพงของเขา คุณนายที่เขาหมายถึงนั้นก็คือ…แม่แท้ๆ ของเขานั่นเอง

"อ๊ะ! ทำไมล่ะคะ" ร่างหนารีบถอดแก่นกายของตัวเองออกทันทีที่เห็นชื่อนั้นก่อนที่จะโยนถุงป้องกันนั้นทิ้งไปแล้วจัดการเสื้อผ้าของตัวเองสร้างความมึนงงให้ร่างบางอีกคนไม่น้อยทั้งที่เขาบอกว่าตัวเองยังไม่เสร็จ...

"ขอตัวก่อน" แต่ตอนนี้เขาก็ไม่คิดที่จะสนใจสิ่งนั้นแล้ว ว่าแล้วร่างหนาก็หมุนตัวกำโทรศัพท์ของตัวเองออกจากห้องน้ำหรูของผับโดยที่ไม่ได้สนใจร่างหุ่นดีของอีกคน ตรงออกมานอกผับทันที

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
10 Chapters
01 ได้แล้วคือจบ
"อะ…อื้ออ ดะ ดีมากเลยค่ะ" เสียงครางแหลมดังขึ้นจากห้องน้ำริมสุดของผับหรูใจกลางเมือง"หึ!…" ชายหนุ่มนึกพอใจกับท่าทีของหญิงสาวหุ่นดีตรงหน้าที่พึ่งจะรู้จักกันได้ไม่กี่นาทีทั้งสองก็ตกลงกันแล้วพากันจบที่ห้องน้ำของผับเพื่อนตามความต้องการของทั้งสองฝ่าย"ระ…แรงอีกค่ะ อ๊าส์" หญิงสาวตรงหน้าร้องครางเสียงหลงลุ่มหลงไปกับการร่วมเซ็กส์ของอีกคนที่ไม่รู้จักแม้แต่ชื่อเสียงเรียงนามอะไร...แน่นอนว่าเขาก็ต้องการให้มันเป็นแบบนั้นอยู่แล้วพั่บ พั่บ พั่บ~เสียงเนื้อกระทบของทั้งสองคนดังลั่นไปทั่วห้องน้ำชายที่ถูกล็อคจากข้างในเรียบร้อยโดยที่มั่นใจว่าจะไม่มีใครเข้ามาได้ยิน"อ๊าส์~" ชายหนุ่มปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นผ่านถุงป้องกันราคาแพงอัดแน่นเต็มถุงก่อนที่มือหนาจะถอดแก่นกายของตัวเองออกแล้วโยนมันทิ้งลงถังขยะในห้องน้ำ แล้วจัดการเสื้อผ้าท่อนล่างของตัวเองเตรียมจะออกจากที่แห่งนี้เมื่อเขาและเธอได้ในสิ่งที่ต้องการ"เดี๋ยวสิคะ เรายังไม่ได้รู้จักชื่อกันเลยนะคะ" ริมฝีปากบางที่ถูกเคลือบด้วยลิปสติกสีแดงสดเอ่ยก่อนที่มือเรียวจะคว้าแขนของเขาไว้พร้อมกับรอยยิ้มที่พึ่งพอใจและต้องการที่จะสานต่อกับเขาคนนั้น"หึ!…ไม่จำเป็น" ชายหนุ่มแสยะ
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
02 ร้าย
"คุณนาย…คิดถึงจังเลยครับ" เสียงทุ้มของไลอ้อนโผล่สวมกอดผู้เป็นแม่หลังจากที่ถูกตามตัวให้กลับบ้านตั้งแต่เมื่อคืน โดยที่เช้ามานั้นเจ้าตัวก็รีบบึ่งกลับมายังบ้านหลังใหญ่ของเขาตามคำสั่งทันที"ถ้าแม่ไม่โทรตาม ลูกก็ไม่คิดจะกลับใช่ไหม" ลินินผู้เป็นแม่ตอบด้วยท่าทีที่รู้เท่าทันความคิดของลูกชายที่พยายามจะใช้ความกะล่อนปกปิดความผิดของตัวเอง"บ่นเป็นคนแก่เลยนะคุณนาย หรือว่า…จะแก่จริงๆ แล้ว" เสียงทุ้มตอบด้วยความหยอกล้อ"ไอสิงห์! เดี๋ยวแกจะโดน" ลินินหมายหัวผู้เป็นลูกก่อนที่จะส่งสายตาค้อนดุให้ลูกชายคนโต สิงห์หรือสิงโตที่เขาอนุญาตให้แค่ไม่กี่คนเท่านั้นที่จะสามารถเรียกชื่อนี้ของเขาได้ และมีเพียงครอบครัวและเพื่อนของเขาที่จะรู้จักชื่อนี้"ฮ่าๆ ดุจังเลยนะคุณนาย..." ชายหนุ่มก็หัวเราะร่าด้วยความชอบใจที่ได้แกล้งแม่ของตัวเอง"มานั่ง...ฉันจะได้เข้าเรื่องสักที" ลินินเอ่ยบอกก่อนทีอีกคนจะแสดงสีหน้ามึนงงแต่ก็ยอมเดินมานั่งตามคำสั่ง"อะไรอีกอะ นึกว่าตามเพราะคิดถึงผมสะอีก" ร่างหนาเอ่ยบ่น"แกไปทำเรื่องอะไรไว้อีกล่ะ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะ""เรื่องอะไรครับ วันๆ ผมทำแต่งาน" ร่างหนาตอบผู้เป็นแม่พร้อมกับยักไหล่ไม่รู้เรื่องราว
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
03 ไม่มีเหตุผล
"ฉันไม่ลงได้ไหม?" รุ่นพี่คนสนิทอย่างมิกิที่ขับพาร่างบางกลับมาตามคำสั่งของผู้เป็นแม่ โดยที่มิกิเองก็แสดงสีหน้าหวาดกลัวอย่างเห็นได้ชัดจนร่างบางของเกรซแทบจะกลั้นขำไม่ไหว"อีเจ๊...ฮ่าๆ เห็นพ่อกับแม่ฉันเป็นยักษ์หรือไง" ร่างเล็กก็หัวเราะชอบใจผิดกับรุ่นพี่คนสนิทที่ยังคงนิ่งด้วยสีหน้าหวาดกลัวเช่นเดิม"นี่!...หยุดหัวเราะฉันเลยนะ ไม่รู้ตัวเหรอว่ากำลังจะโดนเชือด" ประโยคของมิกิทำให้ร่างเล็กที่กำลังหัวเราะร่าอยู่นั้นค่อยๆ สงบลง"คนอย่างเกวลินไม่กลัวอะไรอยู่แล้ว" ริมฝีปากบางตอบรุ่นพี่ด้วยท่าทีที่มั่นอกมั่นใจในตัวเองเป็นที่สุดก่อนที่ใบหน้าเรียวจะชะงักเมื่อคำตอบของรุ่นพี่ขัดขึ้นเสียก่อน"พ่อหล่อนล่ะ...""เว้นไว้คนนึง...แฮร่" ร่างบางยิ้มแห้งตอบมิกิไปก่อนที่เจ้าตัวจะเกาหัวแก้เขิน แน่นอนว่าคนเดียวที่จะสามารถหยุดเธอได้นั้นก็คือกรพ่อของเธอนั้นเอง"ไม่ต้องมาตลก ไปได้แล้ว""เจ๊...ไม่ลงด้วยกันจริงดิ" ร่างเล็กเอ่ยถามพร้อมกับกระพริบตาปริบๆ ขอร้องอ้อนวอนอีกคนเพราะรู้ว่าถ้ามีมิกิอยู่ด้วยน่าจะรู้สึกปลอดภัยกว่าที่เธอต้องลงไปเผชิญตัวคนเดียว"เผื่อพ่อกับแม่แกอยากคุยธุระส่วนตัว ฉันรอที่รถนี่แหละ" มิกิเอ่ยตอบรุ่นน้องส
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
04 เหมาะสม
"ไม่เข้าใจเลยวะเจ๊…ทำไมพ่อถึงชอบบังคับฉันกันนะ" เจ้าของใบหน้าสวยเอ่ยพร้อมกับยกแก้วน้ำสีอำพันมากระดกดื่มเพื่อนระบายความทุกข์ของตัวเอง สายตาคู่สวยก็มองไปรอบๆ ผับชื่อดังใจกลางเมืองที่มีผู้คนมากมายกำลังวาดลวดลายกันอย่างสนุกสนาน เว้นแต่เธอที่ทำได้แค่นั่งนิ่งคิดมากไปกับเหตุการณ์ก่อนหน้า"นี่…หล่อนก็ใจเย็นๆ หน่อย ดื่มขนาดนี้เดี๋ยวก็เมาหรอก" มิกิรุ่นพี่ผู้จัดการคนสนิทได้แต่เอ่ยห้ามปรามรุ่นน้องเพราะรับรู้ถึงปัญหาของเธอแล้วหลังจากที่ร่างบางออกจากบ้านหลังใหญ่มาเธอก็ระบายกับมิกิทุกอย่าง"ก็ดื่มให้เมาปะเจ๊" ร่างบางก็ไม่ได้สนใจรีบยกแก้วเหล้ากระดกดื่มต่อเนื่อง"รู้ว่าเครียด แต่พรุ่งนี้แกมีถ่ายงานต่อนะ พอเลยๆ" รุ่นพี่คนสนิทตอบพร้อมกับคว้าแก้วของเธอที่กำลังจะยกขึ้นมาดื่ม"ถ่ายตอนเย็นอีกเจ๊ ฉันไหวหนา" ร่างเล็กก็ไม่สนใจอีกเช่นเคย ปัดมือเรียวของมิกิที่กำลังจะคว้าแก้วของเธอ"แกก็พูดแบบนี้ทุกที ถ้าฉันไม่มาปลุกแกก็ไม่ตื่นอะ ลำบากฉันตลอด" มิกิบ่นด้วยความเอือมระอาแต่ก็ยอมปล่อยมือให้เธอได้ดื่มต่อ"อย่าบ่น ก็มันหน้าที่เจ๊ปะ เถอะหนา…ฉันดื่มต่ออีกแปปเดียว" เธอพูดพร้อมกับกระพริบตาปริบๆ แล้วท้าวคางมองหน้าอีกคนด้วยร
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
05 บีบคั้น
"เอ่อ...มีอะไรให้ช่วยไหมครับ" "อะ...อ้าวคุณพัฒน์ บังเอิญจังนะคะ" ว่าแล้วรุ่นพี่ผู้จัดการก็เอ่ยทักทายคนที่มาใหม่ด้วยรอยยิ้มหวานที่ปรากฏบนใบหน้าแล้วเอ่ยตอบด้วยท่าทีที่เป็นมิตร"ครับ ผมมาร้านนี้บ่อย" เสียงทุ้มของลูกค้าที่เคยว่าจ้างเธอเมื่อรอบที่แล้วเอ่ยด้วยท่าทีสุภาพนอบน้อมก่อนที่สายตาจะเบือนไปทางหญิงสาวร่างบางที่ยืนโอนเอนไม่ได้สติ"อะ...อ้อ ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ เดี๋ยวแฟนฉันคงมาแล้วไม่รบกวนคุณพัฒน์ดีกว่าค่ะ" มิกิตอบด้วยท่าทางเกรงใจก่อนที่จะยิ้มแห้งๆ ปฏิเสธเขาไป"ครายอะเจ๊...รู้จักกานเหรอ" แล้วคนเมาที่ยืนเงียบไร้สติอยู่นานก็พูดขึ้นก่อนที่จะพยุงร่างของตัวเองเข้าใกล้เจ้าของร่างสูงโปร่งหรี่ตามองจนใบหน้าเรียวนั้นชิดใกล้กับชายหนุ่มร่างสูงแค่ไม่กี่คืบ"ขะ...ขอโทษด้วยนะคะ พอดีเวลานางเมาแล้วพูดมากแบบนี้แหละค่ะ" มิกิที่ตกใจในการกระทำของร่างบางในตอนแรกรีบยื่นมือดึงอีกคนเข้าหาตัวทันทีไม่วายที่จะขอโทษขอโพยลูกค้ายกใหญ่"ไม่เป็นไรครับ" ชายหนุ่มตอบด้วยรอยยิ้มบางๆ สำหรับเขาแล้วกลับรู้สึกว่าผู้หญิงตรงหน้าน่ารักมีเสน่ห์เสียมากกว่าครืดดดด"งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ" ก่อนที่โทรศัพท์ของผู้จัดการสาวจะดังขึ้นโดยที่ช
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
06 วันซวย
"นี่เหรอที่แกบอกตัดสินใจได้แล้ว..." ผู้จัดการสาวเอ่ยถามกับร่างบางที่นั่งฝั่งตรงข้ามพลางถอนหายใจพรืดใหญ่ด้วยความปลง"ใช่ดิเจ๊...ไม่เคยได้ยินเหรอว่าชาบูจะเยียวยาทุกสิ่งฮ่าๆ" ใช่แล้วหลังจากที่ร่างบางนั่งเครียดอยู่นานเธอก็นึกขึ้นได้ว่าการเครียดนั้นไม่ได้ช่วยทำให้อะไรดีขึ้นเลย ก่อนที่จะลากรุ่นพี่ผู้จัดการมายังห้างหรูแล้วมุ่งตรงไปที่ร้านชาบูเจ้าโปรดของเธอทันที"โอ้ยย...ยัยเด็กนี่!" ว่าแล้วมิกิก็มองหน้าคาดโทษเธอด้วยท่าทีที่ไม่จริงจัง ผิดกับเธอที่นั่งยิ้มพึงพอใจไปกับอาหารที่วางเรียงรายอยู่ตรงหน้า"ขอกินก่อน เดี๋ยวก็นึกออกเองแหละ" ปากเล็กขยับบอกก่อนที่จะตักอาหารมื้อโปรดอย่างไม่สนใจคำบ่นของรุ่นพี่ผู้จัดการ"อร่อยชะมัด" ท่าทางของเธอทำให้รุ่นพี่สาวนั้นมองดูด้วยความเอ็นดู.."อิ่มแล้วก็ต้องไปช็อปปิ้งต่อ" ว่าแล้วเสียงใสก็ลุกขึ้นพรวดเดินออกาจากร้านด้วยท่าทีสบายใจมากขึ้นโดยที่มีมิกิคอยส่ายหัวให้การกระทำของเธอ การแสดงออกถึงความสดใสร่าเริงของเธอ นั้นแหละคือการบดบังความเศร้าเอาไว้ ซึ่งมิกิก็รู้นิสัยข้อนี้ของเธอดี"อีเจ๊!...นั้นมันคอลเลคชั่นใหม่ ต้องโดน..." นิ้วมือเรียวชี้ไปทางร้านกระเป๋าแบรนด์เนมชื่อดั
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
07 ไม่ต้องการ
หนึ่งสัปดาห์ผ่านไป"เอายังไงดี สัปดาห์นี้เราไม่มีสักงานเลย" มิกิผู้จัดการส่วนตัวบอกกับร่างเล็กด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยสู้ดี ทั้งที่ก่อนหน้านี้เธอไม่เคยต้องวิ่งงานเองก็มีแต่คนแก่งแย่งชิงจ้างงานรุ่นน้องสาวมาตลอดไม่ขาดสายแต่ตอนนี้มันกลับไม่ใช่แบบนั้น ลูกค้ารายเก่าที่เคยชื่นชอบในฝีมือและผลงานของเธอกลับหายไปเงียบไปเสียทุกคนนั้นมันไม่ได้ทำให้เธอรู้สึกเอะใจเลยสักนิดเพราะเธอรู้ดีว่าทั้งหมดนั้นคือฝีมือของพ่อรุ่นน้องสาวทั้งหมด"..." มีแต่ความเงียบจากหญิงสาวที่ปกคลุมไปทั่วห้องของคอนโดหรูพรึ่บ!"ฉันไปเป็นเพื่อน" ว่าแล้วรุ่นพี่ผู้จัดการเมื่อเห็นว่าเธอลุกขึ้นยืนพรวดเตรียมจะออกไปข้างนอกก็เอ่ยบอกอย่างรู้ทันว่าเธอกำลังคิดจะทำอะไร"อืม" ร่างเล็กตอบเธอเสียงเรียบก่อนที่หยิบกระเป๋าแล้วออกจากห้องไป"ว่าไงคะคนสวย ทำไมถึงกลับมาได้ล่ะหื้ม..." กรรณิการ์เมื่อเห็นลูกสาวเพียงคนเดียวเดินเข้ามาก็เดินมาหาเธอด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม ผิดกับร่างเล็กอีกคนที่ยืนนิ่งด้วยท่าทางไม่สบอารมณ์อย่างเห็นได้ชัด"น้ากานต์สวัสดีค่ะ" มิกิเอ่ย"หนูมิกิสบายดีนะลูก...""สบายดีค่ะ""วันนี้หนูสองคนว่างกันเหรอถึงกลับมาพร้อมกันได้""ค่ะแม่ ว่าง!...ว
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
08 แสบ
ติ๊งงง!เสียงกดอออดของคอนโดหรูดังขึ้นด้วยฝีมือของมาเฟียหนุ่มที่ยืนล้วงกระเป๋ารอเจ้าของห้องด้วยสีหน้าเรียบนิ่งและไม่สบอารมณ์ติ๊งง!จนเวลาผ่านไปไม่นานเสียงนั้นก็ดังขึ้นอีกครั้งเมื่อการกดเรียกในครั้งแรกกลับไร้ซึ่งการตอบรับจากคนข้างใน โดยมาเฟียหนุ่มที่ยืนล้วงกระเป๋ากางเกงในตอนแรกยิ่งเพิ่มแรงอารมณ์ขึ้นเมื่อยืนรอเป็นเวลานานทั้งที่เขาไม่เคยที่จะต้องมานั่งใช้ความอดทนขนาดนี้มาก่อน แต่แล้วตอนนี้เขากลับเลือกไม่ได้เพราะ…"ไปรับหนูเกรซไปตัดชุดแต่งงานด้วยกัน นี่คือคำสั่งจากฉัน" "วันนี้ผมต้องทำงาน""ไม่ต้องทำ ใครมีปัญหาอะไรให้มาเคลียร์กับฉัน""...""แล้วแกอย่าคิดอะไรเจ้าเล่ห์ แกรู้ดีว่าฉันรู้ความเคลื่อนไหวของแกทุกอย่าง""...""ไปอาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยวน้องรอ""ครับคุณนาย!..."คำพูดหนักแน่นของลินินยังคงวนเวียนอยู่แต่ในหัวสมองของเขาทั้งที่เขาไม่อยากที่จะทำมันสักนิด สุดท้ายความอดทนของเขาก็ขาดผึ่งโดยมาเฟียหนุ่มที่ยืนรอว่าที่เจ้าสาวไม่ไหวก็เตรียมหันหลังหมายจะเดินออกไป ในเมื่อเธอไม่ยอมออกมาเองมันก็ไม่ใช่ความผิดของเขา…เพราะตอนนี้เขาถือว่าได้ทำตามคำสั่งของผู้เป็นแม่แล้วผลั่ก!และแล้วบานประตูหนาของคอนโดหรูก็
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
09 ไม่ได้เรื่อง
"หนูเกรซ...มาแล้วเหรอลูก" ทันทีที่เท้าเรียวเดินเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ ลินินที่ยืนรอเธออยู่ก่อนแล้วก็รีบร้อนเดินเข้ามาหาว่าที่ลูกสะใภ้ใหญ่คนโปรดทันที"คุณน้าสวัสดีค่ะ" ร่างบางหุ่นดีรีบยกมือไว้ผู้ใหญ่ที่เธอเคารพด้วยท่าทางนอบน้อมและสนิทสนม เพราะลินินมักจะมาบ้านเธอหรือไม่ก็เธอที่เป็นฝ่ายมาบ้านหลังใหญ่ของลินินอยู่บ่อยครั้ง ทั้งที่เธอก็พบเจอกับครอบครัวเพื่อนสนิทของแม่อยู่บ่อยๆ แต่มันกลับแปลกตรงที่เธอกลับไม่มีความทรงจำที่เกี่ยวกับชายหนุ่มข้างๆ เลยสักนิดรวมไปถึง..."ไง!...พี่สะใภ้ใหญ่" น้องชายของมาเฟียหนุ่มที่เธอจำได้แค่ตอนโตแล้ว และดันบังเอิญมาเป็นเพื่อนสนิทของเพื่อนสนิทเธออีกทีด้วยนิสัยชอบกวนของผู้ชายบ้านนี้ทำให้เธอไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่ ติดไปทางรำคาญสะด้วยซ้ำ"!!" ร่างบางมองค้อนไปที่ไทเกอร์ทันทีที่ถูกเรียกด้วยสรรพนามแบบนั้น ถ้าตรงนี้ไม่มีลินินยืนอยู่ด้วยป่านนี้เธอคงหันไปแวดใส่แล้วเดินหนีไปเสียแล้ว"น้าอะไรอีกล่ะลูก ต้องเรียกแม่แล้วสิ" ลินินตอบกลับลูกสาวเพื่อนสนิทด้วยท่าทียิ้มแย้มและชอบใจทำให้ร่างบางที่กำลังมองค้อนอีกคนต้องชะงักแล้วหันมามองเจ้าของประโยค"เอ่อ...หนูรู้สึกไม่ชินเลยค่ะ เรียกคุณ
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
10 ฝันร้าย
"ไม่อยากอยู่กับฉันขนาดนั้นเลยเหรอ" ไทเกอร์น้องชายของมาเฟียหนุ่มเอ่ยถามระหว่างทางที่ทั้งสองกำลังนั่งรถเพื่อมุ่งตรงไปยังสตูดิโอที่ทำงานของเธอ"คงงั้นมั้ง" ร่างบางก็ตอบไปตามความจริงอย่างไม่คิดจะปิดบังด้วยสีหน้าท่าทางของเธอตอนนี้ก็บ่งบอกได้เลยว่าเธอไม่เอาชอบและเบื่อเอามากๆ ถ้าจะตอบปฏิเสธไป...เขาก็ไม่เชื่ออยู่ดี"ฮ่าๆ รักษาน้ำใจกันหน่อยก็ได้มั้ง อุตส่าห์มาส่ง" ซึ่งไทเกอร์เองก็หัวเราะร่าไม่ได้โกรธอะไรเพราะเคยชินกับนิสัยแบบนี้ของเธอไปแล้ว"นายอยากมาส่งฉันเอง" ปากเล็กขยับตอบทั้งที่สายตายังคงมองวิวข้างทาง"แล้วทำไมถึงได้ตกลงแต่งกับเฮียฉันได้ เธอชอบเฮียเหรอ?""หึ!...ฉันเนี่ยนะจะชอบเฮียของนาย ไม่มีทาง""เหรอ? ทำไมถึงคิดแบบนั้นล่ะ""อย่าให้ฉันต้องพูดเลย เดี๋ยวนายจะบีบคอฉันเอา""ฮ่าๆ ขนาดนั้นเลยเหรอ""หึ..." ร่างเล็กหุ่นดีก็เปล่งขำในคอ เธอแค่ไม่ชอบคนด้านข้างแต่ก็ไม่ได้ถึงกับโกรธเกลียดอะไร ความกวนประสาทของเขาทำให้เธอพาลหัวเสียทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน"..." "บางทีเธออาจจะเคยชอบ""อะไร...นายหมายถึงอะไร" ร่างเล็กที่ได้ยินประโยคลอยๆ ก็หันมาถามทางเจ้าของประโยคด้วยสีหน้างุนงงไม่เข้าใจ"เปล่า ไม่มีอะไร" ไท
last updateLast Updated : 2025-09-15
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status